Ιατρός και Θεάματα

[Cine Gear]

Ιατρός και Θεάματα

Η «ιατρική ψυχαγωγία» είναι καινοφανής όρος στην ιστορία του θεάματος. Κι όμως, κερδίζει όλο και περισσότερους φανατικούς θαυμαστές. Ανταποκρίνεται όμως στην αλήθεια της ιατρικής πραγματικότητας;

στορίες ιατρικής φαντασίας ή πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας; Οι ιατρικές τηλεοπτικές σειρές αποδεικνύονται εξαιρετικά δημοφιλείς, προσελκύοντας εκατομμύρια τηλεθεατές ανά τον πλανήτη. Ορισμένες από αυτές αποσπούν ένθερμες κριτικές και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι παρακολουθούνται ευχάριστα προσφέροντας όχι μόνο το απαραίτητο μείγμα δράματος και σασπένς αλλά και την εντύπωση ότι διευρύνουν τις επιστημονικές γνώσεις μας. Και όσο και αν κατά βάθος ξέρουμε ότι στην πραγματική ζωή ποτέ δεν θα έχουμε την τύχη να μας αναλάβει ένας γιατρόςΣέρλοκ Χολμς σαν τον δρα Χάουζ ή μια γοητευτική ειδικευόμενη πρόθυμη να κρατήσει το χέρι μας σαν τη Μέρεντιθ Γκρέι, εμείς οι κοινοί θνητοί, απαίδευτοι στα ιατρικά θέματα, θεωρούμε ότι, τουλάχιστον στην ιατρική πλευρά τους, τα όσα βλέπουμε να εκτυλίσσονται στις οθόνες μας είναι σε γενικές γραμμές αληθοφανή.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γνώσεις του κοινού σχετικά με θέματα όπως η επείγουσα αντισύλληψη ή ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων, που αποτελεί κύρια αιτία για τον καρκίνο του τραχήλου και της μήτρας, αυξήθηκαν σημαντικά όταν αυτά παρουσιάστηκαν σε επεισόδια ιατρικών τηλεοπτικών σειρών. Διαπιστώνοντας, ύστερα από έρευνα, την απήχηση της σειράς «Στην Εντατική» ιατρικοί σύμβουλοι ήρθαν σε επαφή με τους παραγωγούς της ώστε να τη χρησιμοποιήσουν ως όχημα για να «διδάξουν» και να ενημερώσουν το κοινό γύρω από σημαντικά ή ευαίσθητα ιατρικά ζητήματα.

Η συγκεκριμένη σειρά θεωρείται γενικώς ότι έχει ισχυρά επιστημονικά διαπιστευτήρια, και σίγουρα δεν είναι η μόνη εφόσον οι σεναριογράφοι των ποιοτικών προγραμμάτων του είδους συνεργάζονται συνήθως με ειδικούς επιστήμονες. Αυτό, ωστόσο, δεν εξασφαλίζει απόλυτη ακρίβεια. Εκπρόσωποι του χώρου σημειώνουν ότι πολλές σκηνές τις οποίες ο τηλεθεατής παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα είναι πλήρως λανθασμένες από ιατρικής απόψεως.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα ενός επεισοδίου του «Grey΄s Αnatomy» στο οποίο η Μέρεντιθ, ο κεντρικός χαρακτήρας, πέφτει θύμα πνιγμού φθάνοντας κοντά στον θάνατο. Διασωληνώνεται και μιάμιση ώρα μετά, οι σωλήνες αφαιρούνται καθώς η ασθενής παρουσιάζει ξαφνικά σταθερό καρδιακό παλμό. Ανακτά αμέσως τις αισθήσεις της και μπορεί ακόμη και να... συζητάει! Οπως σχολιάζει απαντώντας σε σχετική έρευνα ηΣέριλ Εντουαρτς, νοσοκόμα και διευθύντρια του προγράμματος ροής των ασθενών στο Νοσοκομείο Caritas Ηoly Family στο Μethuen της Μασαχουσέτης, σε μια τέτοια περίπτωση ο ασθενής - αν καταφέρει να επιβιώσει- πρέπει να παραμείνει σε μηχανική υποστήριξη επί ημέρες και οπωσδήποτε δεν μπορεί να συνέλθει και να είναι σε θέση να συζητάει αμέσως μόλις αφαιρεθούν οι σωλήνες.

