Ανακοίνωση λέσχης φίλων MG.

[VIDEOMIX]

Τονίζω οτι στην συγκεκριμένη λέσχη θα είναι ευπρόσδεκτοι και όσοι δεν ειναι κατοχοι αυτοκινήτου MG η Landrover.

Ο σύνδεσμος για όσους θέλουν να την επισκευθούν είναι ο εξής.
http://mgclub.forumup.gr

 

[VIDEOMIX]

Ευχαριστώ πολύ Γιάννη. 8)

 

[VIDEOMIX]

Φιλες και φίλοι της MG, στις 18 και 19 Νοεμβρίου 2006 η Λέσχη μας θα πραγματοποιήσει την 1η Πανελλήνια Συνάντησή της στην Θεσσαλονίκη και Σέρρες.

Στα πλαίσια της συνάντησης αυτής θα συμμετέχουμε και στο Track Day στις Σέρες που γίνεται με τα North Hellas Auto Clubs στα οποία η Λέσχη μας αποτελεί ενεργό μέλος.

Ετοιμαστέιτε όλοι να βρεθούμε και να τα πούμε από κοντά! Ήδη έχουμε συμμετοχές από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Καβάλα, Κατερίνη, Κοζάνη κλπ.

 

[VIDEOMIX]

Ας γράψω για το τριήμερο της συνάντησής μας.
Ένα τριήμερο που αποδείχθηκε πολύ λίγο γι’αυτά που κάποιος θέλει να προλάβει να κάνει στην όμορφη Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες περιοχές της βόρειας Ελλάδας.
Όμως το ευχάριστο είναι πως καταφέραμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα που είχαμε θέσει-σχεδιάσει κατά 90% και αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία εάν αναλογισθούμε τον μεγάλο αριθμό μελών που είχαμε να οργανώσουμε και να ευχαριστήσουμε.
Ήταν όμως όλοι άψογοι και συνεργάσιμοι και αναφέρομαι κυρίως στα παιδιά που είχα αναλάβει να φέρω στην Θεσσαλονίκη σωστά και δίχως προβλήματα για την διαμονή τους, τις ανάγκες που θα προέκυπταν κλπ.
Η μεγάλη επιτυχία σε αυτό οφείλεται στους ίδιους. Διότι όλοι πια ξέρουμε πως η λέσχη μας απαρτίζεται από σοβαρά άτομα και γενικά καλούς χαρακτήρες. Και αυτό το διαπιστώσανε όλοι. Και όσοι δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους.
Για τα παιδιά της Θεσσαλονίκης, Κοζάνης και άλλων περιοχών τα έχουμε πει κατά καιρούς.
Πάντα καλοί, φιλόξενοι και δραστήριοι, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικοί αυτό το τριήμερο.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Την Παρασκευή πάλευα να κάνω ένα κατεβατό από ενέργειες ώστε να φύγω και να είναι όλα τακτοποιημένα. Όμως δεν τήρησα σωστά το χρονοδιάγραμμα και αντί για τις 13.30 πήγα μια ώρα αργότερα.

Στο μέρος που βρεθήκαμε είχαμε όμορφες στιγμές με αυτοκίνητα που μας θαυμάζανε και μας κορνάρανε και χαιρετάγανε, κάναμε πλάνα για την εκπομπή της tv αλλα και για την δική μας παραγωγή του dvd, βγάλαμε και φωτογραφίες και ξεκινήσαμε. Στην συντροφιά μας βρέθηκε και ο φίλος «παπάκι» Παναγιώτης με το όμορφο αλλα σκονισμένο και λασπωμένο ZR του.


Στον δρόμο τηρήσαμε αυτά που είπαμε, με σωστή ταχύτητα, πορεία δίχως να ενοχλούμε τα υπόλοιπα αυτοκίνητα και κάναμε αρκετά πλάνα που θα σας δείξουν γλαφυρά το ταξίδι μας.
Κάναμε την πρώτη μας στάση σε ενα βενζινάδικο ώστε να βάλει βενζίνη ο ξεχασιάρης Ζαχαρίαςκαι την δεύτερη στάση και μεγάλης διαρκειας στου "Λεβέντη"όπου εκεί ενσωματώθηκαν και άλλα 2 παιδιά μαζί μας με το μαύρο S2000.


