Live! Που πήγαμε και τι ακούσαμε...

[stathis]

Metallica (93)
Kreator - Sodom - Destruction
King Diamond
Merciful Fate
Iced Earth (3 φορές)
Nevermore
Manowar
Iron maiden
Fates Warning
Candlemass
Deadsoul Tribe
Roting Christ
Septic Flesh
Scorpions
Placebo

Και Φυσικά Πανταζής

Georgesoda με το τσεκούρι παραμάσχαλα πήγες σ'αυτό το τελευταίο ρει

 

[cosmarpan]

Georgesoda με το τσεκούρι παραμάσχαλα πήγες σ'αυτό το τελευταίο ρει

 

[Georgesod]

Georgesoda με το τσεκούρι παραμάσχαλα πήγες σ'αυτό το τελευταίο ρει

Ναι σιγά μην πήγαινα χαχαχ. Απλά το 'γραψα για να κάνει αντίθεση με τα από πάνω...

 

[Patriarhis]

Police 1979 : ανοιχτο γηπεδο μπασκετ ΧΑΝΘ - τζαμπατζιδες πατωντας πανω σε παρατημενα σκηνικα του Κ.Θ.Β.Ε. μπηκαμε . Αγνωστοι τοτε - δεν ειχε κυκλοφορησει τιποτε εδω και εξω μολις - αρχισαν να παιζουν τα γνωστα πλεον Roxanne, Message in. a bottle, Can't stand loosing you κλπ και μειναμε κοκκαλο.Πρωτη φορα τα ακουγαμε αλλα ηταν ευκολοχωνευτα τραγουδια.

Rorry Gallaher 1981 :Palais des sports - πρωτη σειρα γιατι μπηκα απο τους πρωτους , εσπασα την καρεκλα που ειχε -γι αυτους που θα πρεπε να ειναι στην πρωτη σειρα , αλλα ποιος μπορουσε να μας διωξει- πηδωντας πανω κατω σαν γνησιος ..ροκας..

Δεκαετια 80 , Ian Gillan, Stepenwolf , Roxy Music, Cocker και πολλεεεεες αλλες στην συνεχεια... γραφω βιβλιο-α για να πω για ολες.

Κριμα που ακυρωθηκε η συναυλια του Gil Scott Heron (χαμηλη προπωληση) . Ηθελα να τον δω. Μας χαιρετησε πλεον.
Εγραψε την κομματαρα για τον δαιμονα του - τα ναρκωτικα - και πατησαν πανω σε αυτο οι Kaleo
και καναν επιτυχια πουλωντας το συναισθημα του άλλου.

 

[Sleep]

Άρτι αφιχθείς από το τη συναυλία του αειθαλούς Ian Anderson στο Γκάζι σε ένα best off των θρυλικών Jethro Tull.
Τον είχα δει πριν αρκετά χρόνια στο Λυκαβηττό συνοδεία της ορχήστρας της Θεσσαλονίκης, ένα βράδυ αρχές Σεπτεμβρίου με απίστευτα τσουχτερό κρύο για την εποχή.
Τον ξαναείδα κατόπιν ακόμη μια φορά πάλι στο Λυκαβηττό συνοδεία αυτή την φορά των υπόλοιπων Tull όταν πήρε την πολυθρύλητη επιτυχία Aqualung και της άλλαξε τα φώτα κάνοντάς τη αγνώριστη.

Βαδίζοντας, πλέον, προς το 70στό έτος της ηλικίας του, αποφάσισα να ξαναπάω γνωρίζοντας ότι, μάλλον, είναι η τελευταία φορά που παρουσιάζεται ενώπιον του ελληνικού κοινού. Δεν μπορούσα να λείπω...

Κόσμος πολύς, όλων των ηλικιών, εξαιρετικός πεντακάθαρος ήχος που καθιστούσε τις ωτοασπίδες περιττές, αναμενόμενο αλλά ικανοποιητικό σε γενικές γραμμές το setlist και ο Ian να στέκεται ακόμα στο ένα πόδι και να οργώνει τη σκηνή. Στο τέλος φάνηκε ότι όλοι έφυγαν ικανοποιημένοι.

Εγώ, ωστόσο, εξακολουθώ να ονειρεύομαι μία συναυλία των Tull της οποίας το κύριο μέρος θα αφιερωνόταν στις art rock progressive εξτραβαγκάντσες Thick as a Brick και A Passion Play ενώ θα ακολουθούσε ημίωρο encore όπου θα ακούγονταν όλες οι "επιτυχίες".