Στον αστερισμό της υπερβολής

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται λάθη που θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να στοιχίσουν τη ζωή σε ασθενείς και τα οποία παρατηρούνται κατά κόρον στα τηλεοπτικά νοσοκομεία. Σε αυτά οι γιατροί βάζουν στην Εντατική έναν ασθενή και στη συνέχεια... τον ξεχνούν: κανείς δεν τον παρακολουθεί ούτε επιβεβαιώνει ότι είναι ασφαλής στην κλίνη του. Οσες φορές συμβαίνει το αντίθετο, αυτός που στέκεται πάνω από το κεφάλι του είναι ο γιατρός και όχι οι νοσοκόμοι. Κάτι που απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα καθώς οι γιατροί, όπως όλοι γνωρίζουμε, κάνουν το πολύ μία επίσκεψη στους ασθενείς, ενώ το έργο της παρακολούθησης και της χορήγησης φαρμάκων εναπόκειται σχεδόν αποκλειστικά στο νοσηλευτικό προσωπικό. Το ίδιο ισχύει σε διαδικασίες όπως η χρήση απινιδωτή για την επαναφορά ασθενούς χωρίς καρδιακό παλμό ή συσκευών αιμοκάθαρσης. Από αυτήν τη λανθασμένη εικόνα φαίνεται να ξεφεύγει η σειρά «Στην Εντατική» η οποία παρουσιάζει κάποιους αυτόνομους χαρακτήρες νοσοκόμων που έχουν ενεργητικό ρόλο σε όσα συμβαίνουν στα επείγοντα του νοσοκομείου. Βέβαια και αυτοί μοιάζουν με... μοντέλα εν ώρα υπηρεσίας και ενώ γύρω τους επικρατεί πολλές φορές πανικός. Η Χέδερ Μουρ, φοιτήτρια Νοσηλευτικής και εκπαιδευόμενη στο Νοσοκομείο Caritas Ηoly Family, σημειώνει ότι«δεν μπορείς να βοηθάς τραυματισμένους ασθενείς με τέλεια κουπ. Τα μαλλιά είναι πιασμένα επάνω στην πραγματική ζωή σε τέτοιες καταστάσεις».

Τα κάνουν όλα και... συμφέρουν

Επίσης, οι τηλεοπτικοί γιατροί δεν κάνουν μόνο τη δουλειά του νοσηλευτικού προσωπικού αλλά και πολλών άλλων ιατρικών ειδικοτήτων. Στο «Grey΄s Αnatomy» οι νεαροί ειδικευόμενοι αναλαμβάνουν οι ίδιοι να βάλουν τον ασθενή στο μαγνητικό τομογράφο. Στο «Δρ Χάουζ» οι ίδιοι γιατροί που κάνουν διαγνώσεις γίνονται και... μικροβιολόγοι, ελέγχοντας τα δείγματα των ασθενών για ύπαρξη ιών, αλλά και ακτινολόγοι και μάλιστα σε σειρά εξειδικευμένων εξετάσεων. Περιττό δε να πούμε ότι τα αποτελέσματα των εξετάσεων βγαίνουν σε χρόνο dt, ακόμη και αν σε ένα πραγματικό εργαστήριο θα απαιτούνταν ημέρες. Οπως υπογραμμίζει οΑντριου Χολτζ, δημοσιογράφος ιατρικών θεμάτων και συγγραφέας του βιβλίου «Τhe Μedical Science of ΗouseΜD», «στην τηλεόραση δεν υπάρχουν ακτινολόγοι, ειδικοί εργαστηρίων, νοσοκόμες.Οι γιατροί κάνουν τα πάντα.Δεν υπάρχει η πολυπλοκότητα και η ομαδική δουλειά που αφορά το αληθινό σύστημα περίθαλψης».

