VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

[caravelle]

Παίρνοντας αφορμή από ερώτημα συμφορουμίτη σχετικά με τα εαν μία κεφαλή που παίζει στα 3 (!) gr. σκάβει η όχι τον δίσκο είπα να ανοίξω αυτό το thread για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Κάνοντας μια μικρή έρευνα, διαπίστωσα ότι υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ ακριβές και όχι κεφαλές του σήμερα, που παίζουν με βάρος πάνω από τα 2 gr. !!!

Aυτό αντίκειται στην λογική γιατί είναι γνωστό από την δεκαετία του 1970 (!) ότι με βάρος ανάγνωσης πάνω από το 1,5 gr. που θυμάμαι εγώ από τις τότε μετρήσεις, η, για να είμαστε πιο επιεικείς, πάνω από τα 2 gr. που λέει το "STEREOPHILE" σήμερα, επέρχεται μόνιμη βλάβη του δίσκου, διότι η παραμόρφωσή του από την διαδικασία της ανάγνωσης γίνεται "πλαστική" και όχι "ελαστική" που είναι το ζητούμενο, δηλαδή ΜΟΝΙΜΗ! Με άλλα λόγια φθείρεται!

Μου προκαλεί εντύπωση λοιπόν και δεν μπορώ να εξηγήσω το πως γίνεται, ενώ από την δεκαετία του ... 1970 υπάρχει η τεχνολογία μιας χωρίς φθορές ανάγνωσης του δίσκου βινυλίου, να φθάνουμε στο ... 2010 και ακόμα να κατασκευάζονται κεφαλές, και μάλιστα υποτιθέμενα πολύ καλές, που να δουλεύουν με ... 3 gr. η και παραπάνω βάρος ανάγνωσης!

Υπάρχει άραγε λογική εξήγηση; Η απλά λογική ... οπισθοδρόμηση;

:107:

 

[caravelle]

Απάντηση: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Στοιχεία:

1)Ti λέει το "STEREOPHILE":

"Yes, there is a point where excessive force will exceed the vinyl's elastic limit, causing permanent groove indenting, but with most elliptical styli, this apparently doesn't happen until tracking force exceeds about 2.25gm."

Εδώ:http://stereophile.com/reference/170/index7.html

2)Kεφαλή ADC:

3)Kεφαλή STANTON:

α)

β)

Αλλά ακόμα και αν οι ισχυρισμοί των δύο αυτών κατασκευαστών δεν είναι απολύτως ακριβείς, (που δεν το πιστεύω), ακόμα και αν υπάρχει κάποια σχετικότητα, η πλαστική παραμόρφωση σίγουρα συμβαίνει πάνω από τα 2gr. με ελλειπτικές βελόνες! (Δεν μιλάμε καθόλου για σφαιρικές!).

Άρα λοιπόν υπάρχει ένα ερώτημα που περιμένει απάντηση! Γιατί κατασκευάζονται κεφαλές που παίζουν με βάρος μεγαλύτερο των 2 gr.;


Σημείωση: το ιδανικό βάρος ανάγνωσης για τις παραπάνω κεφαλές, δίνεται από τους κατασκευαστές τους στο 1 gr. !!!
:107:

 

[kourepai]

Απάντηση: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Καλή ερώτηση. Ας απαντήσει κάποιος σχετικός ρε παιδιά γιατί και εμένα με καίει το θέμα.

 

[acoustics]

Θεωρητικά θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί, ότι εφόσον μία κεφαλή φαίνεται ότι θέλει αυξημένη δύναμη ανάγνωσης, ο κατασκευαστής της θα έχει προνοήσει η δύναμη αυτή να μοιράζεται σε μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής, έτσι ώστε η ασκούμενη μηχανική πίεση (δύναμη προς επιφάνεια) να διατηρείται σε χαμηλό επίπεδο και να αποφεύγεται η μόνιμη φθορά τών δίσκων.

