Γρηγοριανό Ημερολόγιο - Παλαιοημερολογίτες

[stefanos604]

Εγκυκλοπαιδικές Γνώσεις​

Πανηγύρια στις Μονές Α. Όρους! Η ημερομηνία μετα την κάθετο, είναι με το Νέο Διορθωμένο Ιουλιανό Ημερολόγιο:

 

[nikosxeng]

Στο Άγιο όρος οι ημερομηνίες είναι διπλές...
πχ: Δευτέρα 6-3-2023-21-2-2023

 

[melina]

100 χρόνια μετά και ακόμα δεν τα έχει καταφέρει ο Πάπας. Αμπαλος τελείως.

 

[TGD]

Το σύγχρονο πολιτικό ημερολόγιο ξεκινά από την Αίγυπτο, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας ζήτησε από τον αλεξανδρινό Σωσιγένη να αναμορφώσει το ημερολόγιο της Ρώμης που είχε ξεφύγει εντελώς από τις εποχές. Ο Καίσαρας είχε έρθει σε επαφή με το αιγυπτιακό ημερολόγιο όσο διέμενε —και με την Κλεοπάτρα— στην Αίγυπτο και είχε σίγουρα βρει την απλότητα του ελκυστική. Ο Σωσιγένης χρησιμοποίησε το αιγυπτιακό ημερολόγιο προσθέτοντας μία εμβόλιμη μέρα κάθε τέσσερα χρόνια για να το συγχρονίσει με τις εποχές, και άλλαξε τις ονομασίες των μηνών για να συμβαδίζει με το αρχικό ρωμαϊκό ημερολόγιο. Η εφαρμογή του άρχισε το 46 π.Χ., αλλά στην αρχή έγιναν αρκετές παλινωδίες, με αποτέλεσμα να οριστούν 12 αντί για 9 δίσεκτα έτη. Μετά την δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα, ο μήνας Quintilus —που είχε γεννηθεί ο Καίσαρας— μετονομάστηκε σε Ιούλιο, ενώ ο Οκταβιανός το 8 μ.Χ μετονόμασε τον Sextilius σε Αύγουστο —για να τιμήσει τον εαυτό του, ορίζοντας επιπλέον να έχει 31 ημέρες για να μην είναι μικρότερος από τον Ιούλιο. Ήταν αυτός που διόρθωσε τα λάθη της εφαρμογής κατά τα πρώτα 50 χρόνια, και έμπλεξε τις διάρκειες των μηνών όπως τις ξέρουμε σήμερα. Όπως ήταν λογικό το Ιουλιανό ημερολόγιο επιβλήθηκε σε όλες τις κτήσεις της Ρώμης και ήταν το επίσημο ημερολόγιο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Πάραυτα, στην Ελλάδα οι πόλεις χρησιμοποιούσαν τα δικά τους τοπικά ημερολόγιο μέχρι τον 3ο αι. μ.Χ.

Δυστυχώς, ο Σωσιγένης παρότι ήξερε με μεγάλη ακρίβεια τη διάρκεια του τροπικού έτους, δεν θεώρησε σκόπιμο να δώσει την ίδια ακρίβεια στο ημερολόγιο. Η ετήσια διαφορά των 11 λεπτών σιγά–σιγά αθροίστηκε, με αποτέλεσμα η αρχή του πολιτικού έτους να μετακινείται σε σχέση με την αστρονομική της θέση μία ημέρα ανά 128 χρόνια. Ενώ το 45 π.Χ. η εαρινή ισημερία ορίστηκε από τον Σωσιγένη στις 23 Μαρτίου, το 325 μ.Χ. που συνήλθε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος η εαρινή ισημερία έρχονταν στις 21 Μαρτίου. Το σφάλμα άρχισε να συσσωρεύεται. Οι λόγιοι είχαν ήδη προτείνει από τον 14ο αι. (ο Roger Bacon στον πάπα Κλήμη Δ΄ ή ο Νικηφόρος Γρηγοράς στον Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο) την ανάγκη μεταρρύθμισης του ημερολογίου για να διορθωθεί το πρόβλημα, αλλά οι προτάσεις τους δεν έγιναν αποδεκτές. Το θέμα ανακινήθηκε το 1474 όταν ο Πάπας Σέξτος Δ΄ ανέθεσε πιο διάσημο αστρονόμο της εποχής να το λύσει, αλλά ο Regiomontanus πέθανε καθ’ οδόν προς την Ρώμη και το θέμα αναβλήθηκε ξανά.

Έτσι έλαχε στο Πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄ να ολοκληρώσει τη μεταρρύθμιση. Μια επιτροπή αφού μελέτησε το θέμα για 6 χρόνια αποφάσισε να αφαιρέσει 10 ημέρες από το ημερολόγιο και να θεσπίσει νέο κανόνα για τα δίσεκτα έτη, ώστε να μην επαναληφθεί το σφάλμα. Τα έτη που αντιστοιχούν στην αλλαγή του αιώνα είναι πλέον δίσεκτα μόνο αν διαιρούνται με το 400. Την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 1582 την ακολούθησε η Παρασκευή 15 Οκτωβρίου. Αλλά όχι σε όλη την Ευρώπη· η μετάβαση συνάντησε πολλές αντιστάσεις. Οι καθολικές περιοχές ολοκλήρωσαν την μετάβαση το 1587. Οι περιοχές των προτεσταντών όμως δεν ήταν διατεθειμένες να ακολουθήσουν το νέο ημερολόγιο. Τι κι αν οι επιφανείς αστρονόμοι, όπως ο Βράχιος ή ο Κέπλερ τόνιζαν ότι δεν αφορά τον Πάπα, αλλά είναι το αποτέλεσμα της αστρονομικής έρευνας; Η Δανία υιοθέτησε το Γρηγοριανό ημερολόγιο το 1700, η Βρετανία το 1752, η Πρωσσία το 1778. Στην ανατολική ορθόδοξη Ευρώπη η καθυστέρηση ήταν ακόμα μεγαλύτερη, γιατί η επιβολή του νέου ημερολόγιου θεωρήθηκε προσπάθεια προσηλυτισμού· με αποτέλεσμα η Βουλγαρία να το δεχθεί το 1916, η Ρωσία το 1918, η Σερβία το 1919, και η Ελλάδα μόλις το 1923. Μέρος της αλλαγής του Γρηγορίου ΙΓ΄ ήταν και ο υπολογισμός του Πάσχα με βάση τα νέα αστρονομικά δεδομένα —αλλαγή που δεν έχει γίνει στις Ορθόδοξες χώρες ούτε και σήμερα.

Η ακρίβεια του Γρηγοριανού ημερολογίου είναι 26 δευτερόλεπτα ετησίως, πράγμα που σημαίνει ότι πάλι θα εμφανίσει μια μικρή διαφορά σε σχέση με τον αστρονομικό χρόνο. Η λύση θα μπορούσε δοθεί με το να μην είναι δίσεκτο το έτος 4000. Για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, ακόμα κι αν αφαιρούμε μια ημέρα κάθε 4000 χρόνια (δηλαδή τα ακέραια έτη αιώνων που διαιρούνται με το 4000 να μην είναι δίσεκτα), και πάλι μετά από 21600 χρόνια θα πρέπει να κάνουμε διόρθωση μίας ημέρας, αλλά μέχρι τότε έχουμε καιρό!