Όταν η Αθήνα ήταν όμορφη

[Mr Spock]

. . . έκτοτε την καταστρέφουμε . . . γιατί ;

 

[Gojakla]

Πραγματικά όμορφη.
Όχι σαν τις άλλες, τις "σύγχρονες" που βάνει ο EFGH!

 

[Emmanouil 1964]

Όταν η Αθήνα , ήταν όμορφη .

Ωραίο θέμα .
Ομόνοια . Αρχέs του 1900 .
Δίπλα στον ταμπή που πάντα ψήνει τον τούρκικο καφέ «δέκα λεπτά το φλιτζάνι», κομμένο και ραμμένο στις εντολές του πελάτη, παρασκευάζεται και ευρωπαϊκός καφές με γάλα ή κρέμα. Μπορεί να κοστίζει 40 λεπτά, αλλά είναι «Βιενναίος». Ως γνωστόν, la noblesse oblige (η ευγένεια υποχρεώνει). Το νερό έρχεται από το Μαρούσι σε στάμνες και πληρώνεται ξεχωριστά, 5 λεπτά το ποτήρι. Οι ευρωπαϊκές πάστες κοστίζουν 25 έως 35 λεπτά, ενώ τα γλυκά φούρνου 15 λεπτά. Μεγάλη ποικιλία παγωτών και ηδύποτων συμπληρώνει τον κατάλογο . Γαλλικές εφημερίδες , καθώς και περιοδικά . Το μπιλιάρδο κάνει την εμφάνιση του γύρω γύρω απο την πλατεία . Το χρυσούν ποτήριον» («Le verre d’or») στην 3η Σεπτεμβρίου και την «Ήβη» στην Ομόνοια .

Η πλατεία αλλάζει μορφή όταν ολοκληρώνονται τα έργα για τον σταθμό του Ηλεκτρικού το 1930.

Σταθερό σημείο συνάντησης για Αθηναίους και επαρχιώτες .

Στις 30 Οκτωβρίου του 1908 κυκλοφορούν στην Αθήνα, τα πρώτα ηλεκτρικά τραμ, τα οποία θα αντικαταστήσουν σταδιακά τα ιππήλατα. Τα επόμενα δύο χρόνια, το δίκτυο του τραμ απέκτησε 257 οχήματα -150 κινητήρια και 107 ρυμουλκούμενα- μαζί με τα παλιά, που επαναχρησιμοποιήθηκαν ως ρυμουλκούμενα.

Τα πρώτα τραμ έκαναν την εμφάνισή τους στους δρόμους της Αθήνας το 1882. Ήταν ελαφρά οχήματα, κλειστά το Χειμώνα με 16 θέσεις και ανοιχτά το καλοκαίρι με 20 θέσεις, τα οποία έλκονταν από τρία άλογα. Τα 800, συνολικώς, άλογα ήταν μικρασιάτικα, μικρόσωμα και νευρώδη, αλλά κατάλληλα για τις επικλινείς οδούς της Αθήνας και τις συνεχείς στάσεις.

* Τό διαδίκτυο να νε καλά .

 

[Decembered]

Η ομορφια της αναλογικης εποχης.
Βρωμικη ή "βρωμικη" ειναι πλεων, αυτο με ψιλοενοχλει περισσοτερο.
(Αν κ ολες οιπολεις ανα το κοσμο... κοκ....)
[DOUBLEPOST=1469715610][/DOUBLEPOST]+

Φωκ.νεγρη?

 

[Emmanouil 1964]

H ιστορική «Φαλκονέρα» , το μοναδικό τρόλεϊ που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα και είναι ανυπολόγιστης ιστορικής αξίας !
Το πρώτο όχημα, με αριθμό κυκλοφορίας 1127, είναι η διάσημη «Φαλκονέρα», η οποία κατασκευάστηκε το 1967 και κυκλοφόρησε στους δρόμους της Αθήνας, με πλαίσιο Lancia, ηλεκτρικό εξοπλισμό CGE και αμάξωμα ελληνικής κατασκευής Βιαμάξ.

