Άγνωστοι πρωτοποριακοί δίσκοι ηλεκτρονικής μουσικης

[cosmarpan]

Οπως σχεδόν πάντα συμβαίνει, υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες, που ενώ ειναι πρωτοποριακοί και καινοτόμοι σε αυτό που κάνουν, μένουν στο περιθώριο, για διάφορους λόγους. Το έργο τους ομως μένει, και έστω και καθυστερημένα παίρνουν την αναγνώριση που τους αξίζει. Εδω θα ασχοληθούμε με καλλιτέχνες και δίσκους ηλεκτρονικής μουσικης που έμειναν στο περιθώριο, ενώ τα έργα που άφησαν ήταν πραγματικά εκπληκτικά και πρωτοποριακά, επηρεάζοντας είτε νέες γενιές στο είδος είτε ακόμα και πολυ γνωστούς καλλιτέχνες που έκαναν αυτοί ονομα στο χώρο.
Ξεκινάμε με Zanov και το πρωτο του album.

Zanov - Green Ray (1974) Polydor Records


Γάλλος pioneer, με 3 εκπληκτικά albums.

 

[wizzy]

Δεν ξέρω ποιο album του Jean Michel Jarre να διαλέξω...

 

[cosmarpan]

Anna Sjalv Tredje - Tussilago Fanfara (1977) Silence Records


Ενα απίστευτο album απο αυτό το εκπληκτικό ντουέτο απο την Σουηδία, ο ένας εκ των 2 Ingemar Ljungestrom ήταν και μέλος των επίσης εκπληκτικών Σουηδών Ragnarok. Ενα απο τα αγαπημένα μου albums ηλεκτρονικής μουσικης, αν όχι το πιο αγαπημένο μου. Πραγματικά μοναδικό, αλλα δυςτυχως τραγικά παραγνωρισμένο, δεν έχει επανεκδοθεί ποτε σε κανένα φορμα.

 

[cosmarpan]

Δεν ξέρω ποιο album του Jean Michel Jarre να διαλέξω...

Πρωτοποριακός σίγουρα, και μεγάλος καλλιτέχνης, αλλα άγνωστος δε θα το'λεγα, τον ξέρουν και οι πέτρες. Φυσικά, αν θες wizzy, πόσταρε, αφού πληρει αν μη τι άλλο τον μισό τίτλο του νήματος. Είσαι και moderator, οποτε έχεις και κάποια παραπάνω, ας πούμε "ελευθερία" κινήσεων.

 

[wizzy]

Πρωτοποριακός σίγουρα, και μεγάλος καλλιτέχνης, αλλα άγνωστος δε θα το'λεγα, τον ξέρουν και οι πέτρες. Φυσικά, αν θες wizzy, πόσταρε, αφού πληρει αν μη τι άλλο τον μισό τίτλο του νήματος. Είσαι και moderator, οποτε έχεις και κάποια παραπάνω, ας πούμε "ελευθερία" κινήσεων.

Όχι ρε, δεν είναι θέμα ελευθερίας κινήσεων. Απλά, η άποψή μου για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη (και θα χαρώ να το συζητήσουμε) είναι ότι η καριέρα του κινείται γύρω από το Oxygen. Έκανε εκείνο το μεγάλο "μπαμ", έγινε γνωστός όπως λες (συμφωνώ), αλλά η υπόλοιπη δισκογραφία του είναι λίγο άγνωστη* (άποψή μου, επαναλαμβάνω). Δηλαδή, εάν, για παράδειγμα, ρωτήσω κάποιον να μου πει τι νομίζει για τα δύο albums που κυκλοφόρησε ο JMJ πριν το Oxygen, το ποιο πιθανό είναι να μην τα ξέρει καν. Το ότι - για μένα - είναι δισκάρες, τα εντάσσει ακριβώς σε αυτό το thread.

Τι λες;

*εκτός κι αν είναι μόνο άγνωστη σε άλλες χώρες πλην των κεντροευρωπαϊκών (Γαλλία κτλ), οπότε αλλάζει το πράγμα.

 

[cosmarpan]

Όχι ρε, δεν είναι θέμα ελευθερίας κινήσεων. Απλά, η άποψή μου για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη (και θα χαρώ να το συζητήσουμε) είναι ότι η καριέρα του κινείται γύρω από το Oxygen. Έκανε εκείνο το μεγάλο "μπαμ", έγινε γνωστός όπως λες (συμφωνώ), αλλά η υπόλοιπη δισκογραφία του είναι λίγο άγνωστη* (άποψή μου, επαναλαμβάνω). Δηλαδή, εάν, για παράδειγμα, ρωτήσω κάποιον να μου πει τι νομίζει για τα δύο albums που κυκλοφόρησε ο JMJ πριν το Oxygen, το ποιο πιθανό είναι να μην τα ξέρει καν. Το ότι - για μένα - είναι δισκάρες, τα εντάσσει ακριβώς σε αυτό το thread.