Και φυσικά οι τηλεοπτικοί γιατροί τού «τα κάνω όλα και συμφέρω» αντιμετωπίζουν τις περιπτώσεις ασθενών με τέτοια επιτυχία ώστε όλοι τους, ακόμη και αν έπασχαν από τα πιο σοβαρά και σπάνια νοσήματα, γίνονται πάντοτε εντελώς καλά χωρίς να ταλαιπωρούνται ούτε από μια μικρή αναπηρία. «Στον αληθινό κόσμο της ιατρικής περίθαλψης,σπάνια η ιστορία τελειώνει με το “ζήσαμε εμείς καλά...”. Οι ασθενείς δεν επανέρχονται πάντοτε πλήρως»επισημαίνει ο κ. Χολτζ.

Η υπερβολή δεν κρύβεται μόνο στο προφίλ των γιατρών αλλά και σε εκείνο των ασθενών. Οι πραγματικοί ασθενείς ενός νοσοκομείου δεν ανήκουν πάντοτε στην ηλικιακή ομάδα των 20-40 ετών, όπως συμβαίνει κατά κόρον στην τηλεόραση. Δεν πάσχουν πάντοτε από «εξωτικές» ασθένειες, αλλά από πολύ πιο απλές και πεζές νόσους, όπως ο διαβήτης ή η καρδιακή ανεπάρκεια, για τις οποίες επίσης δεν υφίστανται «θαυματουργές» λύσεις αλλά αυτές οι απλές και πεζές θεραπείες που γνωρίζουν καλά εκατομμύρια άνθρωποι που επισκέπτονται τον διαβητολόγο ή τον καρδιολόγο.

Ο μεγάλος σαμάνος και τα ειδύλλια
«Η τηλεοπτική μυθολογία σχετικά με το ότι υπάρχουν οι μεγάλοι σαμάνοι της ιατρικής οι οποίοι παράγουν θαύματα,μπορεί να αποβεί επικίνδυνη.Δίνει μια λαθεμένη και υπερβολική αίσθηση σχετικά με το τι μπορεί να κάνει η ιατρική»υπογραμμίζει ο κ. Χολτζ.Σειρές όπως ιδιαιτέρως ο «Δρ Χάουζ» ενισχύουν τον μύθο σχετικά με το ότι κάθε ασθενής μπορεί να θεραπευθεί από ό,τι και αν πάσχει, φθάνει να βρει τον κατάλληλο γιατρό. Ποιος είναι αυτός; Ποιος άλλος από τον μετρ της διαφορικής διάγνωσης, τον δρα Χάουζ;

Πέρα όμως από το κομμάτι αυτής καθαυτής της νοσηλείας υπάρχουν... παραπλανήσεις που αφορούν τη γενικότερη συμπεριφορά των γιατρών. Σε ό,τι αφορά τον διάσημο ιδιότυπο χαρακτήρα του Γκρέγκορι Χάουζ, ο οποίος πολλές φορές είναι σαρκαστικός και αγενής με τους ασθενείς του, μια τέτοια συμπεριφορά στον αληθινό κόσμο των νοσοκομείων θα αποτελούσε αιτία πειθαρχικής ποινής και ενδεχομένως αφαίρεσης αδείας. Παρά τις δεοντολογικές αντιρρήσεις, μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό έντυπο «Αmerican Journal of Βioethics» υποστηρίζει ότι, εξαιτίας της απήχησης που έχουν και των συζητήσεων που προκαλούν όχι μόνο στο ευρύ κοινό αλλά και μεταξύ των φοιτητών και εκπροσώπων του ιατρικού επαγγέλματος, σειρές σαν τον «Δρ Χάουζ» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να περάσουν τα σωστά μηνύματα σε θέματα ηθικής και δεοντολογίας.

