Κατι πρωτοποριακό αλλά και χρήσιμο.

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Ο γνωστός και φίλος απο παλιά,Αντώνης Χατζηκωνσταντής,ιδρυτής και μέτοχος της Stepcom,ενός καταστήματος που ειδικεύευται σε οπτικοακουστικά συστήματα,στην ιστοσελίδα του,έχει ξεκινήσει ένα θέμα,όπου με πρόλαβε,θέμα το οποίο μας αφορά πιστεύω όλους.
Πηγαίνετε λοιπόν σε αυτήν την διεύθυνση,www.stepcom.gr,και διαβάζοντας τα νέα του καταστήματος,θα μάθετε για την δημοσκόπηση που έχει γράψει,που σκοπό έχει, να βοηθήσει όλους εμάς τους καταναλωτές,στέλνοντας κάποιο email.

Περιμένω τις απόψεις σας επ'αυτού.

 

[Gebreselassie]

Πρωτοποριακό μεν, διαφωνώ καθέτως δε...

 

[ak1s]

Καλά, αυτό δεν έπρεπε να γίνεται έτσι κι αλλιώς; Στο εξωτερικό μπορείς να γυρίσεις πίσω ένα προϊόν μέσα σε 14 ή καμμιά φορά 30 μέρες, αν δεν σε ικανοποιεί πλήρως. Μέχρι αυτοκίνητα μπορείς να γυρίσεις πίσω, γιατί όχι έναν ενισχυτή;

 

[Costas Coyias]

Εγώ δεν κατάλαβα τί εννοεί. Αν μπορούσε να μας εξηγήσει...

 

[stergios]

Δεν κατάλαβα, που είναι η πρωτοπορεία?

Είναι νόμος της EU και του ελληνικού κράτους και μάλιστα όταν επιστρέφεις το προϊόν πρέπει να σου δίνουν τα χρήματα πίσω κι όχι κάτι σε είδος...
Μάλιστα έχει επιβληθεί τα τελευταία 2 χρόνια (ένα παράδειγμα: στο Carefour παλιά να θυμήσω αν επιστρέφαμε κάτι έδιναν credit ή το ίδιο, τώρα μας δίνουν τα χρήματα κι αν θέλεις το ίδιο πρέπει να πας να το αγοράσεις και να το πληρώσεις πάλι).

Απλά μου φαίνεται η περίοδος για την επιστροφή ορίζεται ανάλογα από το είδος ή τις υπηρεσίες (από 15 ως 30 ημέρες νομίζω).

 

[Gebreselassie]

Εγώ δεν κατάλαβα τί εννοεί. Αν μπορούσε να μας εξηγήσει...

Κι αυτό σωστό.
Ας μας διευκρινήσει τους όρους, για να το συζητήσουμε.

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Ελπίζω ο Αντώνης,να βρεί λίγο χρόνο και να γράψει λίγα λόγια,με σκοπό την πληροφόρησή μας.

 

[Αντώνης Χατζηκωνσταντής]

Καλησπέρα σας,

Η όλη ιδέα έχει ξεκινήσει, κάποια χρόνια πριν, όταν είδα ως καταστηματάρχης, τα χρήματα που έχαναν καταναλωτές, γιατί παρασύρθηκαν από ένα άρθρο σε περιοδικό ή έναν καλό πωλητή και αγόρασαν κάποιο μηχάνημα, που αποδείχθηκε στο τέλος ότι δεν ήταν αυτό που διάβασαν ή περίμεναν ότι θα είναι.
Το ποσοστό μείωσης του 30, 40, 50% στην αξία του μηχανήματος ως προϊόν ανταλλαγής, το μόνο που κατάφερε ήταν να δημιουργηθεί στοκ δευτερόχερων μηχανημάτων στα καταστήματα, με αποτέλεσμα και κεφάλαιο να δεσμεύει από αυτά, και στην ουσία κερδισμένοι να βγαίνουν αποκλειστικά οι εισαγωγείς που είχαν ΚΑΙ λιανική πώληση.

Από την άλλη, αυτή η ανταλλαγή δημιούργησε και μία δεύτερη εσωτερική αντιπαράθεση και αγορά, που ονομάζεται "μεταχειρισμένα".

