Βίδωμα σε γυψοσανίδα

[DIMITRIS K.]

Επειδή τον προβολέα, που σκοπεύω να πάρω πρέπει να τον βιδώσω στο ταβάνι με βάση οροφής (τοίχος δεν παίζει, λόγω παραθύρου), έχω ένα μικρό πρόβλημα: Έχει μπεί ψευδοροφή απο γυψοσανίδα για το πέρασμα των καλωδίων απο πάνω, και αναγκαστικά,η βάση με τον προβολέα πρέπει να βιδωθεί επάνω στη γυψοσανίδα. Επειδή δεν ξέρω αν αντέχει το βάρος του η γυψοσανίδα, μιάς και ο προβολέας, που θα πάρω, πάει 11 κιλά, χωρίς την βάση οροφής, θα ήθελα να μου πείτε αν έχει κανείς απο εσάς κάνει κάτι παρόμοιο, ή αν γνωρίζετε πόσο βάρος αντέχει μιά γυψοσανίδα και τέλος τι βίδες πρέπει να χρησιμοποιηθούν.

 

[Hleios]

Υπαρχουν βυσματα γυψοσανιδας που θεωριτικα αντεχουν 30kg ανα σημειο στηριξης. Θα σου προτεινα βεβαια η βαση να πιασει σε 2 τουλαχιστον σημεια της στο μεταλλικο σκελετο της γυψοσανιδας. Με τον τροπο αυτο εχω κρεμασμενο προβολεα 8,5kg + την βαση για 2,5 χρονια χωρις κανενα προβλημα. Τα βρισκεις οπου πουλανε γυψοσανιδες και στα καλα σιδηροπωλεια.

 

[DIMITRIS K.]

Υπαρχουν βυσματα γυψοσανιδας που θεωριτικα αντεχουν 30kg ανα σημειο στηριξης. Θα σου προτεινα βεβαια η βαση να πιασει σε 2 τουλαχιστον σημεια της στο μεταλλικο σκελετο της γυψοσανιδας. Με τον τροπο αυτο εχω κρεμασμενο προβολεα 8,5kg + την βαση για 2,5 χρονια χωρις κανενα προβλημα. Τα βρισκεις οπου πουλανε γυψοσανιδες και στα καλα σιδηροπωλεια.

Thanks!! Τώρα για το μεταλλικό σκελετό, είναι και θέμα τύχης, γιατί ο προβολέας δεν σηκώνει και μεγάλες μετατοπίσεις σε σχέση με το πανί!! Μακάρι πάντως να πέφτουν 2 βίδες στο μεταλλικό σκελετό...

 

[Hleios]

Δημητρη ο μεταλλικος σκελετος μπαινει ανα 60cm. Αρα με μικρες μετατοπισεις θα βρεις σκελετο.

 

[Hleios]

.

 

[parkos]

εγω στη θεση σου θα τρυπαγα γυψοσανιδα και την πλακα-ταβανι απο πανω (ποσο απεχει? 20-30εκ αντε 40), χρησιμοποιωντας μεγαλο τρυπανι (πχ 60 εκ), στη συνεχεια
-ουπα (με λιγο σημαδι-τυχη και ανοιγοντας μεγαλυτερη τρυπα στη γυψοσανιδα -την οποια θα καλυψεις μετα με ωραιες ροδελες- θα το πετυχεις) και
-μεγαλες βιδες (αν πας σε "κεντρα βιδας", μαγαζια με βιομηχανικα ειδη, θα βρεις σιγουρα) για να στηριξεις τη βαση σου,
-μπορεις να χρησιμοποιησεις και ντιζες αντιστοιχες με αυτες που αναφερει το παλικαρι στο DIY http://www.avsite.gr/vb/showthread.php?t=38017
εδω μαζι με τα ουπα βαζεις και μπολικη εποξικη κολλα (π.χ durostick) περιμενεις κανενα 5ωρο να στεγνωσει
{με 4 τετοιες ντιζες+παξιμαδια στηριξα τεντα 6 μετρα}

με λιγα λογια δεν θα εμπιστευόμουν τη γυψοσανιδα

 

[pank]

Και εγώ είχα το ίδιο πρόβλημα αλλά παρότι έκανα περίπου 20 τρύπες ώστε να βρώ το μεταλικό πλέγμα στήριξης από κάτω δεν τα κατάφερα ... οπότε plan Β πήρα ένα κομμάτι ξύλου αρκετά λεπτό 0,5 cm έβαλα κόλλα και το βίδωσα με αρκετές μικρές βίδες στη γυψοσανίδα. Τέλος πάνω εκεί με δύο ξυλόβιδες μπήκε ο προβολέας και μέχρι σήμερα (3 μήνες) ή στήριξη είναι άψογη. Βέβαια τέτοια λύση δεν έχει καλό αισθητικό αποτέλεσμα αλλά στη περίπτωσή μου όλα έχουν ντυθεί με ηχοαποροφητικό.

