- Μηνύματα
- 28.176
- Reaction score
- 59
Η σκοτεινή πλευρά των Πινκ Φλόιντ
Όπως φαίνεται, δεν υπάρχει τίποτα- ούτε καν 250 εκατ. δολάρια- που να μπορεί να ενώσει και πάλι το διάσημο συγκρότημα του «Τhe dark side of the moon»
Συγκρούσεις, τρέλα και θάνατος στο παρασκήνιο των ροκ συναυλιών.
Οι οπαδοί των Ρink Floyd είναι μάλλον αισιόδοξοι τύποι. Έτσι τουλάχιστον φάνηκε από τις περσινές τους συζητήσεις στα μπλογκ, όπου μιλούσαν για την πιθανότητα μιας περιοδείας μέσα στο 2009. Σε αυτήν θα ενώνονταν και πάλι, για πρώτη φορά μετά το 1980, οι δημιουργοί του θρυλικού άλμπουμ «Τhe dark side of the moon» («Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού») το οποίο έχει πουλήσει περισσότερα από 40 εκατομμύρια αντίτυπα.
Από τις πάμπολλες προσπάθειες που έχουν γίνει για την επανένωση του συγκροτήματος, μόνο εκείνη του Μπομπ Γκέλντοφ απέδωσε. Το 2005 τα 4 μέλη έπαιξαν και πάλι για 18 λεπτά στο «Live 8». Έκτοτε η μεγαλύτερη εταιρεία συναυλιών στον κόσμο τούς προσφέρει 250 εκατομμύρια δολάρια- καθαρό κέρδος- προκειμένου να πραγματοποιήσουν περιοδεία στη Βόρεια Αμερική.
Οι Ρink Floyd, βέβαια, αρνήθηκαν, με πρώτο και καλύτερο τον Ντέιβιντ Γκίλμουρ. Ο κιθαρίστας του γκρουπ - ο οποίος είπε πως η εμφάνισή τους στο «Live 8» έμοιαζε «σαν να ξανακοιμάσαι με την πρώην σύζυγό σου»- ετοίμαζε την πιο φιλόδοξη σόλο περιοδεία του, με στόχο να διαρκέσει από το 2006 έως τα τέλη του 2008. Βασικός στο γκρουπ του Γκίλμουρ ήταν ο κιμπορντίστας των Ρink Floyd Ρικ Ράιτ, η αποπομπή του οποίου το 1979 οδήγησε σε έντονες συγκρούσεις μεταξύ των τριών εναπομεινάντων μουσικών σχετικά με το ποιος κατέχει το όνομα του συγκροτήματος.
Μάταιες ελπίδες. Το γεγονός ότι ο Ράιτ αποκατέστησε τη φιλία του με τον Γκίλμουρ- αλλά και με τον ντράμερ Νικ Μέισον και τον μπασίστα Ρότζερ Γουότερς - έκανε τους οπαδούς του συγκροτήματος να ελπίζουν. Μάταια. Ο Ρικ Ράιτ πέθανε από καρκίνο τον Σεπτέμβριο, απώλεια η οποία, όπως και ο θάνατος του Σιντ Μπάρετ το 2006, προκάλεσε έναν τεράστιο αριθμό νεκρολογιών, ασυνήθιστο για έναν μουσικό. Έφερε, επίσης, στο φως τις εναλλασσόμενες συμμαχίες που χαρακτήρισαν την καριέρα των Ρink Floyd.
Ο Γουότερς ήταν εκείνος που είχε δημιουργήσει προβλήματα ως αυτόκλητος αρχηγός του γκρουπ, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο στον τελευταίο δίσκο που έκαναν μαζί, το «Final Cut», να βάλει υπότιτλο «Ρέκβιεμ για το μεταπολεμικό όνειρο, του Ρότζερ Γουότερς». Στα 25 χρόνια που ακολούθησαν ο Ουόλτερς αυτοχαρακτηρίσθηκε ως «η δημιουργική ιδιοφυΐα πίσω από τους Ρink Floyd». Ο Μέισον, αποχαιρετώντας τον Ράιτ, τον χαρακτήρισε ως τον «πιο υποτιμημένο», καθώς η δική του δεξιοτεχνία στα κίμπορντ ήταν εκείνη που έδινε τον ξεχωριστό τόνο του συγκροτήματος, μεταξύ «ενός κυκεώνα από σόλο κιθάρες», θέλοντας έτσι να μειώσει και τη συμβολή του Γκίλμουρ.