Υ.Γ. Ύστερα από πολλά - πολλά χρόνια σε μουσικά event επί ελληνικού εδάφους, νομίζω ότι αν δεν έχεις ύφος και συμπεριφορά "τσάμπα μάγκα" δεν προσλαμβάνεσαι ως σεκιουριτάς σε συναυλία!

 

[cybernaut]

Λοιπόν τον τελευταιο καιρό ειδα

Follakzoid στο Death Disco
Ευθύμη (από TXC / Α.Ε) στο Modu
Desert Fest στην Ιερά Οδό (My Sleeping Karma, Pentagram, Automaton κλπ)
Lorelle meets the Obsolete πάλι στο Deah Disco
ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ κ σία στο Ηρώδειο

κατι μπορει να ξεχναω.
Κατα τ'άλλα μεταλάς είμαι

 

[Mr Spock]

Λοιπόν τον τελευταιο καιρό ειδα

. . . Follakzoid . . . στο Death Disco

-πολύ καλοί , δεν θυμίζουν κάπως τους can . . . Can (band) - Wikipedia

 

[cybernaut]

ναι εννοειται ολα αυτα τα συγχρονα kraut / επαναλαμβανόμενοι ρυθμοί / χτιζουμε πάνω σε κάτι φιανομενικα απλό,
φέρνουν στον νου Can και Αmon Duul II κλπ..

 

[Mr Spock]

- καλημέρα , 19/11/16 . . . fuzz : mani deum + vapors of morhine

- οι πρώτοι δεν με πείθουν , δεν είναι κακοί αλλά είναι κάτι all around dark rock χωρίς να έχουν ξεκαθαρίσει την ακριβή τους πορεία , από σκηνική εμφάνιση κάπω κρύοι . . . ο ήχος όμως και το παίξιμο καλά , μπράβο στον ηχολήπτη διότι το μαγαζί ήταν σχεδόν άδειο ( max 130 άτομα )

. . . vapors of morhine : κεφάτοι επικοινωνιακοί , άριστοι οργανοπαίχτες , έπαιξαν ότι ήξεραν , εδώ όμως ο ήχος ήταν αρκετά μουντός , διότι καθ΄ ότι το fuzz ήταν σχεδόν άδειο , άρα full στις αντανακλάσεις μεσουψηλών , ορθώς ο ηχολήπτης υποβίβασε την εν λόγω περιοχή , έλα όμως που οι vom ήδη παίζουν μεσοχαμηλά ( μπάσο + βαρύτονο σαξόφωνο + ντραμς + δύο σχετικά μπάσες φωνές ) , πάντως το χαμηλό ήταν γρήγορο χωρίς μπουμαρίσματα και ρυθμικό

- το πατάρι ήταν κλειστό λόγω χαμηλής προσέλευσης , όμως ύστερα από σχετική διαπραγμάτευση καθίσαμε επάνω , ο καθ΄ ένας σε δική του πολυθρόνα και με όλα τα κομφόρ . . . το κατα - ευχαριστηθήκαμε


Vapors of MORPHINE - Buena (live @ Fuzz club, Athens 19/11/16)

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Χθες πήγα στο μέγαρο μουσικής και είδα την Χάρις Αλεξίου στο "Χειρόγραφο"
Η φωνή της είναι πια πεσμένη και είχε μια αδυναμία στις υψηλότερες νότες.
Το χειρόγραφο είναι μια αφήγηση με συνοδεία τραγουδιών πλαισιωμένων από ένα βιολοντσέλο, ένα πιάνο και μια κιθάρα.
Κατά διαστήματα ο πιανίστας έπαιζε ακορντεόν.
Η αφήγηση ήταν κάπως ψυχοπλακωτική, κάνοντας μια αναδρομή στην ζωή της που πέρασε, στα φώτα που χαμηλώνουν σιγά σιγά, στην μοναξιά της που γίνεται έντονη και βαριά, στην δίαιτα που δεν μπορεί να ακολουθήσει πιστά, στα περασμένα ωραία αλλά και λυπηρά χρόνια με όλα τα σημαντικά συμβάντα.
Γενικώς ήταν μια ωραία παράσταση, αναπάντεχα καλή.

 

[Mr Spock]

- καλή εβδομάδα , την Παρασκευή 5/5 πήγα στο θέατρο ''Εμπρός'' , για τους New Zero God, Rumors και Nochnoy Dozor.