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Ούτε κι εγώ

.....με λιγα λογια δεν θα εμπιστευόμουν τη γυψοσανιδα

Ο φίλος μας έχει δίκιο 100%

Ούτε κι εγώ θα εμπιστευόμουν αυτή καθεαυτή την γυψοσανίδα. Τον μεταλλικό σκελετό θα τον εμπιστευόμουν, όμως.

Θα προσπαθήσω να σου περιγράψω μια μέθοδο στήριξης πάνω στον ίδιο τον σκελετό.

1. Εύρεση των ορίων του σκελετού.

Η εύρεση των διαδρομών των μεταλλικών στοιχείων-ράβδων του σκελετού είναι απαραίτητο να βρεθεί και να προσδιοριστεί η θέση τους επακριβώς, ώστε να ξέρεις τί θα κάνεις στη συνέχεια.

Ας πούμε. λοιπόν ότι ισχύει το ότι υπάρχουν παράλληλα τοποθετημένα στοιχεία κάθε 60cm, όπως λέει ο Hleios. Για να είσαι σίγουρος, υπάρχει ένας απλός τρόπος. Βρίσκεις έναν μαγνήτη - στα μαγαζιά που πουλάνε εργαλεία και βιομηχανικά είδη, ίσως όχι στο χρωματοπωλείο της γειτονιάς, υπάρχουν τηλεσκοπικά πτυσσόμενες ράβδοι, κάτι σαν τις χειροκίνητες κεραίες αυτοκινήτου ή σαν τις κεραίες των πάλε-ποτέ φορητών ραδιοκασσετοφώνων της παραλίας, που η μια τους άκρη είναι ένας αρκετά ισχυρός μικρός, συνήθως στρογγυλός μαγνήτης. Σε πλήρως συμπτυγμένη μορφή έχουν μήκος όσο ένα στυλό Bic, μάλιστα έχουν και πιαστράκι για την τσέπη, όπως τα στυλό. Όταν αναπτυχθούν πλήρως είναι περίπου 1 μέτρο. Χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην βιομηχανία για τον εντοπισμό χαλύβδινων στοιχείων, όπου υπάρχουν κατασκευές με άλλα μέταλλα, για την ανάσυρση μικρών σιδερένιων κομματιών από δυσπρόσιτα μέρη μηχανημάτων, εκεί που δεν χωράει το χέρι, όπως βίδες-παξιμάδια-ροδέλλες κλπ. Το βρίσκεις εύκολα και δεν στοιχίζει σχεδόν τίποτα.

Με ένα τέτοιο εργαλείο (ή έναν οποιοδήποτε άλλο μαγνήτη) και ένα μολύβι, αρχίζεις το ψάξιμο, σέρνοντάς το πάνω στην γυψοσανίδα, μέχρι να έλξει το στοιχείο του σκελετού, Από την στιγμή που θα το εντοπίσεις, ο μαγνήτης θα σε οδηγήσει μόνος του στη διαδρομή του. Το μολύβι θα σου χρησιμεύσει να σημειώσεις αυτή καθεαυτή την διαδρομή του στοιχείου σε όσο μήκος επιθυμείς. Μάλιστα αν επιμείνεις λίγο και αφού έχεις ήδη καθορίσει την ευθεία της διαδρομής, θα μπορέσεις να καθορίσεις και το πλάτος του στοιχείου, αντιλαμβανόμενος πού ο μαγνήτης αρχίζει και πού παύει να έλκεται από αυτό. Έτσι θα μπορείς με ασφάλεια να γνωρίζεις πού θα τρυπήσεις, ώστε να πέσεις σε μέταλλο σίγουρα.

2. Προετοιμασία για στήριξη.