Kάναμε και άλλες 3 στάσεις για βενζίνες, ........ :roll: , κλπ.
Για τα πλάνα που θα έκανα για την εκπομπή R-evolution η οποία ήταν σπόνσορας της πορείας προς θεσσαλονίκη, μπήκα συνοδηγός στο αυτοκίνητό μου ώστε να κάνω βίντεο, μπήκα στον Αποστόλη με το S2000 και στο τέλος έδωσα την κάμερα στον Ζαχαρία ο οποίος με την σειρά του αγγάρεψε τον φίλο του Χρήστο και βιντεοσκοπούσε αυτός έως και τα διόδια της Θεσσαλονίκης.

Εκεί μας περίμεναν οι "3 σωματοφύλακες" Πέρης – Γιάννης(τζόνκιτς) και Μάκ (Γιάννης) για να μας παραλάβουν.
Μετά τον εγκάρδιο χαιρετισμό μας και αφού συγκεντρωθήκαμε όλοι, κάναμε τα πλάνα μας και κάποιες αναμνηστικές φώτος και φύγαμε για το ξενοδοχείο διαμονής μας.
Εκεί βρήκα τον κύριο Παναγιώτη ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, που γνωρίζω από παλαιότερα, και μου έδωσε τα δωμάτια. Εν συνεχεία μοιραστήκαμε στα δωμάτια και αφού φρεσκαριστήκαμε λίγο, ξεκινήσαμε για την λέσχη.
Μετά από λίγη ταλαιπωρία λόγο κίνησης, φτάσαμε στον χώρο της λέσχης. Άψογο περιβάλλον και άπλετο πάρκινγκ.
Τα γραφεία τα είδα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Πιστεύω πως λίγες αυτοκινητιστικές λέσχες έχουν τόσο όμορφα γραφεία και με τόσο μεγάλη κεντρική σάλα. Μου έκαναν πολύ καλή εντύπωση.
Στο τέλος της συνάντησης φωτογραφηθήκαμε όλοι όσοι είχαν μείνει έως αργά.

Κρίμα που στο τέλος ξέμεινε η κάμερα από μπαταρία και δεν καταφέραμε να γράψουμε κάποιες δηλώσεις που θέλαμε να στείλουμε στην εκπομπή που θα προβάλει το αφιέρωμα στο MG-club.

Εν συνεχεία πήγαμε στο Ασβεστοχώρι σε μια ταβέρνα (Λαδόκολλα) για κρέας στην λαδόκολλα άνευ πιάτου!!!
Φάγαμε, διασκεδάσαμε, γελάσαμε και στο τέλος κλάψαμε ... με τον λογαριασμό. Χαχαχα……………


Γύρω στις 3 το διαλύσαμε και πήγαμε στο ξενοδοχείο και τα παιδιά της Θεσσαλονίκης στα σπίτια τους.
Ξέχασα να αναφέρω πως ήδη είχε φτάσει στην Θεσσαλονίκη ο Παναγιώτης με το κίτρινο ZR μετα της κοπέλας του και ενός μικρού περιποιημένου τετραπόδου.


Στο ξενοδοχείο λοιπόν πήγαμε για να κοιμηθούμε υποτίθεται διότι σε λίγες ώρες θα ξυπνούσαμε για να πάμε στην πίστα Σερρών. 6 και μισή είχε εγερτήριο.
Αμ δε. Πιάσαμε τον χαβαλέ και τα πήγαιν’έλα στα δωμάτια και τα πειράγματα και ο χαβαλές έδιναν και παίρνανε.

Κάποια στιγμή πάντως κοιμηθήκαμε. Γύρω στις 4 η 4 παρά.
6.30 ξεκίνησα να χτυπώ πόρτες για να ξυπνήσουν οι υπναράδες.
Μετά απο κόπους και "βάσανα" ξεκινήσαμε. Λίγο ποιο κάτω σταματάει ο Αποστόλης σε ένα μπουγατσάδικο. Σταματώ και εγώ και μπαίνω μέσα. Ο φίλος καρντάσης που είχε το μαγαζί, είχε εντυπωσιασθεί με τα αυτοκίνητα. Όμως παιδιά, με το που σκάνε και τα υπόλοιπα και γέμισε ο τόπος με γκάμπριο, τρελάθηκε τελείως ο τύπος. Φώναζε απο μέσα τον βοηθό του. <<Παναγιώτηηηηηηηηηηηηηηη,,,, τρέχα ρεεεεεεεεε, φέρε φωτογραφική μηχανή γρήγορα!!!>> (έχω και πλάνα με όλα αυτά που γράφω. Θα τα δείτε όλα!!!)


