Αλλαγή ηλεκτρολυτικών πυκνωτών στο κρος με καλύτερης ποιότητας!!!!

[wizzy]

[...]Όταν σχεδιάζεται ένα ηχείο γίνονται δοκιμές διαφόρων χωρητικοτήτων από μηχανικούς. Η τελική διαμόρφωση όμως του ηχείου έχει να κάνει κυρίως με διευθυντές που τους αφορά το τελικό κοστολόγιο.
'Έτσι λοιπόν οι επιλογή των ηλεκτρολυτικών γίνεται αποκλειστικά για λόγους κόστους.

[...]Επίσης δεν φταίνε για όλα οι διευθυντές των εταιρειών, έλεος πια με αυτή την εργασιακή μιζέρια !!

Δεν νομίζω ότι η επιλογή ηλετρολυτικών ή πλαστικών πυκνωτών έχει να κάνει οτιδήποτε με εργασιακή μιζέρια ή όχι. Είτε θέλεις να το αναγνωρίσεις είτε όχι, είναι αποκλειστικά θέμα κόστους.

Εσύ, εγώ, ο Πέτρος, ο Χ, ο Ψ, όταν αποφασίσει να αλλάξει τους πυκνωτές των crossovers των ηχείων του, θα αγοράσει 4-6 (τυχαίος αριθμός) πυκνωτών, οι οποίοι θα του στοιχίσουν Χ χρήματα. Μια εταιρία κατασκευής ηχείων, δεν θα αγοράσει 4-5 πυκνωτές αλλά (πάλι τυχαίος αριθμός) 4-6 εκατομμύρια. Πολλαπλασίασε το 4 εκ. με τα Χ χρήματα που στοιχίζουν οι πυκνωτές και θα δεις ότι εάν ο ηλεκτρολυτικός κάνει (για παράδειγμα) €1 και ο πλαστικός €2, η εταιρία προφανώς και θα επιλέξει τον οικονομικότερο! Εμπορική επιχείρηση είναι, που βασίζεται στην κερδοφορία της για να επιβιώσει, δεν είναι φιλανθρωπικός οργανισμός για να "χαρίζει" πυκνωτές στους πελάτες της.

 

[PeterMeni]

Δεν νομίζω ότι η επιλογή ηλετρολυτικών ή πλαστικών πυκνωτών έχει να κάνει οτιδήποτε με εργασιακή μιζέρια ή όχι. Είτε θέλεις να το αναγνωρίσεις είτε όχι, είναι αποκλειστικά θέμα κόστους.

Εσύ, εγώ, ο Πέτρος, ο Χ, ο Ψ, όταν αποφασίσει να αλλάξει τους πυκνωτές των crossovers των ηχείων του, θα αγοράσει 4-6 (τυχαίος αριθμός) πυκνωτών, οι οποίοι θα του στοιχίσουν Χ χρήματα. Μια εταιρία κατασκευής ηχείων, δεν θα αγοράσει 4-5 πυκνωτές αλλά (πάλι τυχαίος αριθμός) 4-6 εκατομμύρια. Πολλαπλασίασε το 4 εκ. με τα Χ χρήματα που στοιχίζουν οι πυκνωτές και θα δεις ότι εάν ο ηλεκτρολυτικός κάνει (για παράδειγμα) €1 και ο πλαστικός €2, η εταιρία προφανώς και θα επιλέξει τον οικονομικότερο! Εμπορική επιχείρηση είναι, που βασίζεται στην κερδοφορία της για να επιβιώσει, δεν είναι φιλανθρωπικός οργανισμός για να "χαρίζει" πυκνωτές στους πελάτες της.

Έχεις απόλυτο δίκιο. Τι να λέμε τώρα.
Εδώ λείπουν από συσκευές βίδες. Αν παρατηρήσετε το σασί κάποιον σχετικά φτηνών συσκευών ήχου θα δείτε ότι παρόλο που υπάρχουν εσοχές στο σασί τους δεν υπάρχουν τρύπες και βίδες.
Αυτές οι 2-3 βίδες ανά συσκευή σε τεράστια κλίμακα είναι μεγάλη εξοικονόμηση χρήματος.

