- Μηνύματα
- 2.827
- Reaction score
- 1.623
Επιτέλους μετά απο 1 ½ χρόνο ολοκλήρωσα με την έκδοση πινακίδων I.O. (ΕΛΠΑ) την ανακατασκεύη / αποκατάσταση ενός Citroen DSuper '72 με τον δίλιτρο κινητήρα των 105HP.
Προκειται για ένα αυτοκίνητο-θρύλο το οποίο άφησε εποχή. ΄Οταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο σαλόνι του Παρισιού το 1955 η Citroen είχε 12,000 παραγγελίες απο την 1η κιόλας μέρα και είναι λογικό άν σκεφτεί κανεις πως ήταν τα αυτοκίνητα της περιόδου εκείνης. Το ID/DS συνέχισε να παράγεται σε πολλές παραλλαγές για 20 ακριβώς χρόνια εως το 1975.
Στα highlights του μοντέλου θα πρεπει να αναφερθεί ότι οι 2 από τους 4 προβολείς στρίβουν ταυτοχρονα με το τιμόνι έτσι ώστε ο οδηγός να βλέπει τόσο το δρόμο μπροστά του όσο και την επερχόμενη στροφή, ο εσωτερικός καθρέφτης οποίος είναι τοποθετημένος στο κέντρο του ταμπλώ και βολεύει αφάνταστα και φυσικά οι υδροπνευματικές αναρτήσεις που απλά εξαφανίζουν τις λακούβες και τις ανωμαλίες του οδοστρώματος. Επίσης, το αμάξι κινείτε & στρίβει κανονικότατα με τους 3 τροχούς. Τέλος, στην περίπτωση που συναντήσουμε κάποιο νεροφάγωμα ή βαθιά λακούβα, βάζοντας τον επιλογέα ύψους στην υψηλότερη θέση, το αυτοκίνητο υψώνεται εως και 28 εκατοστά από το έδαφος και αφού περάσουμε το εμπόδιο το επαναφέρουμε στην αρχική ρύθμιση και συνεχίζουμε.
Το αυτοκίνητο όταν το παρέλαβα δεν έδειχνε πραγματικά το πόση δουλειά χρειαζόνταν μιας και εκτός του αποχρωματισμού που είχε υποστεί το χρώμα και την άθλια κατάσταση του εσωτερικού, τα υπόλοιπα "έδειχναν" σε αρκετά καλή κατάσταση. Να σημειωθεί εδω το οτι το αυτοκίνητο παρέμενε σε ακινησία για 7 περίπου χρόνια μέσα σε οικόπεδο σκεπασμένο με κουκούλα.
Εκτός από τον 1ο φαναρτζή ο οποίος δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της Παιανίας (τα στοιχεία του είναι διαθέσιμα για οποιον ενδιαφέρεται) και ο οποίος απεδείχθει πραγματικός «σκιτζής», ελεεινός ψεύτης & κλέφτης (και είμαι πολύ επιεικής πραγματικά) όλοι οι υπόλοιποι που ασχολήθηκαν με το αυτοκίνητο σε όλα τα στάδια της αποκατάστασης ήταν πραγματικά εξαιρετικοί στη δουλειά τους και επέδειξαν πραγματικό μεράκι με ότι ασχολήθηκαν.
Το αμάξωμα όλης της σειράς ID/DS έπασχε από ένα μόνιμο πρόβλημα που δυστυχώς χαρακτήρισε όλα τα μοντέλα: σκουριά ! Η λαμαρίνα - ειδικά στα σημεία εκείνα – οπου είχε μονή επίστρωση, ήταν τόσο λεπτή που το αυτοκίνητο σκούριαζε απίστευτα γρήγορα αν έμενε εκτεθειμένο σε βροχή & υγρασία. Δυστυχώς και το δικό μου δεν ξέφυγε από τον κανόνα με αποτέλεσμα όταν άρχισε να «γδυνεται» να αποκαλύπτονται οι εκτεταμένες σκουριές και τα σάπια σημεία. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι προκεται για αυτοκίνητο 36 ετών…
Αφού λοιπον επισκεφθηκε 2 φαναρτζήδες – ή μάλλον καλύτερα – έναν πραγματικό φαναρτζή, το αυτοκίνητο τρίφτηκε, στοκαρίστηκε, ασταρώθηκε και βάφτηκε σε διαφορετικό χρώμα από το αρχικό του το οποίο δε μου πολύ άρεσε. Οι επιλογές που είχα για την συγκεκριμένη περίοδο ήταν 7 όμως διάλεξα την πιο «κλασσική» λύση του μαύρου που είναι και το αγαπημένο μου χρώμα. Σε ότι αφορά το σασί, μπήκαν καινούργια πίσω φλας, αντικαταστάθηκαν τα πίσω πλαινά panels με άλλα που ήταν σε καλύτερη κατάσταση, καινούργια πλαινά λαστιχένια προστατευτικά, νέος καθρέφτης καθώς και νέα εξάτμιση. Σε ότι αφορά τα μηχανολογικά & τα ηλεκτρικά, το αυτοκίνητο απέκτησε νέα μπαταρία, ψυγείο, τρόμπα βενζίνης, αντλία νερού, τρόμπα φρένων, δισκόπλακες & τακάκια, φούσκες της υδροπνευματικής ανάρτησης, μίζα, όλα σχεδόν τα σωληνάκια & τις τσιμούχες καθώς και μια σειρά άλλων ανταλλακτικών που ευτυχώς κατάφερα να βρω από το Internet.