Ας μην ξεχάσουμε επίσης τα ειδύλλια που βασιλεύουν στην τηλεόραση ανάμεσα σε γιατρούς και νοσηλευτές, αλλά ενίοτε και σε γιατρούς με τους ασθενείς τους χωρίς καμία ανησυχία για τη δεοντολογία ή τις πειθαρχικές κυρώσεις. Ενώ ο κόσμος καίγεται και τα περιστατικά ακροβατούν επικίνδυνα μεταξύ ζωής και θανάτου, πίσω από κάθε πόρτα βλέπουμε μια ρομαντική στιγμή μεταξύ γιατρών- κάτι που στην πραγματική ζωή των νοσοκομείων τιμωρείται αν λαμβάνει χώρα εν ώρα εργασίας. Οχι ότι δεν συμβαίνει, παραδέχονται οι γνωρίζοντες. Δεν συμβαίνει όμως σε τέτοιον βαθμό. Σκεφτείτε λογικά: Οταν γίνεται χαμός από έκτακτα περιστατικά σε ένα νοσοκομείο, πόσο χρόνο έχουν γιατροί και νοσηλευτές να αναλώνονται τη μισή τουλάχιστον ημέρα σε ρομάντζα;

Πλαστικό νυστέρι μεγαλομανίας

Και πάλι στο πλαίσιο της ιατρικής δεοντολογίας και ηθικής, ένα μεγάλο «φάουλ», σύμφωνα με τους ειδικούς, έκαναν αυτοί που έγραψαν και έστησαν μιαν άλλη γνωστή τηλεοπτική ιατρική σειρά, η οποία αναγορεύεται σε αποθέωση της ίντριγκας, του μπότοξ και του πλαστικού στήθους. Δεν είναι άλλη από το «Νip/Τuck». Δύο πλαστικοί χειρουργοί που δεν έχουν ιερό και όσιο μπλέκουν συνεχώς σε ερωτικές περιπέτειες με τις πελάτισσές τους, οι οποίες μάλιστα γίνονται πελάτισσές τους λόγω της μεγαλομανίας τους και χωρίς να υπάρχει λόγος υποβολής τους σε πλαστική επέμβαση. Ολα αυτά όμως αποτελούν λεπτομέρειες στον βωμό του χρήματος. Μπορεί η συγκεκριμένη σειρά να έχει φανατικούς οπαδούς, έχει όμως εξοργίσει τους ειδικούς και μάλιστα σε επίσημο επίπεδο. Η Αμερικανική Εταιρεία Πλαστικών Χειρουργών εξέφρασε τις αντιρρήσεις της προτού καν βγει το πρώτο επεισόδιο του «Νip/Τuck» στον αέρα. Σε ανακοίνωσή της ανέφερε ότι το σόου «δεν αντιπροσωπεύει σε καμία περίπτωση τον τρόπο με τον οποίον φέρονται στους ασθενείς τους οι επαγγελματίες πλαστικοί χειρουργοί, τους οποίους διέπει η ηθική».

 

[Cine Gear]