Και ένα τρελό αλλά ενδεικτικό παράδειγμα της παραπάνω αλήθειας...
Το 1987 η American Airlines, γλύτωσε μέσα σε ένα χρόνο $40.000, με πολύ κουφό τρόπο!
Πως;
Απλά...
Αφαίρεσε από μία σαλάτα που σέρβιρε στους επιβάτες first class... μία ολόκληρη ελιά!!
Έτσι, κατάφερε τότε να εξοικονομήσει 40.000 δολλάρια, απίστευτο κι όμως αληθινό!!

 

[rose.athens]

Εντάξει, αλλά ας κάνουμε μια...έκπτωση στον αριθμό των πυκνωτών... Χιλιάδες εντάξει, αλλά όχι και εκατομμύρια.

Για κατασκευαστές ηχείων μιλάμε, όχι για εκατομμύρια επιβάτες αεροπορικών εταιριών.

 

[wizzy]

Εντάξει, αλλά ας κάνουμε μια...έκπτωση στον αριθμό των πυκνωτών... Χιλιάδες εντάξει, αλλά όχι και εκατομμύρια.

Για κατασκευαστές ηχείων μιλάμε, όχι για εκατομμύρια επιβάτες αεροπορικών εταιριών.

Ανέφερα ότι οι αριθμοί είναι τυχαίοι, διότι δεν γνωρίζω πόσοι πυκνωτές τοποθετούνται σε κάθε crossover.

Ακόμα και χιλιάδες να είναι, το παράδειγμά μου "στέκει".

 

[rose.athens]

Ναι βρε, δεν λέω ότι είναι παράλογο.

Από την άλλη, πολλές φορές είναι συνειδητή η επιλογή φθηνότερων υλικών σε συγκεκριμένες σειρές, ώστε να βάλουν ποιοτικότερα στις ακριβότερες.

 

[wizzy]

Συμφωνώ, αυτό που λες ισχύει.

 

[g.kar]

Η B&W κατά το σχεδιασμό ενός ηχείου επέλεγε σε ποια σημεία του cross θα τοποθετήσει τους ηλεκτολυτικούς πυκνωτές και σε ποια σημεία τους πλαστικούς (ΜΚΤ/MKP).
H Β&W δεν είχε λόγο να υποβαθμίσει τον ήχο ενός ηχείου αναφοράς που θα εξυπηρετούσε την ανάγκη ενός studio ηχογραφήσεων ή ενός ραδιοφωνικολύ σταθμού. Οι επιλογές της εταιρείας ήταν απόλυτα ταιριασμένες με τα υπόλοιπα υλικά των ηχείων.
Ωστόσο, κάποιοι αφελείς reviewers εξακολοθούν να έχουν άποψη για όλα

 

[Costas Coyias]

Έλα ρε Γιώργο κι εσύ τώρα, που διάλεγαν σε ποια σημεία θα βάλουν ηλεκτρολυτικούς! Στο χαμηλό κρος έβαζαν, εκεί που χρειάζεται μεγάλη χωρητικότητα και πολύ σύρμα. Σιγά μην έβαζαν ηλεκτρολυτικούς στην αποκοπή του τουήτερ.

 

[g.kar]

Ναι ρε Κώστα, όπου υπήρχε ανάγκη για μεγάλη χωρητικότητα ήταν δεδομένο ότι η Β&W θα επέλεγε να βάλει ηλεκτολυτικό πυκνωτή, αφού σε εκείνη τη θεση ήταν σχεδόν αδιάφορο από ηχητικής πλευράς το είδος του πυκνωτή.
Στο ηχείο του παρόντος θέματος οι μεγάλοι σε χωρητικότητα πυκνωτές είναι ηλεκτρολυτικοί, κι ομως κάποιοι πρότειναν να αντικατασταθούν αυτοί οι πυκνωτές με MKP !

 

[g.kar]

...
Όσο για το χρόνο ζωής των μεγαφώνων επέτρεψε μου να έχω άλλη άποψη. Άνετα αντέχουν πολύ πάνω από 20 χρόνια με rubber ανάρτηση όταν ένας ηλεκτρολυτικός στα 15 έχει στεγνώσει.

Αν δεν σου κάνει κόπο δες πως έγινε το μεγάφωνο της Vifa, μίας πολύ γνωστής στο χώρο εταιρειας κατασκευής μεγαφώνων.

http://www.avsite.gr/forum/threads/Ανακατασκευή-roister-silk-100.143252/


To φυσικό rubber καλής ποιότητας πραγματικά αντέχει πολύ περισσότερα χρόνια. Εχω κάποια μεγάφωνα της KEF (B200 & B300) ηλικιας 30 ετών που διατηρούνται μέχρι και σήμερα, σαν καινούργια ...

