«ΘΑ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ» - There Will Be Blood (2007)

[Cine Gear]

Στην Αθήνα οι Ντέι Λούις και Τόμας Αντερσον για την πρεμιέρα του φιλμ «Θα χυθεί αίμα»

Στην Αθήνα οι Ντέι Λούις και Τόμας Αντερσον για την πρεμιέρα του φιλμ «Θα χυθεί αίμα»


Ο ηθοποιός Ντάνιελ Ντέι Λούις και ο σκηνοθέτης Πολ Τόμας Αντερσον θα βρεθούν στην Αθήνα για την επίσημη πρεμιέρα της ταινίας Θα χυθεί αίμα στην Ελλάδα στις 14 Φεβρουαρίου. Τα έσοδα της εκδήλωσης θα διατεθούν για τους σκοπούς της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών.

Η πρεμιέρα της ταινίας θα γίνει στις 14 Φεβρουαρίου στο θέατρο Παλλάς. Την εκδήλωση οργανώνουν από κοινού η εταιρεία διανομής της ταινίας Audio Visual, το Φεστιβάλ Αθηνών «Νύχτες Πρεμιέρας» και η Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ντάνιελ Ντέι Λούις επισκέπτεται τη χώρα μας για φιλανθρωπικό σκοπό. Το 2005 είχε έρθει ξανά στη χώρα μας για την πρεμιέρα της ταινίας Τζακ & Ρόουζ: Μπαλάντα για δύο, που είχε σκηνοθετήσει η σύζυγός του Ρεμπέκα Μίλερ.

Η ταινία Θα χυθεί αίμα έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές και είναι υποψήφια για οκτώ Όσκαρ: Καλύτερης ταινίας, Πρώτου ανδρικού ρόλου, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου σεναρίου, Φωτογραφίας, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Μοντάζ και Επεξεργασίας ήχου.

Η ερμηνεία του διάσημου ηθοποιού του έχει χαρίσει πολλά βραβεία ενώσεων κριτικών και επαγγελματικών ενώσεων στις ΗΠΑ και ο Ντέι Λούις θεωρείται το φαβορί για το Όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας.

Το Θα χυθεί αίμα είναι μία επική ταινία για την οικογένεια, την πίστη, την εξουσία και το πετρέλαιο, η οποία διαδραματίζεται στην Καλιφόρνια στις αρχές του περασμένου αιώνα, την περίοδο της πετρελαϊκής άνθησης. Η ιστορία περιγράφει την άνοδο του Ντάνιελ Πλέινβιου (Ντάνιελ Ντέι Λούις), ο οποίος από αδέκαρος μεταλλωρύχος που μεγαλώνει μόνος του το γιο του, μετατρέπεται σε μεγιστάνα του πετρελαίου.

 

[Cine Gear]

«ΘΑ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ» - There Will Be Blood (2007)

Στην καταπληκτική εισαγωγή της ταινίας «Θα χυθεί αίμα» («There will be blood»), ένας άνδρας σκάβει ολομόναχος σε μια έρημο. Οι μοναδικοί ήχοι που συνοδεύουν τις εικόνες είναι ο κοφτός κτύπος του σκεπαρνιού στην πέτρα και η βαριά ανάσα μέσα από τα ρουθούνια του άνδρα. Ηχοι συνδυασμένοι με τη διαπεραστική μουσική του Τζόνι Γκρίνγουντ των Radiohead τρυπούν τα τύμπανα των αφτιών μας. Χωρίς να έχει ειπωθεί ούτε μία λέξη, χωρίς καν να μάθουμε το όνομα του ανδρός που σκάβει, ο σκηνοθέτης Πολ Τόμας Αντερσον έχει φτιάξει ολόκληρο σύμπαν συναισθημάτων. Αγχος. Φόβος. Σασπένς. Περιέργεια. Το μόνο στοιχείο που μας έχει προσφερθεί, πλην της αφιλόξενης ερήμου, είναι το νούμερο 1892 γραμμένο με κόκκινα, γοτθικά στοιχεία σε κατάμαυρο φόντο. Πεισματικά, υπομονετικά και μοναχικά ο άνδρας αναζητεί ασήμι ή χρυσό. Κάποια στιγμή θα γλιστρήσει και θα πέσει μέσα στον τεράστιο λάκκο που ο ίδιος έχει σκάψει. Το πόδι του σπάζει. Μόνος του σηκώνεται. Μόνος του ανεβαίνει τον γκρεμό. Μόνος του σέρνεται στο χώμα ως τη γειτονική πόλη. Μόνος του θα επιβιώσει, όπως μόνος του θα κτίσει μια ολόκληρη αυτοκρατορία, γιατί αυτό που τελικά έχει βρει είναι χρυσός μεν, αλλά διαφορετικού χρώματος. Μαύρος. Πετρέλαιο.