Απάντηση: Ιατρός και Θεάματα

Ο Χάουζ δικαιώνεται

Πάντως, παρά τις υπερβολές υπάρχει δόση ιατρικής αλήθειας στις σειρές που βλέπουμε στην τηλεόραση. Ο κ. Χολτζ σημειώνει ότι η επιστήμη που κρύβεται πίσω από τα διάφορα σπάνια περιστατικά, τα οποία αντιμετωπίζει ο Χάουζ, βασίζεται στην αλήθεια. Σε αυτό συμφωνούν και οι περισσότεροι ειδικοί που παρακολουθούν τη σειρά η οποία, όπως φαίνεται, είναι ίσως η πιο δημοφιλής ιατρική σειρά στους κύκλους των γιατρών. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, το ψέμα εδώ δεν αφορά τόσο τις ασθένειες που παρουσιάζονται αλλά το πώς λειτουργεί το σύστημα υγείας για να τις αντιμετωπίσει. Για παράδειγμα ο δρ Γκρέγκορι Χάουζ είναι επικεφαλής μιας ομάδας τριών ειδικών που ασχολούνται μόνο με διαγνώσεις. Σε κάθε επεισόδιο η ομάδα αναλαμβάνει μια νέα υπόθεση σπάνιου νοσήματος και προσπαθεί να βρει την άκρη του... μίτου. Αυτά στην οθόνη. Διότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει η πολυτέλεια ύπαρξης ομάδων ειδικών που ασχολούνται αποκλειστικώς με διαγνώσεις ούτε η χρονική πολυτέλεια να ασχολούνται τρία άτομα με ένα περιστατικό τη φορά.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι εν λόγω σειρές αποτελούν ούτως ή άλλως μυθοπλασία σεναριακή αδεία, κάτι που ο τηλεθεατής γνωρίζει και άρα δεν επηρεάζεται. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Ερευνητές του τομέα της δημόσιας Υγείας διαπίστωσαν ότι η αρνητική επίδρασή τους είναι ιδιαιτέρως αισθητή σε ό,τι αφορά θέματα όπως η δωρεά οργάνων, η οποία παρουσιάζεται σχεδόν πάντοτε με λανθασμένο τρόπο στην τηλεόραση.

Καλύτερη η... πολλή ιατρική;
Το υποβόσκον μήνυμα όλων των τηλεοπτικών παραγωγών του είδους είναι τελικώς ότι η πολλή ιατρική είναι καλύτερη από τη λίγη, ότι τα νέα φάρμακα είναι απαραιτήτως καλύτερα σε σύγκριση με τα παλαιότερα και, πάνω από όλα, ότι τα πειραματικά φάρμακα προσφέρουν τη μεγαλύτερη ελπίδα ίασης για όλες τις ασθένειες. Ωστόσο στον πραγματικό κόσμο της ιατρικής, πολλές φορές οι λιγότερες ιατρικές παρεμβάσεις μπορεί να αποδειχθούν καλύτερες από τις πολλές. Τα νέα φάρμακα- όπως το στεροειδές αντιφλεγμονώδες Vioxx που αποσύρθηκε πριν από κάποια χρόνια από την παγκόσμια αγορά, καθώς αύξανε σημαντικά τον καρδιαγγειακό κίνδυνο των ασθενώνμπορεί να είναι χειρότερα από τα παλαιότερα. Και τα πειραματικά φάρμακα μπορεί να μην είναι καθόλου αποτελεσματικά. Συμπέρασμα: Να συνεχίσετε να παρακολουθείτε την αγαπημένη σας ιατρική σειρά με τον ίδιο ενθουσιασμό, αλλά να την αντιμετωπίσετε σαν είδος ψυχαγωγίας χωρίς να παίρνετε την ιατρική πλευρά της απολύτως τοις μετρητοίς.



ΜΙΝΙ ΛΕΞΙΚΟ

Λύκος: αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο αν και έχει διαφορετικές μορφές, ποτέ δεν ορίζεται απολύτως στη σειρά «Δρ Χάουζ», όπου αποτελεί έναν από τους πρώτους «υπόπτους» σε κάθε αίνιγμα που αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ο δαιμόνιος γιατρός. Η φράση«αρνητικό για λύκο»είναι από αυτές που, σε κάθε επεισόδιο, προετοίμαζαν τον θεατή για πολλαπλές συγκινήσεις επί τρεισήμισι ολόκληρα χρόνια. Ωσπου ξαφνικά, στο όγδοο επεισόδιο του τέταρτου κύκλου, ο Χάουζ ρωτάει τον μάγο ασθενή του ποια είναι η ομάδα αίματός του και μετά, γυρίζοντας στους συνεργάτες του, μονολογεί: «Φαίνεται ότι επιτέλους έχω μια περίπτωση λύκου». Η φράση έχει γεμίσει ιστοσελίδες επί ιστοσελίδων με σχόλια αποτελώντας την αφορμή για ένα «extra» στο DVD της σειράς.

