- Μηνύματα
- 17.836
- Reaction score
- 59.011
Οποτεδήποτε άκουγα τον τελευταίο καιρό προηγούμενα άλμπουμ του Tricky,ο νους ανέτρεχε κατευθείαν στην υπόθεση της ταινίας "Looper".Η ιδέα του δυσλειτουργικού αντι-ήρωα αναγκασμένου σε απανωτές αντιπαραθέσεις με τον κατά δεκαετίες νεώτερο εαυτό του,μοιάζει συμβολική ως προς τη σταδιοδρομία του καλλιτέχνη.Το ντεμπούτο "Maxinquaye"του νεαρού Tricky έμελλε ν'αντέξει στο χρόνο ως κορυφαία του δημιουργία και ορόσημο γιά το ιδίωμα του trip-hop.Όλες οι μεταγενέστερες προσπάθειές του αξιολογούνταν αναπόφευκτα σε συνάρτηση μ'εκείνη.
Στο "False Idols" επιχειρεί καινούριο ξεκίνημα υπό την αιγίδα της νεοσύστατης από αυτόν ετικέτας,τοποθετώντας στο προσκήνιο τους φωνητικούς ερμηνευτές που συμβάλλουν στα κομμάτια του.Ας ακούσουμε λοιπόν κατά πόσο η ιδιοτροπία της εμπειρίας θα εξορ(κ)ίσει την ιδιοφυή άγνοια κινδύνου της νεαρότητας...
Το εναρκτήριο "Somebody's Sins" ανασκευάζει καταχθόνια τη "Gloria" του Van Morrisson.Η μούσα Francesca Belmonte στον πρωταγωνιστικό ρόλο σαμπλάρει εμφατικά την αποστροφή που είχε αποδώσει η Patti Smith στην έναρξη του "Horses".Η χαρακτηριστική απουσία του κρεσέντο αντί ν'αποδυναμώνει,εμβαθύνει την αμαρτωλή υπόσχεση διαφυγής από κανόνες.
Με την ταλαντούχα Nneka Egbuna πλάθει πάνω στην τυπική τριπ-χοπ γραμμή του "Nothing Matters" ένα παθιάρικο παιγνίδι γάτας και ποντικού με αποχρώσεις που μετατρέπουν σταδιακά την υπέρτατη αφοσίωση σε γοητευτική απειλή.
Το "My Funny Valentine" δεν παρουσιάζει κάποια καταλυτική εκτροπή από την αρχική γλυκιά μελαγχολία του Chet Baker.Πονηρά χαμόγελα γεννιούνται όμως στην πιθανότητα της έκθεσης ενός χαϊενδολάγνου θιασώτη ακουστικής τζαζ στο μολυσματικό μπιτ.
Νόστιμη μαγειρική με απλότητα μουσικών υλικών στο drum n'bass χορευτικό ρυθμό του "Bonnie and Clyde".
Τέλεια τρικυμία η "Parenthesis",με το falsetto του Peter Silberman(Antlers) στην κόψη του τονικού ξυραφιού να καταδεικνύει το στόχο προς τις εκρηκτικές τετράχορδες ριπές διάφωνης συνήχησης των ριφ.Ο δαίμονας του Maxinquaye ξορκίζεται άπαξ και διά παντός.
"Τίποτα δεν έχει αλλάξει" ψιθυρίζει ανακυκλώνοντας πονηρά τους στίχους που θυμίζουν την αρχική του συνάφεια με τους Massive Attack.Η ηχητική ταπετσαρία της σύγχρονης βιομηχανικής μητρόπολης είναι παρούσα σε ολόκληρη την αμείλικτη μεγαλοπρέπεια.
H έρπουσα γραμμή του μπάσου και το συνθετικό cello ισορροπούν τη μελωδική απελπισία της Fifi Rong καθώς εύχεται ΄΄Μόνο να γνώριζε΄΄ γιά το ποιόν κάποιου άκαρδου αγαπημένου.
Φάνκι κιθαριστικές ίνες διεισδύουν στη σφικτή ρυθμική αγωγή περνώντας απειλητικές κλωστές μέσα από την αγγελικό μάτι της βελόνας που κρατά στα χείλη της η Francesca Belmonte.Το ερώτημα που απευθύνεται εάν αυτή είναι πράγματι η ζωή καθενός μας,αποκτά ανατριχιαστική υπόσταση.
"Φυλετικά Τύμπανα" αποστάζουν διεκπεραιωτικό δηλητήριο από το ντουέτο,προδρομίζοντας έτσι το μονότονο ατμοσφαιρικό υπαρξισμό του "We don't Die".
H απατηλή αγαλλίαση που καλλιεργεί η φωνή της Fifi Rong στο ονειρικό χώμα όπου κείται το "Κινέζικο Ιντερλούδιο",θυμίζει ένα στοργικό φιλί που προηγείται θανατικής καταδίκης.
Η αδυσώπητη ρυθμική μηχανή του "Does it" δεν ασθμαίνει ούτε στιγμή,παρέχοντας υπόδειγμα ως προς το πώς θ'άξιζε ν'ακούγονταν οι σύγχρονες δουλειές των ομογάλακτων Massive Attack.
Αναμενόμενη πτώση του tempo και ο Tricky σε πρώτο ρόλο δηλώνει "Έτοιμος" να ερεθίσει με το θέατρο της βαναυσότητας τα αισθητήριά μας.
Με το "Hey Love" μολονότι ακούγεται διαδικαστικό,κλείνει γι ακόμα μιά φορά πονηρά το μάτι στον άσπονδο φίλο 3D Del Naja.
Το "Passion of Christ" στον επίλογο λειτουργεί ως θεματική αντίστιξη της ΄΄αμαρτωλής΄΄ έναρξης,εγείροντας συνειρμικά τους σατανικούς πειρασμούς που είχαν συμπληρώσει το σωματικό μαρτύριο.
Ένα ελπιδοφόρο γύρισμα μουσικής σελίδας από τον Tricky.Κομμάτια σαν πλαστά είδωλα της ηδονής και της δυσαρέσκειας θέτουν τον ακροατή σε κατάσταση εγρήγορσης μεταφέροντάς τον αντιμέτωπο με τον εαυτό του στη θέση του βλοσυρού καλλιτέχνη και αναζωπυρώνουν αμείλικτα τα σημαδιακά όνειρα του παρελθόντος μας.
Θα είχαν την ικανότητα να υπερνικήσουν το ΄΄στοιχειωμένο΄΄ ντεμπούτο,εάν ορισμένα εξ αυτών έμοιαζαν επιμελημένα στον ίδιο βαθμό με τις υπόλοιπες κορυφαίες στιγμές.Η τρικυμία της ψυχής όμως βρίσκεται ξανά κοντά μας.
Last edited:
