east electronics
Επαγγελματίας
- Μηνύματα
- 1.242
- Reaction score
- 1.107
A Phono stage story or history …
Η επιστροφη του βινυλιου ειναι γεγονος
Ακουμε απο phono stage ….
Εντυπωση μου ειναι οτι στα παλιοτερα consumer μηχανηματα 1985-2015 το phono stage δεν ηταν το φορτε τους . Ηλικιακα αν το δει καποιος ειναι απολυτα λογικο απο την στιγμη που απο το 1985-2015 ειναι η ψηφιακη εποχη, ηταν η αποκορυφωση του CD και αργοτερα του DAC οποτε απολυτα λογικο το βρισκω οι σχεδιαστες να εχουν τοποθετησει ενα phono stage μεσα στο μηχανημα τους αλλα χωρις αυτο ποτε να ειναι κατι το ιδιαιτερο .
Πιο συγκεκεριμενα στα φτηνα Ιαπωνικα της σειρας εβρισκες παντου σχεδον το ιδιο κυκλωμα με ενα ολοκληρωμενο , ψοφιο θα ελεγα απο δυναμικα χαρακτηρα και ευρος …Συχνα πυκνα καποια απο αυτα ειχαν μεχρι και λαθη μεσα τους αλλα γενικα μια κατασταση φτωχη εως αδιαφορη απο την στιγμη που κανεις μαλλον δεν θα χρησιμοποιουσε την δυνατοτητα . Τα δε phono stages που υπαρχουν σημερα μεσα σε καποια πολυκαναλα …δεν αξιζει ουτε καν να τα αναφερεις .
Στις ακριβοτερες σειρες πολλων consumer Ιαπωνικων ειδαμε σαφως καποιες πολυ καλες υλοποιησεις MM -MC, Απο την ΥΑΜΑΗΑ, την Denon, σε ελαχιστες περιπτωσεις απο την Marantz σε πολλες περιπτωσεις απο την Harman Kardon απο την NAD και σιγουρα θα ειναι αρκετες οι οποιες μου ξεφευγουν.Σαφως σε ακριβοτερες εταιριες οπως ας πουμε η Accuphase εβρισκες απιθανα πραγματα αλλα φυσικα παντα κατω απο την παραμετρο οτι αρχικα το μηχανημα ηταν φορτωμενο με πραγματα που πιθανον δεν ηθελες αλλα και απο την αλλη “εβγαζαν” το μηχανημα απο την κατηγορια HIend και το εβαζαν στην κατηγορια Upper hifi ισως, με τιμη να πηγαινει μαζι που σημαινει οτι τα καλα τετοια μηχανηματα δεν ερχονταν ποτε φτηνα .
Το κακο ειναι οτι τα περισσοτερα απο αυτα ειναι χτισμενα μεσα σε μηχανηματα που “δεν θα ηθελες σημερα να εχεις “.
Θελω να πω οτι τα σημερινα μηχανηματα στην μικρη κατηγορια hi end ειναι πιο απλα και εχουν η θα επρεπε να εχουν το βαρος τους στην ποιοτητα του ηχου και οχι στα κουμπακια η τα πολλα λαμπακια .
Στις περισσοτερες περιπτωσεις με ελαχιστες εξαιρεσεις στα καλα consumer Ιαπωνικα κυριαρχησε η τοπολογια με Jfet στην εισοδο τα οποια εχουν εξαιρετικα χαμηλο θορυβο αλλα εχουν και την ταση να στρογγυλευουν λιγο τα ακρα και κατα καποιον τροπο να μαλακωνουν τα μικροδυναμικα το οποιο εχει σαν αποτελεσμα να “θετουν ορους ” σε οτι αφορα τα υπολοιπα του συστηματος . Το αποτελεσμα συχνα απο την ΥΑΜΑΗΑ για παραδειγμα οτι ο ηχος παραηταν γλυκος και συμμαζεμενος καλος για ηπια ακουσματα σε μονο χαμηλες εντασεις ενω λεξεις οπως kick , ατακα,ογκος , sound stage , και ηχος 3D ηταν μαλλον ανυπαρκτες και συχνα σε συνδυασμο με το υπολοιπο μηχανημα το αποτελεσμα ηταν κακο ,ο υπολοιπος προενισχυτης ηταν βρωμικος , υπερβολικα γλυκος , και σου εδινε εκτος αλλων την αισθηση του επιτηδευμενου.