Ο άνδρας ονομάζεται Ντάνιελ Πλέινβιου και έχει τη μορφή του Ντάνιελ Ντέι-Λούις, αυτού του πολύτιμου ηθοποιού που μετατρέπει σε χρυσό υποκριτικής όποιον ρόλο και αν αναλάβει (κάτι που ούτως ή άλλως συμβαίνει σπανίως). Μάλιστα ο Αντερσον δήλωσε ότι αν ο Λούις δεν δεχόταν τον ρόλο που μπορεί να του χαρίσει ένα δεύτερο Οσκαρ, το «Θα χυθεί αίμα» δεν θα γυριζόταν.

Πλέινβιου. Το επώνυμο, από μόνο του, είναι μια ειρωνεία. Σημαίνει ασαφής άποψη ή καθαρή θέα - τα μόνα στοιχεία που δεν χαρακτηρίζουν τον Πλέινβιου. Αν και πρόκειται για πρόσωπο της μυθοπλασίας, παρμένο από το μυθιστόρημα του Απτον Σινκλέρ «Oil!» («Πετρέλαιο!», γραμμένο το 1927), πάνω στον Πλέινβιου αντανακλάται μια ολόκληρη, μεταβατική για την Αμερική περίοδος: της εκπνοής του 19ου αιώνα, όταν το πετρέλαιο έγινε ένα από τα μεγαλύτερα εξαγώγιμα αγαθά της Πολιτείας της Καλιφόρνιας (πέραν της κινηματογραφικής βιομηχανίας). Ανθρωποι όπως ο Πλέινβιου υπήρξαν οι πιονιέροι των πετρελαιοπαραγωγών της Καλιφόρνιας και εξελίχθηκαν σε μεγιστάνες του πλούτου. Αδίστακτοι, άπληστοι και αχόρταγοι, οι Πλέινβιου της εποχής εκμεταλλεύτηκαν τους φτωχούς αγρότες αγοράζοντας για ψίχουλα τη γη τους και έκτισαν επάνω της την πανίσχυρη αυτοκρατορία τους.

Οπως ο Φρεντ Ντομπς του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στον «Θησαυρό της Σιέρα Μάντρε», ο Νόα Κρος του Τζον Χιούστον στην «Τσάιναταουν» και βεβαίως ο Τσαρλς Φόστερ Κέιν του Ορσον Γουέλeς στον «Πολίτη Κέιν», ο Ντάνιελ Πλέινβιου του Ντάνιελ Ντέι-Λούις στο «Θα χυθεί αίμα» κερδίζει μία θέση στο κινηματογραφικό πάνθεον των σκιερών κατακτητών του αμερικανικού ονείρου.

Το πραγματικό πρόσωπο

Ο Πολ Τόμας Αντερσον ανακάλυψε τυχαία το μυθιστόρημα του Απτον Σινκλέρ, όταν πριν από αρκετά χρόνια το εξώφυλλο του τράβηξε την προσοχή σε ένα βιβλιοπωλείο του Λονδίνου. Αυτό όμως που ο σκηνοθέτης δεν ήξερε τότε είναι ότι ο κεντρικός ήρωας του «Πετρελαίου» είναι βασισμένος σε πραγματικό πρόσωπο. Ο Πλέινβιου είναι η εκδοχή του Αντερσον πάνω στον Εντουαρντ Λόρενς Ντοχίνι, αμερικανό μεγιστάνα του πλούτου, ο οποίος κατέκτησε το αμερικανικό όνειρο ξεκινώντας κυριολεκτικά από το μηδέν.

Ο Ντοχίνι γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου του 1856 στο Φον Ντι Λακ του Γουισκόνσιν, γιος μεταναστών της Ιρλανδίας που εγκατέλειψαν τη χώρα τους με το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα στα χρόνια της Μεγάλης Πείνας. Γνωρίζοντας ότι η Καλιφόρνια μπορούσε να του δώσει την ευκαιρία της ζωής του, ο Ντοχίνι με ένα ταγάρι στον ώμο και χωρίς μισό σεντ στην τσέπη άφησε πίσω του το Γουινσκόνσιν και κυνήγησε το αμερικανικό όνειρο. Οι απανωτές αποτυχίες του στην ανεύρεση χρυσού ή αργύρου δεν τον αποθάρρυναν. Ακόμη και όταν το 1892 ήταν αναγκασμένος να κοιμάται στον δρόμο (δεν μπορούσε να πληρώσει το νοίκι), ο Ντοχίνι δεν παρέδωσε τα όπλα.