Ενα από τα 12 μικρά τρόλεϊ μάρκας Fiat που πρωτοκυκλοφόρησαν το 1948 και αποσύρθηκαν το 1983

Κυκλοφόρησαν στην Αθήνα από το 1955 μέχρι το 1991. Ήταν κατασκευής των Ιταλικών εργοστασίων ALFA – ROMEO .
– Χωρητικότητα : 27 επιβάτες καθήμενοι και 73 όρθιοι επιβάτες
– Ισχύς : Ένας ηλεκτρικός κινητήρας 120 KW, 600 VDC τύπου σειράς.

Μέσα σε ένα κύκλο ενα εξάγωνο και ένα πεντάγωνο .
Αθάνατη πατρίδα .
- Ομόνοια 1964 .

- Ομόνοια 1903 .

* Τό διαδίκτυο να νε καλά .

 

[Vakis2000]

 

[stampol]

οποιος εχει/βρει φωτο και αλλο υλικο ας το ανεβασει!!

τρελαινομαι γι αυτα! μπραβο για την ιδεα και τον προβληματισμο Mr Spock!

πραγματικα πιστευω οτι μπορουν να γινουν μαγικα πραγματα σ΄αυτη τη πολη.

 

[Emmanouil 1964]

- Γιατί Πλατείας Ομονοίας και όχι Πλατεία Ανακτόρων ?

Η ιστορία της Πλατείας Ομονοίας ξεκινάει κάπου στο 1834, όταν ο Σάουμπερτ μαζί με τον Κλεάνθη σχεδίαζαν την Πλατεία Ανακτόρων, όπως ήταν η πρώτη της ονομασία και προοριζόταν για την ανέγερση των Ανακτόρων. Εν τέλει χτίστηκαν στο σημείο που βρίσκεται η Παλιά Βουλή σήμερα και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στη σημερινή Βουλή, ενώ η πλατεία αποτελούσε ουσιαστικά το τέρμα της εξοχικής βόλτας των Αθηναίων πολιτών.

Την σημερινή της ονομασία την οφείλει στην συμφιλίωση των δυο πολιτικών παρατάξεων της εποχής, των ορεινών και των πεδινών, όπου το 1862 έδωσαν όρκο ‘’ομονοίας’’ .

- Η πλατεία Ομονοίας το 1980-1990

- Οι κάτοικοι του Χαιδαρίου υποδέχονται την πρώτη γραμμή λεωφορείου που τους ενώνει με το κέντρο της Αθήνας στα μισά του περασμένου αιώνα.

- Το πρώτο περίπτερο στη πλατεία Συντάγματος .

- Εφημεριδοπώλες στην πλατεία Καρύτση την δεκαετία του 50΄.

- Οδόs Αιόλου . ( 1907 )
Πραγματικά ευλογημένος δρόμος ! Ο πρώτος που στρώθηκε από τους Γάλλους μηχανικούς με αμμοχάλικο το 1860 .

* Τό διαδίκτυο να νε καλά .
& ό Mr Spock , γιατί " ξέρει να ανάβει φωτιέs ! "

 

[rose.athens]

Οι αλλαγές σε μια πόλη δεν είναι κατ' ανάγκην κακές. Βέβαια συχνά μας πιάνει μια νοσταλγία για το παλιό, που με το πέρασμα των χρόνων φαντάζει ιδανικό, όμορφο.

Για την Αθήνα δεν ισχύει αυτό. Η Αθήνα είναι μια πόλη, στην οποία ό,τι ήταν να πάει στραβά, πήγε. Ήταν μια πόλη που με τη λήξη του ΒΠΠ είχε την μεγάλη ευκαιρία να ρυμοτομηθεί σωστά, να διατηρήσει τα καλά της στοιχεία, και να αναδείξει καλύτερα νέα. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αξιομνημόνευτος κατά τα άλλα ως υπουργός των έργων, είναι και υπεύθυνος για την μορφή της Αθήνας στη σημερινή της μορφή. Μια φωτογραφία από ψηλά είναι αρκετή.