Πράγματι το πολυάριθμο κομβόι εκείνο το ομιχλώδες πρωινό ήταν εντυπωσιακό. Και να σκεφθείτε οτι 2 τουλάχιστον αυτοκίνητα της παρέας ήρθαν μετά τις 9 και όχι με όλους μας.


Μιλάμε για πλήθος δηλαδή.
Εντυπωσιάσαμε τους παρευρισκομένους των άλλων clubs με το που φτάσαμε στην πίστα. Τελειωμό δεν είχε η "ουρά" απο τα αυτοκίνητά μας.
Αμέσως ανέλαβε δράση οΠέρης και τακτοποίησε την κάθε λεπτομέρεια έτσι ώστε να είναι έτοιμη η ομάδα μας για την πίστα.


Η δική μου εμπειρία ως φωτογράφου ήταν πολύ όμορφη. Υπήρχαν καλά σημεία για να φωτογραφίσω και εάν βοήθαγε ο καιρός,(καλύτερα με συννεφιά και οχι με τον κόντρα ήλιο που είχα) θα είχα κάνει πολύ ποιό εντυπωσιακές action φωτογραφίες.
Παρ'όλα αυτά όμως, έκανα πολλές καλές φώτος καθώς και εικονοσκόπηση και ευχαριστώ πολύ τον φίλο Ζαχαρία για την αμέριστη βοήθειά του.
Το υλικό είναι πολύ και το dvd θα το απολαύσετε όταν το δείτε, όταν ετοιμασθεί.
Την ώρα που το πέμπτο group έκανε την εμφάνισή του στην πίστα, εντυπωσιάστηκαν όλοι απο την ομορφιά και την πληθώρα και ποικιλία αυτοκινήτων-χρωμάτων.
Εξ'άλλου στην δυνατή ομάδα μας ήταν και το caterham (δικαιωματικά αφού φοράει το μοτέρ μας) και το Lotus όπου κι αυτό είναι "αδελφάκι μας". Ακόμη στην ομάδα μας υπήρχε και το δυναμικό Honda S2000 του φίλου μας του Αποστόλη.

Φοβερή και η εμπειρία μου ως συνοδηγού στην LOTUS του αξιαγάπητου Νίκου, όπου μπήκα για να τραβήξω πλάνα εκ των έσω με την βιντεοκάμερα.
Είχα πεί πως θα έμπαινα σε κάποιον ως συνοδηγός για να έχω τέτοια πλάνα.
Τι μου ήρθε να μπω στην lotus;
Επειδή ο Νίκος είχε το έξυπνο αξεσουάρ με τις βεντούζες στο παρμπρίζ για στήριξη της βιντεοκάμερας, του ζήτησα να στηρίξω την δική μου κάμερα.
Όμως τελικά του ζήτησα να μπω συνοδηγός έτσι ώστε να μπορώ να κάνω πλάνα με ποικιλία κινήσεων κλπ.
Λογάριασα όμως δίχως την οδηγική ικανότητα του Νίκου αλλά και την καταπληκτική συμπεριφορά του αυτοκινήτου μέσα σε πίστα.
Όλα αυτά ακούγονται καλά. Όμως δεν ρωτήσαμε τον οργανισμό μου.
Ό οποίος δεν πολυάντεχε την γρήγορη δυναμική οδήγηση του Νίκου και έτσι όταν βγήκα απο το 20λεπτο ήμουν σε τραγικά άθλια κατάσταση. Τάση για εμετό, τρέμουλο στα πόδια και γενικά χάσιμο δυνάμεων. Συνήλθα μετά απο 2-3 ώρες περίπου αλλα τώρα πιά θυμάμαι την υπέροχη εμπειρία και τα οφέλη απ'αυτήν.
Δεν έχω δει όλο το υλικό της κάμερας που έχω απο μέσα απ'την lotus, όμως πιστεύω πως θα κόβουν την ανάσα και θα αποτελέσει "ατραξιόν" της hd παραγωγής που θα κάνω σε dvd και θα γίνει ανάρπαστο και αντικείμενο πόθου.
Από το λίγο που είδα χθες το βράδυ πιστέψτε με πως αξίζει η προσμονή αυτή.

