- Μηνύματα
- 28.176
- Reaction score
- 59
Η ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΞΕΝΟΥ - PERFECT STRANGER (2006)
Όταν η ρεπόρτερ Ροβένα Πράις μαθαίνει ότι ο φόνος της φίλης της μπορεί να σχετίζεται με τον πανίσχυρο ιδιοκτήτη διαφημιστικής εταιρίας Χάρισον Χιλ, αποφασίζει να κινηθεί υπόγεια για να ξεσκεπάσει την αλήθεια.
Προσλαμβάνεται λοιπόν ως διαφημίστρια Κάθριν στην εταιρία του Χιλ κι από την άλλη φλερτάρει μαζί του ως Βερόνικα στο ίντερνετ, περικυκλώνοντας το θήραμά της από όλες τις πλευρές.
Γρήγορα όμως συνειδητοποιεί ότι δεν είναι μόνη σε αυτό το παιχνίδι αλλαγής ταυτοτήτων... Όσο πιο κοντά φτάνει στην αλήθεια, τόσο καταλαβαίνει μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φτάσει κανείς για να την προστατέψει...
«Σε κάποιον βαθμό, όλοι μας ζούμε διπλές ζωές.» Ετσι τοποθετείται η βραβευμένη με Οσκαρ πρωταγωνίστρια Χάλι Μπέρι σχετικά με την ιστορία της ταινίας και συνεχίζει: «Είμαστε όλοι σύνθετα όντα. Είμαστε συνεχώς διαφορετικοί- για παράδειγμα, μία γυναίκα μπορεί να φέρεται πολύ διαφορετικά στον εργασιακό χώρο και στο σπίτι της. Ολοι κρύβουμε κάτι, ακόμα και από τους καλύτερους φίλους μας. Η ταινία υπογραμμίζει αυτό το γεγονός και το οδηγεί στο επόμενο επίπεδο, δείχνοντας τι είμαστε ικανοί να κάνουμε όταν αναγκαζόμαστε να συμβιβαστούμε με αυτήν την αλήθεια...»
Για τον σκηνοθέτη Τζέιμς Φόλεϊ, που έχει διερευνήσει ανάλογα ζητήματα στα ψυχολογικά θρίλερ `At Close Range`, `Fear` και `Glengarry Glen Ross`, η ιδέα πάει ακόμα πιο πέρα. «Ολοι λέμε ψέματα. Απλώς, εξαρτάται πόσο μεγάλο είναι το ψέμα και πόσο επηρεάζει τις ζωές αυτών που το λένε. Με συναρπάζει η ιδέα ότι οι άνθρωποι πολλές φορές κάνουν πράγματα που δεν συνειδητοποιούν - οι θεατές μπορεί να καταλαβαίνουν τη συμπεριφορά του χαρακτήρα, αλλά ο ίδιος ο χαρακτήρας δείχνει να μην καταλαβαίνει γιατί κάνει ό,τι κάνει. Επίσης, η διπλή ζωή του χαρακτήρα είναι πολύ κοντά στην ίδια τη φύση του κινηματογράφου: μπορείς να δεις και ν` ακούσεις ένα χαρακτήρα να βλέπει ή να κάνει κάτι και να συνειδητοποιείς ότι σκέφτεται κάτι τελείως διαφορετικό», επισημαίνει ο σκηνοθέτης.
Σύμφωνα με την παραγωγό Ελέιν Γκόλντσμιθ- Τόμας η ιδέα της ταινίας προέκυψε από μία συζήτηση που είχε με τον σύζυγό της Ντάνιελ Τόμας: «Σκεφτήκαμε ότι η ιδέα της online ανωνυμίας, όπου ο καθένας μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, ήταν ένα πολύ προκλητικό θέμα για να εξερευνήσει κανείς. Είναι ένας επικίνδυνος τζόγος να υποθέσεις ότι το πρόσωπο στο οποίο μιλάμε online είναι αυτός που λέει ότι είναι. Ετσι, αρχίσαμε να φτιάχνουμε ιστορίες για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν ο εικονικός κόσμος ενός ανθρώπου συγκρουστεί με τον πραγματικό του κόσμο. Και έτσι γεννήθηκε η `Αποπλάνηση ενός Ξένου`.»
