- Μηνύματα
- 557
- Reaction score
- 523
Ναι ναι ξερω....
Μπορείς σε παρακαλώ πολύ να μου εξηγήσεις γιατί είμαι λάθος;Εισαι πολύ λαθος φίλε μου...
Μα, ακριβως γι αυτον το λογο αγοραζει βινυλιο ο,οποιασδηποτε κατηγοριας, χαιφιντελιστης.Ωραια φάση εινεί να μαζεύεις δίσκους και μετά να τους ακούς αρκεί να είναι συνειδητή επιλογή. Αν το κάνεις για να πάρεις την καλυτερη ποιότητα μάλλον πετάς τα λεφτα σου.
Εχω διαπιστωσει,και μαζι με φιλους,ακριβως το αντιθετο,σε συστηματα που ειχα στο παρελθον.Παντοτε το πικαπ επαιζε καλυτερα και παρ' οτι το cd "πριμοδοτειτο" απο καλωδια interconnect και ρευματος που ξεπερνουσαν το χιλιαρικο.Υπαρχει και παραδειγμα,σε φιλο,που "βγαζει" ματι:Παναρχαιο πικαπ Luxman PD 284,που το ειχα κι εγω το 1987,χωρις καμμια μετατροπη,με,επισης παναρχαια, κεφαλη Empire MC20E2,παιζει σαφως καλυτερα απο το cd του,ενα Cayin,το οποιο,με καλυτερες λαμπες και καλωδια ξεπερνα το διχιλιαρο.Το ιδιο συμβαινει και με SACD,αλλη αποτυχια κι αυτο.Δεν αναφερομαι μονο στην "ψηφιακιτιδα",αλλα και σε αλλους τομεις,οπως η στερεοφωνικη εικονα και το χαμηλο.@EPANTAZ: Έχω αρκετούς δίσκους για να είμαι βέβαιος ότι ο @Alexandros1986 τα λέει σωστά. Δίσκους αγοράζουμε για την κ@βλα μας και για χίλιους δυο άλλους λόγους, σίγουρα όχι όμως επειδή το εξαγόμενο αποτέλεσμα από το αναλογικό μέσο είναι ποιοτικότερο του ψηφιακού.
Και δεν είναι θέμα ακροάσεων ή συστήματος αναπαραγωγής ή χώρου ακρόασης κτλ. Είναι θέμα νόμων της Φυσικής, fucking facts of life, που λέει και μια ψυχή.
Σε μια προσπάθεια να μην μετατραπεί ΚΑΙ αυτό το thread σε πεδίο μάχης analog vs digital, η άποψή μου είναι ότι ναι, οι τιμές των LPs έχουν φτάσει σε γελοία ύψη. Τη δεκαετία του 90 (όπου ξεκίνησα τη συλλογή μου) και του 2000, η μεγάλη πλειονότητα των δίσκων, αναλόγως κατάστασης, κινούνταν σε λογικές τιμές κι όταν ήθελες να αποκτήσεις κάτι σπάνιο, τότε έβαζες το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη. Όταν ξεκίνησε όλο αυτή η μόδα της επανάκαμψης του βινυλίου, όλοι οι εμπλεκόμενοι "μυρίστηκαν αίμα" - με άλλα λόγια, οι τιμές πήραν την ανιούσα - συχνά χωρίς καμία ουσιαστική αιτία.
Πλέον εναπόκειται στον αγοραστή να επιλέγει προσεκτικότερα τι κι από ποιον αγοράζει. Ίσχυε και παλαιότερα αυτό, τα τελευταία χρόνια όμως εντατικοποιήθηκε λόγω της (παγκόσμιας) δυσμενούς οικονομικής κατάστασης κ επειδή πολλοί εκμεταλλεύονται το συναίσθημα (π.χ. το συναίσθημα του να έχεις κάτι το οποίο κυκλοφορεί σε περιορισμένα αντίτυπα - το αίσθημα του συλλέκτη, με άλλα λόγια) του αγοραστή και κατ' επέκταση, την τσέπη του. Οπότε, καθορίζουμε τον διαθέσιμο προϋπολογισμό για δίσκους, κάνουμε ενδελεχή έρευνα αγοράς και δεν παρασυρόμαστε. Αγοράζουμε κι απολαμβάνουμε μουσική, end of story.