Απινιδωτής: συσκευή που επαναφέρει τον καρδιακό παλμό του ασθενούς έπειτα από ανακοπή καρδιάς. Χρησιμοποιείται κατά κόρον σε όλες τις τηλεοπτικές σειρές. Στο «Δρ Χάουζ», οι ασθενείς επανέρχονται σχεδόν πάντα. Στο «Grey΄s Αnatomy» συμβαίνει το αντίθετο.

Εγκεφαλικό οίδημα: μπορεί να προκληθεί από ιογενή ή βακτηριακή φλεγμονή, τραύμα, ανεύρυ σμα και άλλες αιτίες. Από τα αγαπημένα συμπτώματα των σεναριογράφων του «Grey΄s Αnatomy» γιατί δίνει την ευκαιρία στον σούπερ χειρουργό δρα Σέπαρντ να επιδείξει τις ικανότητές του στο χειρουργικό τραπέζι.

Vicodin: ισχυρό οπιούχο αναλγητικό που περιέχει υδροκωδεΐνη και παρακεταμόλη. Το καταπίνει σε απίστευτες ποσότητες ο δρ Χάουζ για να καταπολεμήσει τον χρόνιο πόνο στο πόδι του. Οι απορίες των ειδικών αλλά και των τηλεθεατών είναι πολλές, τόσο σχετικά με την εξάρτηση του Χάουζ από το φάρμακο όσο και με το πώς είναι σε θέση να κάνει τις απίστευτες διαγνώσεις του υπό την επήρειά του, συχνά δε ύστερα από κατανάλωση αλκοόλ.

Ψυχολόγος: ειδικός ο οποίος καλείται να προσφέρει τη βοήθειά του όταν ο ασθενής παρουσιάζει εμφανώς σημάδια κάποιας ψυχολογικής διαταραχής όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση μιας νεαρής φοιτήτριας που, παρά την καλλίγραμμη σιλουέτα της, κάνει γαστρικό by pass για να αδυνατίσει («Grey΄s Αnatomy») ή μιας ασθενούς που ζητάει άχρηστες πλαστικές επεμβάσεις («Νip/ Τuck»). Η λέξη αυτή απουσιάζει συνήθως από τις τηλεοπτικές σειρές.

 

[Cine Gear]

Απάντηση: Ιατρός και Θεάματα

GREY΄S ANATOMY

AΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑΣ

Θεραπεύοντας το μελάνωμα

Το τελευταίο επεισόδιο του πέμπτου κύκλου του «Grey΄s Αnatomy»που προβλήθηκε εφέτος στις Ηνωμένες Πολιτείες, προκάλεσε αντιδράσεις από γιατρούς αλλά και από ασθενείς για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το θέμα του καρκίνου. Η Ιζι, από τους κεντρικούς ήρωες της σειράς, έχει μελάνωμα, θανατηφόρο καρκίνο του δέρματος ο οποίος έχει κάνει μετάσταση στο ήπαρ, στο έντερο και στον εγκέφαλο. Επειτα από αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις οι συνάδελφοί της προτείνουν δύο εναλλακτικές: επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου από τον εγκέφαλο η οποία θα της προκαλέσει προβλήματα μνήμης ή θεραπεία με ιντερλευκίνη-2, ένα εξαιρετικά τοξικό φάρμακο.

