- Μηνύματα
- 18.046
- Reaction score
- 60.009
O "Δισεκατονταετής Άνθρωπος" του Isaac Asimov εξιστορούσε την αγωνιώδη προσπάθεια ενός ρομποτικού οργανισμού να γίνει και να λογαριάζεται ως ανθρώπινο ον,πυροδοτούμενη από μιά ανεξήγητη κβαντική ιδιομορφία του ''ποζιτρονικού'' του εγκεφάλου.
Έντονο το δίλημμα ν'άρχιζε και να τελείωνε ο σχολιασμός αυτού του άλμπουμ με την παραπάνω φράση...Επικυρώνοντας από το ξεκίνημα μιά κατάσταση εξαΰλωσης,ο παραγωγός των Coldplay και συνεργάτης του Brian Eno ξεκλειδώνει την πόρτα με θραυσματοποιημένους ρυθμικούς σχηματισμούς,οδηγώντας μας από τον ηχητικό...Ιντιάνα Τζόουνς του συναδέλφου Amon Tobin στο ανάλογο της "Επαφής" σε μια ασύλληπτη διάσταση.
Οι συστροφές των ρυθμικών χτυπημάτων στο "Open Eye Signal" δημιουργούν αναγκαίο φάντασμα εισπνοής πριν την επακόλουθη εκπνοή των συναισθημάτων που συμβαίνει στο "Breathe this Air".Η αισθησιακή έκρηξη του "Collider" καθοδηγείται από σκοτεινή πεμπτουσία που παραλύει τα ανακλαστικά χωρίς όμως ν'αναστείλει την έξαψη στις αισθητηριακές οδούς.
H τέλεια απάρνηση της μηχανιστικής υπόστασης γίνεται έκδηλη στο δεύτερο μισό του άλμπουμ,καθώς η εγκατάλειψη που αποπνέουν οι αρμονικές του σόλο πιάνου ("Abandoned Window"),τα ΄΄Φλογισμένα Μορφώματα΄΄ της ανάγκης γιά συναισθησία και η γαλήνη που ανατέλλει μέσα από τις διαδοχικές house-techno-trance κινήσεις των ΄΄Ηλιακών Αρμονικών΄΄ δεν φωλιάζουν σε κάποια απάνθρωπη λογική.
Στην εύθρυπτη μελωδικότητα του "Immunity"-όπου η φωνή του King Creosote (Kenny Anderson) παίζει το ρόλο συνοδευτικού οργάνου αντί να πρωτοστατεί- διατρανώνεται το δικαίωμα του ηλεκτρονικού οργανισμού στην αθανασία της ψυχής,υποκινούμενο από τις εσωτερικές του ιδιότητες,χωρίς να χρειάζεται υποστήριξη από έξωθεν επίγεια στοιχεία.
https://www.youtube.com/playlist?list=PLZqsyBiYZFQ2ttHjs_0KOx0kSou6dOFMo
Last edited:
