- Μηνύματα
- 37
- Reaction score
- 82
Μικρό σχόλιο για τον δίσκο "Τα κλειδιά" του Θοδωρή Κοτονιά και της κομπανίας "Μακρινά Ξαδέρφια".
Κυκλοφορία περυσινή (άρα με τα δισκογραφικά μας μέτρα ακόμη φρέσκια) μια συλλογή 13 τραγουδιών (συν μια 2η εκτέλεση του ομότιτλου τραγουδιού του δίσκου), με μίξη στοιχείων λαικών, έντεχνων και παραδοσιακών, σε χαμηλούς τόνους και ιδιαίτερη ελαφρά μελαγχολική διάθεση, η οποία ενίοτε ανατρέπεται από τον ελπιδοφόρο στίχο. Παραδοσιακά τα στιχουργικά θέματα (έρωτας, μοναξιά, φευγιό, θάνατος, όνειρα), χωρίς δηλαδή εκπλήξεις, αλλά με μια συνολική φόρμα που έχει άποψη και ύφος. Τα περισσότερα τραγούδια είναι σε μουσική, στιχους και ερμηνεία του ίδιου του Κοτονιά.
Το καλύτερο τραγούδι του δίσκου είναι προφανώς το "Κλειδιά" που δίνει και τον τίτλο, αλλά προσωπικά θα ξεχωρίσω την 'Ανοιξη" και το "Κάποιος λείπει από την παρέα".
Φροντισμένη παραγωγή ο δισκος, με καλαίσθητο εξώφυλλο, πλήρες βιβλιαράκι στο εσωτερικό, ενώ η ηχοληψία δεν υστρεί κάπου ιδιαίτερα, ίσως όμως να μπορούσε να γίνει μια διαφορετική ισοστάθμιση των οργάνων, καθώς μερικά γυρίσματα τους "χάνονται" σε χαμηλές στάθμες.
Συστήνεται, γιατί αν και δεν είναι καινοτομική δουλειά, έχει προσωπικό στυλ, δεν καταφεύγει σε ευκολίες, δίνει μια αίσθηση ειλικρίνειας και συνολικά μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μια αυτόνομη και πετυχημένη σμίξη ελληνικών μουσικών ταυτοτήτων.
Μια συνέντευξη του Κοτονιά στο TVXS
http://tvxs.gr/news/moysiki/tvxs-synenteyksi-thodoris-kotonias-«apo-moni-tis-i-moysiki-einai-agapi»
To "Κλειδιά" στο Youtube
Αυτονόητο είναι (αλλα πρέπει να αναφερθεί) ότι τον Κοτονιά, την μπάντα, τους παραγωγούς και την δισκογραφική εταιρία ούτε τους γνωρίζω, ούτε έχω οποιαδήποτε σχέση μαζί τους.
Κυκλοφορία περυσινή (άρα με τα δισκογραφικά μας μέτρα ακόμη φρέσκια) μια συλλογή 13 τραγουδιών (συν μια 2η εκτέλεση του ομότιτλου τραγουδιού του δίσκου), με μίξη στοιχείων λαικών, έντεχνων και παραδοσιακών, σε χαμηλούς τόνους και ιδιαίτερη ελαφρά μελαγχολική διάθεση, η οποία ενίοτε ανατρέπεται από τον ελπιδοφόρο στίχο. Παραδοσιακά τα στιχουργικά θέματα (έρωτας, μοναξιά, φευγιό, θάνατος, όνειρα), χωρίς δηλαδή εκπλήξεις, αλλά με μια συνολική φόρμα που έχει άποψη και ύφος. Τα περισσότερα τραγούδια είναι σε μουσική, στιχους και ερμηνεία του ίδιου του Κοτονιά.
Το καλύτερο τραγούδι του δίσκου είναι προφανώς το "Κλειδιά" που δίνει και τον τίτλο, αλλά προσωπικά θα ξεχωρίσω την 'Ανοιξη" και το "Κάποιος λείπει από την παρέα".
Φροντισμένη παραγωγή ο δισκος, με καλαίσθητο εξώφυλλο, πλήρες βιβλιαράκι στο εσωτερικό, ενώ η ηχοληψία δεν υστρεί κάπου ιδιαίτερα, ίσως όμως να μπορούσε να γίνει μια διαφορετική ισοστάθμιση των οργάνων, καθώς μερικά γυρίσματα τους "χάνονται" σε χαμηλές στάθμες.
Συστήνεται, γιατί αν και δεν είναι καινοτομική δουλειά, έχει προσωπικό στυλ, δεν καταφεύγει σε ευκολίες, δίνει μια αίσθηση ειλικρίνειας και συνολικά μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μια αυτόνομη και πετυχημένη σμίξη ελληνικών μουσικών ταυτοτήτων.
Μια συνέντευξη του Κοτονιά στο TVXS
http://tvxs.gr/news/moysiki/tvxs-synenteyksi-thodoris-kotonias-«apo-moni-tis-i-moysiki-einai-agapi»
To "Κλειδιά" στο Youtube
Αυτονόητο είναι (αλλα πρέπει να αναφερθεί) ότι τον Κοτονιά, την μπάντα, τους παραγωγούς και την δισκογραφική εταιρία ούτε τους γνωρίζω, ούτε έχω οποιαδήποτε σχέση μαζί τους.
