- Μηνύματα
- 4.461
- Reaction score
- 7.732
Γιατι ομως ακουγεται το βινυλιο ως μεσο διαφορετικα απο το σιντι και απο το αρχικο μαστερ? απο που προερχεται αυτη η αντιλαμβανομενη <<ζεστασια>> του μεσου?
αυτο το ερωτημα προσπαθουν να απαντησουν τεχνικοι ηχου
το συγκεκριμενο αρθρο αποτελει μερος του περιοδικου για επαγγελματιες στον χωρο του στουντιο.
Sound&Recording
το αρθρο με την διαπιστωση οτι το μεσο απο τεχνικης σκοπιας ειναι οτιδηποτε αλλο απο ιδανικο. εχουν αναφερθει κατα καιρους τα μειονεκτηματα οποτε δεν χρειαζεται να σταθουμε σε αυτα.
οπως αναφερει ο bob katz μηχανικος μαστερινγκ, ενας απο τους λογους της αντιλαμβανομενης απο τον ακροατη ζεστασιας του μεσου ειναι η μετατοπιση της φασης αναμεσα στα στερεο καναλια, η οποια προσθετει μια ευχαριστη ηχητικα <<μη καθαροτητα / μη οξυνση >> της στερεο εικονας.
Με αυτο τον τροπο βελτιωνεται η αισθηση του χωρικου βαθους και της στερο απεικονισης και διαχωρισμου.
στο αρχικο μαστερ δεν υπαρχουν αυτες οι μετατοπισεις φασεων, οι οποιες δημιουργουνται στο κοψιμο αλλα και στην ψηλαφιση ενος δισκου( απο την βελονα) διοτι οι κινουμενες μαζες της κεφαλης κοπης ενος δισκου
και της κεφαλης του πικαπ ταλαντωνονται πανω-κατω.
διπλα σε αυτες τις μετατοπισεις φασεως και την αισθηση της χωρικοτητας και ηχητικου βαθους ερχονται να προστεθουν οι αρμονικες παραμορφωσεις οπου οπως διηγειται ο μπομπ << ορισμενες παραμορφωσεις βελτιωνουν επισης την αντιληπτικοτητα του διαχωρισμου των καναλιων, το βαθος και την ζεστασια.
παραμορφωση σημαινει παντα συμπιεση και παραλληλα μια αλλαγη στην αναπαραγωγη των χτυπων/μεταβατικων (Attack -Transient)
οπως συμπληρωνει ο συναδελφος του << εν μερει μπορει για αυτην την αισθηση ζεστασιας να ειναι υπευθυνο ενα <<φθηνο>>συστημα κεφαλης, το οποιο δεν αναπαραγει τις υψηλες καθαρα.
την σημερον ημερα η πλειοψηφια των καινουργιων ποπ δισκων παραγεται απο ψηφιακες πηγες - συνηθως 24 Bit/96 kHz - και ακομα και οι κριτικοι διαπιστωνουν τις περισσοτερες φορες οτι η βερσιον του βινυλιου στο τελος ακουγεται πιο <<ζεστα >>. εδω παιζουν ρολο απωλειες στο φασμα των ηψηλων συχνοτητων εξαιτιας των φυσικων χαρακτηριστικων του βινυλιου ως μεσου, οι οποιες ενισχυουν την εντυπωση οτι ακουγεται πιο ζεστο το μεσο.
διπλα στην γενικη ηχητικη αλλαγη εξαιτιας της φυσης του μεσου, παιζει ρολο επιπλεον και η τοποθετηση του τραγουδιου πανω στον δισκο.
Katz - η κοπη ενος δισκου μπορει να επιρρεασει τον ηχο, οταν η κεφαλη (κοπης) μετατοπιζεται απο την εξωτερικη προς την εσωτερικη πλευρα, οπου πρακτικα η αναλυση ειναι περιορισμενη και η περιοχη των υψηλων χανει σε διαυγεια.
Μια επιπλεον ηχητικη αλλαγη λαμβανει χωρα στην ποσοτητα του μπασου. Στο βινυλιο παραδοσιακα αθροιζεται η περιοχη του μπασου ως mono διηγειται ο Robin Schmidt.