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ανθρώπους να περιμένουν να βγεί 2ο χέρι το προϊόν που υπό κανονικές συνθήκες θα έπαιρναν καινούργιο και το χειρότερο για τα καταστήματα να υπάρχουν άνθρωποι που οποίοι αλωνίζουν τα διάφορα ιντερνετικά στοκατζίδικα ή δευτερόχερα ή δημοπρασίας χώρους, να εισάγουν κάτι και να το μεταπωλούν, με αποτέλεσμα τα μαγαζιά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι τιμές να ανεβαίνουν γιατί ο κάθε αντιπρόσωπος δεν θέλει να κλείσει τη δουλειά του.

Ερωτώ Γιατί να επιτρέπει, ο αντιπρόσωπος και ο κάθε αντιπρόσωπος, σε αυτούς τους ανθρώπους να "λυμαίνονται" το κόπο του, το χρήμα του, τη ζωή του την ίδια αφού από αυτό ζει και να μη δίνει ο ίδιος την ευκαιρία σε κάποιον να εκτιμήσει σωστά τη δουλειά του και το προϊόν του?

Σίγουρα για να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει πρώτα απ' όλα και οι δύο πλευρές να μάθουν να εμπιστεύνται τον άλλο.

Σας παραθέτω μερικά σχόλια από ανθρώπους που έχουν επικοινωνήσει μαζί μας, έχω επιλέξει 3 που δείχνουν και 3 διαφορετικές γνώμες.

Α) «Μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει εφικτό στην Ελλάδα; Πως θα γίνει, με ποιες «παγίδες», με ποιες δικλίδες ασφαλείας για τον πελάτη και τον έμπορο;



Δεν είμαστε χώρα παραγωγής, αυτό σημαίνει ότι το κόστος θα το επιβαρυνθούν οι έμποροι (δεν το πιστεύω) ή οι καταναλωτές (άρα ποιος ο λόγος γι’ αυτό που συζητάμε)?

Έχω φίλη που ζει στο εξωτερικό, που μου έλεγε το καλοκαίρι, ότι πήρε με «δοκιμή» μία ψηφιακή κάμερα και όταν γυρνούσε από τις διακοπές της θα την επέστρεφε στο μαγαζί, με τη δικαιολογία ότι δεν της κάνει και θα της έδιναν τα χρήματα πίσω με μία μικρή παρακράτηση. Κοινώς λειτούργησε το Ελληνικό δαιμόνιο. Χα! Χα!



Ο καταναλωτής (με τον εαυτό μου μέσα) κοιτάζει πώς να πάρει το καλύτερο με τα λιγότερα χρήματα και τα περισσότερα πλεονεκτήματα, θα εκτιμήσει αυτή την κίνηση ή θα την εκμεταλλευτεί ανάλογα με τη φίλη μου;

Είμαστε ώριμοι ως καταναλωτές (και εγώ μέσα) να συνεργαστούμε για την επιτυχή αυτή κίνηση, που την βλέπω με θετικό μάτι, αλλά και επιφύλαξη συνάμα;»



Β) «Κάλιο αργά παρά ποτέ. Επιτέλους στις ΗΠΑ αυτό γίνεται εδώ και 2ο χρόνια. Πιστεύω ότι είναι ένα απο τα βήματα που θα τονώσει την αγορά και θα ενθαρύννει τους καταναλωτές να μπούν στα εξειδικευμένα μαγαζιά και όχι στα super markets.»



Γ) «Δεν συμφωνώ πλήρως με την λογική που το θέτετε.

Ενδεχομένως η περίοδος χάριτος για ένα σύστημα να είναι λογική αλλά για εμπορικούς λόγους δεν μπορεί να ξεπερνά τις 2-3 μέρες, χρονικό πλαίσιο στο οποίο κανείς μουσικόφιλος δεν μπορεί να αξιολογήσει πλήρως μια συσκευή. Συνεπώς είναι εντελώς άσκοπο.



Από την άλλη δεν νοείται μουσικόφιλος που αγοράζει προϊόντα χωρίς να τα έχει ακούσει. Επιπλέον ο διανομέας - έμπορος - καταστηματάρχης δεν μπορεί να είναι υπόλογος για προϊόντα που δεν κατασκευάζει αλλά απλά εμπορεύεται "ως έχουν". Το ίδιο συμβαίνει και με όλα τα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας.»