Το πάχος του ελάσματος των μεταλλικών στοιχείων του σκελετού δεν πρέπει να είναι παραπάνω από 1 με 1.5 χιλιοστό. Σε αυτό, μολονότι όχι πανεύκολο, δεν είναι και πολύ δύσκολο να εφαρμόσεις λαμαρινόβιδα. Απλά θέλει λίγο τέχνη η χρήση του κατασαβιδιού και ίσως και λίγο δύναμη παραπάνω. Προτείνω λαμαρινόβιδες με κεφάλι για σταυροκατσάβιδο, οι οποίες σου επιτρέπουν να τις χειριστείς, χωρίς τον κίνδυνο να σου γλυστράει το κατσαβίδι κάθε τόσο. Μόνο που πρέπει το σταυροκατσάβιδο να είναι πολύ "σωστό" στο κεφάλι της βίδας, για να μην στην καταστρέφει.

Αφού, λοιπόν έχεις καθορίσει τα όρια του σκελετού και την επακριβή διαδρομή και θέση των στοιχείων του, πρέπει να δημιουργήσεις την βάση, ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ θα στηρίξεις την βάση του προβολέα ή τον ίδιο τον προβολέα.

Αυτή προτείνω να είναι 2 χαλύβδινες λάμες (ο κόσμος τις λέει σιδερένιες, αλλά στην πραγματικότητα είναι χαλύβδινες, από μαλακό, επεξεργαζόμενο βιομηχανικό χάλυβα), πλάτους 30 με 40 χιλιοστών και πάχους όχι κάτω από 2.5 και όχι πάνω από 4 χιλιοστά.

ΑΦΟΥ έχεις ΗΔΗ καθορίσει τη θέση των στοιχείων του σκελετού, κόβεις τις λάμες σε μήκος τόσο, όσο να σου επιτρέψουν να τις στηρίξεις με λαμαρινόβιδες στα μεταλλικά στοιχεία, από μια σε κάθε άκρο κάθε λάμας, σύνολο 4 σημεία στήριξης.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Πρίν τις τρυπήσεις, να δοκιμάσεις ΠΡΩΤΑ να τρυπήσεις και να εφαρμόσεις σταθερά στα τέσσερα σημεία τις λαμαρινόβιδες στον σκελετό (για τον καθορισμό των σημείων του τρυπήματος, διάβασε ΠΡΩΤΑ τις 2 τελευταίες παραγράφους αυτού του κειμένου). Ο λόγος που το λέω είναι ότι σε κάποιες κατασκευές, τα μεταλλικά στοιχεία ίσως να μην είναι συνεχή, αλλά να έχουν τρύπες, κάτι σαν τις γωνιές Dexion. Οπότε, αν έχεις την ατυχία να πέσεις σε τρύπα, να μπορείς να επαναλάβεις την προσπάθεια λίγο πιο δίπλα, όπου θα βρεις μέταλλο.

TIP! Το μήκος της λαμαρινόβιδας πρέπει να παίρνει υπ' όψιν του τόσο το πάχος της γυψοσανίδας όσο και το πάχος της λάμας, ώστε να μένει ικανό περισσευούμενο μήκος 5-10 χιλιοστών, που θα βιδώσει πάνω στο στοιχείο του σκελετού.

Υπάρχουν στο εμπόριο τρυπανόβιδες, που δεν χρειάζονται προ-τρυπημένο μέταλλο. Η άκρη τους είναι φτιαγμένη έτσι, ώστε να προσομοιάζει με την άκρη τρυπανιού. Τις χρησιμοποιούν οι σιδεράδες, όταν στήνουν καγκελόπορτες και άλλα παρόμοια, για να αποφεύγουν τα τρυπήματα και μετά την εφαρμογή απλής λαμαρινόβιδας. Όμως αυτές απαιτούν καλή μύτη σταυροκατσάβιδου, εφαρμοζόμενη σε τσωκ ηλεκτρικού δράπανου, καλό δράπανο, και σχετική τέχνη για την εφαρμογή τους. Επίσης δεν γνωρίζω αν υπάρχουν στο εμπόριο αρκετά μακρυές, ώστε να σε καλύψουν.

Αν δεν είσαι σίγουρος για όλα τα παραπάνω, να προτιμήσεις την κλασσική λύση του προ-τρυπήματος και της εφαρμογής της κλασσικής λαμαρινόβιδας.

3. Κατασκευή βάσης - στήριξη.

Αφού έχεις κάνει όλα τα παραπάνω, ήρθε η ώρα να τα τοποθετήσεις και να δεις με ποιό τρόπο θα στηρίξεις τον προβολέα.