Τι λες;

*εκτός κι αν είναι μόνο άγνωστη σε άλλες χώρες πλην των κεντροευρωπαϊκών (Γαλλία κτλ), οπότε αλλάζει το πράγμα.

Τα 2 πρώτα albums του JMJ, ειναι όντως σχετικά άγνωστα και αρκετά δυσεύρετα, και μάλιστα χωρίς proper reissues μέχρι στιγμής οποτε δεν μπορούν να περάσουν και στο πλατύ κοινο. Σαν μουσική αξία τώρα, θα έλεγα ότι ειναι δυο άγουρα, αλλα πολυ χαριτωμένα period pieces, που μπορεί καποιο έμπειρο αυτί να δει κάποια δυναμική για το μέλλον, όπως κι εγινε. Τα καλύτερα του μακραν ειναι τα γνωστά "Oxygene" και "Equinoxe" και αφού συνέχισε στο ιδιο στυλ για 2-3 ακόμα albums, τα οποία επίσης ήταν πολυ καλά, απο το ZooLook και μετά πνίγηκε μεςα στον ιδιο του τον εαυτό.

 

[cosmarpan]

Cybotron - Cybotron (1976) Clear Light Of Jupiter Records


Μεγάλη έκπληξη απο μια χώρα, την Αυστραλία, που ποτε δεν είχε, ούτε έχει και ούτε μάλλον ποτε θα έχει σκηνή στο συγκεκριμένο είδος. Αλλα πίσω στα 70's είχε τους Cybotron, βγάζοντας μερικά απιςτευτα κοσμικά ηλεκτρονικά albums, γεμάτα μαγεία, που δε είχαν απολύτως τίποτα να ζηλέψουν απο τους αντίστοιχους μεγΑλους ευρωπαικούς και αμερικανικούς. Μεγάλο group.

 

[Dimifoot]

Σταύρος Γασπαράτος. Τον γνώρισα μέσω του στενού μου οικογενειακού κύκλου και έψαξα να ακούσω τι εχει γράψει. Δηλώνω εντυπωσιασμένος. Μπορείτε να πάρετε μια ιδέα σε napster spotify YouTube. Δίσκοι σε napster spotify: Seven, Expanded Piano

 

[cosmarpan]

Σταύρος Γασπαράτος. Τον γνώρισα μέσω του στενού μου οικογενειακού κύκλου και έψαξα να ακούσω τι εχει γράψει. Δηλώνω εντυπωσιασμένος. Μπορείτε να πάρετε μια ιδέα σε napster spotify YouTube. Δίσκοι σε napster spotify: Seven, Expanded Piano

Όντως, ειναι παρά πολυ καλός και πολυ σοβαρός καλλιτέχνης με μια σπάνια προσήλωση στα έργα του. Μονο που, εγω προσωπικά, τα θεωρώ πιο πολυ ότι κινούνται στο χώρο της classical, neo-classical, experimental soundscapes, παρά στην ηλεκτρονική. Κατα τ'αλλα συμφωνώ και επαυξάνω, αξίζει να ακουστεί απο ευρύτερο κοινό, ειναι και πατριωτάκι. Εύγε, και προτείνω να τα ποστάρεις φιλε dimifoot, έχει καταντήσει το νήμα cosmarpan κερνάει, cosmarpan πίνει.

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

έχει καταντήσει το νήμα cosmarpan κερνάει, cosmarpan πίνει.

Καλο cosm. Πολυ γελασα με αυτο που εγραψες.

(καλα ολα τα νηματα που ανοιγεις ειναι cosmarpan κερνάει, cosmarpan πίνει,αλλα ok μη το κανουμε θεμα τωρα..)

 

[Dimifoot]

Όντως, ειναι παρά πολυ καλός και πολυ σοβαρός καλλιτέχνης με μια σπάνια προσήλωση στα έργα του. Μονο που, εγω προσωπικά, τα θεωρώ πιο πολυ ότι κινούνται στο χώρο της classical, neo-classical, experimental soundscapes, παρά στην ηλεκτρονική. Κατα τ'αλλα συμφωνώ και επαυξάνω, αξίζει να ακουστεί απο ευρύτερο κοινό, ειναι και πατριωτάκι. Εύγε, και προτείνω να τα ποστάρεις φιλε dimifoot, έχει καταντήσει το νήμα cosmarpan κερνάει, cosmarpan πίνει.