Απόλυτα σεβαστές οι γνώμες των κυρίων και αν βρούμε τη χρυσή τομή, καταναλωτές και έμποροι, τότε πιστεύω κατά την ταπεινή μου γνώμη, ότι τα πράγματα θα πάνε προς το καλύτερο για όλους μας.

 

[Costas Coyias]

Μα, η ιδέα είναι πολύ καλή, και δεν χρειάζεται καν οποιαδήποτε βολιδοσκόπηση. Απλώς, προεκτείνει τον υφιστάμενο τρόπο λειτουργίας του συστήματος, αφού δίνει στον πελάτη την πρόσθετη δυνατότητα επιστροφής του αγαθού, υπό συγκεκριμένους όρους, που δεν μένει παρά να αποσαφηνίζονται γραπτώς και να υπογράφονται από αμφοτέρους, πωλητή και αγοραστή. Δεν νομίζω να υπάρξει αγοραστής που θα αρνηθεί να βάλει μια υπογραφή παραπάνω, όταν αυτή του αυξάνει τις επιλογές και την ευελιξία. Οπότε...

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Ελπίζω με αυτά που έγραψε ο Αντώνης,να λύθηκαν κάποιες απορίες,όμως μας αναγκάζει να σκεφθούμε λύσεις,για τις ερωτήσεις που μας δημιουργούνται,εάν ως καταναλωτές, ώριμα και κατασταλαγμένα άτομα,θέλουμε να τοποθετηθούμε.

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Φίλε stergio,πράγματι υπάρχει νόμος της ΕΟΚ,όμως αυτός λέει για προϊόντα χαλασμένα ή κατεστραμένα,δεν συμπεριλαμβάνει εμάς τους "άρρωστους",επειδή πχ. το χαμηλό που βγάζει,δεν γκρέμισε τον τοίχο του διπλανού διαμερίσματος,ή δεν έσπασε τα κρυστάλλινα ποτήρια απο τις υπερ υψηλές συχνότητες.
Ομως θα γνωρίζεις ότι στην Ελλάδα,πολλοί νόμοι,δεν εφαρμόζονται... :mrgreen:

 

[g.kar]

Η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ καταναλωτών για τα  θέματα που αφορούν τον χώρο του HiFi & HiEnd, πάντα είναι χρήσιμη εφόσον βέβαια στοχεύει σε  μία ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών που προσφέρουν σήμερα τα καταστήματα πωλήσεων.

Από την μία πλευρά υπάρχουν οι νόμοι που προστατεύουν τον καταναλωτή από την άλλη όμως θα πρέπει να υπάρχουν και οι αντίστοιχοι που προστατεύουν τον προμηθευτή.
Αντί να βιαστούμε να βγάλουμε κάποια  πρόχειρα συμπεράσματα, και δεδομένης της υποκειμενικότητας και του τρόπου αξιολόγησης των συστημάτων ήχου, θα ήταν προτιμότερο να οριοθετήσουμε τα δικαιώματα που θα έπρεπε να έχουν  οι καταναλωτές αλλά και οι προμηθευτές.

Ο νόμος σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επιτρέπει την επιστροφή ενός μηχανήματος επειδή ο αγοραστής του δεν έμεινε ικανοποιημένος από την ηχητική του απόδοση που είναι άλλωστε ένα καθαρά υποκειμενικό κριτήριο. Η επιστροφή θα πρέπει να γίνεται είτε στην περίπτωση εμφανούς βλάβης είτε στην  περίπτωση απόκλισης των μετρήσιμων τεχνικών χαρακτηριστικών με αυτά που επίσημα δηλώνει ο κατασκευαστής.
Στην δεύτερη περίπτωση το ιδανικό είναι να υπάρχει ένας ανεξάρτητος εξουσιοδοτημένος οργανισμός ο οποίος θα έχει την δυνατότητα να μετράει και να πιστοποιεί εγγράφως τον καταναλωτή για την συμβατότητα ή την μη συμβατότητα του εξοπλισμού που προμηθεύτηκε με βάση τα κύρια τεχνικά χαρακτηριστικά που δηλώνει ο κατασκευαστής.
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά θα πρέπει να είναι μετρήσιμα και σε καμία περίπτωση υποκειμενικά.   Ξεχάστε τα υποκειμενικά χαρακτηριστικά του τύπου  :  Διαφάνεια, σφιχτό χαμηλό, εστίαση, τρισδιάστατη εικόνα, γεμάτες και λαμπάτες μεσαίες  κλπ .
Τα ανωτέρω δεν είναι μετρήσιμα και ούτε ορίζονται.