Η Αθήνα δεν έχει πια την δυνατότητα να μεταμορφωθεί. Θα μπορούσε μόνο να εξωραϊστεί σταδιακά. Η περιοχή στο γκάζι ή το μεταξουργείο είναι ένα παράδειγμα που ξεκίνησε καλά, αλλά ήρθε η κρίση. Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου πιθανόν να αναδείξει λίγο το κέντρο.

Τι πρέπει να αποφύγει;
Γκέτο όπως των εξαρχείων ή νότια της Ομόνοιας
Γκράφιτι του κώλου σε κάθε μορφής μνημείο
Συντηρήσεις ιστορικών κτηρίων μέσα στην τουριστική περίοδο
"Εξωραϊσμούς" όπως το έκτρωμα της πλατείας Ομονοίας

 

[Emmanouil 1964]

Πληθυσμός δήμου Αθηναίων - Πληθυσμός Πολ. Συγκ. - Μητροπολιτικός Πληθυσμός
Ετος
1833 4,000 [16] – –
1870 44,500 [16] – –
1896 123,000 [16] – –
1921 (Πριν την Ανταλλαγή Πληθυσμών) 473,000 [17] – –
1921 (Μετά την Ανταλλαγή Πληθυσμών) 718,000 [16] – –
1971 867,023 - Μητροπολιτικός Πληθυσμός 2,540,241 [18]
1981 885,737 – Μητροπολιτικός Πληθυσμός 3,369,443
1991 772,072 Μητροπολιτικός Πληθυσμός 3,444,358 - 3,523,407 [19]
2001 745,514 Μητροπολιτικός Πληθυσμός 3,165,823 - 3,761,810 [20]
2011 664,046 Μητροπολιτικός Πληθυσμός 3,090,508 - 3,753,783 [21]


- Η Ερμού είναι ο πιο εμβληματικός δρόμος της Αθήνας.
Εδώ θα συγκεντρωνόταν ο κύριος όγκος της εμπορικής δραστηριότητας των αθηναίων και τα ανάλογα καταστήματα . Γι αυτό άλλωστε και βαφτίστηκε με το όνομα του Ερμή , του ολύμπιου θεού του εμπορίου και του κέρδους , του κερδώου Ερμή .

- 1950 Μοναστηράκι - Ερμού .

- Ένα από τα κτίρια που κοσμούσαν την οδό Αθηνάς κατά τα τέλη του 19ου και τις πρώτες δεκαετίες του 20ουαιώνα ήταν το Δημοτικό Θέατρο. Χτίστηκε ύστερα από πολλές περιπέτειες (βάσει σχεδίων που έκανε τελικά ο Ernst Ziller) και λειτούργησε κατά διαστήματα από το 1888. Είχε χωρητικότητα 1.500 θεατών. Σ’ αυτό έδιναν παραστάσεις κυρίως μεγάλοι ευρωπαϊκοί θίασοι (εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, φύλλο της 5ης Φεβρουαρίου 1902). Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή χρησιμοποιήθηκε ως χώρος προσωρινής στέγασης προσφύγων. Από το 1928 αποφασίστηκε η επαναλειτουργία του, αλλά το κόστος επισκευής του κρίθηκε υπέρογκο. Το 1939 ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς, υπουργός διοικήσεως πρωτευούσης επί δικτατορίας Μεταξά και πρώην δήμαρχος Αθηναίων (από το 1934 έως το 1936), το κατεδάφισε. Στη θέση του διαμορφώθηκε η πλατεία Κοτζιά, ίσως για να τιμηθεί ο άνθρωπος, ο οποίος συντέλεσε στην καταστροφή ενός αρχιτεκτονήματος μεγάλης αισθητικής αξίας .

- Το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών το 1886, σε υδατογραφία του Ν. Κυριαζή

- Οδόs Αθηνάς .

* Τό διαδίκτυο να νε καλά .