 

[PeterMeni]

Αν δεν σου κάνει κόπο δες πως έγινε το μεγάφωνο της Vifa, μίας πολύ γνωστής στο χώρο εταιρειας κατασκευής μεγαφώνων.

http://www.avsite.gr/forum/threads/Ανακατασκευή-roister-silk-100.143252/

Προφανώς αγνοείς τη διαφορά μεταξύ μιας ανάρτησης rubber, όπως έγραψα και παραπάνω, από μίας foam.
Η συγκεκριμένη ήταν foam και η διάρκεια της είναι το πολύ 15 χρόνια όταν υπάρχουν ακόμα rubber (λάστιχο) 30 και ετών.

 

[g.kar]

Εάν το αγνούσα δεν θα έγραφα αυτό που έγραψα στο προηγούμενο μήνυμα μου, για τα rubber μεγάφωνα της KEF.
Δεν είναι όμως όλα τα μεγάφωνα όλων των εταιρειών ίδια !
Επίσης, όταν εγώ έγραψα για τον μικρότερο χρόνο ζωής των μεγαφώνων σε σχέση με τον αντίστοιχο χρόνο ζωής των ηλεκτολυτικών πυκνωτών, τοποθετήθηκα γενικά, αφού πολλά μεγάφωνα δεν διαθετουν rubber surrounds, όπως για παράδειγμα αυτά της Vifa που διαθέτουν foam surrounds.

 

[PeterMeni]

Εάν το αγνούσα δεν θα έγραφα αυτό που έγραψα στο προηγούμενο μήνυμα μου, για τα rubber μεγάφωνα της KEF.
Δεν είναι όμως όλα τα μεγάφωνα όλων των εταιρειών ίδια !
Επίσης, όταν εγώ έγραψα για τον μικρότερο χρόνο ζωής των μεγαφώνων σε σχέση με τον αντίστοιχο χρόνο ζωής των ηλεκτολυτικών πυκνωτών, τοποθετήθηκα γενικά, αφού πολλά μεγάφωνα δεν διαθετουν rubber surrounds, όπως για παράδειγμα αυτά της Vifa που διαθέτουν foam surrounds.

Με τη διαφορά πως την τελευταία παράγραφο σου...
<<To φυσικό rubber καλής ποιότητας πραγματικά αντέχει πολύ περισσότερα χρόνια. Εχω κάποια μεγάφωνα της KEF (B200 & B300) ηλικιας 30 ετών που διατηρούνται μέχρι και σήμερα, σαν καινούργια ...>>
τη συμπλήρωσες αργότερα και δεν ήταν στο αρχικό μήνυμα. Το μήνυμα ανέβηκε στης 14:55 ενώ η παράγραφος προστέθηκε 5 λεπτά αργότερα όταν εγώ ήδη απαντούσα και δεν μπορούσα να τη δω!

Όπως και να έχει να σε ενημερώσω πως μόνο οι φτηνές σειρές κάποιον εταιριών έχουν ανάρτηση foam. ΟΛΕΣ οι καλές σειρές, όπως επίσης και όλες οι εταιρίες επιπέδου φτιάχνουν αναρτήσεις μόνο από rubber.

 

[g.kar]

Πράγματι, άργησες να απαντήσεις και δεν είδες ότι εγώ ήδη είχα ανεβάσει τη νέα παράγραφο όπου αναφερόμουν σε κάποια κορυφαία μεγάφωνα που διαθέτουν rubber surrounds.
Επαλαλαμβάνω όμως, ότι τα μεγάφωνα ανεξαρτήτως κατασκευής γερνούν πιο γρήγορα από τους ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές των ηχείων, αφού οι συνθήκες και οι χαμηλές θερμοκρασιες λειτουργίας των πυκνωτών είναι σχεδόν ιδανικές.
Μου κάνει πάντως εντύπωση που τόσα χρόνια δεν έχεις επισκεφτεί ένα κατάστημα το οποίο επισκευάζει ηχεία και μεγάφωνα, στην ελλάδα ή στο εξωτερικό, για να δεις τι μπορεί να συμβεί σε ένα μεγάφωνο και στην κόλλα του διαφράγματος μετά από κάποια χρόνια λειτουργίας, ακόμα και σε ένα επώνυμο μεγάφωνο καλής ποιότητας. Αντιθέτως οι βλάβες στους ηλεκτολυτικούς πυκνωτές είναι λιγότερο συχνές.
Αντιλαμβάνομαι πάντως ότι για ψυχολογικούς λόγους ορισμένοι αλλάζουν τους εργοστασιακούς πυκνωτές με εξωτικούς πυκνωτές χωρίς να κάνουν μετρήσεις και χωρίς να καταγράφουν τις όποιες ακουστικές διαφορές.