Η Χάλι Μπέρι αναφέρει ότι τη γοήτευσε πολύ ο χαρακτήρας της, τον οποίο βρίσκει πολύ διαφορετικό από το ρεπερτόριό της- εκτός από μία κοινή κλωστή που συνδέει όλους τους χαρακτήρες που έχει ενσαρκώσει. «Μου αρέσει να υποδύομαι βασανισμένους ανθρώπους. Δεν ξέρω τι λέει αυτό για εμένα, αλλά πραγματικά μου αρέσει να μπαίνω στο μυαλό κάποιου που είναι κάπως απεγνωσμένος, κάπως χτυπημένος από τη ζωή. Ο χαρακτήρας που υποδύομαι είναι πολύ ευάλωτος, αλλά επίσης πολύ ζωντανός και βρίσκει τη δύναμη του σιγά-σιγά κατά τη διάρκεια της ταινίας. Είναι πολύ ωραίο να ενσαρκώνω έναν τέτοιο χαρακτήρα...» αναφέρει χαρακτηριστικά η βραβευμένη με Oσκαρ ηθοποιός.
«Δεν μπορείς να εκτιμήσεις ολοκληρωτικά πόσο σύνθετη είναι η ερμηνεία της Χάλι, αν δεν δεις την ταινία για δεύτερη φορά. Οταν το κάνεις, βλέπεις ότι υπήρχαν στοιχεία από την αρχή και αντιδράσεις που μπορεί να είχες χάσει την πρώτη φορά. Ουσιαστικά, έπρεπε να παίξει τον χαρακτήρα σε τρία διαφορετικά επίπεδα: σαν Ροβένα Πράις, σαν Κάθριν Πογκ, και σαν Βερόνικα. Την βλέπαμε να αλλάζει την κάθε ερμηνεία της ανάλογα με το ποια μάσκα φόραγε κάθε φορά. Ήταν πραγματικά αξιοσημείωτο!», σχολιάζει η παραγωγός για την Μπέρι.
«Νομίζω ότι η Ρο είναι αληθινά καλή ηθοποιός. Εξαιτίας της δουλειάς της σαν αστυνομική ρεπόρτερ, έχει γίνει πολύ καλή στο να υποκρίνεται, να φοράει διαφορετικά πρόσωπα και να αλλάζει κουστούμι, σαν τον χαμαιλέοντα. Για εκείνη, είναι ένας τρόπος επιβίωσης. Είναι μία γυναίκα σε αποστολή», εξομολογείται η Μπέρι και συνεχίζει: «Για μένα, παίζω τρεις ρόλους σε αυτή την ταινία. Είναι η Ρο που γίνεται όταν είναι με τον Μάιλς. Ο Μάιλς είναι ερωτευμένος μαζί της και αυτή δεν ανταποκρίνεται αλλά ξέρει πως να τον χειριστεί για να πάρει αυτό που θέλει. Μετά, γίνεται η Κάθριν, η προσωρινή υπάλληλος, που ποζάρει στη διαφημιστική εταιρία του Χάρισον Χιλ. Ντύνεται διαφορετικά, μιλά διαφορετικά, έχει μία τελείως διαφορετική αύρα. Τελευταία, είναι η αληθινή Ρο- η Ρο που αφήνει να φανεί σπάνια, που υπάρχει ίσως μόνο σε 5 σκηνές σε όλη την ταινία.»