 

[Nick Arvanitakis]

Τι να πεις για αυτή την πόλη...
Θα μπορούσε να είναι πανέμορφη αν δεν υπήρχε η αντιπαροχή και η σκέπαση των ποταμών της.

 

[Nick Arvanitakis]

οποιος εχει/βρει φωτο και αλλο υλικο ας το ανεβασει!!

τρελαινομαι γι αυτα! .

Αν έχεις fb υπάρχει πολύ υλικό.
https://www.facebook.com/ATHENS.THROUGH.TIME/?fref=ts

 

[Emmanouil 1964]

Πλατεία Συντάγματος .

Βγαίνοντας από τον σταθμό του μετρό, εκτείνεται μπροστά μου η δεύτερη πλατεία του σχεδίου των Κλεάνθη και Shaubert, που αρχικά ονομαζόταν κήπος των Μουσών, μετονομάστηκε σε πλατεία των Ανακτόρων και αργότερα με την ψήφιση του Συντάγματος από την Α΄ Εθνοσυνέλευση κατέληξε, στη σημερινή της ονομασία, να λέγεται πλατεία Συντάγματος.

- 1929-30 ΑΘΗΝΑ. ΠΑΛΑΙΑ ΑΝΑΚΤΟΡΑ, ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΒΟΥΛΗ. ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΑΜΑΛΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΚΧΩΜΑΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟY. ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑ

- Ο Εθνικός μαs κήπος , 158 στρέμματα .
- Ο κήπος, που τότε ονομαζόταν βασιλικός , οριοθετήθηκε από τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων το 1836 .
Το 1927 είναι η κομβική στιγμή που ο κήπος αλλάζει όνομα και γίνεται Εθνικός. Τρία χρόνια μετά το 1930, ο κήπος γίνεται δημόσιος και αποφασίζεται να απομακρυνθούν τα ζώα που υπήρχαν μέσα .
Το 1845 εκλήθη στην Αθήνα ο Γάλλος κηποτέχνης Φρανσουά Λουί Μπαρώ. Εμεινε για εννέα χρόνια διευθυντής του κήπου, πριν παραδώσει την σκυτάλη στον άνθρωπο που έμελλε να είναι καθοριστικός για αυτό που σήμερα είναι ο Εθνικός Κήπος : Στον Φρειδερίκο Σμιτ , ο οποίος διηύθυνε τον κήπο επί 30 χρόνια .

( κήπος και ασπρόμαυροs !!! ούτε ό θεόs δεν τον εθέλει . )



- Το 1869, η ελληνική κυβέρνηση οριοθέτησε 80 στρέμματα δημόσιας γης για το κτίριο του Ζαππείου, στο χώρο μεταξύ των κήπων του Παλατιού και του αρχαίου ναού του Ολυμπίου Διός. Η Βουλή των Ελλήνων πέρασε επίσης νόμο στις 30 Νοεμβρίου του 1869 ειδικά για τις κατασκευές των κτιρίων των Ολυμπιακών αγώνων του 1896, αφού το Ζάππειο ήταν το πρώτο κτίριο παγκοσμίως που κτίστηκε αποκλειστικά για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Το πρώτο σχέδιο του κτιρίου εκπονήθηκε από τον αρχιτέκτονα Φ. Μπουλανζέ, το οποίο στη συνέχεια τροποποιήθηκε από τον Αναστάσιο Θεοφιλά και τελικά εγκαταλείφτηκε. Ο Κ. Ζάππας αναθέτει τελικά τον σχεδιασμό του κτιρίου στον Δανό αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν. Μετά από πολλές καθυστερήσεις το κτίριο θεμελιώθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1874. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν με πανηγυρικό τρόπο στις 20 Οκτωβρίου του 1888. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου ακολουθεί τον νεοκλασικό ρυθμό, με πρόπυλο κορινθιακού ρυθμού. Το κτίριο σε συνδυασμό με την πέτρινη γέφυρα του Ιλισού (είχε κατασκευαστεί με χορηγία του Ε. Ζάππα) και τους γύρω κήπους, αποτέλεσαν την εικόνα της Αθήνας στις αρχές του 20ου αιώνα. Δυστυχώς, ο Ε. Ζάππας δεν έζησε αρκετά για να δει το κτίριο στην τελική του μορφή.