Η ιστορία του διάσημου συγκροτήματος σημαδεύτηκε εξ αρχής από συγκρούσεις μεταξύ των μελών του. Ο Μέισον και ο Γουότερς ήταν δεμένοι και έτσι ο Ράιτ συνδέθηκε με τον Μπάρετ, ο οποίος σταδιακά έκανε όλο και μεγαλύτερη χρήση LSD με αποτέλεσμα να χάσει τα λογικά του. Έτσι κλήθηκε ο Γκίλμουρ να τον αντικαταστήσει, συμβάλλοντας σημαντικά στο «Τhe dark side of the moon» του 1973. Οι υπόλοιποι πείραζαν ενοχλητικά τον Ράιτ, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 δεν είχε έμπνευση λόγω ενός δύσκολου διαζυγίου, ο Μέισον δεν ήθελε να κάνει περιοδείες και κανείς δεν ήθελε να έχει παρτίδες με τους υπόλοιπους τρεις.
Μόνο για χρήματα δεν τσακώνονταν
Όταν οι Ρink Floyd έφθασαν να διώξουν τον Ράιτ, η δημιουργική τους δύναμη χάθηκε- για τα επόμενα 5 χρόνια ήταν το συγκρότημα του Ρότζερ Γουότερς. Έτσι άρχισε η σύγκρουση για τον έλεγχο του ονόματος, που δεν οδήγησε πουθενά. Σήμερα, κανείς από τους τρεις δεν έχει ανάγκη να εμφανισθεί. Οι περιουσίες τους είναι γύρω στα 80 εκατομμύρια λίρες και τα σπίτια τους πολυτελή. Άλλωστε, τα χρήματα ήταν το μοναδικό πράγμα για το οποίο δεν φιλονικούσαν.
Οι πιθανότητες να επανενωθούν υπό το όνομα Ρink Floyd είναι ελάχιστες. Υπάρχουν πάντα οι συγκρούσεις χαρακτήρων, αλλά και οι μουσικές τους διαφορές. Και όπως λέει ο Μέισον, «είναι σχεδόν απίθανο να πείσεις τον Ρότζερ και τον Ντέιβιντ να παίξει ο ένας τραγούδια του άλλου».
ΤΗΕ ΤΙΜΕS
Όπως φαίνεται, δεν υπάρχει τίποτα- ούτε καν 250 εκατ. δολάρια- που να μπορεί να ενώσει και πάλι το διάσημο συγκρότημα του «Τhe dark side of the moon»
Συγκρούσεις, τρέλα και θάνατος στο παρασκήνιο των ροκ συναυλιών.
Οι οπαδοί των Ρink Floyd είναι μάλλον αισιόδοξοι τύποι. Έτσι τουλάχιστον φάνηκε από τις περσινές τους συζητήσεις στα μπλογκ, όπου μιλούσαν για την πιθανότητα μιας περιοδείας μέσα στο 2009. Σε αυτήν θα ενώνονταν και πάλι, για πρώτη φορά μετά το 1980, οι δημιουργοί του θρυλικού άλμπουμ «Τhe dark side of the moon» («Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού») το οποίο έχει πουλήσει περισσότερα από 40 εκατομμύρια αντίτυπα.
Από τις πάμπολλες προσπάθειες που έχουν γίνει για την επανένωση του συγκροτήματος, μόνο εκείνη του Μπομπ Γκέλντοφ απέδωσε. Το 2005 τα 4 μέλη έπαιξαν και πάλι για 18 λεπτά στο «Live 8». Έκτοτε η μεγαλύτερη εταιρεία συναυλιών στον κόσμο τούς προσφέρει 250 εκατομμύρια δολάρια- καθαρό κέρδος- προκειμένου να πραγματοποιήσουν περιοδεία στη Βόρεια Αμερική.
Οι Ρink Floyd, βέβαια, αρνήθηκαν, με πρώτο και καλύτερο τον Ντέιβιντ Γκίλμουρ. Ο κιθαρίστας του γκρουπ - ο οποίος είπε πως η εμφάνισή τους στο «Live 8» έμοιαζε «σαν να ξανακοιμάσαι με την πρώην σύζυγό σου»- ετοίμαζε την πιο φιλόδοξη σόλο περιοδεία του, με στόχο να διαρκέσει από το 2006 έως τα τέλη του 2008. Βασικός στο γκρουπ του Γκίλμουρ ήταν ο κιμπορντίστας των Ρink Floyd Ρικ Ράιτ, η αποπομπή του οποίου το 1979 οδήγησε σε έντονες συγκρούσεις μεταξύ των τριών εναπομεινάντων μουσικών σχετικά με το ποιος κατέχει το όνομα του συγκροτήματος.