 

[PeterMeni]

Επαλαλαμβάνω όμως, ότι τα μεγάφωνα ανεξαρτήτως κατασκευής γερνούν πιο γρήγορα από τους ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές των ηχείων, αφού οι συνθήκες και οι χαμηλές θερμοκρασιες λειτουργίας των πυκνωτών είναι σχεδόν ιδανικές.
Μου κάνει πάντως εντύπωση που τόσα χρόνια δεν έχεις επισκεφτεί ένα κατάστημα το οποίο επισκευάζει ηχεία και μεγάφωνα, στην ελλάδα ή στο εξωτερικό, για να δεις τι μπορεί να συμβεί σε ένα μεγάφωνο και στην κόλλα του διαφράγματος μετά από κάποια χρόνια λειτουργίας, ακόμα και σε ένα επώνυμο μεγάφωνο καλής ποιότητας. Αντιθέτως οι βλάβες στους ηλεκτολυτικούς πυκνωτές είναι λιγότερο συχνές.
Αντιλαμβάνομαι πάντως ότι για ψυχολογικούς λόγους ορισμένοι αλλάζουν τους εργοστασιακούς πυκνωτές με εξωτικούς πυκνωτές χωρίς να κάνουν μετρήσεις και χωρίς να καταγράφουν τις όποιες ακουστικές διαφορές.

Από του ηλεκτρολυτικούς πήγαμε στην ανάρτηση και τώρα στις κόλλες... άντε και στο λούστρο της καμπίνας για να ολοκληρώσουμε.

Το παραπάνω είναι ένα τρίδρομο κροσόβερ δεύτερης τάξης. Ο πυκνωτής C2, που πρότεινα για αλλαγή, είναι σε σειρά με το σήμα του μεγαφώνου μεσαίων.
Αναλόγως τώρα τη σχεδίαση και τα μεγάφωνα <<διαρρέεται>> από το φάσμα συχνοτήτων μεταξύ 120Hz έως και 3300Hz.
Όλοι όσοι ασχολούνται με τον ήχο γνωρίζουν τη σπουδαιότητα της παραπάνω περιοχής. Αντιθέτως εσύ υποστηρίζεις πως δεν είναι σημαντικός για τον ήχο.
Αμφιβάλλω πολύ αν υπάρχει δεύτερος στο πλανήτη!

Για την αντοχή της ανάρτησης φάσκεις και αντιφάσκεις. Από τη μία λες πως δεν αντέχει και από την άλλη πως έχεις μεγάφωνα σε άριστη κατάσταση 30 ετών.
Όταν αποφασίσεις ενημέρωσε μας...

Σχετικά με τους ηλεκτρολυτικούς τώρα...
Υπάρχουν βιβλία με το τίτλο <<Τεχνολογία Εξαρτημάτων>> που εξηγούν το πως και το γιατί της λειτουργίας τους.
Μιλάνε επίσης για τη φθορά τους ακόμα και όταν δεν λειτουργούν, εξαιτίας της εξάτμισης του ηλεκτρολύτη αλλά και την φθοράς των μετάλλων από τα χημικά του.
Λένε επίσης για ποιο λόγο ένας ηλεκτρολυτικός θα πρέπει να φορτίζεται και να εκφορτίζεται, πράγμα που δεν συμβαίνει ποτέ με τους πυκνωτές του κροσόβερ γιατί απλά δεν υπάρχει DC τάση στα άκρα τους.
Θα μπορούσα να δώσω μερικά σχετικά link αλλά είναι Παρασκευή και βαριέμαι!
Αν ρωτήσεις λοιπόν κάποιο τεχνικό θα σου πει πως η ζωή των ηλεκτρολυτικών δεν είναι μαύρο και άσπρο αλλά και αποχρώσεις του γκρι!!!
Αυτό σημαίνει ότι δεν περιμένουν έναν πυκνωτή να αχρηστευτεί εντελώς αλλά των αντικαθιστούν όταν τα χαρακτηριστικά του, λόγο γήρατος, απέχουν πολύ από αυτό για το οποίο σχεδιάστηκε.