Πιο πισω στα φτηνα Ιαπωνικα συχνα η ακροαση πικαπ χωρις να εχεις πατημενο το loudness δεν ειχε κανενα νοημα και αυτο για οποια μηχανηματα ειχαν ενα λογικο loudness μια και πολλα κυριως απο τα vintage ειχαν μεν επιλογη loudness αλλα το πατημα του κουμπιου ηταν too much που σημαινει οτι περνουσες στην υπερβολη πλεον .
Στην απεναντι οχθη στην Εγγλεζικη σχολη εδειχνε οτι τα phono stages που εφιαχναν ηταν πολυ καλυτερα απο τα Ιαπωνικα τεχνικα ηταν σαφως πιο αρτια το equalization πολυ πιο προσεγμενο, συνηθως σε δυο σταδια και οχι με ενα ολοκληρωμενο, ομως οι χροιες και το “τιουναρισμα” που ειχαν , ηταν στοχευμενο κυριως σε μια πολυ καλη μεσαια περιοχη οπως συνολικα και τα περισσοτερα μηχανηματα τους ενω συναμα υπεφεραν απο τα γνωστα προβληματα γενικοτερα των Εγγλεζικων οπου το Χ Phono stage επαιζε υπεροχα με την ταδε κεφαλη και πολυ χαλια με καποια αλλη . Σε καμμια περιπτωση δεν μπορεις να συγκρινεις ενα phono stage μονο του η ενος κομπλε μηχανηματος MUsical Fidelity με εναν αντιστοιχο Pioneer Ηταν δυο τελειως διαφορετικα πραγματα και σαν προενισχυτες αλλα και σαν ενισχυτες .
Σαν συμπερασμα και συγκριτικα με τα Ιαπωνικα που ηταν πολυ μαλακα τα Εγγλεζικα ηταν σχεδον το αντιθετο δλδ κλινικα στον ηχο τους χωρις χαρακτηρα και γενικοτερα σκληρα αν και αρτιοτερα τεχνικα απο οτι τα αντιστοιχα Ιαπωνικα .
Θελω να πιστευω οτι στις μερες μας οι συχρονοι σχεδιαστες εχουν παρα πολλα κενα στο σημειο αυτο γιατι τους λειπει η γνωση απο το παρελθον και το μονο εργαλειο που εχουν στα χερια τους ειναι υπολογιστες με τεραστια υπολογιστικη δυναμη των οποιων φυσικα το αποτελεσμα θα ειναι ισο η χειροτερο με το data entry που εγινε .
Δεχτηκα ενα μαιλ απο ενα κορυφαιο σχεδιαστη Hugh Dean που σχεδιαζει και κατασκευαζει τους παγκοσμια γνωστους ενισχυτες Aspen Aksa http://www.aksaonline.com/discussion/discussion_hugh.html οπου με λιγα λογια με ευχαριστουσε για τα γραφομενα μου στα ξενο φορουμ οπου μεσα απο αυτα μαθαινει πολλα απο τα “βρωμικα” μυστικα που εχουν διαφοροι κατασκευαστες . Ειναι προφανες οτι ενας που θα ασχοληθει με την σχεδιαση εχει τα Χ εργαλεια στα χερια του αλλα σε καμμια περιπτωση δεν μπορει να δει και ισως να ακουσει γυρω στα 1500 μηχανηματα τον χρονο που περνανε απο τα δικα μας χερια και μαλιστα επαναλαμβανομενα .Ειναι πολυ πιο ευκολο για εμας να θεσουμε εναν στοχο γιατι πολυ απλα εχουμε την στατιστικη στα χερια μας πλεον και ξερουμε παρα πολυ καλα γιατι ο ενας το εκανε ετσι και ο αλλος αλλιως τι κερδισε ο ενας και τι εχασε ο αλλος .
Σημαινει οτι η NAD μας εμαθε τι ακριβως προσφερει το τοπικο τροφοδοτικο σε ενα phono stage , Η Luxman μας εμαθε τι σημαινει η προσεκτικη επιλογη των υλικων και τι ειναι το mixmatching στα υλικα …Οι Ιαπωνες ειδικα ηταν master σε αυτη την διαδιακασια και στο 99,9% των περιπτωσεων εκαναν αψογη χρηση του διαθεσιμου υλικου . H Rotel που κινηθηκε στην μεση και “εκλεψε ” και απο τις δυο τεχνολογιες και αλλα πολλα μικρα και μεγαλα μυστικα που εβαλαν στις συνταγες τους οι κατασκευαστες με τα αναλογα αποτελεσματα σε βαθος πολλων ετων .Δειχνει οτι σε αρκετους απο τους τοτε αλλα και πολλους απο τους σημερα η πληροφορια αυτη απλα δεν υπαρχει .