- πολύ παλιός χώρος με καλή ακουστική όμως ( βοήθησε και ο ηχολήπτης ) , με εξαίρεση τον εξ΄ επί τούτου τραχύ επιθετικό και γνήσιο πάνκ ήχο των πρώτων , οι δεύτεροι έπαιξαν κάτι σαν ποιοτικό και ατμοσφαιρικό stoner , ενώ οι τελευταίοι ( ως κολεκτίβα που είναι ) , αυτοσχεδιαστικό ποστ ρόκ με απίθανα γυναικεία φωνητικά από την Ρεβέκκα και την Λίνα ( την δεύτερη την ερωτεύτηκα γιά πάντα )

- είχα πάει από νωρίς και πέρασα 7 γεμάτες ώρες , είμαι φίλος του Πούγουνα ( τραγουδιστής και αρχηγός ) των πρώτων και προσφέρθηκα αφιλοκερδώς να κάνω τον security ( ο χώρος είναι αυτοδιαχειριζόμενος και δεν έχει ''πόρτα'' ) οπότε περιφερόμουν διακριτικά γιά τυχόν άτομα που θα ''ξέφευγαν'' , τελικώς ''ξέφυγα'' εγώ αλλά δεν πήρε χαμπάρι κανείς τίποτα


https://www.embros.gr/par-5-maioy-22-00-synaylia-new-zero-god-rumors-nochnoy-dozor.html

. . . επιτέλους τέλος γιά σήμερα . . .

 

[Snow Whitty]

Opening Coldplay Μόναχο 2017




Δυο ώρες περιμέναμε στη βροχή για να φτάσουμε στην είσοδο και είμασταν τυχεροί,διότι μερικές χιλιάδες έχασαν την εισαγωγή λόγω των αυξημένων μέτρων ελέγχου.70.000 άτομα περνούσαν την είσοδο σαν από μάτι βελόνας!Αξιεπαινα τα αποθέματα υπομονής των φαν!Respect!

Στις 20:15 ακριβώς πριν ανέβουν στην σκηνή σταμάτησε η βροχή.Το στάδιο ήταν υπέροχα πολύχρωμο λόγω των αδιαβροχων που φορούσαμε.


Στην είσοδο μας μοίρασαν βραχιολάκια που άλλαζαν χρωμα από μια κεντρική πηγή και ήταν υπεύθυνα για τον ομοιόμορφο φωτισμό.

 

[Snow Whitty]

Κι ένα όμορφο περιστατικό ....




Κι από Μία άλλη προοπτική ....

 

[cybernaut]

ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ κ σία στο Ηρώδειο

Άυριο πάλι

http://greekfestival.gr/gr/events/view/thanos-mikroutsikos-2017

Ωδείο Ηρώδου Αττικού
13 Ιουνίου 2017

Αύριο Τρίτη, 13 Ιουνίου

Το Φεστιβάλ Αθηνών τιμά το ελληνικό τραγούδι και έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες συνθέτες, τον Θάνο Μικρούτσικο, με μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο.

Ο συνθέτης θα παρουσιάσει τραγούδια του που αγαπήθηκαν και πέρασαν από γενιά σε γενιά όπως: «Εμπάργκο», «Η αγάπη είναι ζάλη», «Όλα από χέρι καμένα», «Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια», «Συγγνώμη για την άμυνα», «Volpe d’amore», «Στου αιώνα την παράγκα», «Θάλασσα στη σκάλα», «Άμλετ της Σελήνης» κ.ά.

Ο Θάνος Μικρούτσικος ξεκίνησε τη δημόσια παρουσία του στη μουσική και στο τραγούδι το 1967. Με την έκδοση του πρώτου, μεγάλου του δίσκου, Πολιτικά τραγούδια (1975), καθιερώνεται ως μεγάλη δύναμη στο ελληνικό τραγούδι και συνεχίζει για 50 χρόνια μέχρι τον φετινό του δίσκο, Ομίχλη των καιρών.
Αιχμή του δόρατος της τραγουδοποιίας είναι ο Σταυρός του Νότου, που κυκλοφόρησε το 1979 σπάζοντας το φράγμα των δύο εκατομμυρίων αντιτύπων, ρεκόρ για τη μελοποιημένη ποίηση σε ευρωπαϊκή κλίμακα.

Στις δεκαετίες που ακολουθούν, η παραγωγή του Μικρούτσικου είναι καταιγιστική. «Εμπάργκο», «Η αγάπη είναι ζάλη», «Όλα από χέρι καμμένα», «Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια», «Συγγνώμη για την άμυνα», «Volpe d’ amore», «Στου αιώνα την παράγκα», «Θάλασσα στη σκάλα», «Άμλετ της Σελήνης»....

Το ταξίδι συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τελευταία δουλειά την «Ομίχλη των Καιρών» (2017).