Επομένως πως είναι δυνατόν να μου επιτρέπεται εμένα να επιστρέφω  έναν ενισχυτή που όταν τον πήγα στο σπίτι δεν έβγαζε το καλό χαμηλό που άκουγα στο κατάστημα με άλλα ηχεία και σε άλλο χώρο από τον δικό μου ?
Θα τον επιστρέψω όμως αν δεν μπορεί να βγάλει τα watt που δηλώνει ο κατασκευαστής του σε καθαρή αντίσταση 8 Ohm.  Θα τον επιστρέψω αν ακούγεται μόνο το ένα από τα δύο κανάλια ή αν το ποτενσιόμετρο κάνει θόρυβο κατά την κίνηση.

Με λίγα λόγια θέλω να έχω την βασική κάλυψη σαν καταναλωτής αλλά ταυτόχρονα να υπάρχει και ένας τρόπος να μπορώ να απευθυνθώ σε έναν ανεξάρτητο φορέα προστασίας του καταναλωτή ο οποίος θα προβαίνει στις απαραίτητες εκείνες  ενέργειες (μετρήσεις) πιστοποίησης της συσκευής που αγόρασα σύμφωνα με τα μετρήσιμα χαρακτηριστικά που δηλώνει ο κάθε κατασκευαστής.

Σαν καταναλωτές, είναι πιστεύω  αδύνατον να αποδείξουμε το δίκιο μας,  βασιζόμενοι μόνο σε μη μετρήσιμα και υποκειμενικά  κριτήρια αξιολόγησης.

Το καλύτερο βέβαια θα ήταν ο προμηθευτής να μας διαβεβαιώσει εγγράφως ότι προτίθεται να δεχτεί την  επιστροφή της συσκευής που αγοράσαμε σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο  η συσκευή που αγοράσαμε δεν μας ικανοποίησε όπως αναμέναμε.  Εγώ θα δεχόμουν και μία παρακράτηση του 7% της αξίας αγοράς της συσκευής από τον προμηθευτή αλλά μόνο στην περίπτωση μη ικανοποίησης  υποκειμενικών κριτηρίων.  Στην περίπτωση βλάβης ή αποκλίσεων σε μετρήσιμα τεχνικά χαρακτηριστικά ο προμηθευτής  οφείλει να αποζημιώνει τον καταναλωτή με το αντίστοιχο τίμημα (7%) και με ταυτόχρονη αντικατάσταση της συσκευής με άλλη καινούργια .

Αυτό θα ξεχωρίσει τους καλούς προμηθευτές από τους αρουραίους που έχουν γεμίσει την αγορά.

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Μιά απλούστερη μετάφραση αυτών που κατάλαβα,διαβάζοντας,αλλά και συνομιλώντας με τον Αντώνη είναι.

Θέλουμε να "δανειζόμαστε" μηχανήματα,ακριβά ή φτηνά απο τις αντιπροσωπείες ας πούμε?
Εάν ναί,με τι προϋποθέσεις.

Αυτές τις γνώμες τις δικές μας θέλει να μαζέψει με τα email που θα του στείλουμε,ούτως ώστε απο τα συμπεράσματα που θα βγούν,θα καταλάβει τι ακριβώς ζητάμε και θα πράξει ανάλογα,και είμαι σίγουρος ότι θα μας ενημερώσει.

Αντώνη,εάν κάπου κάνω λάθος,σε παρακαλώ,διόρθωσέ με.

 

[Gebreselassie]

Κατ' αρχάς να καλωσορίσω τον κο Χατζηκωνσταντή και θα μπω απ' ευθείας στο θέμα μας.

