Μμμμ...εφικτές προσδοκίες...κάτι σαν και αυτό που περιγράφεις παρακάτω να υποθέσω?Οι περισσότεροι καταπιεσμένοι νομίζουν ότι είναι. Στην πραγματικότητα ψάχνουν να ρίξουν κάπου το φταίξιμο για την έλλειψη της ευτυχίας τους. Είναι αστείο να λέμε ότι σήμερα είμαστε περισσότερο καταπιεσμένοι, ζώντας στην πλευρά του κόσμου με τη μεγαλύτερη ελευθερία και δημοκρατία. Αν δεν συμφωνούμε σημαίνει ότι δεν είμαστε αρκετά ώριμοι για να δούμε ρεαλιστικά τα πράγματα και να έχουμε εφικτές προσδοκίες. Και πάντοτε οι αντιδράσεις εντείνονται τις περιόδους των οικονομικών κρίσεων που κατηγορούμε τους ίδιους και τους ίδιους, λες και θα αλλάξει ο κόσμος.
Μα δε χρειάζεται να ωριμάσω αρκετά για να καταλάβω πως σε όλη μου τη ζωή θα δουλεύω για να εξυπηρετώ τις ανάγκες των λίγων!Και φυσικά, για να έχουν αξία τα πολλά λεφτά, πρέπει να τα έχουν λίγοι για να είναι αισθητή η διαφορά και για να υπάρχουν πολλοί που θα δουλεύουν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες μας.