Στο 99,9% των περιπτώσεων τα ανταλλακτικά που προμηθεύτηκα ήταν είτε ανακατασκευές είτε original σε old stock. Θα πρέπει εδώ να σημειώσω ότι στο εξωτερικό και ειδικότερα Γαλλία & Γερμανία το συγκεκριμένο αυτοκίνητο θεωρείται κλασσικό από κάθε άποψη και οι οπαδοί του είναι πολυάριθμοι με ότι αυτό συνεπάγεται για την εύρεση ανταλλακτικών αλλα και χρήσιμων συμβουλών για την συντήρηση του.
Στη συνέχεια ο ταπετσέρης ανέλαβε το εσωτερικό το οποίο ντύθηκε με μαύρη δερματίνη ενώ ο ουρανός με το ανοιχτό γκρι-γαλάζιο. Πάτωμα και πορτπαγκάζ επενδύθηκαν με ηχομονωτικό και 2 στρώσεις ταπετσαρίας-μοκέτας όπως ήταν το χαρακτηριστικό του αυτοκινήτου αυτού οι οποία είναι και αφαιρούμενη για τους απαραίτητους ελέγχους. Κάποια στιγμή – στο κοντινό ελπίζω μέλλον – το αυτοκίνητο θα αποκτήσει κάποιο συμβατικό ηχοσύστημα και ίσως συναγερμό.
Η συνολική διάρκεια του project διήρκησε 1 ½ περίπου χρόνο χωρίς φυσικά σε όλα αυτά θα πρεπει να προστεθούν και οι ατελείωτες ώρες προσωπικής εργασίας στο αυτοκίνητο…Το συνολικό budget είναι μια πονεμένη ιστορία…
Το τελικό αποτέλεσμα με δικαιώνει απόλυτα για το κόστος και τον χρόνο που επενδυσα σε ένα όνειρο ζωής που είχα από παιδί. Μοιράζομαι μαζί σας τις φωτογραφίες από όλα τα στάδια της αποκατάστασης (θα προσθέσω αργότερα και μερικές απο το εσωτερικό του αυτοκινήτου) και θα ήθελα να ακούσω πολύ τα σχόλια & τις παρατηρήσεις σας…
Ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές του μηνύματος...
Προκειται για ένα αυτοκίνητο-θρύλο το οποίο άφησε εποχή. ΄Οταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο σαλόνι του Παρισιού το 1955 η Citroen είχε 12,000 παραγγελίες απο την 1η κιόλας μέρα και είναι λογικό άν σκεφτεί κανεις πως ήταν τα αυτοκίνητα της περιόδου εκείνης. Το ID/DS συνέχισε να παράγεται σε πολλές παραλλαγές για 20 ακριβώς χρόνια εως το 1975.
Στα highlights του μοντέλου θα πρεπει να αναφερθεί ότι οι 2 από τους 4 προβολείς στρίβουν ταυτοχρονα με το τιμόνι έτσι ώστε ο οδηγός να βλέπει τόσο το δρόμο μπροστά του όσο και την επερχόμενη στροφή, ο εσωτερικός καθρέφτης οποίος είναι τοποθετημένος στο κέντρο του ταμπλώ και βολεύει αφάνταστα και φυσικά οι υδροπνευματικές αναρτήσεις που απλά εξαφανίζουν τις λακούβες και τις ανωμαλίες του οδοστρώματος. Επίσης, το αμάξι κινείτε & στρίβει κανονικότατα με τους 3 τροχούς. Τέλος, στην περίπτωση που συναντήσουμε κάποιο νεροφάγωμα ή βαθιά λακούβα, βάζοντας τον επιλογέα ύψους στην υψηλότερη θέση, το αυτοκίνητο υψώνεται εως και 28 εκατοστά από το έδαφος και αφού περάσουμε το εμπόδιο το επαναφέρουμε στην αρχική ρύθμιση και συνεχίζουμε.
Το αυτοκίνητο όταν το παρέλαβα δεν έδειχνε πραγματικά το πόση δουλειά χρειαζόνταν μιας και εκτός του αποχρωματισμού που είχε υποστεί το χρώμα και την άθλια κατάσταση του εσωτερικού, τα υπόλοιπα "έδειχναν" σε αρκετά καλή κατάσταση. Να σημειωθεί εδω το οτι το αυτοκίνητο παρέμενε σε ακινησία για 7 περίπου χρόνια μέσα σε οικόπεδο σκεπασμένο με κουκούλα.