Η Μπέρι σημειώνει ότι η συνεργασία της με τον Μπρους Γουίλις, που υποδύεται τον Χιλ, ήταν τουλάχιστον μία εμπειρία-έμπνευση! Ο ίδιος ο Γουίλις αναφέρει για τον ρόλο του: «Δεν νομίζω ότι κανείς σκέφτεται ποτέ τον εαυτό του σαν γυναικά. Νομίζω πως ο Χιλ αγαπά τις γυναίκες, είναι στο απόγειο της καριέρας του σαν αρχηγός της διαφημιστικής βιομηχανίας και δεν κρίνει τον εαυτό του. Βρίσκομαι κι εγώ στη δική μου μέση ηλικία τώρα και ακόμα απολαμβάνω τη ζωή. Νομίζω ότι και ο Χιλ απολαμβάνει τη δική του...»
Ενας λόγος που ο Μπρους Γουίλις απολαμβάνει τη ζωή του είναι άλλωστε και οι ευτυχείς συνεργασίες. «Σπάνια παίρνω ρόλους μέρος των οποίων είναι και το τόσο απροκάλυπτο φλερτ! Σίγουρα δεν μπορείς να πεις ότι κακοπέρασα- το μόνο που είχα να κάνω ήταν να φλερτάρω με τη Χάλι Μπέρι», γελά ο Γουίλις.
Το εκρηκτικό `δίδυμο` συμπληρώνει στο καστ ο Τζιοβάνι Ρίμπισι, o τεχνικός της Ροβένα που μάλλον είναι τσιμπημένος με την αφεντικίνα του. Και η Ρο είναι τελικά πρόθυμη να εκμεταλλευτεί τα ιδιαίτερα αισθήματά του προς εκείνη. Ο Ρίμπισι θεωρεί ότι ο Μάιλς όπως όλοι οι άλλοι χαρακτήρες της ταινίας, ζει μία διπλή ζωή: «Σαν τους χαρακτήρες του Μπρους και της Χάλι, υπάρχει και μία σκοτεινή πλευρά μέσα του κι αυτό τελικά είναι οικουμενικό.», σχολιάζει ο ηθοποιός.
Η παραγωγός προσθέτει: «Κάθε χαρακτήρας στην ταινία έχει ένα μυστικό και διαφορετικά κίνητρα που τον οδηγούν να βρει την αλήθεια. Ο Μάιλς είναι ένας γρίφος. Δεν θα σταματήσει παρά αν βρει όλα τα κομμάτια του παζλ. Κατά την ίδια έννοια, κι ο Μάιλς είναι έτσι ακριβώς. Δούλεψε πάρα πολύ με τον ρόλο του, προσέθεσε διαστάσεις, ανθρωπιά και πάθος. Μου άρεσε πραγματικά να τον βλέπω να μεταμορφώνεται σε Μάιλς.»
Ο Ρίμπισι καταλήγει: Στις ταινίες συνήθως προσηλωνόμαστε στο να ανακαλύψουμε τι είναι σατανικό, αλλά αυτό κάνει τα πράγματα άσπρα ή μαύρα. Στις πρόβες για αυτήν την ταινία, αποφασίσαμε να φύγουμε από αυτό το δίλημμα- οι άνθρωποι είναι πολύ πιο σύνθετοι από αυτό. Oλοι έχουμε τους δαίμονές μας.»
Η Νέα Υόρκη είναι ένας ακόμη χαρακτήρας στην ταινία και προσφέρει τον εαυτό της μοναδικά στα ηδονοβλεπτικά θέματά της. «Η ταινία έχει να κάνει με το τι βλέπουμε και τι παραβλέπουμε -και, τι καλύτερο μέρος για να συμβεί αυτό από την πόλη που ο ένας ζει πάνω στον άλλο... Πολλές φορές οι ζωές των ανθρώπων γίνονται η θέα σου...», αναφέρει χαρακτηριστικά η Γκόλντσμιθ-Τόμας.