 

[caravelle]

Απάντηση: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Mία επιπλέον απαραίτητη διευκρίνηση: όταν λέμε "μηδενική" φθορά, δεν εννοούμε φυσικά το ΑΠΟΛΥΤΟ μηδέν. Απλά μιλάμε για μια τόσο αμελητέα φθορά που μετά από 200 παιξίματα, (βλ. φωτό STANTON β), και με την βοήθεια του φαινομένου της "ελαστικής" παραμόρφωσης που εμφανίζεται με βάρος ανάγνωσης 1 gr. σε ελλειπτική βελόνα, να υπάρχει μία τόσο ανεπαίσθητη φθορά στο βινύλιο που να μην έχει επιπτώσεις στον ήχο και να θεωρείται ουσιαστικά ανύπαρκτη! Και πολύ περισσότερο είναι ανύπαρκτη γιατί σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις ένας δίσκος σε όλη την διάρκεια της ζωής του, κατά μέσον όρο, δεν παίζεται 200 φορές, όπως μέτρησε η STANTON, αλλά μόνο 50 - 60 φορές!


:107:

 

[caravelle]

Απάντηση: Re: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Θεωρητικά θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί, ότι εφόσον μία κεφαλή φαίνεται ότι θέλει αυξημένη δύναμη ανάγνωσης, ο κατασκευαστής της θα έχει προνοήσει η δύναμη αυτή να μοιράζεται σε μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής, έτσι ώστε η ασκούμενη μηχανική πίεση (δύναμη προς επιφάνεια) να διατηρείται σε χαμηλό επίπεδο και να αποφεύγεται η μόνιμη φθορά τών δίσκων.

Στην πράξη όμως οι κεφαλές που χρειάζονται περισσότερα από 2 gr. για να παίξουν δεν έχουν να επιδείξουν καμία τεχνική καινοτομία ως προς την αύξηση της επιφάνειας, και βασίζονται στις κοινές ελλειπτικές ακίδες σε αυτές δηλαδή που χρησιμοποιούνται και για τις κεφαλές με λιγότερο από 2 gr. βάρος ανάγνωσης!

Και μάλιστα είναι εντυπωσιακό ότι η ίδια η STANTON/PICKERING που παρουσίασε την αυξημένης επιφάνειας "stereoedron" της δεκαετίας του 1970, για λόγους καθαρά και μόνο οικονομίας, στην επόμενη έκδοση του ίδιου μοντέλου, (881S MK II), κατάργησε την "stereoedron" και έβαλε κοινή ελλειπτική! Bέβαια, και επειδή το βάρος ανάγνωσης παρέμεινε στο 1gr., οι αρνητικές επιπτώσεις ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτες.


:107:

 

[acoustics]

Αυτό που θέλω να διευκρινίσω, είναι ότι μπορεί να έχουμε δύο διαφορετικές κεφαλές με το ίδιο βάρος ανάγνωσης, πχ 2 gr, αλλά η μία να προκαλεί μεγαλύτερη φθορά στο δίσκο από την άλλη, απλά και μόνο λόγω της διαφορετικής επιφάνειας επαφής της ακίδας με το αυλάκι.

Την επιφάνεια επαφής μπορούμε να την φανταστούμε ότι έχει δύο διαστάσεις, την οριζόντια και την κατακόρυφη.
Όταν ένας κατασκευαστής λέει ότι η κεφαλή του είναι ελλειπτική με διαστάσεις α επί β, αναφέρεται στο οριζόντιο προφίλ της ακίδας στο σημείο επαφής με το αυλάκι (κάτοψη της ακίδας). Αυτή η πληροφορία από μόνη της, δεν μας λέει τίποτα για την κατακόρυφη διάσταση επαφής της ακίδας με το αυλάκι.

 

[caravelle]

Απάντηση: Re: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Αυτό που θέλω να διευκρινίσω, είναι ότι μπορεί να έχουμε δύο διαφορετικές κεφαλές με το ίδιο βάρος ανάγνωσης, πχ 2 gr, αλλά η μία να προκαλεί μεγαλύτερη φθορά στο δίσκο από την άλλη, απλά και μόνο λόγω της διαφορετικής επιφάνειας επαφής της ακίδας με το αυλάκι.

Την επιφάνεια επαφής μπορούμε να την φανταστούμε ότι έχει δύο διαστάσεις, την οριζόντια και την κατακόρυφη.
Όταν ένας κατασκευαστής λέει ότι η κεφαλή του είναι ελλειπτική με διαστάσεις α επί β, αναφέρεται στο οριζόντιο προφίλ της ακίδας στο σημείο επαφής με το αυλάκι (κάτοψη της ακίδας). Αυτή η πληροφορία από μόνη της, δεν μας λέει τίποτα για την κατακόρυφη διάσταση επαφής της ακίδας με το αυλάκι.