Είναι προφανές ότι οδηγός για τα παραπάνω είναι το μέγεθος και ο τρόπος στήριξης της βάσης του προβολέα ή αυτού καθεαυτού του προβολέα (αν δεν διαθέτει βάση).

Πριν, λοιπόν κάνεις οτιδήποτε, πρέπει να δεις πώς θα στηρίξεις την βάση ή τον ίδιο τον προβολέα πάνω στις λάμες. Συνήθως 2 οριζόντιες λάμες πλάτους 30 ή 40 χιλιοστών και μήκους 60 εκατοστών (ή περίπου τόσο) σου δίνουν απεριόριστες δυνατότητες στήριξης κάποιου πράγματος που είναι ήδη προκατασκευασμένο, σαν την βάση ενός προβολέα.

Αφού λοιπόν, στηρίξεις την βάση ή τον προβολέα πάνω στις λάμες (βιδάκια διαμέτρου 5 ή 6 χιλιοστών, ανοξείδωτα καλύτερα, με ροδέλλες και παξιμάδια είναι μια ασφαλής και καλή στήριξη), ΤΟΤΕ και μόνο ΤΟΤΕ θα πάρεις ολόκληρη την κατασκευή και θα δεις πού θα την τοποθετήσεις ακριβώς στην οροφή, ώστε να ξέρεις σε ποιά σημεία θα κάνεις τις τρύπες για τις λαμαρινόβιδες. Φυσικά την όλη κατασκευή μπορείς να την βάψεις ότι χρώμα θέλεις στο τέλος.

Καλή επιτυχία

 

[DIMITRIS K.]

Παναγιώτη σ' ευχαριστώ πολύ!! Η μόνη μου ένσταση είναι οτι ο σκελετός νομίζω είναι αλουμινένιος, με αποτέλεσμα να μην τον πιάνει ο μαγνήτης. Επομένως πρέπει να βρώ άλλο τρόπο εύρεσής τους. Ίσως απο τις "σκιές" που κάνουν πάνω στη γυψοσανίδα οι βίδες τοποθέτησης....

 

[Hleios]

Ο σκελετος της γυψοσανιδας ειναι απο γαλβανισμενη λαμαρινα.

 

[DIMITRIS K.]

Ο σκελετος της γυψοσανιδας ειναι απο γαλβανισμενη λαμαρινα.

Αν είναι έτσι, τότε μιά χαρά!!

 

[Vertigo]

Απάντηση: Re: Βίδωμα σε γυψοσανίδα

Αν είναι έτσι, τότε μιά χαρά!!

Ετσι ειναι.

 

[Hleios]

Δημητρη μπορεις να χρησιμοποιησεις και εναν ανιχνευτη μεταλλων. Εγω χρησιμοποιω αυτον. Σου βρισκει σιδερα, καλωδια, σωληνες κλπ.

http://www.tooled-up.com/ManProduct.asp?PID=110589

Με μια προχειρη αναζητηση βρηκα αυτο, πιο απλο, αλλα φτηνο. Δωστε τελος στους τοιχους-γυψοσανιδες σουρωτηρια...

http://www.e-ergaleio.gr/product_info.php?cPath=96&products_id=981

 

[DIMITRIS]

Παναγιώτη σ' ευχαριστώ πολύ!! Η μόνη μου ένσταση είναι οτι ο σκελετός νομίζω είναι αλουμινένιος, με αποτέλεσμα να μην τον πιάνει ο μαγνήτης. Επομένως πρέπει να βρώ άλλο τρόπο εύρεσής τους. Ίσως απο τις "σκιές" που κάνουν πάνω στη γυψοσανίδα οι βίδες τοποθέτησης....

Εαν μπορεις να διακρινεις τις βιδες, δεν σου εχουνε κανει και πολυ καλη δουλεια τα μαστορια, αρα δεν θα σε πειραζε να
1. Αφαιρεις ενα κομματι με ενα ξυραφι.
2. Πανω απο το σκελετο βαζεις μια χοντρη ταβλα ξυλου
3. Βαζεις το κομματι πισω και το ξαναφτιαχνεις-βαφεις,κλπ.

Τουλαχιστον απο εδω και περα θα εχεις μια μεγαλη επιφανεια στηριξης, χωρις περιορισμο τοποθετησης της βασης.

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Ο σκελετος της γυψοσανιδας ειναι απο γαλβανισμενη λαμαρινα.

Έτσι ακριβώς.

Και για να χρησιμοποιήσουμε σωστή τεχνική ορολογία, από επιψευδαργυρωμένο (γαλβανισμένο) χάλυβα (λαμαρίνα), άρα ανιχνεύσιμος με μαγνήτη.