Μάταιες ελπίδες. Το γεγονός ότι ο Ράιτ αποκατέστησε τη φιλία του με τον Γκίλμουρ- αλλά και με τον ντράμερ Νικ Μέισον και τον μπασίστα Ρότζερ Γουότερς - έκανε τους οπαδούς του συγκροτήματος να ελπίζουν. Μάταια. Ο Ρικ Ράιτ πέθανε από καρκίνο τον Σεπτέμβριο, απώλεια η οποία, όπως και ο θάνατος του Σιντ Μπάρετ το 2006, προκάλεσε έναν τεράστιο αριθμό νεκρολογιών, ασυνήθιστο για έναν μουσικό. Έφερε, επίσης, στο φως τις εναλλασσόμενες συμμαχίες που χαρακτήρισαν την καριέρα των Ρink Floyd.
Ο Γουότερς ήταν εκείνος που είχε δημιουργήσει προβλήματα ως αυτόκλητος αρχηγός του γκρουπ, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο στον τελευταίο δίσκο που έκαναν μαζί, το «Final Cut», να βάλει υπότιτλο «Ρέκβιεμ για το μεταπολεμικό όνειρο, του Ρότζερ Γουότερς». Στα 25 χρόνια που ακολούθησαν ο Ουόλτερς αυτοχαρακτηρίσθηκε ως «η δημιουργική ιδιοφυΐα πίσω από τους Ρink Floyd». Ο Μέισον, αποχαιρετώντας τον Ράιτ, τον χαρακτήρισε ως τον «πιο υποτιμημένο», καθώς η δική του δεξιοτεχνία στα κίμπορντ ήταν εκείνη που έδινε τον ξεχωριστό τόνο του συγκροτήματος, μεταξύ «ενός κυκεώνα από σόλο κιθάρες», θέλοντας έτσι να μειώσει και τη συμβολή του Γκίλμουρ.
Η ιστορία του διάσημου συγκροτήματος σημαδεύτηκε εξ αρχής από συγκρούσεις μεταξύ των μελών του. Ο Μέισον και ο Γουότερς ήταν δεμένοι και έτσι ο Ράιτ συνδέθηκε με τον Μπάρετ, ο οποίος σταδιακά έκανε όλο και μεγαλύτερη χρήση LSD με αποτέλεσμα να χάσει τα λογικά του. Έτσι κλήθηκε ο Γκίλμουρ να τον αντικαταστήσει, συμβάλλοντας σημαντικά στο «Τhe dark side of the moon» του 1973. Οι υπόλοιποι πείραζαν ενοχλητικά τον Ράιτ, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 δεν είχε έμπνευση λόγω ενός δύσκολου διαζυγίου, ο Μέισον δεν ήθελε να κάνει περιοδείες και κανείς δεν ήθελε να έχει παρτίδες με τους υπόλοιπους τρεις.
Μόνο για χρήματα δεν τσακώνονταν
Όταν οι Ρink Floyd έφθασαν να διώξουν τον Ράιτ, η δημιουργική τους δύναμη χάθηκε- για τα επόμενα 5 χρόνια ήταν το συγκρότημα του Ρότζερ Γουότερς. Έτσι άρχισε η σύγκρουση για τον έλεγχο του ονόματος, που δεν οδήγησε πουθενά. Σήμερα, κανείς από τους τρεις δεν έχει ανάγκη να εμφανισθεί. Οι περιουσίες τους είναι γύρω στα 80 εκατομμύρια λίρες και τα σπίτια τους πολυτελή. Άλλωστε, τα χρήματα ήταν το μοναδικό πράγμα για το οποίο δεν φιλονικούσαν.
Οι πιθανότητες να επανενωθούν υπό το όνομα Ρink Floyd είναι ελάχιστες. Υπάρχουν πάντα οι συγκρούσεις χαρακτήρων, αλλά και οι μουσικές τους διαφορές. Και όπως λέει ο Μέισον, «είναι σχεδόν απίθανο να πείσεις τον Ρότζερ και τον Ντέιβιντ να παίξει ο ένας τραγούδια του άλλου».
ΤΗΕ ΤΙΜΕS