Για τον σκοπο αυτο δεν θα πρεπει να ειναι το αυλακι μεγαλου πλατους λαμβανοντας ετσι κανεις περισσοτερη διαρκεια παιξιματος για καθε πλευρα του δισκου.
Γενικα ισχυει χονδρικα οτι μεχρι 20 λεπτα χρονος παιξιματος για καθε πλευρα θεωρειται ως μη προβληματικο, για μεγαλυτερη διαρκεια τοσο το μπασο οσο και η ενταση εξασθενουν, διοτι τα αυλακια γινονται πιο στενα.
Αντιστροφως maxi – singles την δεκαετια του 80 ητανε απο θεμα ηχου περιζητητα και χαρακτηριζοταν ως Supersound – Singles, εξαιτιας του μεγαλου πλατους των αυλακιων, που διατιθονταν για μικροτερη ποσοτητα μουσικου υλικου οπου ηταν δυνατον μεγαλυτερο ποσοστο απο μπασο και ενταση. Μικρα 7ιντσα σινγκλακια ακουγοταν σπανια οπως θα επρεπε διοτι κυριως η μουσικη βρισκοταν/ επαιζε στην στενη εσωτερικη πλευρα του δισκου, οπου συμφωνα με τον Βob Κatz κατι τετοιο οδηγει σε απωλεια της αναλυσης και τμηματων στις υψηλες συχνοτητες.
Πισω ξανα στο μπασο.
Το mono - αθροισμα του μπασου πραγματοποιειται απο τον τεχνικο κοπης επι τοπου, δεν προυπαρχει σε μια κανονικη διαδικασια Mastering.
Εκτος αυτου δλδ του αθροισματος mono επιλεγεται η συχνοτητα εκεινη κατω απο την οποια απομακρυνεται ολο το μπασο οπως διηγειται ο μπομπ.
<<Οχι παντα αλλα συνηθως ισχυει: Η αναλυση των χαμηλων συχνοτητων υποκειται σε συμβιβασμους, οταν προκειται να τοποθετησουμε περισσοτερη διαρκεια στην πλευρα του δισκου. Χαμηλες συχνοτητες κατω των 40Hz συχνα κοβονται εντελως.
Το προβλημα της << αναπηδουσας κεφαλης>> μεσω της ισχυρης μετατοπισης για την επιτευξη μιας επιθυμητης εντασης για τον δισκο ισχυει επισης για την ενταση της αναπαραγωγης του μπασου.
Ο Bob Ludwig θυμαται τις εμπειριες του με την μπαντα Τhe Band οπου ειχε αναλαβει το μαστερινγκ και το κοψιμο του δισκου με τον τιτλο Up On Cripple Creek.
Οπως με ολους τους δυνατης εντασης δισκους που ειχαν κοπει, θα καναν τις βελονες να αναπηδανε τραγουδια με αρκετο περιεχομενο στις χαμηλες συχνοτητες ιδιαιτερα εκεινο τον καιρο οπου οι ακροατες χρησιμοποιουσαν αθλιες κεφαλες για ακροαση δισκων.
Κατα την διαδικασια του κοψιματος ενος δισκου υπηρχε παντα το ερωτημα , ποσα συστηματα φθηνων πικαπ θα αναπηδουσαν και αν το αποτελεσμα στο τελος θα ηταν εξαιτιας των συνεπειων διαφορων συμβιβασμων αποδεκτο.
Ο ηχος της μπαντας ειχε δομηθει πανω σε πλουσιο περιεχομενο χαμηλων συχνοτητων και αναζητουσαμε τον σωστοτερο συμβιβασμο μεταξυ μπασου και επιπεδου εντασης.
Ενας μηχανικος υπευθυνος για το κοψιμο του δισκου απο την Νεα Υορκη πραγματοποιησε για λογους απλοτητας ενα low-cut στους 80Hz.
Το αποτελεσμα δεν ενθουσιασε ιδιαιτερα τους μουσικους και επρεπε εγω κατοπιν να κοψω τους δισκους τους.
