Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

[Snow Whitty]

όχι άλλο Νταλάρα!!!

Στο εξωτερικο χαιρει μεγαλης εκτιμησης ο Νταλαρας.Οι αιθουσες γερμανικων συναυλιων ειναι καταμεστες κι οχι μονο απο ελληνες.

Μια απροσμενη συνεργασια - για μενα - ηταν αυτη:



Herbert Grοenemeyer, Cheb Mami & George Dalaras - Everlasting



[youtube]81GhiPZ20T8[/youtube]


The only weapon is the soul
Like walking over burning coals
The only strategy is love
To sink below or rise above

 

[xfader]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα, αν και το ερώτημα είναι σχετικώς υποκειμενικό.

Θα παραθέσω τη γνώμη μου, κατατάσσοντας τα αίτια αριθμητικά (ανεξαρτήτως σπουδαιότητας).

1) Υποκειμενικότητα μεγάλου ονόματος.

Κάθε γενιά θεωρεί μεγάλους καλλιτέχνες αυτούς που άκουγε στα νιάτα της (μέχρι 25, άντε 30 χρονών). Έχει συνδέσει τα "ωραία" χρόνια με συγκεκριμένα ακούσματα που τα έχει εξιδανικεύσει. Αυτό δε σημαίνει πως η νέοι σήμερα δεν έχουν τα δικά τους μεγάλα ονόματα (κοροϊδεύοντας πολλές φορές τα ινδάλματα των γονέων).

2) Ευκολία ενημέρωσης/απόκτησης μουσικού υλικού.

Ανά πάσα στιγμή, με λίγα κλικ, μπορούμε να μάθουμε όλες τις νέες κυκλοφορίες, και να αποκτήσουμε, νόμιμα ή παράνομα, ό,τι επιθυμεί η ψυχή μας. Παλιότερα, έπρεπε να διαβάσουμε, να συζητήσουμε, να ψάξουμε στα δισκοπωλεία, ξέραμε απέξω όλους τους δίσκους της συλλογής μας γιατί είχαμε αφιερώσει χρόνο για τον καθένα χωριστά.
Τώρα έχουμε πολύ περισσότερο υλικό, που τις πολλές φορές μας είναι άγνωστο. Αυτό απαξιώνει ως έναν βαθμό τη μουσική και αποτρέπει την εμβάθυνση και την έρευνα για το "καλό". Μας κάνει τεμπέληδες και ακούμε "λίγο απ' όλα". Το μεγάλο όμως όνομα χρειάζεται πιστούς οπαδούς.

3) Νέοι τρόποι διασκέδασης

Η μουσική παλιότερα, ήταν στην κορυφή των επιλογών μας στο "ξόδεμα" του ελεύθερου χρόνου μας. Σήμερα, λόγω της τεχνολογίας κυρίως, έχουμε και τη μουσική.

4) Ο οικονομικός παράγοντας

Εδώ τα πράγματα είναι πολυσύνθετα.

Καταρχάς, ο κόσμος ξοδεύει λιγότερα χρήματα για τη μουσική, λόγω των περισσότερων επιλογών στο μοίρασμα του ίδιου ή και μικρότερου ποσού (κρίση).

Οι δισκογραφικές εισπράττουν λιγότερα, άρα θα μειώσουν τα ποσά που δίνουν για κάθε καλλιτέχνη (συμβόλαια, studio, φωτογραφήσεις, προώθηση κλπ). Προτιμούν τους "φτηνούς" καλλιτέχνες, με τις μικρές απαιτήσεις, που θα "πιάσουν" εύκολα και γρήγορα. Άρα περιορίζονται στη trendy ποπ. Ολιγομελή ή σόλο σχήματα (εμφανίσιμα), με μόνες τεχνικές απαιτήσεις έναν καλά εξοπλισμένο υπολογιστή.
Δεν επενδύουν πια σε υποσχόμενους μουσικούς, επενδύουν σε αυτούς που ήδη είναι γνωστοί με τον άλφα ή βήτα τρόπο (PR, κονέ, sex κλπ). Εκ του ασφαλούς δηλαδή, γιατί δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους.