Οσον αφορα την "καταταξη", ειναι οπως τα λες... Απλως χρησιμοποιω μεγαλυτερα υποσυνολα-genres στα itunes μου

Μερικα links για οσους θελουν να παρουν μια ιδεα:

http://empac.rpi.edu/events/2014/fall/expanded-piano
http://stavrosgasparatos.com




Οοοι ειναι του streaming ας τον ψαξουν σε Napster-Spotify.

Σημειωνω επισης πως το expanded piano ειναι γραμμενο για 5.1 αναπαραγωγη!!!

 

[cosmarpan]

Καλο cosm. Πολυ γελασα με αυτο που εγραψες.

(καλα ολα τα νηματα που ανοιγεις ειναι cosmarpan κερνάει, cosmarpan πίνει,αλλα ok μη το κανουμε θεμα τωρα..)

Μου βάζεις ιδέες ΜΙΧΑ, αντί να βάζω τίτλο στα νήματα, θα τα βάζω έτσι, cosmarpan κερνάει, cosmarpan πίνει part1 - Blah, blah, blah part2 blah,blah,blah, part3 blah, blah,blah.

 

[cosmarpan]

S. Ramses - Secret (1978) RCA Records


Άλλο ένα minor classic από την Γαλλικη σκηνη ηλεκρονικης μουσικης με το μαγικο αναλογικο αγγιγμα στα συνθια από τον Serge Lafosse (Serge Ramses). Χασιμο.

 

[Kotsidis John]

oι Tangerine Dream ? demi αγνωστοι/γνωστοι...

Death in Vegas?
This Mortal Coil ?

 

[cosmarpan]

oι Tangerine Dream ? demi αγνωστοι/γνωστοι...

Death in Vegas?
This Mortal Coil ?

Όχι ακριβως στο concept του συγκεκριμενου νηματος, εκτος από Tangerine Dream, αλλα και ολοι αυτοι είναι και σχετικα γνωστοι. Φυσικα, δεν σημαινει ότι δεν μπαινουν, οποτε, βαλε John, the ball is yours. Tangerine Dream και Klaus Schultze θα μπουν καποια στιγμη ούτως η αλλως.

 

[cosmarpan]

Yuri Morozov - Human Extinction (1979)


Ένα από τα καλυτερα ηλεκτρονικα albums ολων των εποχων, κι ενας από τους σπουδαιότερους καλλιτεχνες, ο οποιος είναι υπεύθυνος τουλάχιστον για 4 αριστουργηματα από την αχανη δισκογραφια του. Ένα δυσκολο μιγμα ελεκτρονικων, ψυχεδελικών, progressive και cosmische music ηχων, που ποτε αλλοτε δεν καταγραφτηκε με αυτη την μορφη. Κι ουτε προκειται. Δυστυχως πεθανε το 2006. Ρωσος από το St. Petersburg.

"A HUNGRY WOLF RUNNING ACROSS THE FROZEN STEPPE AT NIGHT COULD ONLY UNDERSTAND ME…”

 

[cosmarpan]

The Free Pop Electronic Concept - A New Exciting Experience (1969) Electronic Records


Παμε σε κατι πολύ πιο "light", καμμια καινοτομια η πρωτοπορια δεν υπαρχει εδώ, απλως 1 Βέλγος ο Arsene Souffriau, κι ενας Πορτογάλος που ζουσε στο Βελγιο, ο Fernando Lameirinhas, βγαζουν το 1969 αυτόν τον απολαυστικο δισκο, γεματο από pop kitsch ηλεκτρονικες μινιατούρες και light psych library music. Δισκος ιδανικος για τρελλα-τρελλα-τρελλα παρτυ με διαφορων ειδων coctails. Σκετη Μουρλ(ι)α

 

[cosmarpan]