Εκτός από την πόλη της Νέας Υόρκης, υπάρχει κι ένα άλλο περιβάλλον που γίνεται το σκηνικό της ταινίας: ο online κόσμος των chat rooms όπου ο καθένας μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. «`Η Αποπλάνηση ενός Ξένου` έχει να κάνει με αυτό που νομίζω ότι έχει γίνει σχεδόν κρίση: πώς οι άνθρωποι επικοινωνούν και σχετίζονται μεταξύ τους. Βασικά, έχουμε γίνει ξένοι μεταξύ μας. Οι οικογένειες έχουν διαλυθεί: δεν μιλούν μεταξύ τους, μέλη τους μετακομίζουν σε άλλα μέρη της χώρας. Ετσι οι άνθρωποι δεν έχουν σήμερα άλλους να τους υποστηρίξουν. Το ίντερνετ έχει γίνει μία κλωστή που μπορεί ενδεχομένως να συνδέσει τους ξένους μεταξύ τους. Είναι πολύ ελκυστικό, υπό αυτή την έννοια. Είναι πολύ ευκολότερο να γνωρίσεις κάποιον πληκτρολογώντας σε έναν υπολογιστή από το να τον αντιμετωπίσεις κατάματα. Πάντως αυτή η ανάγκη της επικοινωνίας είναι που κινεί την ταινία από την αρχή ως το τέλος. Ο εγγενής κίνδυνος και μαζί δράμα αυτής της ιστορίας είναι ότι πρόκειται για αληθινούς ξένους. Δεν μπορείς εκ των πραγμάτων να ξέρεις ποιος είναι στο δίκτυο- το πιο πιθανό είναι να σου αποδειχθεί τελείως διαφορετικός από αυτόν που περίμενες.», εξομολογείται ο σκηνοθέτης.
Η παραγωγός Ελέιν Γκόλντσμιθ-Τόμας ολοκληρώνει το θέμα με τα εξής: «Η ανωνυμία του Iντερνετ είναι το απόλυτα γοητευτικό ναρκωτικό. Οι κανόνες είναι πολύ διαφορετικοί online. Η αλήθεια είναι διαφορετική online. Οσο προσπαθούμε να συνδέσουμε τον κόσμο, τόσο αποσυνδεόμαστε από την πραγματικότητα κι από την αλήθεια. Και, κάποιες φορές, όταν ο πραγματικός κόσμος διασταυρώνεται με τον εικονικό, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι επικίνδυνα...»
Κυκλοφορει 10/9/2007 απο την AUDIOVISUAL
Όταν η ρεπόρτερ Ροβένα Πράις μαθαίνει ότι ο φόνος της φίλης της μπορεί να σχετίζεται με τον πανίσχυρο ιδιοκτήτη διαφημιστικής εταιρίας Χάρισον Χιλ, αποφασίζει να κινηθεί υπόγεια για να ξεσκεπάσει την αλήθεια.
Προσλαμβάνεται λοιπόν ως διαφημίστρια Κάθριν στην εταιρία του Χιλ κι από την άλλη φλερτάρει μαζί του ως Βερόνικα στο ίντερνετ, περικυκλώνοντας το θήραμά της από όλες τις πλευρές.
Γρήγορα όμως συνειδητοποιεί ότι δεν είναι μόνη σε αυτό το παιχνίδι αλλαγής ταυτοτήτων... Όσο πιο κοντά φτάνει στην αλήθεια, τόσο καταλαβαίνει μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φτάσει κανείς για να την προστατέψει...
«Σε κάποιον βαθμό, όλοι μας ζούμε διπλές ζωές.» Ετσι τοποθετείται η βραβευμένη με Οσκαρ πρωταγωνίστρια Χάλι Μπέρι σχετικά με την ιστορία της ταινίας και συνεχίζει: «Είμαστε όλοι σύνθετα όντα. Είμαστε συνεχώς διαφορετικοί- για παράδειγμα, μία γυναίκα μπορεί να φέρεται πολύ διαφορετικά στον εργασιακό χώρο και στο σπίτι της. Ολοι κρύβουμε κάτι, ακόμα και από τους καλύτερους φίλους μας. Η ταινία υπογραμμίζει αυτό το γεγονός και το οδηγεί στο επόμενο επίπεδο, δείχνοντας τι είμαστε ικανοί να κάνουμε όταν αναγκαζόμαστε να συμβιβαστούμε με αυτήν την αλήθεια...»