αυτο το ερωτημα προσπαθουν να απαντησουν τεχνικοι ηχου
το συγκεκριμενο αρθρο αποτελει μερος του περιοδικου για επαγγελματιες στον χωρο του στουντιο.
Sound&Recording
Das Besondere an Vinyl
Die Lieblingsplatten auf den Rechner kopieren oder als Tonstudio Vinyl-Erbgut sichern und sogar bewusst die Vinyl-Ästhetik digitalisieren ... die Rille ist noch lange nicht Vergangenheit. Im Gegenteil, derzeit bekommt Vinyl immer mehr Aufmerksamkeit sowohl von Konsumenten als auch von Labels und...
www.soundandrecording.de
το αρθρο με την διαπιστωση οτι το μεσο απο τεχνικης σκοπιας ειναι οτιδηποτε αλλο απο ιδανικο. εχουν αναφερθει κατα καιρους τα μειονεκτηματα οποτε δεν χρειαζεται να σταθουμε σε αυτα.
οπως αναφερει ο bob katz μηχανικος μαστερινγκ, ενας απο τους λογους της αντιλαμβανομενης απο τον ακροατη ζεστασιας του μεσου ειναι η μετατοπιση της φασης αναμεσα στα στερεο καναλια, η οποια προσθετει μια ευχαριστη ηχητικα <<μη καθαροτητα / μη οξυνση >> της στερεο εικονας.
Με αυτο τον τροπο βελτιωνεται η αισθηση του χωρικου βαθους και της στερο απεικονισης και διαχωρισμου.
στο αρχικο μαστερ δεν υπαρχουν αυτες οι μετατοπισεις φασεων, οι οποιες δημιουργουνται στο κοψιμο αλλα και στην ψηλαφιση ενος δισκου( απο την βελονα) διοτι οι κινουμενες μαζες της κεφαλης κοπης ενος δισκου
και της κεφαλης του πικαπ ταλαντωνονται πανω-κατω.
διπλα σε αυτες τις μετατοπισεις φασεως και την αισθηση της χωρικοτητας και ηχητικου βαθους ερχονται να προστεθουν οι αρμονικες παραμορφωσεις οπου οπως διηγειται ο μπομπ << ορισμενες παραμορφωσεις βελτιωνουν επισης την αντιληπτικοτητα του διαχωρισμου των καναλιων, το βαθος και την ζεστασια.
παραμορφωση σημαινει παντα συμπιεση και παραλληλα μια αλλαγη στην αναπαραγωγη των χτυπων/μεταβατικων (Attack -Transient)
οπως συμπληρωνει ο συναδελφος του << εν μερει μπορει για αυτην την αισθηση ζεστασιας να ειναι υπευθυνο ενα <<φθηνο>>συστημα κεφαλης, το οποιο δεν αναπαραγει τις υψηλες καθαρα.
την σημερον ημερα η πλειοψηφια των καινουργιων ποπ δισκων παραγεται απο ψηφιακες πηγες - συνηθως 24 Bit/96 kHz - και ακομα και οι κριτικοι διαπιστωνουν τις περισσοτερες φορες οτι η βερσιον του βινυλιου στο τελος ακουγεται πιο <<ζεστα >>. εδω παιζουν ρολο απωλειες στο φασμα των ηψηλων συχνοτητων εξαιτιας των φυσικων χαρακτηριστικων του βινυλιου ως μεσου, οι οποιες ενισχυουν την εντυπωση οτι ακουγεται πιο ζεστο το μεσο.
διπλα στην γενικη ηχητικη αλλαγη εξαιτιας της φυσης του μεσου, παιζει ρολο επιπλεον και η τοποθετηση του τραγουδιου πανω στον δισκο.
Katz - η κοπη ενος δισκου μπορει να επιρρεασει τον ηχο, οταν η κεφαλη (κοπης) μετατοπιζεται απο την εξωτερικη προς την εσωτερικη πλευρα, οπου πρακτικα η αναλυση ειναι περιορισμενη και η περιοχη των υψηλων χανει σε διαυγεια.
Μια επιπλεον ηχητικη αλλαγη λαμβανει χωρα στην ποσοτητα του μπασου. Στο βινυλιο παραδοσιακα αθροιζεται η περιοχη του μπασου ως mono διηγειται ο Robin Schmidt.