Μετά τις διευκρινήσεις του κου Χατζηκωνσταντή έγινε αντληπτό ότι η κίνηση αυτή δεν αφορά τα μαγαζιά που εμπορεύονται τα εν λόγω προϊόντα. Σαφώς αυτά θα υλοποιούν τις συμφωνίες, αλλά αυτά δεν θα ρισκάρουν απολύτως τίποτε, αφού αν δεν κάνω λάθος η προσπάθεια γίνεται για να πείσουμε τους αντιπροσώπους - διανομείς να δεχτούν την λογική μας μετακινώντας σε αυτούς τα έξοδα από «παράπλευρες» απώλειες. Και καλά θα κάνουμε βεβαίως βεβαίως, αν.... τους βρούμε.

Και εννοώ φυσικά ότι εν Ελλάδι, δύσκολα θα βρεις διανομείς (ή αλλιώς αντιπροσώπους), με την λογική του διανομέα. Διότι ο «διανομέας» τιμολογεί μόνο σε πελάτες που στο καταστατικό και στην σφραγίδα τους, αναγράφεται το δικαίωμα της εμπορίας του συγκεκριμένου είδους. Για πείτε μου πόσους τέτοιους γνωρίζετε? Εγώ κανέναν. Και άντε αυτό ας το αφήσουμε. Πείτε μου έναν διανομέα στην Ελλάδα που να έχει στις αποθήκες του 50 ζεύγη ναυτίλων 801 ή 20 ζεύγη Grande Utopia ή 20 ζεύγη MG20 ή 30 ζεύγη 3.6 ή και μικρότερα μοντέλα δηλαδή, κάποιον που δεν του κάνει κούκου πέντε πάνω πέντε κάτω.... Δεν υπάρχει κανείς γιατί πολύ απλά μιλάμε για αντιπροσώπους - διανομείς χωρίς στοκ, διανομείς που δουλεύουν κατά παραγγελία, όπως θα δούλευα κι εγώ δηλαδή μόνος μου! Τι κόστος να αναλάβει λοιπόν αυτός όταν δεν μπορεί καν να κινήσει το προϊόν όπως θα έπρεπε, με παρακαταθήκες και marketing? Αλλά ακόμη και αν το μπορούσε για ποιό λόγο να το κάνει? Αυτός που θα μετακυλήσει το δικό του κόστος?... Ας μην μιλάμε καλύτερα πλέον για αντιπροσώπους και διανομείς γιατί και η κουτσή Μαρία δικαιούται τον τίτλο...

Μήπως αντί να ζητούσαμε την αντικατάσταση των προϊόντων να ζητούσαμε καλύτερες πιστώσεις? Αν ο εδώ διανομέας έδινε 6μηνο θα υπήρχε λόγος να πας στον ελβετό που πουλάει cash only? Αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.

Εφόσον οι περισσότεροι λοιπόν αντιπρόσωποι στην Ελλάδα, δεν είναι παρά μαγαζιά που σε μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους, πέσανε επάνω στον κατασκευαστή ή στις περισσότερες των περιπτώσεων, σε κάποιον μεγαλοδιανομέα του εξωτερικού, το όλο εγχείρημα είναι άτοπο εκ των πραγμάτων, αφού η εμπορική αλυσίδα δεν λειτουργεί με νόμους αγοράς. Σε μια εμπορική αλυσίδα χωρίς νόμους, φυσικά και δεν μπορείς να προτείνεις πρωτοποριακά πράγματα.

Εξ αυτών μπορεί να δικαιολογηθεί πλήρως και η ύπαρξη αρκετού μεταχειρισμένου στοκ και φυσικά μπορούν να δικαιολογηθούν και οι αυξημένες τιμές που έχουν οι Έλληνες καταναλωτές σε σχέση με άλλους χωριατοευρωπαίους ή βλαχοαμερικάνους. Εκεί κύριοι υπάρχουν νόμοι, άτυποι και τυπικοί, με τους οποίους λειτουργεί η εμπορική αλυσίδα. Και ο μεγαλύτερος εξ αυτών είναι ότι το κέρδος τα μαγαζιά δεν το βγάζουνε από τους πελάτες τους. Από τους προμηθευτές τους το βγάζουνε.