Για τον σκηνοθέτη Τζέιμς Φόλεϊ, που έχει διερευνήσει ανάλογα ζητήματα στα ψυχολογικά θρίλερ `At Close Range`, `Fear` και `Glengarry Glen Ross`, η ιδέα πάει ακόμα πιο πέρα. «Ολοι λέμε ψέματα. Απλώς, εξαρτάται πόσο μεγάλο είναι το ψέμα και πόσο επηρεάζει τις ζωές αυτών που το λένε. Με συναρπάζει η ιδέα ότι οι άνθρωποι πολλές φορές κάνουν πράγματα που δεν συνειδητοποιούν - οι θεατές μπορεί να καταλαβαίνουν τη συμπεριφορά του χαρακτήρα, αλλά ο ίδιος ο χαρακτήρας δείχνει να μην καταλαβαίνει γιατί κάνει ό,τι κάνει. Επίσης, η διπλή ζωή του χαρακτήρα είναι πολύ κοντά στην ίδια τη φύση του κινηματογράφου: μπορείς να δεις και ν` ακούσεις ένα χαρακτήρα να βλέπει ή να κάνει κάτι και να συνειδητοποιείς ότι σκέφτεται κάτι τελείως διαφορετικό», επισημαίνει ο σκηνοθέτης.
Σύμφωνα με την παραγωγό Ελέιν Γκόλντσμιθ- Τόμας η ιδέα της ταινίας προέκυψε από μία συζήτηση που είχε με τον σύζυγό της Ντάνιελ Τόμας: «Σκεφτήκαμε ότι η ιδέα της online ανωνυμίας, όπου ο καθένας μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, ήταν ένα πολύ προκλητικό θέμα για να εξερευνήσει κανείς. Είναι ένας επικίνδυνος τζόγος να υποθέσεις ότι το πρόσωπο στο οποίο μιλάμε online είναι αυτός που λέει ότι είναι. Ετσι, αρχίσαμε να φτιάχνουμε ιστορίες για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν ο εικονικός κόσμος ενός ανθρώπου συγκρουστεί με τον πραγματικό του κόσμο. Και έτσι γεννήθηκε η `Αποπλάνηση ενός Ξένου`.»
Η Χάλι Μπέρι αναφέρει ότι τη γοήτευσε πολύ ο χαρακτήρας της, τον οποίο βρίσκει πολύ διαφορετικό από το ρεπερτόριό της- εκτός από μία κοινή κλωστή που συνδέει όλους τους χαρακτήρες που έχει ενσαρκώσει. «Μου αρέσει να υποδύομαι βασανισμένους ανθρώπους. Δεν ξέρω τι λέει αυτό για εμένα, αλλά πραγματικά μου αρέσει να μπαίνω στο μυαλό κάποιου που είναι κάπως απεγνωσμένος, κάπως χτυπημένος από τη ζωή. Ο χαρακτήρας που υποδύομαι είναι πολύ ευάλωτος, αλλά επίσης πολύ ζωντανός και βρίσκει τη δύναμη του σιγά-σιγά κατά τη διάρκεια της ταινίας. Είναι πολύ ωραίο να ενσαρκώνω έναν τέτοιο χαρακτήρα...» αναφέρει χαρακτηριστικά η βραβευμένη με Oσκαρ ηθοποιός.
«Δεν μπορείς να εκτιμήσεις ολοκληρωτικά πόσο σύνθετη είναι η ερμηνεία της Χάλι, αν δεν δεις την ταινία για δεύτερη φορά. Οταν το κάνεις, βλέπεις ότι υπήρχαν στοιχεία από την αρχή και αντιδράσεις που μπορεί να είχες χάσει την πρώτη φορά. Ουσιαστικά, έπρεπε να παίξει τον χαρακτήρα σε τρία διαφορετικά επίπεδα: σαν Ροβένα Πράις, σαν Κάθριν Πογκ, και σαν Βερόνικα. Την βλέπαμε να αλλάζει την κάθε ερμηνεία της ανάλογα με το ποια μάσκα φόραγε κάθε φορά. Ήταν πραγματικά αξιοσημείωτο!», σχολιάζει η παραγωγός για την Μπέρι.