- Η κοίτη του Ιλισού ποταμού (1895) ξεκίνησε να καλύπτεται επί Μεταξά, στα τέλη της δεκαετίας του ’30, από το ύψος της παλαιάς Σχολής Χωροφυλακής μέχρι την άλλοτε γέφυρα του Σταδίου, για να δημιουργηθεί η σημερινή οδός Μιχαλακοπούλου. Αργότερα, το 1960, οι εργασίες επικάλυψης συνεχίστηκαν για να δημιουργηθεί η οδός Καλλιρόης.

* Τό διαδίκτυο να νε καλά .

 

[Mr Spock]

- Γιατί Πλατείας Ομονοίας και όχι Πλατεία Ανακτόρων ?





* Τό διαδίκτυο να νε καλά .
& ό Mr Spock , γιατί " ξέρει να ανάβει φωτιέs ! "

- καλημέρα , να γιατί :

. . . κάτι είχαν προβλέψει

- σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , και για την συμμετοχή σου , ως προς τις φωτιές . . . βλέπε την υπογραφή μου

 

[Vakis2000]

ΜΙΝΙΟΝ

Η πραγματική Ιστορία του Ιδρυτή του πρώτου & μεγαλύτερου καταστήματος (Μινιόν) , όπως την θυμάμαι από τον Πατέρα μου:

“Γιάννης” …..

Η Αρχή….

Νεαρός ακριβώς μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, με ένα πανεράκι κρεμασμένο στο στήθος δίπλα ακριβώς στον πατέρα μου, ο νεαρός τότε “ Γιάννης” πωλούσε προφυλακτικά και ξυραφάκια (Στο Κέντρο των Αθηνών). Δίπλα του ο πατέρας μου πωλούσε με τον ίδιο τρόπο χύμα τσιγάρα (αγόραζε πακέτα από το πρατήριο και αφού τα άνοιγε, τα πωλούσε ένα- ένα).

Κάποια στιγμή ο νεαρός θα γοητευτεί από ένα περίπτερο στα Χαυτεία, το Μινιόν (από το ομηρικό «μινύος» που σημαίνει πολύ μικρός), το οποίο διέφερε από τα υπόλοιπα, αφού διέθετε μια ευρεία γκάμα προϊόντων, όπως τσιγάρα, εφημερίδες, στυλό, γυαλιά, είδη καπνού και μια σειρά από χρηστικά μικροαντικείμενα.

Το επιχειρηματικό του μυαλό όμως δεν τον άφηνε ποτέ σε ησυχία (σπούδαζε σε νυχτερινό και κατόρθωσε να αποκτήσει 2 πανεπιστημιακά διπλώματα σε μεγάλη ηλικία). Προωθώντας πρωτοποριακές πρακτικές για να προσελκύσει πελατεία , σκέφτηκε να πωλεί 2 πουκάμισα στην τιμή του ενός. Πήγαιναν λοιπόν παρέα δύο φίλοι και αγόραζαν από ένα και πλήρωνε ο ένας…. Κατόπιν πουλούσε πακετάκια με δέκα λάμες, αντί να πουλά ένα ένα τα ξυραφάκια, σε καλές τιμές. Για τον κοσμάκη, αυτό ήταν μεγάλη οικονομία. Έτσι έφθασε να πουλά χίλια πακετάκια τη μέρα!

Παρά τη λεηλασία του καταστήματός του από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, την εμφάνιση, ακριβώς απέναντι, του πρώτου ανταγωνιστή, του «Μπιζού», το οποίο αντιγράφει τις μεθόδους του Μινιόν, αλλά και την προσπάθεια σπίλωσης του προσώπου του με την κατηγορία της προδοσίας, ο “Γιάννης» θα συνεχίσει απρόσκοπτα το έργο του. Ζητάει και παίρνει άδεια εξαγωγής ελληνικών και εισαγωγής ξένων προϊόντων, ενώ μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '50 θα αγοράσει ένα δεκαώροφο κτίριο, πάντα κοντά στην Ομόνοια, και λίγο μετά αγοράζει και το διπλανό του… κλπ, κλπ.