Οι καλλιτέχνες με τη σειρά τους δουλεύουν ανάποδα. Ξεκινούν να δημιουργούν έχοντας στο μυαλό τους ότι πρέπει να φτιάξουν hit. Σκεπτόμενος λογιστικά όμως, δεν είναι δυνατόν να αφήσεις να σε οδηγήσει η φαντασία και το ταλέντο (αν υπάρχει).
Η λογική του μέσου νέου καλλιτέχνη σήμερα είναι να κάνει ένα τουλάχιστον hit ώστε να τον εμπιστευτεί μία δισκογραφική (για το κύρος) και να μπορέσει να διεκδικήσει μεγαλύτερη αμοιβή στις live εμφανίσεις.

5) Ο οπτικός παράγοντας

Σήμερα, ένα καλό video clip είναι πιο σημαντικό από ένα καλό τραγούδι. Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι εμφανίσιμος, ποθητός, γελαστός, γυμνασμένος. Όλα αυτά είναι άσχετα με το μουσικό του ταλέντο. Είναι όμως απαραίτητες προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός role model που θα φαίνεται σε διαφημίσεις, αφίσες, TV, ταινίες κλπ
Οι μη εμφανίσιμοι καλλιτέχνες είναι σχεδόν καταδικασμένοι σε αφάνεια.

6) Η τεχνολογία

Με ένα σύγχρονο PC μπορείς να φτιάξεις μουσική που, από πλευράς ποιότητας ήχου, είναι ανώτερη από αυτήν που έβγαζαν πανάκριβα studios περασμένων δεκαετιών. Ο κάθε υποψήφιος μουσικός έχει τη δυνατότητα να συνθέσει σπίτι του ό,τι σχεδόν θέλει. Το κόστος παραγωγής (σε τεχνικό επίπεδο) έχει πέσει κατακόρυφα. Πολλοί είναι αυτοί που πάνε στο studio μόνο για να 'περάσουν" φωνές. Όλο το υπόλοιπο υλικό το έχουν έτοιμο από το home studio τους.
Αν συνυπολογίσουμε ότι το internet μπορεί να αντικαταστήσει το ρόλο της δισκογραφικής (προώθηση, πωλήσεις), συμπεραίνουμε πως ο καλλιτέχνης έχει τη δυνατότητα να κινηθεί αυτόνομα, χωρίς συμβόλαια σε εταιρείες. Ποιο είναι το κακό εδώ;
Ως γνωστόν, οι μουσικοί, στην πλειονότητά τους, είναι ιδιόρρυθμοι χαρακτήρες, και δε φημίζονται για την οργάνωση και τη συνέπειά τους. Η δισκογραφική τους ασκούσε μία πίεση και έναν έλεγχο που τελικά ωφελούσε και τους ίδιους. Η σημερινή τους ανεξαρτησία, τους οδηγεί συχνά σε λάθος κινήσεις/επιλογές και σε έλλειψη οργανογράμματος.

7) Η παροδικότητα του σήμερα

Έχουμε πια συνηθίσει στις γρήγορες αλλαγές σε όλους τους τομείς. Τα αλλάζουμε όλα συχνά, από συντρόφους μέχρι υπολογιστές. Θέλουμε συνέχεια το καινούργιο. Η μουσική δεν έμεινε έξω από το χορό.
Πιο πολύ εντύπωση κάνει το νέο όνομα, παρά το νέο album του παλιού. Ο μουσικός αντιλαμβάνεται ότι, ανεξαρτήτως ταλέντου, είναι πρόσκαιρος και δρα αναλόγως (αρπαχτές).



Σε γενικές γραμμές ισχύει ένας συνδυασμός των παραπάνω, με διαφορετικά ποσοστά από το καθένα, αναλόγως της περίπτωση.

Πάντως, μεγάλα ονόματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Ο αριθμός μεταβάλλεται λόγω δυσκολίας στη διάρκεια κυρίως.

 

[tyler durden]

Απάντηση: Re: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Στο εξωτερικο χαιρει μεγαλης εκτιμησης ο Νταλαρας.Οι αιθουσες γερμανικων συναυλιων ειναι καταμεστες κι οχι μονο απο ελληνες.