Τυχαία ανακάλυψε μια ιδιαιτερότητα στο υπέδαφος του Λος Αντζελες: την πίσσα. Πίσσα σημαίνει πετρέλαιο. Ανακατεμένη με το χώμα, η πίσσα μπορούσε να παραγάγει το πολύτιμο μαύρο υγρό. Με 400 δανεικά δολάρια από έναν φίλο του ο Ντοχίνι αγόρασε μερικά στρέμματα γης. Αρχισε να σκάβει. Τίποτε. Συνέχισε να σκάβει. Οταν ο λάκκος ξεπέρασε τα 100 μέτρα, ο Ντοχίνι εφηύρε ένα ειδικό μηχάνημα εκσκαφής και διάτρησης. Το κατασκεύασε μόνος. Κάποια στιγμή χτύπησε επιτέλους φλέβα.

Σκάνδαλα και δωροδοκίες

Οταν το 1903 το πηγάδι είχε ολοκληρωθεί, η καθημερινή παραγωγή του ήταν περί τα 40 βαρέλια πετρελαίου. Κάπως έτσι άρχισε να κτίζεται η αυτοκρατορία του Εντουαρντ Ντοχίνι. Αρχικώς πουλούσε το πετρέλαιό του σε βιομηχανίες της περιοχής. Αργότερα συνέβαλε στην έξαρση του καλιφορνέζικου πετρελαίου, πείθοντας τις σιδηροδρομικές γραμμές να παράγουν την ενέργεια των μηχανών χρησιμοποιώντας πετρέλαιο αντί για κάρβουνο.

Στη συνέχεια ο Ντοχίνι ίδρυσε την εταιρεία εξαγωγής πετρελαίου PanAmerican Petroleum and Transport Company η οποία μόνο στο Μεξικό είχε στην κατοχή της 600.000 εκτάρια. Το 1919 τα εκτάρια είχαν αυξηθεί σε 800.000 και η εταιρεία είχε μετονομαστεί σε Mexican Petroleum.

Βεβαίως ο Ντοχίνι δεν ήταν το καλύτερο παιδί του κόσμου. Η φήμη του σπιλώθηκε από σκάνδαλα σχετικά με δωροδοκίες πολιτικών, όπως ο υπουργός Εσωτερικών Αλμπερτ Μπ. Χολ στον οποίο ο πετρελαιοπαραγωγός «χάρισε» 100.000 δολάρια. Ως διά μαγείας το «δώρο» σήμανε 32.000 εκτάρια παραπάνω στην περιουσία του Ντοχίνι. Ωστόσο, αν και ξεδιπλώθηκαν παρεμφερή οικονομικά σκάνδαλα σχετικά με τις δοσοληψίες του Ντοχίνι με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ο πετρελαιοπαραγωγός δεν ενοχοποιήθηκε ποτέ.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Ντοχίνι έγινε διάσημος για τις αγαθοεργίες του, ενώ το 1916 υπήρξε ένας από τους ισχυρότερους οικονομικούς υποστηρικτές του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Γούντροου Γουίλσον. Και έγινε πλουσιότερος κατά μισό εκατομμύριο δολάρια.

Η ταινία «Θα χυθεί αίμα» κάνει την πανευρωπαϊκή πρεμιέρα της στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου (7 -17 Φεβρουαρίου) .

Eλληνικη πρεμιερα 21/2/2008

 

[Cine Gear]

Re: Στην Αθήνα οι Ντέι Λούις και Τόμας Αντερσον για την πρεμιέρα του φιλμ «Θα χυθεί α

Επίσημη πρεμιέρα την Πέμπτη 21/2/2008

Για το «Θα χυθεί αίμα» μίλησαν από την Αθήνα οι Ντέι Λούις και Π.Τ.Αντερσον


Για την ταινία Θα χυθεί αίμα, το πετρέλαιο, τα Όσκαρ και τη χώρα μας μίλησαν ο ηθοποιός Ντάνιελ Ντέι Λούις και ο σκηνοθέτης Πολ Τόμας Αντερσον, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας στην Ελλάδα. Τα έσοδα από την πρεμιέρα θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό.


