- Μηνύματα
- 35.739
- Reaction score
- 83.514
Μετά από προτροπή της συζύγου, αποφασίσαμε να παρακολουθήσουμε την "Όπερα της Πεντάρας", το κλασικό έργο των Μπέρτολτ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ, σε μία από τις αγαπημένες μου αθηναϊκές αίθουσες, αυτήν του Παλλάς.
Η υπόθεση είναι γνωστή, επίκαιρη για σχεδόν έναν αιώνα, ενώ έχει γοητεύσει πολλούς θεατρικούς σκηνοθέτες και ηθοποιούς σε παγκόσμια κλίμακα. Το χρήμα είναι κυρίαρχο στην αστική ζωή και η σύγκρουση συμφερόντων προκαλεί διαμάχη σε ζητιάνους, κλέφτες, απατεώνες, πόρνες και αστυνόμους. Τα διλήμματα είναι εσκεμμένα ακραία: Τι διαφορά έχει η πρόσληψη ενός ανθρώπου σε δουλειά από τη δολοφονία του; Σε τι διαφέρει η διάρρηξη μιας τράπεζας από την ίδρυσή της;
Το έργο έχει αναρχικό χαρακτήρα. Όποιος προσπαθήσει να το κατατάξει σε κάποιο γνωστό θεατρικό είδος θα δυσκολευτεί. Έχει στοιχεία από δράμα, σάτιρα, κωμωδία, όπερα, μιούζικαλ, καμπαρέ. Και εδώ δημιουργείται η μεγάλη πρόκληση στην εύρεση κατάλληλου καστ. Οι βασικοί ρόλοι χρειάζονται εκτός από την υποκριτική, χορευτικές και φωνητικές ικανότητες. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Χουβαρδάς είχε, κατά δήλωσή του, την ευχέρεια να στήσει το θίασο σύμφωνα με τις απαιτήσεις της δικής του διασκευής.
Με την είσοδο στο θέατρο εντυπωσιάζεσαι και ταυτόχρονα απορείς με τα σκηνικά. Είναι φανερά και φωτισμένα από νωρίς, ώστε να προλάβεις να μπεις στο νόημα πριν την έναρξη και να αναρωτηθείς: Τι σχέση έχουν τα ατομικά κουβούκλια με τις οθόνες υπολογιστών και τα μικρόφωνα, η εξέδρα στο κέντρο της σκηνής και η τεράστια οθόνη πάνω από αυτήν; Πώς θα δέσει ο σκηνοθέτης το έργο μιας άλλης εποχής με την τεχνολογία;
Κι όταν φτάσει η στιγμή για το αρχικό στήσιμο των καλλιτεχνών, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για υπερπαραγωγή. Είκοσι ηθοποιοί με προσεγμένα κοστούμια και προκλητικό μακιγιάζ επάνω στη σκηνή, ενώ ακριβώς από κάτω η 12μελής ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του ταλαντούχου Θοδωρή Οικονόμου έτοιμη να συνοδεύσει και να συμπληρώσει ηχητικά κάθε σκηνή.
Τέσσερα πράγματα με εντυπωσίασαν:
* Ο πρωταγωνιστής Χρήστος Λούλης (Μακχήθ) δείχνει ότι το έχει σε όλα τα επίπεδα. Αγάπησε πραγματικά το ρόλο του.
* Η φωνή της Νάντιας Κοντογεώργη υπερκαλύπτει τις απαιτήσεις της θεατρικής παράστασης και συχνά πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει διάλειμμα από την πλοκή για να την απολαύσει.
* Η ύπαρξη της ορχήστρας απογειώνει το εγχείρημα και διεγείρει συναισθηματικά το θεατή ακόμα και στα πιο ήπια περάσματα.
* Η απουσία οικονομικών περιορισμών ακόμα και στα μη βασικά.
Αρνητικά στοιχεία;
Κάποια προβλήματα στα φωνητικά. Η Κοντογεώργη και ο Λούλης βάζουν ψηλά τον πήχη και οι υπόλοιποι δεν μπορούν να ακολουθήσουν. Η έλλειψη φωνητικών ικανοτήτων καμουφλάρεται κάπως από την πιο κοφτή ερμηνεία (αλά ραπάρισμα), χωρίς να μπορεί να κοροϊδέψει ένα πιο απαιτητικό αφτί.
Η φουτουριστική προσέγγιση του σκηνοθέτη άρεσε σε μένα, αλλά ξένισε άσκημα κάποιους άλλους. Το μεγαλύτερο ποσοστό των θεατών στην (μισογεμάτη) αίθουσα ήταν άνω των 60 ετών. Αυτό το κοινό δεν θέλει πειραματισμούς. Στο διάλειμμα αρκετοί από αυτούς αποχώρησαν.