Σχολιάζοντας το επεισόδιο στην εφημερίδα «USΑ Τoday» ο ογκολόγοςΟτις Μπρόουλι, επικεφαλής της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου, δήλωσε ότι κανένας γιατρός δεν θα χορηγούσε ιντερλευκίνη-2 σε μια τέτοια περίπτωση γιατί μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία στον εγκέφαλο και εγκεφαλικά επεισόδια. Επίσης, όταν η χειρουργική επέμβαση έχει κινδύνους, οι γιατροί προτιμούν τη χειρουργική ακτινοθεραπεία. Η κύρια ένσταση των ειδικών είναι ότι το συγκεκριμένο επεισόδιο, το οποίο παρακολούθησαν 16,4 εκατομμύρια θεατές, είναι παραπλανητικό και δημιουργεί ψεύτικες ελπίδες.

Θα μπορούσε βεβαίως κάποιος να απαντήσει κυνικά ότι η Ιζι, σύμφωνα με ορισμένα προγνωστικά, τελικά δεν θα θεραπευθεί και θα οδηγηθεί προς την έξοδο εφόσον ηΚάθριν Χέιγκλ, η ηθοποιός που την υποδύεται, έχει άλλες ανειλημμένες τηλεοπτικές υποχρεώσεις. Το πρόβλημα όμως δεν εξαντλείται στην περίπτωσή της και μόνο.

Ποιος καρκίνος;
Στο τρίτο επεισόδιο του πρώτου κύκλου η δρ Γιανγκ προτείνει παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή ως θεραπεία ενός σοβαρού καρκίνου του παγκρέατος. Οπως επισημαίνουν οι γιατροί, ο συγκεκριμένος καρκίνος συνήθως εντοπίζεται μόνο σε προχωρημένο στάδιο και δεν επιδέχεται χειρουργική επέμβαση, ενώ η συγκεκριμένη τεχνική, εκτός του ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη, μειώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής χωρίς ουσιαστικά να προσφέρει αποτελέσματα. Επίσης πολύ συχνά στη σειρά ο όρος «καρκίνωμα» ή «προχωρημένο καρκίνωμα» χρησιμοποιείται λανθασμένα ως διάγνωση κάθε καρκίνου, ενώ, αν και υπάρχουν πολλές μορφές καρκίνου με διαφορετικές θεραπείες για την καθεμία, δεν διευκρινίζεται ποτέ ούτε ο τύπος ούτε η θέση του όγκου.

«Πολλοί άνθρωποι»τόνισε ο κ. Μπρόυλι«θεωρούν το πρόβλημα του καρκίνου πολύ απλούστερο από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Αυτό γιατί αντλούν την ιατρική τους ενημέρωση από τις ιατρικές σειρές.Οι τηλεοπτικές σειρές όμως είναι σε μεγάλο βαθμό φανταστικές και το ίδιο ισχύει και για μεγάλο μέρος της ιατρικής ενημέρωσης που προσφέρουν» .

Ο σούπερ χειρουργός και η νόσος του Πάρκινσον
Στον πρώτο κύκλο ο δρ Σέπαρντ μετατρέπεται εν μια νυκτί από γενικός χειρουργός σε νευροχειρουργό και σούπερ ειδικό του εγκεφάλου. Επίσης αναλαμβάνει έναν ασθενή με νόσο του Πάρκινσον χωρίς να συμβουλευθεί κανένα νευρολόγο και αποφασίζει, έπειτα από πρόταση της ειδικευόμενης Ιζι, να προχωρήσει σε εμφύτευση ηλεκτρικού διεγέρτη, μια τεχνική η οποία την εποχή εκείνη- το 2005- βρισκόταν σε πειραματικό στάδιο, τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και οι παρενέργειές της δεν θεωρούνταν αποδεδειγμένα και οπωσδήποτε δεν γινόταν σε οποιοδήποτε νοσοκομείο.