Μπορει να παιζει μονο στο εξωτερικο?? Αντε κ κανενα live για την Κυπρο (ξερετε, Αφιλοκερδως ΑΕ)

Και αν μπορει και να ξεκαβαλησει απο τα ελληνικα FM αν ειναι δυνατον. Με ολους τους τροπους, και ο νοων νοειτω!

 

[Snow Whitty]

Μπορει να παιζει μονο στο εξωτερικο?? Αντε κ κανενα live για την Κυπρο (ξερετε, Αφιλοκερδως ΑΕ)

Και αν μπορει και να ξεκαβαλησει απο τα ελληνικα FM αν ειναι δυνατον. Με ολους τους τροπους, και ο νοων νοειτω!

Γιατι δεν κανετε μια...Petition?

 

[anemelos]

Απάντηση: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

xfader :624:
Τα είπες ολόσωστα.

Από μεριάς μου, ολίσθησα. Δεν απάντησα στο αρχικό ερώτημα, αλλά στο πόσο σημερινά τραγούδια και καλλιτέχνες θα έχουν διάρκεια. Και μάλιστα δεν το ανέφερα καθαρά, επομένως η κατανόηση από άλλους να είναι από δύσκολη μέχρι απίθανη.

Παράδειγμα Χατζηγιάννης. Έχει ρεύμα, πολύ μάλιστα. Μόνο που όταν τον άκουσα ζωντανό σε συναυλία, πριν 4-5 χρόνια, συμπέρανα πως συναυλιάστηκε διεκπεραιωτικά, όχι σαν καλλιτέχνης. Παρά το υπέρθερμο κοινό, περίπου 3000 κόσμο, κυρίως κοριτσόπουλα. Έ αυτός δύσκολα θα έχει διάρκεια, αν δεν αλλάξει. Μόλις σταματήσει να γράφει νέα τραγούδια θα περάσει στο περιθώριο.

Το είχε πει και ο αείμνηστος Ζαμπέτας:

Τραγουδάκια πολλοί γράφουνε, ψυχούλα όμως λίγοι βάζουνε. Και αν δεν βάλεις ψυχούλα, το τραγουδάκι δεν μένει.​

:121:

 

[Pleo]

Προτείνω αυτόν το δίσκο.

Δε με ενδιαφέρει αν έχει τα μέσα για να κάνει κάτι τέτοιο, και δεν δίνω δεκάρα για το αν τον έχει προωθήσει το σύστημα ή οτιδήποτε άλλο.

Ας κάνουν κάτι αντίστοιχο και άλλοι. :144:



P.S. Κι ένας αντίστοιχος της Γλυκερίας καλός είναι. :138:

 

[tyler durden]

Απάντηση: Re: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Γιατι δεν κανετε μια...Petition?

??

 

[komhst]

Απάντηση: Re: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Προτείνω αυτόν το δίσκο.

Δε με ενδιαφέρει αν έχει τα μέσα για να κάνει κάτι τέτοιο, και δεν δίνω δεκάρα για το αν τον έχει προωθήσει το σύστημα ή οτιδήποτε άλλο.

Ας κάνουν κάτι αντίστοιχο και άλλοι. :144:

Δεν μάς χέ.... βρε νταλάρα!....
Οπως έλεγε και ο Χαρυ Κλυν! :142:

 

[Pleo]

Re: Απάντηση: Re: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Δεν μάς χέ.... βρε νταλάρα!....
Οπως έλεγε και ο Χαρυ Κλυν! :142:

Έχει καλύτερη ηχογράφηση από της Γλυκερίας πάντως... :142:

 

[promytheus]

Την μουσική δεν πρέπει να την αναλύουμε απλά να την ακούμε (και βέβαια όχι ότι μας πασάρουν οι μεγάλες δισκογραφικές και το ραδιόφωνο).