Κατά την δεκαετία του 70 βρίσκεται στο απόγειο της δύναμής του. Ο πατέρας μου είχε τότε γραφείο (έκδοση βιβλίων) στη οδό Φειδίου. Μία ημέρα Βγαίνοντας από το γκαράζ ο πατέρας μου, δημιουργεί ατύχημα με το αυτοκίνητό του στο αυτοκίνητο του.
Βγαίνει λοιπόν έξαλλος ο “Γιάννης” και αρχίζουν τα συνηθισμένα μετά από ένα τρακάρισμα. Με τα λόγια αναφέρει ο “Γιάννης “ : Ξέρεις με ποιον μιλάς? Με τον ιδιοκτήτη του Μινιόν…. Και του ανταπαντά ο πατέρας μου που τον θυμήθηκε: Και εσύ ξέρεις ποιον έχει απέναντί σου? Αυτόν που πωλούσε τσιγάρα με τα κομμάτι ακριβώς δίπλα σου!
Έ, τα επόμενα σχετικά με το γεγονός δεν χρειάζεται να τα αναφέρω - καφεδάκι κλπ..


Και το Τέλος…..

Με προκήρυξη που έφτασε μέσω ταχυδρομείου στις εφημερίδες, στις 22 Δεκεμβρίου, η οργάνωση-φάντασμα «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80» ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού. Μεταξύ άλλων, στην προκήρυξη αναφερόταν ότι «κάθε επιχείρηση, έτσι και αυτές στηρίζονται στην εκμετάλλευση των προλετάριων. Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται της ανάγκη των προλετάριων να έχουν ένα εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και τη μιζέρια». Η καταστροφή είναι ολοσχερής, πάνω από δύο δισεκατομμύρια υπολογίστηκαν οι ζημιές, όμως ο “ Γιάννης” αρνείται να κηρύξει πτώχευση και ξαναφτιάχνει το «παιδί του» με τη βοήθεια των υπαλλήλων του και την αμέριστη αγάπη του κόσμου.
Όμως τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Το 1983 περνάει στα χέρια τού κράτους, αφού εντάχθηκε στις λεγόμενες «προβληματικές επιχειρήσεις»...

 

[Emmanouil 1964]

- Η οδόs Σταδίου .
Διπλήs κυκλοφορίαs δρόμοs στα νιάτα τηs . ( 1950 )
Εκεί, βρίσκεται η Πλατεία Κλαυθμώνος , ( ονομάστηκε έτσι γιατί έκλαιγαν, οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι αποτυγχάνοντες υποψήφιοι βουλευτές .) ,
Ο πιο εμπορικός και ιστορικός δρόμος της Αθήνας , με το παλάτι του Οθωνα , την Παλιά Βουλή , τα ιστορικά βιβλιοπωλεία , καφέ και κινηματογράφους .

- Η οδόs Σταδίου , Παλιά Βουλή .

- Η οδόs Πανεπιστημίου με το τράμ , 1930
Το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών θεμελιώθηκε το 1839, βάσει σχεδίων του Δανού αρχιτέκτονα Hans Christian Hansen (1803-1883), ο οποίος, χωρίς να απομακρυνθεί από τις βασικές αρχές του κλασικισμού, δημιούργησε μια σύνθεση η οποία συνδυάζει τη μεγαλοπρέπεια του μνημείου με την απλότητα της ανθρώπινης κλίμακας, υποδηλώνοντας μια απόπειρα προσαρμογής στο τοπικό περιβάλλον. Η κάτοψη αναπτύσσεται σε ένα διώροφο διπλό “ταυ” με δύο συμμετρικές εκατέρωθεν αυλές, ώστε το σύνολο να εγγράφεται σε ορθογώνιο.