«Νομίζω ότι η Ρο είναι αληθινά καλή ηθοποιός. Εξαιτίας της δουλειάς της σαν αστυνομική ρεπόρτερ, έχει γίνει πολύ καλή στο να υποκρίνεται, να φοράει διαφορετικά πρόσωπα και να αλλάζει κουστούμι, σαν τον χαμαιλέοντα. Για εκείνη, είναι ένας τρόπος επιβίωσης. Είναι μία γυναίκα σε αποστολή», εξομολογείται η Μπέρι και συνεχίζει: «Για μένα, παίζω τρεις ρόλους σε αυτή την ταινία. Είναι η Ρο που γίνεται όταν είναι με τον Μάιλς. Ο Μάιλς είναι ερωτευμένος μαζί της και αυτή δεν ανταποκρίνεται αλλά ξέρει πως να τον χειριστεί για να πάρει αυτό που θέλει. Μετά, γίνεται η Κάθριν, η προσωρινή υπάλληλος, που ποζάρει στη διαφημιστική εταιρία του Χάρισον Χιλ. Ντύνεται διαφορετικά, μιλά διαφορετικά, έχει μία τελείως διαφορετική αύρα. Τελευταία, είναι η αληθινή Ρο- η Ρο που αφήνει να φανεί σπάνια, που υπάρχει ίσως μόνο σε 5 σκηνές σε όλη την ταινία.»
Η Μπέρι σημειώνει ότι η συνεργασία της με τον Μπρους Γουίλις, που υποδύεται τον Χιλ, ήταν τουλάχιστον μία εμπειρία-έμπνευση! Ο ίδιος ο Γουίλις αναφέρει για τον ρόλο του: «Δεν νομίζω ότι κανείς σκέφτεται ποτέ τον εαυτό του σαν γυναικά. Νομίζω πως ο Χιλ αγαπά τις γυναίκες, είναι στο απόγειο της καριέρας του σαν αρχηγός της διαφημιστικής βιομηχανίας και δεν κρίνει τον εαυτό του. Βρίσκομαι κι εγώ στη δική μου μέση ηλικία τώρα και ακόμα απολαμβάνω τη ζωή. Νομίζω ότι και ο Χιλ απολαμβάνει τη δική του...»
Ενας λόγος που ο Μπρους Γουίλις απολαμβάνει τη ζωή του είναι άλλωστε και οι ευτυχείς συνεργασίες. «Σπάνια παίρνω ρόλους μέρος των οποίων είναι και το τόσο απροκάλυπτο φλερτ! Σίγουρα δεν μπορείς να πεις ότι κακοπέρασα- το μόνο που είχα να κάνω ήταν να φλερτάρω με τη Χάλι Μπέρι», γελά ο Γουίλις.
Το εκρηκτικό `δίδυμο` συμπληρώνει στο καστ ο Τζιοβάνι Ρίμπισι, o τεχνικός της Ροβένα που μάλλον είναι τσιμπημένος με την αφεντικίνα του. Και η Ρο είναι τελικά πρόθυμη να εκμεταλλευτεί τα ιδιαίτερα αισθήματά του προς εκείνη. Ο Ρίμπισι θεωρεί ότι ο Μάιλς όπως όλοι οι άλλοι χαρακτήρες της ταινίας, ζει μία διπλή ζωή: «Σαν τους χαρακτήρες του Μπρους και της Χάλι, υπάρχει και μία σκοτεινή πλευρά μέσα του κι αυτό τελικά είναι οικουμενικό.», σχολιάζει ο ηθοποιός.
Η παραγωγός προσθέτει: «Κάθε χαρακτήρας στην ταινία έχει ένα μυστικό και διαφορετικά κίνητρα που τον οδηγούν να βρει την αλήθεια. Ο Μάιλς είναι ένας γρίφος. Δεν θα σταματήσει παρά αν βρει όλα τα κομμάτια του παζλ. Κατά την ίδια έννοια, κι ο Μάιλς είναι έτσι ακριβώς. Δούλεψε πάρα πολύ με τον ρόλο του, προσέθεσε διαστάσεις, ανθρωπιά και πάθος. Μου άρεσε πραγματικά να τον βλέπω να μεταμορφώνεται σε Μάιλς.»
Ο Ρίμπισι καταλήγει: Στις ταινίες συνήθως προσηλωνόμαστε στο να ανακαλύψουμε τι είναι σατανικό, αλλά αυτό κάνει τα πράγματα άσπρα ή μαύρα. Στις πρόβες για αυτήν την ταινία, αποφασίσαμε να φύγουμε από αυτό το δίλημμα- οι άνθρωποι είναι πολύ πιο σύνθετοι από αυτό. Oλοι έχουμε τους δαίμονές μας.»
Η Νέα Υόρκη είναι ένας ακόμη χαρακτήρας στην ταινία και προσφέρει τον εαυτό της μοναδικά στα ηδονοβλεπτικά θέματά της. «Η ταινία έχει να κάνει με το τι βλέπουμε και τι παραβλέπουμε -και, τι καλύτερο μέρος για να συμβεί αυτό από την πόλη που ο ένας ζει πάνω στον άλλο... Πολλές φορές οι ζωές των ανθρώπων γίνονται η θέα σου...», αναφέρει χαρακτηριστικά η Γκόλντσμιθ-Τόμας.
Εκτός από την πόλη της Νέας Υόρκης, υπάρχει κι ένα άλλο περιβάλλον που γίνεται το σκηνικό της ταινίας: ο online κόσμος των chat rooms όπου ο καθένας μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. «`Η Αποπλάνηση ενός Ξένου` έχει να κάνει με αυτό που νομίζω ότι έχει γίνει σχεδόν κρίση: πώς οι άνθρωποι επικοινωνούν και σχετίζονται μεταξύ τους. Βασικά, έχουμε γίνει ξένοι μεταξύ μας. Οι οικογένειες έχουν διαλυθεί: δεν μιλούν μεταξύ τους, μέλη τους μετακομίζουν σε άλλα μέρη της χώρας. Ετσι οι άνθρωποι δεν έχουν σήμερα άλλους να τους υποστηρίξουν. Το ίντερνετ έχει γίνει μία κλωστή που μπορεί ενδεχομένως να συνδέσει τους ξένους μεταξύ τους. Είναι πολύ ελκυστικό, υπό αυτή την έννοια. Είναι πολύ ευκολότερο να γνωρίσεις κάποιον πληκτρολογώντας σε έναν υπολογιστή από το να τον αντιμετωπίσεις κατάματα. Πάντως αυτή η ανάγκη της επικοινωνίας είναι που κινεί την ταινία από την αρχή ως το τέλος. Ο εγγενής κίνδυνος και μαζί δράμα αυτής της ιστορίας είναι ότι πρόκειται για αληθινούς ξένους. Δεν μπορείς εκ των πραγμάτων να ξέρεις ποιος είναι στο δίκτυο- το πιο πιθανό είναι να σου αποδειχθεί τελείως διαφορετικός από αυτόν που περίμενες.», εξομολογείται ο σκηνοθέτης.
Η παραγωγός Ελέιν Γκόλντσμιθ-Τόμας ολοκληρώνει το θέμα με τα εξής: «Η ανωνυμία του Iντερνετ είναι το απόλυτα γοητευτικό ναρκωτικό. Οι κανόνες είναι πολύ διαφορετικοί online. Η αλήθεια είναι διαφορετική online. Οσο προσπαθούμε να συνδέσουμε τον κόσμο, τόσο αποσυνδεόμαστε από την πραγματικότητα κι από την αλήθεια. Και, κάποιες φορές, όταν ο πραγματικός κόσμος διασταυρώνεται με τον εικονικό, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι επικίνδυνα...»
Κυκλοφορει 10/9/2007 απο την AUDIOVISUAL