Ο Θάνος επέλεξε πέντε φωνές για να αποδώσουν όλα αυτά τα τραγούδια που έχουν εγκατασταθεί για τα καλά στις καρδιές μας.

Τον Γιάννη Κότσιρα που ο Μικρούτσικος θεωρεί ως την καλύτερη φωνή της νεώτερης γενιάς και κατευθείαν απόγονο του Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Τους αγαπημένους του Μίλτο Πασχαλίδη και Χρήστο Θηβαίο, δύο από τους καλύτερους Έλληνες τραγουδοποιούς που έχουν τραγουδήσει με εξαιρετικό τρόπο τα τραγούδια του συνθέτη.

Τον Κώστα Θωμαîδη που ο Μικρούτσικος θεωρεί ως τον σπουδαιότερο τραγουδιστή του «ενδιάμεσου χώρου».

Τη Μαριάννα Πολυχρονίδη, τελευταία ανακάλυψη του Θάνου, η οποία ερμήνευσε μοναδικά τα τραγούδια της «Ομίχλης των Καιρών».

Πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου (πλησίον μετρό Ακρόπολη)

http://www.avopolis.gr/music-news/greek-live-news/60527-thanos-mikr-irod17

 

[Sleep]

Ντυμένος στην πένα ως συνήθως και με έκδηλη την ανάγκη για στενή σωματική επαφή με το κοινό του μάλλον ως ένα είδος μαζικής ψυχοθεραπείας, ο Nick Cave και οι Bad Seeds ήταν απλά σαρωτικοί δίνοντας μία συναυλία που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στο μέλλον.

Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά από τη στιγμή που ξεκίνησε με τον κατατονικό ύμνο Anthrocene από το τελευταίο του album, ένα τραγούδι που τολμώ να το συμπεριλάβω ανάμεσα στα 5-10 καλύτερα που έχει γράψει ποτέ.


Στα κλασικά Mercy seat, Red right hand, From her to eternity, Tupelo επικράτησε πανικός τόσο πάνω όσο και κάτω από τη σκηνή.

Στο encore το Weeping Song τραγουδήθηκε με τον Cave να βολτάρει ανάμεσα στο κοινό, ενώ στο Stagger Lee το κοινό είχε ανέβει στη σκηνή!

Η μπάντα σε τρελά κέφια, δύσκολα πετυχαίνεις τέτοια ατμόσφαιρα και έχω πάει σε πολλές συναυλίες.

Σε απλά ελληνικά, τα έσπασε!

Πάταγος!

 

[stellios]

Τι μπαντα !!
6 μαυρες σιλουετες πισω απο τον ψιλολιγνο πριγκιπα που εβγαζαν σιωπηλες φλογες
αυτο που ειδαμε ακουσαμε και ποιο πολυ νοιωσαμε χθες δεν ηταν συναυλια
το πρωι ξυπνησα και νομιζα οτι ηταν ονειρο
δυομιση ωρες αγκαλια με το κοινο
δυομιση ωρες σε κατασταση υπνωτιστικης παραζαλης !!

 

[cybernaut]

Στις 17/12/1993 στο Βρίστολ Γιούνι Χώλ πήγα να δω τους Βόδυκάουντ

Είχαν παίξει κ εδώ ντε.. το ξύλο που έπεσε δεν συγκρίνεται ούτε με slayer στα καλά τους

 

[AKARL]

Είχαν παίξει κ εδώ ντε.. το ξύλο που έπεσε δεν συγκρίνεται ούτε με slayer στα καλά τους

Τι μου θυμίζεις τώρα, μέσα ήμουν. Τους είδα και στο Ρόδο (το 1997?) - ολοκαύτωμα!

Spoiler: Κάπως έτσι, ε;

 

[cybernaut]

ναι για τότε λέω.. ολοκαύτωμα δεν λες τίποτα οι Βόδυκάου !
αλλά και
τι Ramones, τι Cramps, τι Stereo Nova, τι Sepultura-- τι Death In Vegas ____ τι να πρωτοθυμηθούμε για εκεί μέσα

ΑΧ ΡΟΔΟΝ ΑΘΑΝΑΤΟ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ

 

[cybernaut]

Το καλύτερο λάιβ της ζωής μου ξέχασα.. (λέμε τώρα - έχουμε δει και Metallica τόσες φορές)

ISIS την μέρα που κέρδισε η Παπαρίζου την Eurovision. Mόλις βγήκα και είδα γιαγιάδες και τόσο λαό
με σημαιάκια να πανηγυρίζουν
νόμιζα πως όλοι αυτοί ήταν μαζί μας μέσα.

https://isistheband.bandcamp.com/