- Η οδόs Πανεπιστημίου .
Διπλήs κυκλοφορίαs δρόμοs στα νιάτα του .

- Η οδόs Πανεπιστημίου . ( 1920 - 1930 )

* Τό διαδίκτυο να νε καλά .

 

[Decembered]

"Αθηνα πολη φαντασμα αθηνα πολη κεντρο..μια ζουγκλα απο μπετο..που σου φερνει...." -Panx Romana

 

[Vakis2000]

Και όμως, παρατηρώντας τις φωτογραφίες παραπάνω " τότε " δεν βλέπω να διέφερε σε ομορφιά από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πόλεις. Από την δεκαετία όμως του 60 & μετά ή όροι " εύκολο χρήμα " και " λάδωμα" δημιούργησαν το τέρας ασχήμιας, κακογουστιάς και κακομοιριάς που ονομάζεται νέα Αθήνα. Αν υπήρχε σωστός προγραμματισμός, συνετή διαχείριση των Οικονομικών και τήρηση των κανόνων πολεοδομίας, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα, αλλά.....

 

[Decembered]

Εδω κεντρο , στην (ενδο)ζωνη πανω απο την πατησιων μεγαλωσα.. μυαλο δεν εβαλα κ ουτε προκεται... ισως ακομα μεγαλονω..
Φωκιονως... κρυφτο κινηγητο κ μπαλα (ποδοσφαιρο)..η κ με τενεκεδακι αναψυκτικου.. μικρος στο καροτσι ακομα το συντριβανι.
Μινιον ... θυμαμαι ακομα οταν καηκε..
Γαλα αγνο..κ διαφημηση νικος γκαλης...!!
Ασπρομαυρη τηλεοραση.. -εγχρωμη τιβι ασπρομαυρη ζωη (Α)-
Η εποχες..χωρις ιντερνετ!!!
Πλατεια εξαρχειων...dada... κοκ... (πιο πριν.. ας πουν οσοι ηταν)
Σουιπ στεικ!!
Τηλεφωνο με καντραν κ κερματοδεκτη..!!
Η εποχη που εμπλεκαν οι γραμμες του οτε!
(-τη γιουλη θελω... -μαμα σε ζητανε σσ. τη μητερα μου δεν τη λενε γιουλη)
Τα χρωματα....της πολης....γηινα...μπεζ..καφε..αποχρωσεις...οχι αυτο το τσιμεντι γκρι.. (αν κ απο 80ς κ μετα...το γνωστο κομμα...εφερε κ ζιβαγκο..κ χρωμα... κ εκανε δρομους κ λοιπα εργα....λολ).
Τα ρουχα.. αυτο το βινταζ δεν το καταλαβα ποτε.. ρετρο χιψτερια το βλεπω..
Τα λιγοστα αυτοκινητα... με καμπυλες.. ηχους μοτερ.. (καρμπιρατερ δε το λενε?)
Το wc..στην αυλη..!!! (Ειχε η γιαγια μου)
Η μουσικη απο το ραδιο..
(... κ ποσα αλλα ακομα..στιγμες... καπου θαμενες.... κατω απο τις πολλες καθημερινες πληροφοριες ... που μου τιγανιζουν οτι εχει μεινει απο τον εγκεφαλο)
Στον αποηχο παλαιοτερων εποχων οτι βιωσα.
Σημεια των καιρων... μια σκοτεινη φαρσα ειναι ολα.
Με κανει τυχερο που πηρα λιγο ματι απο οτι ειχε ξεμεινει. Δεν νοσταλγω βεβαια κατι. Now is the bloody time. Κ οτι περναει απο το κουλο μου... κανουμε.
Πορευομαστε.
Μεγαλο σκοτεινο καλοκαιρι..συνεχεια..

 

[Mr Spock]

κ μπαλα (ποδοσφαιρο)..η κ με τενεκεδακι αναψυκτικου..

. . . καπάκι αναψυκτικού . . . τσιγγάκι το λέγαμε