συνεχιζεται ....
Η επιστροφη του βινυλιου ειναι γεγονος
Ακουμε απο phono stage ….
Εντυπωση μου ειναι οτι στα παλιοτερα consumer μηχανηματα 1985-2015 το phono stage δεν ηταν το φορτε τους . Ηλικιακα αν το δει καποιος ειναι απολυτα λογικο απο την στιγμη που απο το 1985-2015 ειναι η ψηφιακη εποχη, ηταν η αποκορυφωση του CD και αργοτερα του DAC οποτε απολυτα λογικο το βρισκω οι σχεδιαστες να εχουν τοποθετησει ενα phono stage μεσα στο μηχανημα τους αλλα χωρις αυτο ποτε να ειναι κατι το ιδιαιτερο .
Πιο συγκεκεριμενα στα φτηνα Ιαπωνικα της σειρας εβρισκες παντου σχεδον το ιδιο κυκλωμα με ενα ολοκληρωμενο , ψοφιο θα ελεγα απο δυναμικα χαρακτηρα και ευρος …Συχνα πυκνα καποια απο αυτα ειχαν μεχρι και λαθη μεσα τους αλλα γενικα μια κατασταση φτωχη εως αδιαφορη απο την στιγμη που κανεις μαλλον δεν θα χρησιμοποιουσε την δυνατοτητα . Τα δε phono stages που υπαρχουν σημερα μεσα σε καποια πολυκαναλα …δεν αξιζει ουτε καν να τα αναφερεις .
Στις ακριβοτερες σειρες πολλων consumer Ιαπωνικων ειδαμε σαφως καποιες πολυ καλες υλοποιησεις MM -MC, Απο την ΥΑΜΑΗΑ, την Denon, σε ελαχιστες περιπτωσεις απο την Marantz σε πολλες περιπτωσεις απο την Harman Kardon απο την NAD και σιγουρα θα ειναι αρκετες οι οποιες μου ξεφευγουν.Σαφως σε ακριβοτερες εταιριες οπως ας πουμε η Accuphase εβρισκες απιθανα πραγματα αλλα φυσικα παντα κατω απο την παραμετρο οτι αρχικα το μηχανημα ηταν φορτωμενο με πραγματα που πιθανον δεν ηθελες αλλα και απο την αλλη “εβγαζαν” το μηχανημα απο την κατηγορια HIend και το εβαζαν στην κατηγορια Upper hifi ισως, με τιμη να πηγαινει μαζι που σημαινει οτι τα καλα τετοια μηχανηματα δεν ερχονταν ποτε φτηνα .
Το κακο ειναι οτι τα περισσοτερα απο αυτα ειναι χτισμενα μεσα σε μηχανηματα που “δεν θα ηθελες σημερα να εχεις “.
Θελω να πω οτι τα σημερινα μηχανηματα στην μικρη κατηγορια hi end ειναι πιο απλα και εχουν η θα επρεπε να εχουν το βαρος τους στην ποιοτητα του ηχου και οχι στα κουμπακια η τα πολλα λαμπακια .
Στις περισσοτερες περιπτωσεις με ελαχιστες εξαιρεσεις στα καλα consumer Ιαπωνικα κυριαρχησε η τοπολογια με Jfet στην εισοδο τα οποια εχουν εξαιρετικα χαμηλο θορυβο αλλα εχουν και την ταση να στρογγυλευουν λιγο τα ακρα και κατα καποιον τροπο να μαλακωνουν τα μικροδυναμικα το οποιο εχει σαν αποτελεσμα να “θετουν ορους ” σε οτι αφορα τα υπολοιπα του συστηματος . Το αποτελεσμα συχνα απο την ΥΑΜΑΗΑ για παραδειγμα οτι ο ηχος παραηταν γλυκος και συμμαζεμενος καλος για ηπια ακουσματα σε μονο χαμηλες εντασεις ενω λεξεις οπως kick , ατακα,ογκος , sound stage , και ηχος 3D ηταν μαλλον ανυπαρκτες και συχνα σε συνδυασμο με το υπολοιπο μηχανημα το αποτελεσμα ηταν κακο ,ο υπολοιπος προενισχυτης ηταν βρωμικος , υπερβολικα γλυκος , και σου εδινε εκτος αλλων την αισθηση του επιτηδευμενου.