Επιτρέψτε μου με την ευκαιρία να σας δώσω κάποιες τεχνικές πληροφορίες και γνώσεις, ολίγα περί σιδήρου, χάλυβα και βιομηχανοποίησής τους και περί γαλβανικής.

Όπως είπα και στο μήνυμά μου, όλα τα βιομηχανικά είδη που είναι φτιαγμένα από κάποιο σιδηρούχο υλικό (ο κόσμος χρησιμοποιεί τις λέξεις "λαμαρίνα", "λαμαρινένιος", "σιδερένιος", "σιδερόβεργα", "σιδηρογωνιά", "σιδερόλαμα", "σιδερόβιδα" κλπ.) είναι ΟΛΑ χάλυβες.

Ως γνωστόν, ο σίδηρος σαν στοιχείο ανήκει στα μέταλλα, και δη στα βαρέα (τα ελαφρά είναι το νάτριο, το κάλιο κ.α). Επειδή προσβάλλεται πολύ εύκολα από το οξυγόνο, ακόμα και υπό συνθήκες Φ.Θ.Π. (20 β. Κελσίου, ατμοσφαιρική πίεση και υγρασία 60%), δεν συναντάται ελεύθερος στη φύση, αλλά υπό μορφή ενώσεων, οι κυριώτερες των οποίων είναι τα μεταλλεύματα, ήτοι ενώσεις του σιδήρου με άλλα στοιχεία ΚΑΙ το οξυγόνο.

Για να τον πάρουμε στην φυσική του μορφή, δηλ. την μεταλλική, αυτή τη γνωστή με την στιλπνή καθρεπτίζουσα άχρωμη μεταλλική όψη, χρειάζεται να επεξεργαστούμε τα μεταλλεύματα και να εξάγουμε τον σίδηρο, απορρίπτοντας τα υπόλοιπα στοιχεία. Και μάλιστα, επειδή στην βιομηχανία ο καθαρός σίδηρος δεν έχει πολλές εφαρμογές, η μορφή που μας "βολεύει" είναι ο χάλυβας, ήτοι κράμα σιδήρου και άνθρακα, που αποκτά ιδιότητες αντοχής, ολκιμότητας και ελατότητας, άρα είναι κατεργάσιμος και ανθεκτικός. Φυσικά, υπάρχουν περιπτώσεις που ο καθαρός (ή σχεδόν καθαρός) σίδηρος έχει κι αυτός βιομηχανικές εφαρμογές (δεν μιλάω για εργαστηριακές εφαρμογές, εκεί είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο), αλλά αυτές είναι πολύ λίγες.

Μια άλλη μορφή σιδηρούχου προϊόντος με ευρύτατη βιομηχανική χρήση είναι ο χυτοσίδηρος (κν. μαντέμι).

Και τα δύο αυτά κύρια προϊόντα προέρχονται - κατ' αρχάς - από την θερμική κατεργασία των μεταλλευμάτων σε ειδικές μονάδες, που λέγονται υψικάμινοι.
Σε αυτές εισέρχεται το μετάλλευμα και αφού περάσει από διάφορα στάδια επεξεργασίας, θερμαίνεται με μεγάλη παρουσία γαιάνθρακα σε πολύ υψηλή θερμοκρασία και έτσι επιτυγχάνουμε τον διαχωρισμό του σιδήρου. Μια τέτοια μονάδα ήταν αυτή που λειτουργούσε στον Ασπρόπυργο παλιότερα.

Το τελικό προϊόν μπορεί να είναι απλός βιομηχανικός χάλυβας (συνήθως grade 35 ή 40) ή χυτοσίδηρος. Αυτά τα αρχικά προϊόντα διοχετεύονται κατόπιν σε άλλες εξειδικευμένες βιομηχανικές μονάδες, στις οποίες υφίστανται περαιτέρω επεξεργασία, για να παραχθούν άλλοι εξειδικευμένοι χάλυβες ή εξευγενισμένοι χυτοσίδηροι και παρεμφερή προϊόντα.

Να σημειώσω πως κάποιες υψικάμινοι (όπως αυτή του Ασπροπύργου) μπορούσαν να παράγουν κατ' ευθείαν χάλυβες μπετόν (μπετόβεργες) και άλλα παρόμοια προϊόντα, που διοχετεύονταν σχεδόν απ' ευθείας στο εμπόριο.
Ο παραγόμενος χυτοσίδηρος ήταν σε μορφή χελώνων, οι οποίες έχρηζαν περαιτέρω επεξεργασίας για κατασκευή βιομηχανικών προϊόντων.