Δεν είναι μόνο θέμα δίσκων φίλε μου.......@EPANTAZ: Έχω αρκετούς δίσκους για να είμαι βέβαιος ότι ο @Alexandros1986 τα λέει σωστά. Δίσκους αγοράζουμε για την κ@βλα μας και για χίλιους δυο άλλους λόγους, σίγουρα όχι όμως επειδή το εξαγόμενο αποτέλεσμα από το αναλογικό μέσο είναι ποιοτικότερο του ψηφιακού.
Και δεν είναι θέμα ακροάσεων ή συστήματος αναπαραγωγής ή χώρου ακρόασης κτλ. Είναι θέμα νόμων της Φυσικής, fucking facts of life, που λέει και μια ψυχή.
Σε μια προσπάθεια να μην μετατραπεί ΚΑΙ αυτό το thread σε πεδίο μάχης analog vs digital, η άποψή μου είναι ότι ναι, οι τιμές των LPs έχουν φτάσει σε γελοία ύψη. Τη δεκαετία του 90 (όπου ξεκίνησα τη συλλογή μου) και του 2000, η μεγάλη πλειονότητα των δίσκων, αναλόγως κατάστασης, κινούνταν σε λογικές τιμές κι όταν ήθελες να αποκτήσεις κάτι σπάνιο, τότε έβαζες το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη. Όταν ξεκίνησε όλο αυτή η μόδα της επανάκαμψης του βινυλίου, όλοι οι εμπλεκόμενοι "μυρίστηκαν αίμα" - με άλλα λόγια, οι τιμές πήραν την ανιούσα - συχνά χωρίς καμία ουσιαστική αιτία.
Πλέον εναπόκειται στον αγοραστή να επιλέγει προσεκτικότερα τι κι από ποιον αγοράζει. Ίσχυε και παλαιότερα αυτό, τα τελευταία χρόνια όμως εντατικοποιήθηκε λόγω της (παγκόσμιας) δυσμενούς οικονομικής κατάστασης κ επειδή πολλοί εκμεταλλεύονται το συναίσθημα (π.χ. το συναίσθημα του να έχεις κάτι το οποίο κυκλοφορεί σε περιορισμένα αντίτυπα - το αίσθημα του συλλέκτη, με άλλα λόγια) του αγοραστή και κατ' επέκταση, την τσέπη του. Οπότε, καθορίζουμε τον διαθέσιμο προϋπολογισμό για δίσκους, κάνουμε ενδελεχή έρευνα αγοράς και δεν παρασυρόμαστε. Αγοράζουμε κι απολαμβάνουμε μουσική, end of story.
Ο όρος "παίζει καλύτερα" προσδιορίζεται από την στερεοφωνική εικόνα και την απόδοση του χαμηλού; ΟΚ, να το δεχτώ. Είμαστε 100% σίγουροι ότι στις συγκριτικές ακροάσεις είναι όλα ceteris paribus και το μόνο που αλλάζει είναι η πηγή; Είμαι σίγουρος ότι εάν το ψάξουμε μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, θα υπάρξουν διαφορές οι οποίες πιθανόν να καθορίζουν το αποτέλεσμα. Αλλά, ας μην επεκταθούμε, το θέμα μας είναι άλλο:Εχω διαπιστωσει,και μαζι με φιλους,ακριβως το αντιθετο,σε συστηματα που ειχα στο παρελθον.Παντοτε το πικαπ επαιζε καλυτερα και παρ' οτι το cd "πριμοδοτειτο" απο καλωδια interconnect και ρευματος που ξεπερνουσαν το χιλιαρικο.Υπαρχει και παραδειγμα,σε φιλο,που "βγαζει" ματι:Παναρχαιο πικαπ Luxman PD 284,που το ειχα κι εγω το 1987,χωρις καμμια μετατροπη,με,επισης παναρχαια, κεφαλη Empire MC20E2,παιζει σαφως καλυτερα απο το cd του,ενα Cayin,το οποιο,με καλυτερες λαμπες και καλωδια ξεπερνα το διχιλιαρο.Το ιδιο συμβαινει και με SACD,αλλη αποτυχια κι αυτο.Δεν αναφερομαι μονο στην "ψηφιακιτιδα",αλλα και σε αλλους τομεις,οπως η στερεοφωνικη εικονα και το χαμηλο.
Γενικά, συμφωνώ. Το είδος της μουσικής κι αυτά που περιγράφεις είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Σε είδη μουσικής που έχουν ευρεία αποδοχή - και "παλιού" βινυλιόφιλους (π.χ. hard rock, metal, κλασσική), οι τιμές έχουν "ξεφύγει" - άποψή μου.Ας παμε τωρα στο θεμα μας περι των τιμων του βινυλιου:Για τις απλες επανεκδοσεις,κι οχι τις "ειδικες",τα πραγματα ειναι απλα:Οι εταιριες,εχοντας χασει τα τεραστια "ψηφιακα" οικονομιικα κερδη που ειχαν καποτε,προσπαθουν να τα "παρουν" τωρα απο το βινυλιο,ναι,απ΄αυτο που θελησαν καποτε να "σβησουν" διοτι κοστιζε,κατασκευαστικα.Απο την αλλη,οι πωλησεις τους ειναι,αναγκαστικα,μικροτερες απο αυτες που θα ηθελαν γιατι πολλοι που ειχαν ηδη τον ταδε δισκο στη δισκοθηκη τους ,πιθανον να μην αγορασουν την επανεκδοση.Αυτα τα δυο μαζι σημαινουν τιμες στα υψη.Δεν ισχυει ομως παντοτε.Στην μουσικη που ακουω,ακομη κι οταν ο δισκος κυκλοφορει μονο σε 100 κοπιες,και χωρις κυκλοφορια σε cd,η τιμη του ειναι λογικοτατη.Γιατι;Γιατι,εδω εχω να κανω με μικρες,ως μικροσκοπικες,ανεξαρτητες εταιριες.Οσο για τις τιμες των μεταχειρισμενων,η αυξηση τους ειναι γεγονος,τα τελευταια χρονια.Εδω,ισχυει το εξης:Βλεποντας οι επαγγελματιες η ιδιωτες πωλητες οτι εχουν λιγοτερους πελατες,λογω κρισης,αυξανουν τις τιμες για να "ρεφαρουν",η ετσι ελπιζουν.Οσο για τις τιμες στα παζαρια,παιζουν ρολο κι αλλα:Ποιοι "παγκιτες" εμφανιζονται σε καθε παζαρι και που αυτο γινεται.Ρωτηστε τιμες παγκου στο τελευταιο παζαρι δισκων και υστερα ρωτηστε και σε αλλους χωρους διεξαγωγης τους.Ονοματα δε λεμε,υποληψεις δε θιγουμε,και... μεθοδους δεν περιγραφουμε.Αχ,που εισαι Ροδον!Αυτο ηταν ΤΟ παζαρι
Αυτό το σύστημα του (όλοι εσείς που το κάνετε) να γράφετε κάτι και να βάζετε και 30 …....…. στο τέλος για να προσδώσετε "δραματικό" τόνο στην απάντησή σας ποτέ δεν το κατάλαβα. Ιδιαίτερα όταν αυτά που γράφετε είναι "μισά" - λες και βαριέστε να γράψετε ή εάν γράψετε θα αποκαλύψετε κρατικά μυστικά - και πρέπει ο συνομιλητής να φανταστεί τι εννοείτε. Λυπάμαι, δεν θα μπω στη διαδικασία.Δεν είναι μόνο θέμα δίσκων φίλε μου.......
Σόρυ.... Σ'εμένα.... απλά έχει πέσει μπόλικη.... πιτυρίδα στο πλήκτρο της τελείας..... γι'αυτό κολλάει..... μερικές... φορές..... (!!)Αυτό το σύστημα του (όλοι εσείς που το κάνετε) να γράφετε κάτι και να βάζετε και 30 …....…. στο τέλος για να προσδώσετε "δραματικό" τόνο στην απάντησή σας ποτέ δεν το κατάλαβα. Ιδιαίτερα όταν αυτά που γράφετε είναι "μισά" - λες και βαριέστε να γράψετε ή εάν γράψετε θα αποκαλύψετε κρατικά μυστικά - και πρέπει ο συνομιλητής να φανταστεί τι εννοείτε. Λυπάμαι, δεν θα μπω στη διαδικασία.
Τι λογική είναι αυτή; Κάπου σ'έχασα!Όποιος αγοράζει επανεκδόσεις βινυλίου διότι έχει ένα καλό και πανάκριβο αναλογικό σύστημα είναι ένας σώφρων άνθρωπος. Όποιος αγοράζει επανεκδόσεις ή σύγχρονα βινύλια έχοντας ένα απλό πικάπ είναι ένας κουτός ή εξαπατημένος άνθρωπος.
- αυτό θα ίσχυε εάν οι επανεκδόσεις ή τα σύγχρονα βινύλια ήσαν πάντα καλύτερα των original ή παλαιών . . . κάτι που δεν συμβαίνειΌποιος αγοράζει επανεκδόσεις βινυλίου διότι έχει ένα καλό και πανάκριβο αναλογικό σύστημα είναι ένας σώφρων άνθρωπος. Όποιος αγοράζει επανεκδόσεις ή σύγχρονα βινύλια έχοντας ένα απλό πικάπ είναι ένας κουτός ή εξαπατημένος άνθρωπος.
Οποιος αγοραζει παλια συλλεκτικα βινυλια,μπορει,οπως εγω,να τα αγοραζει για ηχητικο λογο.Η δισκοθηκη μου ειχε μονο originals και προτιμουσα να τα πληρωνω ακριβοτερα για να τα απολαμβανω καλυτερα.Οποιος με ελεγε συλλεκτη,του εξηγουσα τα παραπανω.Ο συλλεκτης ειναι κατι διαφορετικο.Θα αγορασει και αυτο που δεν του αρεσει,και ισως να μην το ακουσει και ποτε,μονο και μονο γιατι ειναι σπανιο.Διαθετει πολλα χρηματα και ειναι ενας λογος γιατι βλεπουμε αυτες τις τιμες.Αφου υπαρχουν ανθρωποι που τα πληρωνουν...Εγώ πάλι λατρεύω αυτό το vinyl hype. Πούλησα το 7'' των Διάφανων Κρίνων 240€ και το η πόλις εάλω των terror x crew 150€, αμφότερα αγορασμένα πριν κάπου 25 χρόνια γύρω στις 1000 δραχμές. Αναφέρω μόνο αυτά τα δύο για τις τρελές τιμές τους και για την ελάχιστη καλλιτεχνική αξία του περιεχομένου (οκ το TXC τουλάχιστο το λες old school και έχει κάποια αξία).
Όποιον αγοράζει παλιά συλλεκτικά βινύλια δεν τον αντιμετωπίζεις σαν μουσικόφιλο παρά σαν συλλέκτη. Είναι κάτι αντίστοιχο με τα γραμματόσημα που αναφέρθηκε, μόνο που εδώ μπορείς να χρησιμοποιείς το αντικείμενο για το λόγο που κατασκευάστηκε ενώ τα γραμματόσημα όχι.
Όποιος αγοράζει επανεκδόσεις βινυλίου διότι έχει ένα καλό και πανάκριβο αναλογικό σύστημα είναι ένας σώφρων άνθρωπος. Όποιος αγοράζει επανεκδόσεις ή σύγχρονα βινύλια έχοντας ένα απλό πικάπ είναι ένας κουτός ή εξαπατημένος άνθρωπος.
Οποιος αγοραζει παλια συλλεκτικα βινυλια,μπορει,οπως εγω,να τα αγοραζει για ηχητικο λογο.Η δισκοθηκη μου ειχε μονο originals και προτιμουσα να τα πληρωνω ακριβοτερα για να τα απολαμβανω καλυτερα.Οποιος με ελεγε συλλεκτη,του εξηγουσα τα παραπανω.Ο συλλεκτης ειναι κατι διαφορετικο.Θα αγορασει και αυτο που δεν του αρεσει,και ισως να μην το ακουσει και ποτε,μονο και μονο γιατι ειναι σπανιο.Διαθετει πολλα χρηματα και ειναι ενας λογος γιατι βλεπουμε αυτες τις τιμες.Αφου υπαρχουν ανθρωποι που τα πληρωνουν...