Nα σου πω γιατί βγαίνει άκρη από το όριο των 2 gr. (περίπου).

Οι διαστάσεις επαφής των ακίδων με τον δίσκο είναι λίγο-πολύ τυποποιημένες. Αυτό λοιπόν το στοιχείο που είναι συγκεκριμένο και γνωστό, όταν συνδυαστεί με το όριο της πλαστικής παραμόρφωσης του βινυλίου με βάση την πίεση/mm2, μας δίνει τον αριθμό των 2 gr..

Επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει έχουν εξηγήσει την όλη διαδικασία, όπου το βινύλιο έχει επιδείξει μια μη αναμενόμενη αρχικά αντοχή στην φθορά, λόγω του φαινομένου της τοπικής υπερθέρμανσης και ρευστοποίησης στο σημείο τριβής, πράγμα που του επιτρέπει να επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση μετά την φοβερή δοκιμασία που περνάει ύστερα από το πέρασμα της ακίδας και την συμπίεσή του από βάρος πολλών τόνων/mm2. (Xοντρικά τα λέω). Αρκεί μέσα σε 30 min να μην ξαναπαιχτεί! (Ελαστική παραμόρφωση).

Όταν όμως η πίεση αυτή/mm2 ξεπεράσει κάποιο όριο που είναι εδώ και πολλά χρόνια γνωστό, τότε το βινύλιο δεν επανέρχεται στην αρχική του θέση και παραμορφώνεται μόνιμα! (Πλαστική παραμόρφωση.).

Από αυτό λοιπόν το στοιχείο και με όλες τις άλλες παραμέτρους σταθερές και συγκεκριμένες, με την υπάρχουσα τεχνολογία, προκύπτει το όριο των 2 gr.!

Είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο και ξεκάθαρο και είναι αδιανόητο να μην λαμβάνεται υπ' όψη στην αγορά κεφαλής!


:107:

 

[acoustics]

Tα 2 gr από μόνα τους δεν πιστεύω ότι αποτελούν κάποιο όριο για τίποτα.

Για παράδειγμα, μία micro-line ακίδα έχει πολύ μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής (στο κατακόρυφο επίπεδο) από μία ελλειπτική ακίδα. Επομένως, μπορεί να λειτουργήσει με μεγαλύτερο βάρος και ταυτόχρονα να προκαλεί πολύ λιγότερη φθορά στο αυλάκι απ' ότι μία ελλειπτική με μικρότερο βάρος ανάγνωσης.

 

[caravelle]

Απάντηση: Re: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Tα 2 gr από μόνα τους δεν πιστεύω ότι αποτελούν κάποιο όριο για τίποτα.

Για παράδειγμα, μία micro-line ακίδα έχει πολύ μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής (στο κατακόρυφο επίπεδο) από μία ελλειπτική ακίδα. Επομένως, μπορεί να λειτουργήσει με μεγαλύτερο βάρος και ταυτόχρονα να προκαλεί πολύ λιγότερη φθορά στο αυλάκι απ' ότι μία ελλειπτική με λιγότερο βάρος ανάγνωσης.

Όταν το "STEREOPHILE" δίνει ένα γενικό κανόνα σίγουρα το λαμβάνει υπ' όψη του! Εκτός και αν η περίπτωση που λες μπορεί να έχει ένα λίγο μεγαλύτερο όριο αποτελώντας την εξαίρεση του κανόνα!

Πάντως το ιδανικό για τις "υπερελειπτικές" βελόνες δεν είναι τα 2 gr. αλλά το 1 gr! Tα 2 gr. είναι το ανώτατο όριο!


Εξ' ου και οι δύο υπέροχες αυτές κεφαλές της δεκαετίας 1970, με υπερελειπτικές ακίδες, έχουν συνιστώμενο βάρος ανάγνωσης το 1 gr.!


:107:

 

[caravelle]

Απάντηση: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Για πάρτε και μερικά ... αποκυήματα μελετών... (Και όχι της φαντασίας μου ευτυχώς! :142

Είναι .... σύγχρονες! Μετά το .... 1964 έως το πολύ προχωρημένο, (για τα σημερινά δεδομένα απ' ότι φαίνεται τελικά), 1980!!!


8. Kogen, The elliptical stylus, Audio Magazine 1964, May, p.33

VTF for 0.2 mil 0.9 mil elliptical stylus should be no greater than 1.5
grams.

Frequency response :

0.2 mil elliptical tip
no change at 1 gr VTF
slight change between 10 20 kHz at 1.5 gr after 100 plays
significant change between 10- 20 kHz at 3 gr

0.7 mil circular tip
slight change between 10-20 Khz at 3 gr after 100 plays

More wear because of smaller contact area for the elliptical tip.

A record played at 1.5 gr with 0.2 mil elliptical tip showed signs of wear
under microscope, but this wear was not detectable in the sound.

9. Barlow, Groove deformation in gramophone records, Wireless World 1964, p.160

Presents a 1 thou radius stylus under increasing static load : not
calculated but observed at 12 mg, fully elastic range
at 0.5 gr, plastic deformation just reaching the surface
at 2.5 gr, fully plastic range

10. Bastiaans, Factors effecting the stylus/groove relationship in
phonograph playback systems, J. of Audio Eng. Soc. 1967, p.389

Yield point of record plastics = 14,500 psi. He refers to older papers
saying that in the stylus/groove contact, sub surface yielding begins near a load of 0.150 gr and plastic yielding at 1 1.6 gr (for a 17.8 mil tip). Microscopic examination of a groove played with 2 gr VTF revealed a slight permanent indentation track on both groove walls.

11. Anderson, Phonograph reproduction Audio Magazine 1978, May, p.3 (pt.1), June, p.42 (pt. 2)

Tracing distortion relates to size and geometry of the stylus tip.
Distortion decreases and wear increases with decreasing tracing radius of
the tip. Record wear is related to tracking force and trackability. Minimum
distortion results from a tip of 5 microns. This demands a VTF of lower than 1.5 grams. By well designed shape of the tip the tracing radius gets small without having a too small contact area. The contact area is related to indentation and stress in the groove wall, thus influencing wear.
Tests were carried out with the version IV cart with biradial, hyperbolic
and hyperelliptical (25.4 x 38 microns) tips. As far as record wear is
concerned, no difference between the tips was found, when playing with 1.25 grams.

They further state that at that time, there was no measured evidence that
the use of a long contact area stylus (van den Hul, fine line, micro line, microridge = 3.8 x 76 microns ) allowed to play with more than 1.5 grams without affecting record life.

12. Pramanik, Understanding phono cartridges, Audio Magazine 1979, March, p.33

Record wear in UNMODULATED grooves starts at about 3 gr. Wear is not only directly attributed to VTF, but also on friction between the tip and the groove wall.
A correctly shaped and well polished tip does not cause wear.

The compliance is determined by stiffness of the elastomer cantilever
suspension and the cantilever length. Elastomer stiffness is not constant, but varies with frequency. With increasing frequency compliance decreases (becomes stiffer).
The suspension exerts a force attempting to restore the stylus assembly to its mean position (the optimum position for what the stylus was designed for). The stiffer the suspension (the lower the compliance) , the larger is that force. VTF must be at least as large as the restoring force in order to maintaining contact with the record.

Starting from the mean (design) position:
1. when the stylus attempts to move below the mean position, the cantilever restoring force tries to move it upwards. Here VTF comes into play to avoid that the tip loses contact.
If VTF is too low or smaller than the restoring force, the stylus will loose
contact and cause severe damage when bouncing back into the groove.
2. when the stylus attempts to move above the mean position, the total force on the record is the sum of restoring force and VTF.
If compliance is low and, as a consequence, VTF is rather high to maintain
contact with the record for the largest amplitudes to be found (low frequency trackability), the sum of forces can be so large as to result in stylus pressure that deforms the groove into the plastic region, causing permanent damage.

As far as effective tip mass (ETM) is concerned, it plays a role in the high
frequency region, where acceleration is high. VTF must be at least as large as the force defined by ETM (F=m x a) and the largest acceleration on the record.
If VTF is too low, the stylus again will loose contact.
Even when VTF is adequate, the pressure on the tip when on the bottom of the groove is due to the sum of forces required to accelerate ETM and the VTF, which is constant. The larger ETM, the higher the forces and the higher the pressure exerted on the groove which may be sufficient to cause plastic deformation.

So one has an interest to have a cartridge with low ETM and rather high
compliance to avoid high VTF.

13.Davies, Close up look of record wear, Audio Magazine 1980, Sept., p.38

Scanning electron microscope study for Shure's M91ED cartridge with 1 gr VTF and a not specified MC with 2.5 VTF (records were played 50 times) on high quality audiophile record.
Even the unplayed record showed signs of surface imperfections, e.g. holes.

Shure : photos show audible loss of quality. Pieces of vinyl have come off
the surface. Distinct wear lines can be seen parallel to the groove. The
type of damage caused is termed surface conchoidal fracture, resembling
broken of shattered glass. The groove surface reminds glass surfaces being chipped by fine sand.

Another record shows enormous damage after 50 plays, showing the same type of damage and many longitudinal wear lines.

MC : tearing and gouging wear is predominant (dust as grinding agent).

All styli present pressures of 30.000 to 69.000 psi with a VTF of 1 gr.
These high pressures have led people to assume that plastic or permanent deformation occurs, the yield point of the vinyl being 14.500 psi. Static indentations in the elastic range can be described by the equation of Hertz.
It appears that no solution exists for the plastic range, especially for
sliding indentation with friction.

The study found that the quality of the vinyl plays an important role as far
as sound quality is concerned. In particular the filler material used is of great importance, it seems that it has tendency to split off. Dust in the groove is pushed and pounded into the groove wall, scouring and gouging the wall.



:107:

 

[acoustics]

Η γραμμή επαφής SAS (στον ανωτέρω πίνακα) έχει τριπλάσια επιφάνεια επαφής με το αυλάκι (contact surface), ως προς την απλή ελλειπτική ακίδα. Αυτό σημαίνει, ότι η πρώτη θα μπορούσε (αν ήθελε ο κατασκευαστής) να ασκεί μέχρι και τριπλάσιο βάρος ανάγνωσης και να μη φθείρει το δίσκο περισσότερο από την ελλειπτική κεφαλή με το 1/3 του βάρους ανάγνωσης.

 

[caravelle]

Απάντηση: Re: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Η γραμμή επαφής SAS (στον ανωτέρω πίνακα) έχει τριπλάσια επιφάνεια επαφής με το αυλάκι (contact surface), ως προς την απλή ελλειπτική ακίδα. Αυτό σημαίνει, ότι η πρώτη θα μπορούσε (αν ήθελε ο κατασκευαστής) να ασκεί μέχρι και τριπλάσιο βάρος ανάγνωσης και να μη φθείρει το δίσκο περισσότερο από την ελλειπτική κεφαλή με το 1/3 του βάρους ανάγνωσης.

Aκούγεται πολύ λογικό! Ενώ λοιπόν ήμουν έτοιμος να αποδεχτώ όσα λες, ανακάλυψα αυτό: (Eδώ: http://www.export-japan.com/marketing/stylus/sas.php ).

Warning

1. Always use the S.A.S needle at the recommended tracking force settings (1.25±0.25g). If the stylus pressure is above the recommended range it may ruin or damage the stylus and record and cause poor sound reproduction.

Aντιφατικό δεν είναι;


:111:

 

[acoustics]

Υπάρχουν ακίδες με ακόμη μεγαλύτερη contact area από τις απλές γραμμής επαφής (line contact), πχ van den Hul (92 μm^2) και micro-line (115 μm^2).

 

[caravelle]

Απάντηση: Re: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Υπάρχουν ακίδες με ακόμη μεγαλύτερη contact area από τις απλές γραμμής επαφής (line contact), πχ van den Hul (92 μm^2) και micro-line (115 μm^2).

Tελικά κάνω λάθος! Δεν είναι αντιφατικό! Είναι θέμα σχεδιασμού! Αν δεν χρειάζεται περισσότερο από ένα γραμμάριο για να διαβάσει σωστά γιατί να μην το εκμεταλευτεί ο κατασκευαστής ώστε και με την ανάλογη υψηλής ενδοτικότητας ανάρτηση να πετύχει τον άφθαρτο δίσκο;

Πολύ ενδιαφέρον και για άλλη μια φορά συγχαρητήρια φίλε Acoustics!


:107:

 

[acoustics]

Δεν έχουν όλες οι ακίδες του ιδίου προφίλ την ίδια επιφάνεια επαφής.

Η επιφάνεια επαφής με το αυλάκι εξαρτάται:

α. Από το προφίλ της ακίδας (ελλειπτικό, υπερελλεπτικό, κτλ).

β. Από τις γεωμετρικές διαστάσεις του συγκεκριμένου προφίλ ακίδας.