Από κει και πέρα, η παραγωγή ειδικών χαλύβων απαιτεί άλλου είδους μονάδες. Κάποιες από αυτές έχουν μορφή καμίνου και παράγουν χάλυβες με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Άλλος ο ναυτικός κατασκευαστικός χάλυβας (που κι αυτός έχει διαβαθμίσεις, ανάλογα με την αντοχή σε εφελκυσμό, κάμψη, θλίψη και διάτμηση), άλλος ο χάλυβας εργαλείων, αλλοι οι ειδικοί χάλυβες-κράμματα με άλλα μέταλλα (νικέλιο, χρώμιο, μολυβδένιο, χαλκός, βανάδιο κλπ.), αλλοι οι ανοξείδωτοι χάλυβες, που κι αυτοί είναι κράμματα, κ.ο.κ.

Περί γαλβανικής

Ο γαλβανισμένος χάλυβας, που συναντιέται συνήθως σε μορφή λεπτών φύλλων (λαμαρίνες) αλλά και σε άλλες μορφές (βέργες, λάμες, γωνιές, ακόμα και εξαρτήματα, όπως βίδες και παξιμάδια) είναι κάποιος χάλυβας κάποιας διαβάθμισης (δεν είναι όλοι οι γαλβανισμένοι χάλυβες του ίδιου grade) και ο οποίος έχει υποστεί μια επιφανειακή επεξεργασία για να μην οξειδώνεται.

Η επεξεργασία αυτή λέγεται επιμετάλλωση, ήτοι εφαρμογή ενός πολύ λεπτού στρώματος άλλου μετάλλου στην επιφάνειά του και το μέταλλο που χρησιμοποιείται είναι ο ψευδάργυρος. Αυτή η επιμετάλλωση ονομάζεται επιψευδαργύρωση. Στην τεχνική γλώσσα, η επιψευδαργύρωση λέγεται γαλβάνισμα.

Υπάρχουν δύο ειδών μέθοδοι επιψευδαργύρωσης. Η θερμή και η ψυχρή.

Η θερμή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εμβάπτιση (το βούτηγμα) του χαλύβδινου προϊόντος (αφού η επιφάνειά του έχει υποστεί ειδική επεξεργασία καθαρισμού) σε λιωμένο ψευδάργυρο. Αυτή η μέθοδος είναι η καλύτερη και η αποτελεσματικότερη, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε χοντρά κομμάτια, διότι ο λιωμένος ψευδάργυρος βρίσκεται σε αρκετά υψηλή θερμοκρασία και λεπτά ή μικρά κομμάτια παραμορφώνονται.

Για αυτά τα μικρά ή λεπτά κομμάτια (όπως τα λεπτά φύλλα της λαμαρίνας), υπάρχει η ψυχρή μέθοδος, που λέγεται και γαλβανική (εξ ού και το γαλβανισμένος). Τό όνομα το χρωστάει στον Ιταλό φυσικό Galvani.

Κατ' αυτήν, το προς επιμετάλλωση κομμάτι βυθίζεται σε ειδικό "μπάνιο", το οποίο σαν υγρό φέρει ηλεκτραγώγιμο υλικό, που λέγεται ηλεκτρολύτης και στη μια του άκρη στέκεται το κομμάτι, που ονομάζεται "κάθοδος" και στην άλλη μια ή περισσότερες ράβδοι καθαρού ψευδαργύρου, που ονομάζονται "άνοδος". Αν εφαρμόσουμε μια μικρή τάση συνεχούς ρεύματος στις δυο άκρες, τότε υλικό από το ηλεκτροθετικό στοιχείο, την "άνοδο", ρέει μέσω του ηλεκτρολύτη και επικολλάται στην "κάθοδο", καλύπτοντας έτσι σιγά-σιγά την επιφάνειά της.

Με τη γαλβανική βεβαίως μπορούμε να επιτύχουμε πολλών ειδών επιμεταλλώσεις, όχι μόνο από ψευδάργυρο αλλά και από άλλα μέταλλα, όπως νικέλιο, χρώμιο, χαλκό, κ.α.

Αυτά και ελπίζω να προσέθεσα κάτι στις γνώσεις σας.

 

[DIMITRIS K.]

Πολύ καλό!!:bravo: