ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.
Ιδρυτής
- Μηνύματα
- 30.058
- Reaction score
- 729
Προφανως εδω θα διηγηθουμε την πρωτη φορα που ακουσαμε ενα κομματι που μας εκανε μεγαλη εντυπωση και την αναλογη ιστορια φυσικα.
Επιλεγω, για την δικη μου ιστορια αυτο το κομματι:
[youtube]Vzgp37vo5rY[/youtube]
Η χρονια ειναι το 1977
Βρισκομαι εξω απο γνωστο δισκοπωλειο της εποχης(Αθηνα, καθετος Σινα, καταλαβατε?) μολις εχοντας αγορασει το καταπετασμα σε οτιδηποτε punk εχω βρει.
Μιλαω με εναν φιλο για τις αγορες που εχουμε κανει αλλα και για τις διασημοτητες που αντικριζουμε καθως μεσα στο καταστημα βρισκεται πολυ γνωστος μουσικοκριτικος τον οποιο εκτιμουσα τοσο πολυ καποτε ωστε αναγκαζομουν και αγοραζα ολοκληρο το περιοδικο στο οποιο εγραφε μονο και μονο για να διαβασω τα κειμενα του.
Νομιζω πως οι παλαιοτεροι εχουν ηδη καταλαβει για ποιον μιλαω...
Ο μουσικοκριτικος λοιπον εχει πιασει την κουβεντα με τον μαγαζατορα σχετικα με τον "δισκο της χρονιας" και "ασε με να σου βαλω λιγο ν'ακουσεις" και ολα τα σχετικα.
Εμεις απ'εξω.
Τελικα τον πειθει και στο πλατω αρχιζουν να παιζουν οι πρωτες νοτες απο το πιανο.
Κραταω την ανασα μου.
Μπαινει ο ρυθμος.
Τα ματια μου ειναι ορθανοιχτα.
Η φωνη.
Ξεχναω το %$#@ punk και ξαναμπαινω στο μαγαζι.
Καθως εχω μεινει αφραγκος ζηταω απο τον μαγαζατορα να επιστρεψω εναν απο τους δισκους και να αγορασω αυτον.
-Δεν γινεται μου απανταει
-Παρτους ολους πισω και δωσε μου αυτον τοτε επιμενω
-Δεν καταλαβες.Δεν γινεται γιατι δεν τον εχω ακομα.Ελα...τοτε και θα σου δωσω
Το πως περιμενα να περασουν οι ημερες δεν λεγεται.
Σε εκεινες τις αθωες μερες που ενας απλος δισκος μουσικης σημαινε τοσα πολλα...να, σαν να ξεπηδησε μεσα απο την "Χρονια της γατας"
Επιλεγω, για την δικη μου ιστορια αυτο το κομματι:
[youtube]Vzgp37vo5rY[/youtube]
Η χρονια ειναι το 1977
Βρισκομαι εξω απο γνωστο δισκοπωλειο της εποχης(Αθηνα, καθετος Σινα, καταλαβατε?) μολις εχοντας αγορασει το καταπετασμα σε οτιδηποτε punk εχω βρει.
Μιλαω με εναν φιλο για τις αγορες που εχουμε κανει αλλα και για τις διασημοτητες που αντικριζουμε καθως μεσα στο καταστημα βρισκεται πολυ γνωστος μουσικοκριτικος τον οποιο εκτιμουσα τοσο πολυ καποτε ωστε αναγκαζομουν και αγοραζα ολοκληρο το περιοδικο στο οποιο εγραφε μονο και μονο για να διαβασω τα κειμενα του.
Νομιζω πως οι παλαιοτεροι εχουν ηδη καταλαβει για ποιον μιλαω...
Ο μουσικοκριτικος λοιπον εχει πιασει την κουβεντα με τον μαγαζατορα σχετικα με τον "δισκο της χρονιας" και "ασε με να σου βαλω λιγο ν'ακουσεις" και ολα τα σχετικα.
Εμεις απ'εξω.
Τελικα τον πειθει και στο πλατω αρχιζουν να παιζουν οι πρωτες νοτες απο το πιανο.
Κραταω την ανασα μου.
Μπαινει ο ρυθμος.
Τα ματια μου ειναι ορθανοιχτα.
Η φωνη.
Ξεχναω το %$#@ punk και ξαναμπαινω στο μαγαζι.
Καθως εχω μεινει αφραγκος ζηταω απο τον μαγαζατορα να επιστρεψω εναν απο τους δισκους και να αγορασω αυτον.
-Δεν γινεται μου απανταει
-Παρτους ολους πισω και δωσε μου αυτον τοτε επιμενω
-Δεν καταλαβες.Δεν γινεται γιατι δεν τον εχω ακομα.Ελα...τοτε και θα σου δωσω
Το πως περιμενα να περασουν οι ημερες δεν λεγεται.
Σε εκεινες τις αθωες μερες που ενας απλος δισκος μουσικης σημαινε τοσα πολλα...να, σαν να ξεπηδησε μεσα απο την "Χρονια της γατας"