Τι σημαίνει μεγάλα ονόματα;
Δηλάδη περιμένετε νέο Henrdix, Doors, Rory Gallagher, Pink Floyd, Mozart, Bach, Beethoven, John Coltrane, Miles Davis, Charles Mingus κλπ
Κάθε καιρός έχει τους μουσικούς του και την μουσική του, κατ' εμέ σήμερα υπάρχουν καταπληκτικοί μουσικοί
π.χ. Εγχώριοι: Ελένη Καραΐνδρου, Θ. Παπακωνσταντίνου, Αλκ. Ιωαννίδης, Πετρό-Λούκας Χαλκιάς, Ψαραντώνης, Αγγελάκας, Βελιώτης, Δ. Βασιλάκης, Φλ. Φλωρίδης κλπ
Ξένοι: Michael Gibbs, Arvo Part, Keith Jarrett, Rabih Abou-Khalil, Charles Lloyd, Phlip Glass, Kronos quartet, Radiohead, John Zorn κλπ
Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλούς αλλά δεν θέλω να σας κουράζω.
Αν αγαπάτε την μουσική ψαχτείτε μόνοι σας στο διαδύκτιο όχι στημένο ραδιόφωνο, όχι στημένες δισκογραφικές που σκοπό έχουν το κέρδος και όχι το να προβάλουν την τέχνη.

 

[komhst]

Απάντηση: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Να δω πόσοι από αυτούς που ανέφερες θα ακούγονται μετά από 10, 20, 30... χρόνια.
Αυτό σημαίνει μεγάλοι μουσικοί.

 

[promytheus]

Re: Απάντηση: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Να δω πόσοι από αυτούς που ανέφερες θα ακούγονται μετά από 10, 20, 30... χρόνια.
Αυτό σημαίνει μεγάλοι μουσικοί.

O Philip Glass γράφει μουσική από το 1973 και το κλασικό Koyaanisqatsi (1983) ακούγεται εδώ και 27 χρόνια ο Arvo Part πάλι το κλασικό του Tabula Rasa (1984), Radiohead-ok computer & kid A (1997 & 2000), John Zorn-The Big Gundown (1986), o Keith Jarrett κάθε δίσκος του είναι μια έκπληξη και ηχογραφεί από το 65' κλπ

Οχι απλά ακούγονται αλλά ακόμα και σήμερα βγάζουν μουσικάρες με εξαίρεση τους Radiohead που δεν έχουν βγάλει τίποτα φοβερό μετά από τα προαναφερθέντα.

Αλλά πόσοι Έλληνες σήμερα ακούν Ν. Σκαλκώτα (μακράν ο μεγαλήτερος Έλληνας μουσικός) ή ξέρεις πολλούς πιτσιρικάδες που ακούν π.χ. Hendrix, Mike Bloomfield, Rory Gallacher ή κλασικούς Niccolo Paganini, Igor Stravinsky ή jazz Miles Davis, Sun Ra, Charlie Parker.

Βέβαια συμφωνώ ότι θα τους κρίνει το μέλλον ακόμα περισσότερο.

 

[Iron_Mask]

Απάντηση: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Ως προς το αρχικό ερώτημα...


Δεν υπάρχουν πλέον μεγάλα ονόματα, διότι από το 99 και μετά και με την έλευση του net αλλά και της "πειρατείας" η Μουσική βιομηχανία έχει καταρεύσει.

 

[promytheus]

Re: Απάντηση: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Ως προς το αρχικό ερώτημα...


Δεν υπάρχουν πλέον μεγάλα ονόματα, διότι από το 99 και μετά και με την έλευση του net αλλά και της "πειρατείας" η Μουσική βιομηχανία έχει καταρεύσει.

Διαφώνω με αυτήν την απόψη και την τεκμηρίωσα άνωθεν. Υπήρχε μουσική βιομηχανία την εποχή του Bach, Chopin, Mozart, Beethoven, Strauss, Charles Ives, Tchaikovsky, A. Schoenberg κλπ κλπ; Και βέβαια δεν υπήρχε (παρόλο που οι προαναθερθέντες είναι κολλοσοί) πιστεύω ότι η μουσική βιομηχανία έχει μόνο ως απώτερο σκοπό το κέρδος.