Ανέφερες παραπάνω τις ιδανικές συνθήκες λειτουργίας ενός πυκνωτή επάνω στο κροσόβερ.
Ας δούμε ποια εξαρτήματα αποτελούν το κροσόβερ και πως συμπεριφέρονται αυτά δυναμικά.
Εκτός των πυκνωτών τα κροσόβερ αποτελούνται από αντιστάσεις και πηνία.
Οι αντιστάσεις είναι οι λεγόμενες βατικές με συνηθισμένη ισχύ τα 5 και τα 10 watt. Τι σημαίνει αυτό στη πράξη? Ότι ζεσταίνονται και μάλιστα πολύ.

Αν είχες δει ένα κροσόβερ από κοντά θα παρατηρούσες πως στα σημεία των αντιστάσεων το χρώμα της πλακέτας είναι αλλοιωμένο από τη ζέστη και έχει γίνει καφέ ενώ σε κάποιες περιπτώσεις έχει καεί και είναι μαύρο.
Ρίξε μια ματιά στο σχετικό θέμα της εδώ κατηγορίας του Oldy να δεις ανοιγμένες από τη θερμοκρασία αντιστάσεις.
Μεγάλη επίσης θερμοκρασία αναπτύσσουν τα πηνία όταν ένα ηχείο λειτουργεί σε υψηλή ένταση.
Αυτά διαρρέονται από υψηλό στιγμιαίο ρεύμα και σε συνδυασμό με την αντίσταση τους του 0,3-0,5 Ωμ απελευθερώνουν μεγάλα ποσά θερμότητας.
Έχω πρόχειρη μία παραμορφωμένη από θερμοκρασία κάσα πηνίου αλλά βαριέμαι να ανεβάσω φωτογραφία. Παρασκευή βλέπεις...
Δίπλα λοιπόν σε αυτά τα εξαρτήματα λειτουργούν οι πυκνωτές.

Ας τώρα δούμε που βρίσκεται χωροταξικά το κροσόβερ...
Μία λύση είναι η στερέωση στη πλάτη του ηχείου και από επάνω το ηχομονωτικό.
Το ξύλο κακώς αγωγός της θερμοκρασίας όπως επίσης και το ηχομονωτικό που επιπλέον είναι άκαυτο.
Με δυο λόγια η θερμοκρασία εγκλωβίζεται και δεν έχει διαφυγή. Το ίδιο συμβαίνει στη περίπτωση του κροσόβερ του iason που βρίσκεται ανάμεσα σε ξύλο και πλέξιγκλας.
Αυτές λοιπόν είναι οι κατ'εσένα <<ιδανικές συνθήκες>> λειτουργίας.

Όσο για το επιχείρημα του τι έκανε η B&W τη δεκαετία του '80 καταλαβαίνεις πως δεν στέκει με τίποτα εεε!
Εδώ και δύο δεκαετίες χρησιμοποιεί μόνο πλαστικούς στα μεγάλα της μοντέλα ενώ βέβαια τότε δεν υπήρχαν χωρητικότητες σε πλαστικούς της τάξης των 150 μF και πάνω.
Αν είναι έτσι να βάλουμε και καρμπιρατέρ στα αμάξια μας όπως γινόταν το 1980.

Νομίζω πως με τα παραπάνω κάλυψα όλα όσα έπρεπε και δεν βρίσκω λόγο να επανέλθω στο θέμα. Κατάντησε και βαρετό.

 

[g.kar]

Το παραπάνω είναι απλά ένα σχέδιο ενός τυπικού crossover, όπου οι πυκνωτές είναι όλοι polypropylene. Αν ήταν τόση εύκολη η συνταγή, όλοι θα μπορούσαν να σχεδιάσουν καλά ηχεία και καλά crossovers. Στο ιντερνετ υπάρχουν χιλιάδες παρόμοια σχέδια.

Εγώ πρότεινα να μην γίνει αλλαγή στους μεγάλους ηλεκτολυτικούς πυκνωτές γιατί κατά την άποψή μου δεν θα υπήρχε ουσιαστική βελτίωση προς το καλύτερο. Αν κάποιος θέλει να πειραματιστεί περαιτέρω με τα υλικά του crossover αυτό για εμένα είναι απολύτως κατανοητό.