Μου άρεσε γενικά η διοργάνωση και απο αυτοκίνητα ξεχώρισα το κίτρινο rally, ενα MX5 που το οδηγούσε ενα μέλος των motorwoomen, με εντυπωσίασε με τους χρόνους αλλα και με την άνεσή της η Λουίζα απο το vwclub, φυσικά ο Νίκος με την Lotus, ο Αποστόλης με το S 2000, το φοβερό caterham και όλα τα MG. 8)
H μέρα τελείωσε με φαγοπότι σε ενα χωριουδάκι εκεί κοντά όπου ξαναεντυπωσιάσαμε τους κατοίκους με την έλευση τόσων mg. Εκεί το φαγητό ήταν ποιο καλό από αυτό της Παρασκευοβραδιάς. Βγάλαμε και πολλές φώτος και γενικά περάσαμε όμορφα.
Η επιστροφή δε, ήταν συναρπαστική και έγινε σε γρήγορους ρυθμούς επηρεασμένοι προφανώς από την ολίγων ωρών πριν εμπειρία της πίστας.8)

Εν κατακλείδι, συγχαρητήρια σε όλους και ευχαριστούμε για την εμπειρία αυτή.
Ελπίζω σύντομα να συμμετάσχω και εγώ διότι δεν σας κρύβω πως "ψηλο"ζήλεψα. :roll:

Το βραδάκι κανονίσαμε να βγούμε στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ!!!!!
Βγήκαμε υπό καλές προϋποθέσεις εάν εξαιρέσει κανείς την συνεχόμενη κούραση διότι το τριήμερο ήταν φορτωμένο και δεν υπήρχε πολύς χρόνος ξεκούρασης.
Ένα απρόοπτο όμως που μας λύπησε, χάλασε την βόλτα αυτή.
Το αυτοκίνητο του Παναγιώτη έπαθε μια μικρή ζημιά και την ώρα αυτή μη ξέροντας την σοβαρότητα της κατάστασης του αυτοκινήτου, επηρεάστηκε η ψυχολογία του Πάνου και έπρεπε να βρεθεί λύση για το αυτοκίνητο.
Έτσι, δεν διασκέδασε καθόλου αυτός και η κοπέλα του καθώς και οι υπόλοιποι που βοήθησαν την κατάσταση. Κρίμα φυσικά διοτι ενώ θα μπορούσαν τα παιδιά να διασκεδάσουν, αντιθέτως είχαν ζημιά σε μια μακρινή από τον τόπο κατοικίας τους πόλη και ξέρω το τι αντίκτυπο έχει αυτό στην ψυχολογία. Ελπίζω να ξεμπερδέψανε τα παιδιά, διότι έως και χθες ήταν ακόμη εκεί. Δεν γύρισαν μαζί μας δηλαδή.
Εγώ και 2-3 ακόμη πάντως, πήγαμε στα «κλεφτά» μέχρι την Μητροπόλεως κλπ και είδαμε το πώς διασκεδάζουν οι Θεσσαλονικείς και πραγματικά εντυπωσιασθήκαμε. Πολύ εντυπωσιακό και το γεγονός πως υπήρχαν πάρα πολλές γυναίκες οι οποίες έβγαιναν μεταξύ τους σε παρέες δίχως συνοδούς άνδρες. Αυτό το έβλεπες συνεχώς όπου κι αν κοιτούσες τριγύρω.
Γύρω στις 3 το πρωί γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και μετά από νέο κύκλο μπόλικου χαβαλέ, ξεκουραστήκαμε.
Το επόμενο πρωί αντί να ξεκουραστώ μέχρι την ώρα που είχε καθορισθεί ως μεγάλη συγκέντρωση η οποία θα πραγματοποιούταν στις 12, ξύπνησα στις 8 και στις 8.30 πήρα τον Αιμίλιο και φύγαμε για μπουγάτσα και βόλτα στην παραλία του λευκού πύργου.
Στον δρόμο μας πλύναμε σε βενζινάδικο και το trophy μου ώστε να είναι όμορφο για την φωτογράφηση του μεσημεριού.
Κατεβήκαμε λοιπόν στην πόλη και αφού αφήσαμε το αυτοκίνητο στην παραλιακή λεωφόρο πήγαμε και φάγαμε εκλεκτούς μεζέδες «τυροπιτο’ι’δών».
Μετά ανηφορίσαμε την πλατεία Ναβαρίνου και φάγαμε μπουγάτσες σε ένα γωνιακό μαγαζί. Απίστευτα γευστικές οι μπουγάτσες. Ενώ είχαμε φάει προηγουμένως του σκασμού, ξαναφάγαμε μπουγάτσες.

Μετά από σύντομη βόλτα και στον Λευκό πύργο, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής ώστε να πάμε να πάρουμε τους υπόλοιπους, να πάρουμε και τα πράγματά μας και να φύγουμε από την Εξοχή και να πάμε στην συνάντησή μας με τα υπόλοιπα μέλη της λέσχης.
Λόγω του ότι αργοπορήσαμε, δεν προλάβαμε την συγκέντρωση του ΙΚΕΑ και τελικά πήγαμε στο αντίστοιχο the Mall που έχει η Θεσσαλονίκη το φημισμένο Cosmos.
Ένας πολύ όμορφος χώρος όπου μαζευτήκαμε και πήγαμε σε καφετέρια.
Βγάλαμε τις απαραίτητες φώτος, βγήκαμε έξω και κάναμε μια όμορφη φωτογράφηση των αυτοκινήτων. Μια φωτογράφηση που είχε όμως πολλές ελλείψεις αυτοκινήτων μας.

Δεν πειράζει πάντως. Όπως είπα τόσες φορές, η παρέα ήταν δυνατή. Έτσι περάσαμε υπέροχα όπως προείπα.

Και… έφτασε η δύσκολη στιγμή της επιστροφής. Αφού χαιρετήσαμε τον πρόεδρο και τα υπόλοιπα ντόπια παιδιά, ξεκινήσαμε για την Αθήνα με προγραμματισμένες 2 στάσεις.
Πρώτ’απ’όλα πήγαμε στην Τσιμισκή και πήραμε γύρω στα 10 τσουρέκια στον Τεκερνλή.
Μετά πήγαμε και στον Ελενίδη και αγοράσαμε τρίγωνα πανοράματος.

Φύγαμε και πήγαμε σε ένα πολυμάγαζο 100 χλμ έξω απο την Θεσσαλονίκη όπου φάγαμε μακαρονάδες όλοι.
Ξέχασα να αναφέρω πως στην επιστροφή ο καθένας ήταν ελεύθερος να φύγει ότι ώρα ήθελε.
Γιάυτό η παρέα μας αποτελούνταν από κάποια από τα παιδιά τα οποία ευθύς και αναφέρω.
Ζαχαρίας και φίλος του, Πάνος tf με την αδελφή του, Γιώργος crass, εγώ κι ο Αιμίλιος.
Η επιστροφή έγινε σε αρκετά γρήγορο ρυθμό και φτάσαμε πίσω γύρω στις 11 παρά άνετα και ασφαλέστατα.

Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που ήρθαν στο τριήμερο αυτό έως Θεσσαλονίκη. Ήταν πολύ καλή παρέα. Και επίσης θέλω να με συγχωρέσουν για το ότι δεν ήμουν ήρεμος και πράος πάντα, όμως είχα κάποιες ευθύνες και έπρεπε να φέρω εις πέρας ζητήματα που είχαν να κάνουν με όλους μας και με την σωστή εικόνα της λέσχης μας.
Αυτό και μόνο μου δημιουργούσε άγχος.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω αλλά και να συγχαρώ τον Πέρη, τον Γιάννη και όλα τα παιδιά της λέσχης που ζουν στην Μακεδονία μας. Τους ευχαριστούμε όλοι για την φιλοξενία την φιλικότητα αλλά και την υπομονή που επέδειξαν με τις ανάγκες που είχαμε και ζητούσαμε επιλύσεις, με τα «καπρίτσια» μας αλλά και την βοήθεια για προσαρμοστικότητα σε ένα άλλο περιβάλλον και κλίμα.

 

[ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ]

Xαιρομαι όταν βλέπω δραστηριους ανθρωπους που προσπαθουν να κανουν "κατι" στην ζωή τους.....

 

[Maria Pentagiotissa]

Πάντα τέτοια!!