Να και μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη ενός μεγάλου σύγχρονου μουσικού:
http://avant.blog.hu/2009/06/04/tv_interju_john_zornnal#more1163743

 

[acoustics]

Υποθέτω, ότι ως πολύ μεγάλα ονόματα του παρελθόντος εννοούμε για παράδειγμα Bob Dylan, Beatles, Doors, Who, Deep Purple, Led Zeppelin, Pink Floyd, Rolling Stones, Jimmy Hendrix, ... (εντάξει, έχω ξεχάσει μερικούς)

Δηλαδή αυτοί στους οποίους σήμερα αναφερόμαστε ως Classic Rock και έχουν τις ρίζες τους στη δεκαετία του 1960.

Έχω την εντύπωση ότι αυτοί οι νεαροί ....."αλητάμπουρες" είχαν κάτι να πουν στη νεολαία της εποχής τους. Μια ταραγμένη εποχή, με τον ψυχρό πόλεμο και το φόβο του πυρηνικού ολέθρου στην κορύφωσή του, στην οποία εποχή παρεπιπτόντως δεν υπήρχε ..... καθόλου Internet, υπήρχε όμως πολύ βινύλιο, sex, drugs και rock & roll.

Όλοι λοιπόν αυτοί οι τυπάδες φαίνεται ότι ήταν πολύ μάγκες (και ουχί κουραδόμαγκες), είναι αυτοί που ουσιαστικά εφηύραν το ίδιο το Rock, καθώς και τα όργανα με τα οποία παίζεται (ηλεκτρικές κιθάρες, μπασοκιθάρες, συνθεσάιζερ και ντραμς), ξεσήκωναν με μεγάλη ευκολία τη νεολαία, και ενέπνευσαν εκατοντάδες μεταγενέστερους καλλιτέχνες και συγκροτήματα.

Κάποτε όμως ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε, τα πράγματα άλλαξαν, ....ήρθε και το Internet, τα laptop, οι άνθρωποι έγιναν πιο κλειστοί και παραδόπιστοι............

 

[acoustics]

Κάποτε "έφτιαξα" δύο DVD με 2000 τραγούδια μέσα, το καθένα .......

Έ λοιπόν δεν τα άκουσα σχεδόν ποτέ. Σήμερα έχω ξεχάσει εντελώς και που βρίσκονται! Ούτε καν με ενδιαφέρει.

Όταν πραγματικά θέλω να ακούσω μουσική, κατ' αρχήν θα είμαι μόνος μου και θα βάλω κάποιο βινύλιο .... άντε και σπανιότερα κανένα CD.

Θα μου πείτε βέβαια, τι σχέση έχει αυτό με το θέμα?

... και όμως έχει.

 

[komhst]

Απάντηση: Re: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Υποθέτω, ότι ως πολύ μεγάλα ονόματα του παρελθόντος εννοούμε για παράδειγμα Bob Dylan, Beatles, Doors, Who, Deep Purple, Led Zeppelin, Pink Floyd, Rolling Stones, Jimmy Hendrix, ... (εντάξει, έχω ξεχάσει μερικούς)

Δηλαδή αυτοί στους οποίους σήμερα αναφερόμαστε ως Classic Rock και έχουν τις ρίζες τους στη δεκαετία του 1960.

Έχω την εντύπωση ότι αυτοί οι νεαροί ....."αλητάμπουρες" είχαν κάτι να πουν στη νεολαία της εποχής τους. Μια ταραγμένη εποχή, με τον ψυχρό πόλεμο και το φόβο του πυρηνικού ολέθρου στην κορύφωσή του, στην οποία εποχή παρεπιπτόντως δεν υπήρχε ..... καθόλου Internet, υπήρχε όμως πολύ βινύλιο, sex, drugs και rock & roll.

Όλοι λοιπόν αυτοί οι τυπάδες φαίνεται ότι ήταν πολύ μάγκες (και ουχί κουραδόμαγκες), είναι αυτοί που ουσιαστικά εφηύραν το ίδιο το Rock, καθώς και τα όργανα με τα οποία παίζεται (ηλεκτρικές κιθάρες, μπασοκιθάρες, συνθεσάιζερ και ντραμς), ξεσήκωναν με μεγάλη ευκολία τη νεολαία, και ενέπνευσαν εκατοντάδες μεταγενέστερους καλλιτέχνες και συγκροτήματα.