Πιο πισω στα φτηνα Ιαπωνικα συχνα η ακροαση πικαπ χωρις να εχεις πατημενο το loudness δεν ειχε κανενα νοημα και αυτο για οποια μηχανηματα ειχαν ενα λογικο loudness μια και πολλα κυριως απο τα vintage ειχαν μεν επιλογη loudness αλλα το πατημα του κουμπιου ηταν too much που σημαινει οτι περνουσες στην υπερβολη πλεον .
Στην απεναντι οχθη στην Εγγλεζικη σχολη εδειχνε οτι τα phono stages που εφιαχναν ηταν πολυ καλυτερα απο τα Ιαπωνικα τεχνικα ηταν σαφως πιο αρτια το equalization πολυ πιο προσεγμενο, συνηθως σε δυο σταδια και οχι με ενα ολοκληρωμενο, ομως οι χροιες και το “τιουναρισμα” που ειχαν , ηταν στοχευμενο κυριως σε μια πολυ καλη μεσαια περιοχη οπως συνολικα και τα περισσοτερα μηχανηματα τους ενω συναμα υπεφεραν απο τα γνωστα προβληματα γενικοτερα των Εγγλεζικων οπου το Χ Phono stage επαιζε υπεροχα με την ταδε κεφαλη και πολυ χαλια με καποια αλλη . Σε καμμια περιπτωση δεν μπορεις να συγκρινεις ενα phono stage μονο του η ενος κομπλε μηχανηματος MUsical Fidelity με εναν αντιστοιχο Pioneer Ηταν δυο τελειως διαφορετικα πραγματα και σαν προενισχυτες αλλα και σαν ενισχυτες .
Σαν συμπερασμα και συγκριτικα με τα Ιαπωνικα που ηταν πολυ μαλακα τα Εγγλεζικα ηταν σχεδον το αντιθετο δλδ κλινικα στον ηχο τους χωρις χαρακτηρα και γενικοτερα σκληρα αν και αρτιοτερα τεχνικα απο οτι τα αντιστοιχα Ιαπωνικα .
Θελω να πιστευω οτι στις μερες μας οι συχρονοι σχεδιαστες εχουν παρα πολλα κενα στο σημειο αυτο γιατι τους λειπει η γνωση απο το παρελθον και το μονο εργαλειο που εχουν στα χερια τους ειναι υπολογιστες με τεραστια υπολογιστικη δυναμη των οποιων φυσικα το αποτελεσμα θα ειναι ισο η χειροτερο με το data entry που εγινε .
Δεχτηκα ενα μαιλ απο ενα κορυφαιο σχεδιαστη Hugh Dean που σχεδιαζει και κατασκευαζει τους παγκοσμια γνωστους ενισχυτες Aspen Aksa http://www.aksaonline.com/discussion/discussion_hugh.html οπου με λιγα λογια με ευχαριστουσε για τα γραφομενα μου στα ξενο φορουμ οπου μεσα απο αυτα μαθαινει πολλα απο τα “βρωμικα” μυστικα που εχουν διαφοροι κατασκευαστες . Ειναι προφανες οτι ενας που θα ασχοληθει με την σχεδιαση εχει τα Χ εργαλεια στα χερια του αλλα σε καμμια περιπτωση δεν μπορει να δει και ισως να ακουσει γυρω στα 1500 μηχανηματα τον χρονο που περνανε απο τα δικα μας χερια και μαλιστα επαναλαμβανομενα .Ειναι πολυ πιο ευκολο για εμας να θεσουμε εναν στοχο γιατι πολυ απλα εχουμε την στατιστικη στα χερια μας πλεον και ξερουμε παρα πολυ καλα γιατι ο ενας το εκανε ετσι και ο αλλος αλλιως τι κερδισε ο ενας και τι εχασε ο αλλος .
Σημαινει οτι η NAD μας εμαθε τι ακριβως προσφερει το τοπικο τροφοδοτικο σε ενα phono stage , Η Luxman μας εμαθε τι σημαινει η προσεκτικη επιλογη των υλικων και τι ειναι το mixmatching στα υλικα …Οι Ιαπωνες ειδικα ηταν master σε αυτη την διαδιακασια και στο 99,9% των περιπτωσεων εκαναν αψογη χρηση του διαθεσιμου υλικου . H Rotel που κινηθηκε στην μεση και “εκλεψε ” και απο τις δυο τεχνολογιες και αλλα πολλα μικρα και μεγαλα μυστικα που εβαλαν στις συνταγες τους οι κατασκευαστες με τα αναλογα αποτελεσματα σε βαθος πολλων ετων .Δειχνει οτι σε αρκετους απο τους τοτε αλλα και πολλους απο τους σημερα η πληροφορια αυτη απλα δεν υπαρχει .
συνεχιζεται ....