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:
Μακχήθ: Χρήστος Λούλης
Κυρία Πίτσαμ: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Κύριος Πίτσαμ: Άγγελος Παπαδημητρίου
Τζέννυ: Λυδία Φωτοπούλου
Αφηγητής, Αστυνόμος Μπράουν: Νίκος Καραθάνος
Πόλλυ: Νάντια Κοντογεώργη
Λούσυ: Κίκα Γεωργίου
Η υπόθεση είναι γνωστή, επίκαιρη για σχεδόν έναν αιώνα, ενώ έχει γοητεύσει πολλούς θεατρικούς σκηνοθέτες και ηθοποιούς σε παγκόσμια κλίμακα. Το χρήμα είναι κυρίαρχο στην αστική ζωή και η σύγκρουση συμφερόντων προκαλεί διαμάχη σε ζητιάνους, κλέφτες, απατεώνες, πόρνες και αστυνόμους. Τα διλήμματα είναι εσκεμμένα ακραία: Τι διαφορά έχει η πρόσληψη ενός ανθρώπου σε δουλειά από τη δολοφονία του; Σε τι διαφέρει η διάρρηξη μιας τράπεζας από την ίδρυσή της;
Το έργο έχει αναρχικό χαρακτήρα. Όποιος προσπαθήσει να το κατατάξει σε κάποιο γνωστό θεατρικό είδος θα δυσκολευτεί. Έχει στοιχεία από δράμα, σάτιρα, κωμωδία, όπερα, μιούζικαλ, καμπαρέ. Και εδώ δημιουργείται η μεγάλη πρόκληση στην εύρεση κατάλληλου καστ. Οι βασικοί ρόλοι χρειάζονται εκτός από την υποκριτική, χορευτικές και φωνητικές ικανότητες. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Χουβαρδάς είχε, κατά δήλωσή του, την ευχέρεια να στήσει το θίασο σύμφωνα με τις απαιτήσεις της δικής του διασκευής.
Με την είσοδο στο θέατρο εντυπωσιάζεσαι και ταυτόχρονα απορείς με τα σκηνικά. Είναι φανερά και φωτισμένα από νωρίς, ώστε να προλάβεις να μπεις στο νόημα πριν την έναρξη και να αναρωτηθείς: Τι σχέση έχουν τα ατομικά κουβούκλια με τις οθόνες υπολογιστών και τα μικρόφωνα, η εξέδρα στο κέντρο της σκηνής και η τεράστια οθόνη πάνω από αυτήν; Πώς θα δέσει ο σκηνοθέτης το έργο μιας άλλης εποχής με την τεχνολογία;
Κι όταν φτάσει η στιγμή για το αρχικό στήσιμο των καλλιτεχνών, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για υπερπαραγωγή. Είκοσι ηθοποιοί με προσεγμένα κοστούμια και προκλητικό μακιγιάζ επάνω στη σκηνή, ενώ ακριβώς από κάτω η 12μελής ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του ταλαντούχου Θοδωρή Οικονόμου έτοιμη να συνοδεύσει και να συμπληρώσει ηχητικά κάθε σκηνή.
Τέσσερα πράγματα με εντυπωσίασαν:
* Ο πρωταγωνιστής Χρήστος Λούλης (Μακχήθ) δείχνει ότι το έχει σε όλα τα επίπεδα. Αγάπησε πραγματικά το ρόλο του.
* Η φωνή της Νάντιας Κοντογεώργη υπερκαλύπτει τις απαιτήσεις της θεατρικής παράστασης και συχνά πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει διάλειμμα από την πλοκή για να την απολαύσει.
* Η ύπαρξη της ορχήστρας απογειώνει το εγχείρημα και διεγείρει συναισθηματικά το θεατή ακόμα και στα πιο ήπια περάσματα.
* Η απουσία οικονομικών περιορισμών ακόμα και στα μη βασικά.
Αρνητικά στοιχεία;
Κάποια προβλήματα στα φωνητικά. Η Κοντογεώργη και ο Λούλης βάζουν ψηλά τον πήχη και οι υπόλοιποι δεν μπορούν να ακολουθήσουν. Η έλλειψη φωνητικών ικανοτήτων καμουφλάρεται κάπως από την πιο κοφτή ερμηνεία (αλά ραπάρισμα), χωρίς να μπορεί να κοροϊδέψει ένα πιο απαιτητικό αφτί.
Η φουτουριστική προσέγγιση του σκηνοθέτη άρεσε σε μένα, αλλά ξένισε άσκημα κάποιους άλλους. Το μεγαλύτερο ποσοστό των θεατών στην (μισογεμάτη) αίθουσα ήταν άνω των 60 ετών. Αυτό το κοινό δεν θέλει πειραματισμούς. Στο διάλειμμα αρκετοί από αυτούς αποχώρησαν.
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:
Μακχήθ: Χρήστος Λούλης
Κυρία Πίτσαμ: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Κύριος Πίτσαμ: Άγγελος Παπαδημητρίου
Τζέννυ: Λυδία Φωτοπούλου
Αφηγητής, Αστυνόμος Μπράουν: Νίκος Καραθάνος
Πόλλυ: Νάντια Κοντογεώργη
Λούσυ: Κίκα Γεωργίου