Ο ασθενής δίνει τη συγκατάθεσή του και ο σούπερ χειρουργός- ο οποίος σε άλλες περιπτώσεις αντιμετωπίζει και χειρουργεί ολομόναχος επείγοντα περιστατικά, ενώ το υπόλοιπο προσωπικό απλώς στέκεται γύρω του και παρακολουθεί- τον βάζει εσπευσμένα στο χειρουργείο χωρίς προηγουμένως να κάνει μαγνητική τομογραφία και άλλες απεικονίσεις που είναι απαραίτητες για να εντοπισθούν τα σημεία όπου θα γίνει η εμφύτευση. Η επέμβαση ολοκληρώνεται επιτυχώς, ο ασθενής συνέρχεται και φεύγει χωρίς κανένα δείγμα δυσκινησίας. Αυτά, λένε οι γιατροί, απλώς δεν γίνονται στην πραγματική ζωή. Για να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι την επομένη της προβολής του επεισοδίου τα τηλέφωνα των αμερικανών νευρολόγων έσπασαν από ασθενείς που ζητούσαν απεγνωσμένα εμφυτεύσεις.

ΔΡ ΧΑΟΥΖ
ΔΙΑΦΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΜΑΤΑ
Παράσιτο ή μύκητας;
Σε ένα επεισόδιο του πρώτου κύκλου ο γερουσιαστής Γκάρι Ράιτ καταρρέει σε δημόσια ομιλία του και παραπέμπεται στον Χάουζ για μια διακριτική και γρήγορη θεραπεία. Αφού αρχικά υποπτεύονται το σύνδρομο της επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας- κοινώς ΑΙDS-, ο Χάουζ και ο Φόρμαν τελικά διαπιστώνουν ότι πάσχει από τοξοπλάσμωση.«Η τοξοπλάσμωση»τον ενημερώνουν«είναι ένας σχετικά κοινός μύκητας που μπορεί να προσβάλει κάποιον αν φάει κρέας που δεν έχει μαγειρευτεί καλά ή αν πιάσει περιττώματα γάτας». Η τοξοπλάσμωση προκαλείται όντως από κακομαγειρεμένο κρέας και περιττώματα γάτας, μόνο που το τοξόπλασμα, το οποίο ευθύνεται για αυτήν, δεν είναι μύκητας αλλά παράσιτο.

Χειρουργείο χωρίς μάσκες;
Σε ένα από τα τελευταία επεισόδια του τρίτου κύκλου η ομάδα προβαίνει σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο μιας ασθενούς. Βλέπουμε το κρανίο της ανοιχτό στο χειρουργικό τραπέζι και τον Τσέιζ, την Κάμερον και τον Φόρμαν γύρω της. Ο Φόρμαν αφαιρεί ένα κομμάτι εγκεφαλικού ιστού. Ολα αυτά γίνονται χωρίς κανείς από τους γιατρούς να φορεί χειρουργική μάσκα. Και, ως κερασάκι στην τούρτα, ο Χάουζ- επίσης χωρίς μάσκα- απαθανατίζει το περιεχόμενο του κρανίου από κοντινή απόσταση με μια βιντεοκάμερα. Εννοείται ότι μια τέτοια σκηνή θα ήταν αδύνατη σε ένα πραγματικό χειρουργείο.

Πολλαπλό φάουλ στη σκλήρυνση κατά πλάκας
Το συγκεκριμένο «φάουλ» επαναλαμβάνεται συχνά από τους γιατρούς του δρος Χάουζ. Η ομάδα υποπτεύεται ότι ο ασθενής πάσχει από πολλαπλή σκλήρυνση (η γνωστή σκλήρυνση κατά πλάκας). Κάποιος από αυτούς- συνήθως ο Φόρμαν- αποφασίζει ενδοφλέβια χορήγηση ιντερφερόνης για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Το πρόβλημα είναι ότι η ιντερφερόνη, μακροπρόθεσμη θεραπεία για τη σκλήρυνση, δεν χορηγείται ενδοφλεβίως αλλά ενδομυϊκά ή υποδόρια. Τα οξέα επεισόδια σκλήρυνσης αντιμετωπίζονται συνήθως με ενδοφλέβια χορήγηση κορτικοστεροειδών.

TO BHMA