Είπες την μαγική φράση "τα όργανα με τα οποία παίζεται το rock"
Πράγματι όλοι αυτοί οι μεγάλοι έπαιζαν με όργανα και ήξεραν ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ μουσική. Θέλοντας και μη.

Σήμερα όλα τα σύγχρονα τραγούδια είναι γραμμένα με software στον υπολογιστή. Γι αυτό και μοιάζουν απελπιστικά μεταξύ τους, και επίσης είναι άχρωμα, άγευστα, άοσμα... Ο δε χρήστης-δημιουργός τους δεν χρειάζεται καν να ξέρει τι είναι το πεντάγραμμο ή πόσες νότες έχει. Το μόνο που χρειάζεται να ξέρει είναι να χειρίζεται καλά κάποιο software και να κάνει copy-paste και drag & drop ήχων και samples. Από 'κει και πέρα τα αναλαμβάνει όλα το software. Δεν χρειάζεται παραπάνω από 5 λεπτά για να δημιουργηθεί έτσι ένα κομμάτι.

Μόνο που αμέσως μετά μόλις τελειώσει το έχεις ξεχάσει και δεν σού έχει μείνει απολύτως τίποτα. Γιατί δεν υπάρχει καμμία μελωδία, κανένα συναίσθημα. Απλώς και μόνο ρυθμικοί επαναλαμβανόμενοι ήχοι. Το απόλυτο μηδέν δηλαδή.

 

[panmanr]

Radiohead, isis, red hot chilli peppers, mars volta, TOOL, moby ειναι λιγα απο τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ ονοματα της συγχρονης μουσικης και οι σημερινοι πιτσιρικαδες μετα απο δεκαετιες θα λενε στα παιδια τους οτι δε βγαινει πλεον τετοια μουσικη.

 

[anemelos]

Απάντηση: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Είπες την μαγική φράση "τα όργανα με τα οποία παίζεται το rock"
Πράγματι όλοι αυτοί οι μεγάλοι έπαιζαν με όργανα και ήξεραν ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ μουσική. Θέλοντας και μη.

Σήμερα όλα τα σύγχρονα τραγούδια είναι γραμμένα με software στον υπολογιστή. Γι αυτό και μοιάζουν απελπιστικά μεταξύ τους, και επίσης είναι άχρωμα, άγευστα, άοσμα
...
Μόνο που αμέσως μετά μόλις τελειώσει το έχεις ξεχάσει και δεν σού έχει μείνει απολύτως τίποτα. Γιατί δεν υπάρχει καμμία μελωδία, κανένα συναίσθημα. Απλώς και μόνο ρυθμικοί επαναλαμβανόμενοι ήχοι. Το απόλυτο μηδέν δηλαδή.

Περίπου η ίδια άποψη με άλλο μάτι.

Μανατζαρέικη απόφαση, πιστεύω. Αν είναι ένας και μοναδικός, αποκτά μεγάλη δύναμη και δεν τον κουλαντρίζουν εύκολα. Εξάλλου οι εταιρίες σκοτώνουν τη μουσική. :137: Όταν επιμένουν να διαφημίζουν μουσική του υπολογιστή και αποφεύγουν τη μουσική των οργανοπαικτών,

γιατί αυτή κοστίζει περισσότερο!

Οι εμπλεκόμενοι καλλιτέχνες δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Αφού οι περισσότεροι δεν στοχεύουν να γράψουν μουσική,

αλλά να βγάλουνε μπικικίνια!

Υπάρχουν φυσικά και πραγματικά καλλιτεχνικά δημιουργήματα (η ανησυχία του ανθρώπου δεν κοπάζει) αλλά δεν πρόκειται να τα γνωρίσουμε μέσα από τα συνηθισμένα κανάλια προβολής. Μόνο από φίλους-γνωστούς ή προσωπικές ζωντανές ακροάσεις σε clubs. :117:

:126:

 

[komhst]

Απάντηση: Γιατί δεν έχουμε πλέον πολύ μεγάλα ονόματα στη σύγχρονη μουσική

Έτσι είναι...