Για μένα είναι ξεκάθαρο. Αυτό που μετρά στη φθορά τον δίσκων, είναι η ασκούμενη μηχανική πίεση (δύναμη προς επιφάνεια επαφής). Ο κατασκευαστής ελέγχει την επιφάνεια επαφής με τους δύο παραπάνω τρόπους. Εάν επιλέξει μικρή επιφάνεια επαφής, τότε αναγκαστικά πρέπει να προτείνει και μικρό βάρος ανάγνωσης. Εάν επιλέξει να σχεδιάσει μία ακίδα μεγάλης επιφάνειας επαφής, τότε έχει περιθώρια να αυξήσει το βάρος ανάγνωσης, χωρίς να κινδυνεύει να φθείρει το αυλάκι.

 

[caravelle]

Απάντηση: Re: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Δεν έχουν όλες οι ακίδες του ιδίου προφίλ την ίδια επιφάνεια επαφής.

Η επιφάνεια επαφής με το αυλάκι εξαρτάται:

α. Από το προφίλ της ακίδας (ελλειπτικό, υπερελλεπτικό, κτλ).

β. Από τις γεωμετρικές διαστάσεις του συγκεκριμένου προφίλ ακίδας.

Για μένα είναι ξεκάθαρο. Αυτό που μετρά στη φθορά τον δίσκων, είναι η ασκούμενη μηχανική πίεση (δύναμη προς επιφάνεια επαφής). Ο κατασκευαστής ελέγχει την επιφάνεια επαφής με τους δύο παραπάνω τρόπους. Εάν επιλέξει μικρή επιφάνεια επαφής, τότε αναγκαστικά πρέπει να προτείνει και μικρό βάρος ανάγνωσης. Εάν επιλέξει να σχεδιάσει μία ακίδα μεγάλης επιφάνειας επαφής, τότε έχει περιθώρια να αυξήσει το βάρος ανάγνωσης, χωρίς να κινδυνεύει να φθείρει το αυλάκι.

Ναι μεν έχεις απόλυτο δίκιο αλλά όταν άνοιξα αυτό το thread αλλά και όταν το "STEREOPHILE" αναφέρεται σε αυτό το όριο δεν ήταν, προφανώς, γνωστό ότι κυκλοφορεί κάτι τέτοιο!

Επειδή λοιπόν δεν το ξέρω, και ίσως το αγνοούν και άλλοι, ποιές κεφαλές έχουν τέτοιες βελόνες;


:111:

 

[acoustics]

Εδώ φαίνεται μία οπτική αναπαράσταση του στρες που δέχεται ο δίσκος από μία ελλειπτική κεφαλή (αριστερά) και από μία micro-line (δεξιά). Στη δεύτερη περίπτωση είναι πολύ χαμηλότερο.

 

[caravelle]

Απάντηση: Re: VINTAGE ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ

Εδώ φαίνεται μία οπτική αναπαράσταση του στρες που δέχεται ο δίσκος από μία ελλειπτική κεφαλή (αριστερά) και από μία micro-line (δεξιά). Στη δεύτερη περίπτωση είναι πολύ χαμηλότερο.

Τέλειο! Τελικά γιατί να μην έχει απόλυτη επαφή με το αυλάκι η βελόνα;


:111:

 

[acoustics]

Γραμμής επαφής (line contact) συνήθως είναι τα πιο ακριβά μοντέλα κάποιας εταιρείας. Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές, πχ Shibata/Ichikawa, van den Hul, Fritz Gyger, micro-line ή micro-ridge, SAS (ειδικός τύπος micro-ridge), κτλ.


Η προσπάθεια των κατασκευαστυών, είναι η σχετικά μεγάλη επιφάνεια επαφής, η οποία όμως να επιτυγχάνεται ως προς το κατακόρυφο επίπεδο και όχι προς το οριζόντιο.
Ο λόγος είναι προφανής: η μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια ανάγνωσης ακόμη και των πιο δύσκολων διαμορφώσεων του αυλακιού.
Μεγάλη επιφάνεια επαφής έχουν και οι φθηνές σφαιρικές/κωνικές ακίδες, αλλά όμως δεν επιτυγχάνουν την επιθυμητή αναγνωστικότητα, καθόσον η επιφάνεια επαφής τους έχει μεγάλη οριζόντια διάσταση (παράλληλα προς το αυλάκι).