Εγώ δεν αναλαμβάνω εργασίες μετατροπών και βελτιώσεων

 

[iason]

Καλησπερίζω ολο το φόρουμ,
Μετά από σκέψη και ψάξιμο μερικών μηνών αντικαταστάθηκαν ολοι οι πυκνωτές στο κροσόβερ με ΜΚΡ Jantzen cros cups και superior cups για το τουιτερ εκτός από τους δυο μεγάλους 470 και 330 μφ που αλλάχθηκαν με ηλεκτρολυτικούς Mundorf.
Συνολικά 9 πυκνωτές ανα ηχείο.
Το αποτέλεσμα εχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία παρόλο πού το κρος μπορεί να μοιάζει λιγο (κανιβαλισμένο !!!!!) ο ηχος είναι πραγματικά αλλού.
Ταχύτατος ,ποιό αναλυτικός με τονική ισοροπία που εντυπωσιάζει και σκηνή η οποία κρατιέται χωρίς να συμπιέζεται σε υψηλές εντάσεις.
Ευχαριστώ όλα τα παιδιά με τα σχόλιά τους και τις συμβουλές τους και τους ευχομαι καλές ακροάσεις.

Φιλικά Ιάσων

 

[gikonomo]

Καλησπέρα,

Πιστεύω ότι δεν πρέπει να τους πειράξεις καθόλου και αν ποτέ χρειαστεί να αλλάξεις τους υλεκτρολυτικούς να βάλεις τους ίδιους ακριβώς.

Υπάρχει μια συγκεκριμένη μεθοδολογία βάσει της οποίας οι κατασκευαστές επιλέγουν τα υλικά. Αφού ο κατασκευαστής έχοντας στη διάθεσή του όλες τις μάρκες υλικών και πολύ πιο εύκολα από οποιοδήποτε DIYer και με ασήμαντο κόστος, κατέληξε σε αυτούς, σημαίνει ότι αυτοί ταιριάζουν καλύτερα. Αν κάποιος άλλος πυκνωτής αναβάθμιζε καταφανώς το ηχείο σε όλους τους τομείς και όχι επιλεκτικά, θα τον είχε βάλει ο κατασκευαστής.

 

[tyler durden]

Ειδικα σε χαμηλες και μεσαιες κατηγοριες τιμης, βασικο κριτηριο των κατασκευαστων ειναι ο περιορισμος του κοστους. Θα ηταν ιδανικο να δοκιμασουν ολους τους πυκνωτες της αγορας, συνηθως ομως καταληγουν στους πυκνωτες με καλυτερο λογο αποδοσης/κοστους κρατωντας τον παρανομαστη χαμηλα.

 

[gikonomo]

Καλημέρα,

Έχεις δίκαιο, ένας κατασκευαστής δεν ξεκινά ποτέ από τον πιο ακριβό και εξωτικό πυκνωτή (ή οποιοδήποτε άλλο υλικό) που υπάρχει.

Η μεθοδολογία που ακολουθούν είναι να ξεκινάνε από το πιο φτηνό και να ανεβαίνουν σιγά σιγά στο ακριβότερο, μέχρις όλες οι προδιαγραφές που έχουν θέσει να ικανοποιούνται. Φυσικά αυτό πραγματοποιείται με το συνδυασμό του συνόλου των υλικών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πυκνωτές, αντιστάσεις πηνία, μονάδες μεγαφώνων, καμπίνας και εσωτερικής καλωδίωσης.

Οι προδιαγραφές είναι ένα σύνολο απαιτήσεων και όχι κάποια συγκεκριμένη «χρειούλα» σε κάποιες συχνότητες ή οτιδήποτε άλλο.

Στις δικές μας ιδιοκατασκευές αλλάζουμε ότι θέλουμε, είμαι και εγώ DIYer !!!!, αλλά σε ένα εργοστασιακό μηχάνημα φτιαγμένο μάλιστα από καταξιωμένους κατασκευαστές διεθνούς φήμης, των οποίων τα μηχανήματα έχουν περάσει από διεθνείς κριτικές κλπ κλπ, πιστεύω ότι είναι καθαρή φαντασίωση να νομίζουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλύτερο στο σύνολο ή σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα, χωρίς να χαλάσουμε κάτι άλλο (ή ακόμα χειρότερα πολλά άλλα).