«Ήρθα στην Ελλάδα πριν από 36 χρόνια» δήλωσε ο Ντάνιελ Ντέι Λούις φορώντας το καπέλο του -που δεν το έβγαλε στιγμή. «Τότε τη χώρα κυβερνούσαν άνθρωποι με στολές. Πολλά έχουν αλλάξει» είπε, προσθέτοντας ότι ήρθε για πρώτη φορά με το σχολείο του και βλέποντας τα τανκς και τους στρατιώτες νόμισε ότι έπεσε πάνω σε παρέλαση.

Δυόμισι χρόνια μετά την φιλανθρωπική προβολή της ταινίας Τζακ & Ρόουζ: Μπαλάντα για δύο, ο Ντέι Λούις επέστρεψε στη χώρα μας μαζί με τον σκηνοθέτη Πολ Τόμας Αντερσον για την επίσημη πρεμιέρα της ταινίας Θα χυθεί αίμα στο θέατρο Παλλάς. Τα έσοδα της προβολής θα διατεθούν για τους σκοπούς της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών.

«Κρατώ πάντα το φυλαχτό που μου χάρισαν τα παιδιά στην Αργυρούπολη κι αν δεν έχετε επισκεφτεί την έδρα της Εταιρείας, θα πρέπει οπωσδήποτε να το κάνετε» δήλωσε ο 51χρονος ηθοποιός.

Η μέθοδος της υποκριτικής που χρησιμοποιεί ο Ντάνιελ Ντέι Λούις περιβάλλεται από μυστήριο. Πολλοί λένε ότι χάνεται τελείως στους ρόλους του, ότι αυτοί τον «στοιχειώνουν» και στην καθημερινότητά του. Αλλοι πιστεύουν ότι αυτό είναι μύθος και μιλούν για έναν απόλυτα φυσιολογικό άνθρωπο που αφήνει τους ρόλους του εκεί ακριβώς που ανήκουν: δηλαδή στο σετ. Του ίδιου δεν του αρέσει ιδιαίτερα να μιλάει γι' αυτό.

«Δεν γίνομαι κάποιος άλλος» δηλώνει. «Αυτό που κάνω είναι να δημιουργώ την αίσθηση ότι γίνομαι (κάποιος άλλος). Εάν δεν πάρεις πράγματα από το ποιος είσαι δεν μπορείς να δημιουργήσεις» συνεχίζει.

«Έχω βρει έναν τρόπο να δουλεύω. Δεν το σκέφτομαι. Παίζουμε ένα παιχνίδι. Αυτό κάνουμε. Αυτό είναι παιχνίδι, είναι πείραμα. Ξεκινάμε από το τίποτα και φτιάχνουμε κάτι» δηλώνει. Και προσθέτει: «Εάν αυτό που βλέπει κανείς τον ευχαριστεί, τίποτα από όσα λέω δεν θα το κάνει πιο ενδιαφέρον».

Όταν οι ερωτήσεις επιστρέφουν στο ίδιο θέμα, λέει ότι αυτό που του αρέσει στην υποκριτική είναι «η αναζήτηση της απώλειας του εαυτού». Καθένας που κάνει μια δημιουργική δουλειά χάνει τον εαυτό του, όλοι το έχουμε ανάγκη αυτό πότε- πότε, υποστηρίζει.

Ένα άλλο στοιχείο που του αρέσει είναι «η αναστολή του χρόνου». Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων -και ειδικά σε μια τόσο γόνιμη συνεργασία, όπως ήταν εκείνη με τον σκηνοθέτη Πολ Τόμας Αντερσον- αισθάνεται ότι επιταχύνεται η διάρκεια της ζωής του, έστω και αν πρόκειται μόνο για μια αίσθηση.

Δηλώνει πάντως ότι τελικά πρέπει να απλοποιεί τα πράγματα: βασικό στη δουλειά του είναι να εργάζεται με ανθρώπους που έχουν την ίδια τρέλα με εκείνον.

Η ταινία αποτελεί μια επική ιστορία για την εξουσία, την πίστη, την οικογένεια και το... πετρέλαιο. Το φιλμ εκτυλίσσεται στο προβιομηχανικό Τέξας, στην ανατολή του 20ού αιώνα. Ο Ντάνιελ Πλέινβιου, μεγιστάνας πετρελαίου, έρχεται αντιμέτωπος με την οικογένειά του στην πορεία για δύναμη και εξουσία.

Όταν σκηνοθέτης και ηθοποιός δέχονται ερώτηση για τους παραλληλισμούς στην ταινία ανάμεσα στην Αμερική των αρχών του 20ου αιώνα με την Αμερική του σήμερα, και οι δύο υποστηρίζουν ότι οι συγκρίσεις δεν ήταν ο πρωταρχικός σκοπός τους.