Εκτός από τον 1ο φαναρτζή ο οποίος δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της Παιανίας (τα στοιχεία του είναι διαθέσιμα για οποιον ενδιαφέρεται) και ο οποίος απεδείχθει πραγματικός «σκιτζής», ελεεινός ψεύτης & κλέφτης (και είμαι πολύ επιεικής πραγματικά) όλοι οι υπόλοιποι που ασχολήθηκαν με το αυτοκίνητο σε όλα τα στάδια της αποκατάστασης ήταν πραγματικά εξαιρετικοί στη δουλειά τους και επέδειξαν πραγματικό μεράκι με ότι ασχολήθηκαν.
Το αμάξωμα όλης της σειράς ID/DS έπασχε από ένα μόνιμο πρόβλημα που δυστυχώς χαρακτήρισε όλα τα μοντέλα: σκουριά ! Η λαμαρίνα - ειδικά στα σημεία εκείνα – οπου είχε μονή επίστρωση, ήταν τόσο λεπτή που το αυτοκίνητο σκούριαζε απίστευτα γρήγορα αν έμενε εκτεθειμένο σε βροχή & υγρασία. Δυστυχώς και το δικό μου δεν ξέφυγε από τον κανόνα με αποτέλεσμα όταν άρχισε να «γδυνεται» να αποκαλύπτονται οι εκτεταμένες σκουριές και τα σάπια σημεία. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι προκεται για αυτοκίνητο 36 ετών…
Αφού λοιπον επισκεφθηκε 2 φαναρτζήδες – ή μάλλον καλύτερα – έναν πραγματικό φαναρτζή, το αυτοκίνητο τρίφτηκε, στοκαρίστηκε, ασταρώθηκε και βάφτηκε σε διαφορετικό χρώμα από το αρχικό του το οποίο δε μου πολύ άρεσε. Οι επιλογές που είχα για την συγκεκριμένη περίοδο ήταν 7 όμως διάλεξα την πιο «κλασσική» λύση του μαύρου που είναι και το αγαπημένο μου χρώμα. Σε ότι αφορά το σασί, μπήκαν καινούργια πίσω φλας, αντικαταστάθηκαν τα πίσω πλαινά panels με άλλα που ήταν σε καλύτερη κατάσταση, καινούργια πλαινά λαστιχένια προστατευτικά, νέος καθρέφτης καθώς και νέα εξάτμιση. Σε ότι αφορά τα μηχανολογικά & τα ηλεκτρικά, το αυτοκίνητο απέκτησε νέα μπαταρία, ψυγείο, τρόμπα βενζίνης, αντλία νερού, τρόμπα φρένων, δισκόπλακες & τακάκια, φούσκες της υδροπνευματικής ανάρτησης, μίζα, όλα σχεδόν τα σωληνάκια & τις τσιμούχες καθώς και μια σειρά άλλων ανταλλακτικών που ευτυχώς κατάφερα να βρω από το Internet.
Στο 99,9% των περιπτώσεων τα ανταλλακτικά που προμηθεύτηκα ήταν είτε ανακατασκευές είτε original σε old stock. Θα πρέπει εδώ να σημειώσω ότι στο εξωτερικό και ειδικότερα Γαλλία & Γερμανία το συγκεκριμένο αυτοκίνητο θεωρείται κλασσικό από κάθε άποψη και οι οπαδοί του είναι πολυάριθμοι με ότι αυτό συνεπάγεται για την εύρεση ανταλλακτικών αλλα και χρήσιμων συμβουλών για την συντήρηση του.
Στη συνέχεια ο ταπετσέρης ανέλαβε το εσωτερικό το οποίο ντύθηκε με μαύρη δερματίνη ενώ ο ουρανός με το ανοιχτό γκρι-γαλάζιο. Πάτωμα και πορτπαγκάζ επενδύθηκαν με ηχομονωτικό και 2 στρώσεις ταπετσαρίας-μοκέτας όπως ήταν το χαρακτηριστικό του αυτοκινήτου αυτού οι οποία είναι και αφαιρούμενη για τους απαραίτητους ελέγχους. Κάποια στιγμή – στο κοντινό ελπίζω μέλλον – το αυτοκίνητο θα αποκτήσει κάποιο συμβατικό ηχοσύστημα και ίσως συναγερμό.
Η συνολική διάρκεια του project διήρκησε 1 ½ περίπου χρόνο χωρίς φυσικά σε όλα αυτά θα πρεπει να προστεθούν και οι ατελείωτες ώρες προσωπικής εργασίας στο αυτοκίνητο…Το συνολικό budget είναι μια πονεμένη ιστορία…
Το τελικό αποτέλεσμα με δικαιώνει απόλυτα για το κόστος και τον χρόνο που επενδυσα σε ένα όνειρο ζωής που είχα από παιδί. Μοιράζομαι μαζί σας τις φωτογραφίες από όλα τα στάδια της αποκατάστασης (θα προσθέσω αργότερα και μερικές απο το εσωτερικό του αυτοκινήτου) και θα ήθελα να ακούσω πολύ τα σχόλια & τις παρατηρήσεις σας…
Ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές του μηνύματος...
