Ανεκδοτάκι 2

[giotamike]

> Δυο φίλοι συζητούν φιλοσοφικά ..
> - Ρε Θανάση , εσύ πιστεύεις στη μετενσάρκωση ;
> - Τι είναι μετενσάρκωση ;
> - Ε αυτό που λένε ότι άμα πεθάνεις , ξαναγυρίζεις στη γη με άλλη μορφή,
> σαν
> ζώο ας πούμε ή σαν φυτό και κάτι τέτοια .. .
> - Δεν το ξέρω το θέμα ...
> - Τότε , θα κάνουμε μια συμφωνία . Όποιος πεθάνει πρώτος , θα προσπαθήσει
> να
> επικοινωνήσει με τον άλλο και να του πει τι γίνεται εκεί πάνω , αν όλα
> αυτά
> είναι αλήθεια και αν ξαναγυρίζει κανείς εδώ κάτω με άλλη μορφή .
> - Εντάξει φίλε , έτσι θα γίνει !
>
> Μετά από χρόνια πεθαίνει ο Θανάσης πρώτος και ο φίλος του περιμένει να
δει
> αν θα είναι συνεπής στη συμφωνία τους κι αν θα επιδιώξει να επικοινωνήσει
> μαζί του . Μήνες μετά από τη κηδεία , όπως κοιμότανε στο κρεβάτι του
> ακούει
> κάποιον να τον φωνάζει με τρομερή φωνή ...
> - Ναι ;
> - Έλα φιλάρα , ο Θανάσης είμαι . Δεν επικοινώνησα μαζί σου τόσο καιρό
> γιατί
> είχα πάθει υπερκόπωση ....
> Ο άλλος ενθουσιάζεται που ακούει το φίλο του μετά από τόσο καιρό και
> αρχίζει
> να τον ρωτάει :
> - Πώς περνάς ρε Θανασάρα , τι γίνεται εκεί πάνω ;
> - Ζωή και κότα φίλε μου ...Ξυπνάω το πρωί , τρώω , μετά κάνω έρωτα , μετά
> ξανά τρώω , ξανακάνω έρωτα ... αυτό γίνεται από το πρωί μέχρι το βράδυ !
> Όλο
> φαΐ και πήδημα είναι η ζωή μου ...
> - Πού είσαι βρε Θανάση ; Στον Παράδεισο ;
> - Ποιο Παράδεισο ρε φίλε ; Κόκορας σε ορνιθοτροφείο στα Μέγαρα είμαι !