Ο Πολ Τόμας Αντερσον λέει ότι αν και μπορεί κανείς να βρει παραλληλισμούς ανάμεσα στις δύο εποχές, δεν ήταν αυτή η πρωταρχική του σκέψη. «Ήθελα απλά να πω μια ιστορία για το πετρέλαιο» λέει. Βασικό θέμα της ταινίας είναι η πάλη δύο ανθρώπων: του Ντάνιελ Πλέινβιου (Ντάνιελ Ντέι Λούις) και του ιεροκήρυκα Έλι Σάντεϊ (Πολ Ντάνο).

Έμπνευσή του υπήρξε το βιβλίο «Oil» του Πολ Σινκλέρ, το οποίο επειδή δεν ήταν πολύ γνωστό του έδωσε την δυνατότητα να το μετατρέψει όσο ήθελε, καθώς επίσης και κλασικές ταινίες όπως Ο θησαυρός της Σιέρα Μάδρε και ο Γίγας που γυρίστηκε μάλιστα στην ίδια τοποθεσία.

Ο σκηνοθέτης θέλησε να παραμείνει πιστός στο πνεύμα της εποχής και ιστορικά ακριβής. «Ερχόντουσαν γυναίκες και μου έλεγαν: ευτυχώς που δεν βάλατε μια ιστορία αγάπης μέσα» αστειεύεται, ερωτώμενος για την έλλειψη του γυναικείου στοιχείου στην ταινία.

Απαντώντας σε ερώτηση για την γνώμη του σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Κόσοβο, ο Ντάνιελ Ντέι Λούις λέει ότι έχει συγκεκριμένες απόψεις (ειδικά για την Παλαιστινιακό), αλλά θεωρεί ότι το γεγονός ότι είναι ηθοποιός δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τις εκφράζει δημόσια.

Για τον χαρακτήρα του Ντάνιελ Πλέινβιου και οι δύο (σκηνοθέτης και ηθοποιός) υποστηρίζουν ότι τον παρακολούθησαν χωρίς να τον κρίνουν.

«Στην πρώτη σκηνή που μου αρέσει πολύ, μαθαίνεις ό,τι χρειάζεσαι για αυτόν τον χαρακτήρα. Μετά χρησιμοποιεί τη γλώσσα για να πει κάτι άλλο από αυτό που βρίσκεται στο μυαλό του» λέει ο Ντέι Λούις για τον σκοτεινό χαρακτήρα που υποδύθηκε.

Δηλώνει ότι θα ήθελε να σκηνοθετήσει στο θέατρο και μάλιστα δεν αποκλείει το γεγονός να εμφανιστεί κάποτε και σε θεατρικό σανίδι στην Ελλάδα. «Δεν περιφρονώ το θέατρο όπως λένε. Το θέατρο είναι η πρώτη μου αγάπη. Είναι πολύ δύσκολο με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από ότι το σινεμά».

Ο ηθοποιός είναι υποψήφιος για Όσκαρ, ενώ ο Πολ Τόμας Αντερσον συγκεντρώνει τρεις υποψηφιότητες (μία σκηνοθεσίας, μία σεναρίου και μία καλύτερης ταινίας).

«Θα σας πω τι ακριβώς σημαίνουν τα Όσκαρ για μένα» λέει ο σκηνοθέτεης. «Σημαίνει ότι η ταινία θα παίζεται στο σινεμά τρεις μήνες περισσότερο, ότι θα παίζεται σε μέρη, όπου δεν θα προβαλλόταν αλλιώς» προσθέτει. «Φυσικά πρέπει να μου το δώσουν. Αν ξέρουν το καλό τους» συνεχίζει γελώντας.

Το βράδυ της Πέμπτης ο Ντ.Ντέι Λούις και ο Π.Τ.Αντερσον παρευρέθηκαν στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας στην Ελλάδα. Τα έσοδα από τα εισιτήρια θα διατεθούν για τους σκοπούς της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών, η οποία παρέδωσε μάλιστα τιμητική πλακέτα στον ηθοποιό για την προσφορά του.

 

[BANTAS]

Φοβερη ταινια με πολυ ενδιαφερον θεμα και εξυπνες αλληγοριες! Ο Day-Lewis κλεβει τοσο ευκολα τη καθε σκηνη που ειναι δυσκολο να βγαλεις απο το μυαλο σου την ερμηνεια του!

 

[Cine Gear]

Κυκλοφορει σε dvd 15/7/2008 απο την AUDIOVISUAL

 

[kyris]

Μνημειώδης ερμηνεία απο το Λιούις.