Τον γνωριζω τον Αλεκο,απο τοτε που ανοιξε.Εχει δυο καλα κι ενα κακο.Πρωτο καλο οτι γνωριζει σχεδον αριστα οχι μονο τις πρωτες εκδοσεις αλλα και τις "κρισιμες" πρωτες-πρωτες κοπιες και αυτο απο την εποχη που δεν υπηρχε ουτε το, αναξιοπιστο και ελλιπες, Discogs,ουτε ττιποτα παρεμφερες.Δευτερο καλο,οτι ειναι του "συναφιου",δηλαδη χαιφιντελιστης.Το κακο ειιναι οτι ειναι,δυστυχως,γαυρος.Οσο για τις τιμες,σωστα τα λες,μονο που εκεινη την σχεδον αριστη γνωση,την εχω εκμεταλλευτει αρκετες φορες και ειτε εχω αποκτησει σωστες πληροφοριες ειτε εχω αγορασει φθηνοτερα ειτε του εχω πουλησει δισκους σε τιμες που κανεις αλλος δεν πλησιαζε καν.Παντως,εχω πανω απο 10 χρονια να τον "τιμησω."- art rat records - στα Εξάρχεια . . . εκεί θα βρείς πολλά συλλεκτικά original βινύλια , το τσεκάρεις επί τόπου βάσει serial nr & αντίστοιχων καταλόγων που έχει το μαγαζί , έχει όλα τα είδη μουσικής και πάρα πολλά LP . . . αλλά από τιμές . . . φαρμακείο , αλοράζω πλέον από εκεί σπάνια
Θα διαφωνήσω. Όχι για τις επανεκδόσεις και τα μεταχειρισμένα αλλά για τις νέες κυκλοφορίες. Στην δεκαετία του 90 που αργοπορημένα σε σχέση με τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο επικράτησε το CD στην Ελλάδα, οι νέες κυκλοφορίες ήταν λίγες και πανάκριβες. Ήταν εποχή που δε κυκλοφορούσαν όλες και σε CD & δίσκο γιατί παγκοσμίως δε υπήρχε ζήτηση για δίσκους. Ότι ερχόταν εδώ είχε 4 - 6 χιλιάδες δραχμές. 5000 δρχ = 15 ευρώ, τώρα δε το λέμε πανάκριβο για την εποχή ήταν όμως. Άφησα πολλούς δίσκους λόγω τιμής γιατί είχα συνηθίσει να αγοράζω μέχρι 2500 δρχ. Επίσης, πολλές κυκλοφορίες του 90 είναι δυσεύρετες λόγω των λίγων κομματιών που κυκλοφόρησαν, αναφέρομαι σε rock - metal δίσκους. Με ενημέρωσε φίλος πρόσφατα που έχει δώσει αρκετούς 90's δίσκους μέσω Discogs & ebay σε τιμές από 50 μέχρι 300 ευρώ!... Τη δεκαετία του 90 (όπου ξεκίνησα τη συλλογή μου) και του 2000, η μεγάλη πλειονότητα των δίσκων, αναλόγως κατάστασης, κινούνταν σε λογικές τιμές κι όταν ήθελες να αποκτήσεις κάτι σπάνιο, τότε έβαζες το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη...
Ακριβώς.δεν ειναι ομως βινυλιο με ενα ωραιο εξωφυλλο η και εσωφυλλο στοιχων και με την διαδικασια της αγοραπωλησιας
Όχι.Κοίτα τώρα πώς γίνεται ένα αριστούργημα σε βινύλιο να μετατρέπεται σε σκουπίδι όταν το στριμώχνεις σε στικάκι...
Σωστά.η άποψή μου είναι ότι ναι, οι τιμές των LPs έχουν φτάσει σε γελοία ύψη.
Να η απόδειξη της γελοιότητας.Εγώ πάλι λατρεύω αυτό το vinyl hype. Πούλησα το 7'' των Διάφανων Κρίνων 240€
Σωστά.Όποιον αγοράζει παλιά συλλεκτικά βινύλια δεν τον αντιμετωπίζεις σαν μουσικόφιλο παρά σαν συλλέκτη. Είναι κάτι αντίστοιχο με τα γραμματόσημα που αναφέρθηκε,
Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα.αν έχεις ένα αναλογικό σύστημα που είναι ανώτερο από το ψηφιακό σου