Για τον σκοπο αυτο δεν θα πρεπει να ειναι το αυλακι μεγαλου πλατους λαμβανοντας ετσι κανεις περισσοτερη διαρκεια παιξιματος για καθε πλευρα του δισκου.
Γενικα ισχυει χονδρικα οτι μεχρι 20 λεπτα χρονος παιξιματος για καθε πλευρα θεωρειται ως μη προβληματικο, για μεγαλυτερη διαρκεια τοσο το μπασο οσο και η ενταση εξασθενουν, διοτι τα αυλακια γινονται πιο στενα.
Αντιστροφως maxi – singles την δεκαετια του 80 ητανε απο θεμα ηχου περιζητητα και χαρακτηριζοταν ως Supersound – Singles, εξαιτιας του μεγαλου πλατους των αυλακιων, που διατιθονταν για μικροτερη ποσοτητα μουσικου υλικου οπου ηταν δυνατον μεγαλυτερο ποσοστο απο μπασο και ενταση. Μικρα 7ιντσα σινγκλακια ακουγοταν σπανια οπως θα επρεπε διοτι κυριως η μουσικη βρισκοταν/ επαιζε στην στενη εσωτερικη πλευρα του δισκου, οπου συμφωνα με τον Βob Κatz κατι τετοιο οδηγει σε απωλεια της αναλυσης και τμηματων στις υψηλες συχνοτητες.
Πισω ξανα στο μπασο.
Το mono - αθροισμα του μπασου πραγματοποιειται απο τον τεχνικο κοπης επι τοπου, δεν προυπαρχει σε μια κανονικη διαδικασια Mastering.
Εκτος αυτου δλδ του αθροισματος mono επιλεγεται η συχνοτητα εκεινη κατω απο την οποια απομακρυνεται ολο το μπασο οπως διηγειται ο μπομπ.
<<Οχι παντα αλλα συνηθως ισχυει: Η αναλυση των χαμηλων συχνοτητων υποκειται σε συμβιβασμους, οταν προκειται να τοποθετησουμε περισσοτερη διαρκεια στην πλευρα του δισκου. Χαμηλες συχνοτητες κατω των 40Hz συχνα κοβονται εντελως.
Το προβλημα της << αναπηδουσας κεφαλης>> μεσω της ισχυρης μετατοπισης για την επιτευξη μιας επιθυμητης εντασης για τον δισκο ισχυει επισης για την ενταση της αναπαραγωγης του μπασου.
Ο Bob Ludwig θυμαται τις εμπειριες του με την μπαντα Τhe Band οπου ειχε αναλαβει το μαστερινγκ και το κοψιμο του δισκου με τον τιτλο Up On Cripple Creek.
Οπως με ολους τους δυνατης εντασης δισκους που ειχαν κοπει, θα καναν τις βελονες να αναπηδανε τραγουδια με αρκετο περιεχομενο στις χαμηλες συχνοτητες ιδιαιτερα εκεινο τον καιρο οπου οι ακροατες χρησιμοποιουσαν αθλιες κεφαλες για ακροαση δισκων.
Κατα την διαδικασια του κοψιματος ενος δισκου υπηρχε παντα το ερωτημα , ποσα συστηματα φθηνων πικαπ θα αναπηδουσαν και αν το αποτελεσμα στο τελος θα ηταν εξαιτιας των συνεπειων διαφορων συμβιβασμων αποδεκτο.
Ο ηχος της μπαντας ειχε δομηθει πανω σε πλουσιο περιεχομενο χαμηλων συχνοτητων και αναζητουσαμε τον σωστοτερο συμβιβασμο μεταξυ μπασου και επιπεδου εντασης.
Ενας μηχανικος υπευθυνος για το κοψιμο του δισκου απο την Νεα Υορκη πραγματοποιησε για λογους απλοτητας ενα low-cut στους 80Hz.
Το αποτελεσμα δεν ενθουσιασε ιδιαιτερα τους μουσικους και επρεπε εγω κατοπιν να κοψω τους δισκους τους.