Patrick Vian - Bruits Et Temps Analogues (1976) Egg Records

https://www.youtube.com/playlist?list=PLFBu5yBHIEjmh8C7GU_B7ZJAZScQWipdz

Μαγικος δισκος, που αμφιταλαντευομουν που να τον ποσταρω, εδώ στη Γαλλικη σκηνη η στα albums που πρεπει να εχουμε οπωσδήποτε η και ακομα στις δισκαρες που δεν εγιναν ποτε γνωστες, τελικα αποφασισα εδώ δεν εχει και πολλη σημασια που, ούτως η αλλαως. Γιος του Boris Vian, συγγραφεα, ποιητη, ηθοποιου, μουσικου, αρα το πηρε το γονιδιο για τα καλα, ιδρυσε τους εκπληκτικούς Red Noise, με τους οποιους κυκλοφορησε το αριστούργημα "Sarcelles - Lochères" το 1970 στην Futura Records, ένα από τα αγαπημενα μου albums ολων των εποχων, όπως και αυτό. Μονο που αυτό είναι άλλο "φρουτο", μιας και ο πειραματισμος και το πρωιμο punk dadaism των Red Noise, εδωσε την θεση του 6 χρονια αργοτερα, σε αυτό το μοναδικο προσωπικο του album, σε ένα ανευ προηγουμενου αριστούργημα ηλεκτρονικης μουσικης, που είναι τοσο αισθαντικο και ανθρωπινο σαν να ειχε παιχτεί με φυσικα και συμβατικα οργανα και όχι με ηλεκτρονικα. Επιστρατεύοντας κάθε μοντελο ARP και Moog που υπηρχε τοτε, και με την βοηθεια του drummer Mino Cinelu (απο Weather Report, Miles Davis, Gong κτλ...) φτιαχνει ένα δισκο που ειναι πολύ δυσκολο να του αντισταθείς ακομα κι αν δεν εισαι φαν του συγκεκριμενου είδους. Κατά την ταπεινη μου γνωμη ο δισκος είναι καλυτερος των αριστουργημάτων του συμπατριωτη του JMJ, και μαλιστα ο δισκος προηγηθηκε χρονικα του Oxygene. Ένα πραγματικο αριστούργημα ανθρώπινης εμπνευσης παιγμενη με "μηχανες".

 

[cosmarpan]

Z (Zed) aka Bernard Szajner - Visions Of Dune (1979) Sonopresse Records


Είναι καποιοι καλλιτεχνες που πραγματικα δεν υπαρχουν λογια να περιγραψουν ποσο μπροστα ηταν απο την εποχη τους. Ο Bernard Szajner γεννημενος στην Grenoble της Γαλλιας το 1944 ειναι ενας συνθετης, θεωρητικος και οπτικος καλλιτεχνης πολυ μεγαλου βεληνεκους. Ξεκινησε την καριερα του στην μουσικη με αυτο εδω το album ως Z (Zed) κι ακολουθησαν αλλα τεσσερα albums με το ονομα του μεχρι το 1983, ολα αριστουργηματικα. Επειδη θεωρω αυτο το album ως οροσημο για την ηλεκτρονικη μουσικη, ισως και το καλυτερο που εχει γραφτει ποτε, τουλάχιστον για μενα, δεν θα πω πολλα, απλως θα πω οτι το εμπνευστηκε απο το βιβλιο του Frank Herbert "Dune" , μια sci-fi νουβελα, και θα παραθεσω απλως τα λογια αμεταφραστα για την μουσικη του.

'The Germans were making only pleasant, obvious sounds which would please the ear immediately, that were beautiful and all that. I thought, well, this is so limited, pleasantness is only one aspect of perception. Unpleasant things exist also - you can express them and you can create emotion with them. You can enjoy something which is even ugly if you're interested in that sort of ugliness.'

Θα επανελθω φυσικα με τα 2 πρωτα προσωπικα του albums κατω από το ονομα του (όχι ότι αυτό δεν είναι προσωπικο, αλλα το υπογραφει ως Ζ), 2 ακομα αριστουργήματα που πρεπει να ανακλυφθουν επιγοντως από τους fans της ηλεκτρονικης, και όχι μονο, μουσικης.

Αν είναι να ακουσετε ένα album ηλεκτρονικης μουσικης στην ζωη σας, ακουστε αυτό και τα 2 πρωτα "προσωπικα" albums του "Some Deaths Take Forever" και "Superficial Music".

Και το original εξωφυλλο

 

[cosmarpan]

Klaus Schulze - Cyborg (1973) Kosmische Musik


Τα λογια περιττα, το μαγικο αναλογικό άγγιγμα στα κουμπιά του Klaus, έβγαλε μια σειρά πειραματικά albums ηλεκτρονικής μουσικής με περισσότερη ψυχή και αισθήματα απο albums με συμβατικα οργανα. Εδω στο δευτερο album του "Cyborg", το μονο που Σου ζητάει ειναι να χαλαρωςεις, να σβήςεις τα φώτα, να απομονωθεις απο τους πάντες και τα παντα, να βάλεις τα ακουστικα και θα σε ταξιδεψει σε μέρη συναρπαστικά που Ουτε μπορεις να φανταστείς. Οταν γυρίσεις τιποτα δεν θα ειναι ίδιο.