Να σας πω ένα τραβηγμένο παράδειγμα παραλογισμού ελληνικής αγοράς.
Εδώ και 10-15 χρόνια η Hewlett Packard δουλεύει παράλληλα με τα κανονικά της προϊόντα και μια σειρά που λέγεται renewal. Τα εν λόγω προϊόντα λοιπόν είναι παλιάς ή όχι τεχνολογίας, καινούρια ή μεταχειρισμένα, στα οποία έχει αλλαχτεί η συσκευασία, έχει γίνει καλό service και πουλιούνται στους ίδιους κωδικούς με την ένδειξη "R". Τα εν λόγω προϊόντα προέρχονται από demo της Hewlett Packard και των πελατών της, από roll out μεγάλων πελατών (αλλαγή/αναβάθμιση εξοπλισμού) και από επιστροφές χαλασμένων. Στην πραγματικότητα μιλάμε για άψογα προϊόντα που όμως μπορεί να αγγίξουν την 45% μειωμένη τιμή σε σχέση με τα καινούρια, σε τιμές καθοριζόμενες αυστηρά από τον διανομέα. Και αναρωτιέται ο υποφαινόμενος. Μα κανένας Ελληνάρας δεν το πήρε χαμπάρι να κάνει χρυσές δουλειές? Και αμέσως μετά μου έρχεται στο μυαλό ο 394/96 περί προμηθειών δημοσίου, που επιβάλλει τα προϊόντα να είναι «καινούρια και αμεταχείριστα», αλλά και τον βλάχο που για να τρέξει «κεφάλαιο entry» θέλει P7 8.0GHz με κάρτα γραφικών χαγιαμπούσα. Παρόλα αυτά κάποιοι μάγκες αγοράζουν παλιά και τα πουλάνε για καινούρια.

Για να επανέλθω και επειδή είπα πολλά για τους αντιπροσώπους και μπορεί να παρεξηγηθώ, θέλω να γίνει σαφέστατα κατανοητό ότι για εμένα φταίνε τα μαγαζιά και όχι οι διανομείς. Τις ανταλλαγές τα μαγαζιά τις κάνανε και συνεχίζουν να τις κάνουν, όχι οι αντιπρόσωποι. Τα μαγαζιά μπουχτισμένα από τον εδώ αντιπρόσωπο επειδή δίνει μικρό margin, μπήκανε στο eBay να βρούνε να φέρουν το ίδιο πράγμα σε άλλη τιμή. Λες και το πρόβλημά τους αυτό είναι. Και μετά άντε πούλα το στοκ από μεταχειρισμένα... Από την άλλη το μεταχειρισμένο στην Ελλάδα είναι μια ξεχωριστή και άκρως κερδοφόρα μπίζνα που σοφίστηκαν μερικοί ανοιχτομάτηδες, έχοντας στο μυαλό τους ότι οι καταναλωτές είναι ζώα. Το ίδιο ισχύει και για την παραεισαγωγή ή αλλιώς την αγορά καινούριων προϊόντων από ξένα μαγαζιά και την μεταπώλησή τους εδώ, περνώντας δηλαδή από άλλο κανάλι και όχι από το επίσημο κανάλι διανομής. Και να σας πω κάτι? ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ...

Αγαπητέ κε Χατζηκωνσταντή, αν σταματήσει αυτός ο κατά τα άλλα παράλογος κύκλος, αρκετά μαγαζιά του είδους θα κλείσουν, όπως και αρκετοί αυτοκινητέμπορες το ίδιο, αφού κι αυτοί πλέον μεταχειρισμένα από το internet αγοράζουν...

Ας πάμε στις λάθος επιλογές.
Οι λάθος επιλογές των καταναλωτών, οφείλονται ΚΥΡΙΩΣ στους πωλητές τους, αλλά και στους ίδιους. Δηλαδή το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης είναι πάλι των μαγαζιών γιατί πολύ απλά ο καθένας σπρώχνει το προϊόν από το οποίο βγάζει περισσότερα. Αυτό είναι νόμος της αγοράς και δεν αλλάζει. Και δώστου οι δυσαρεστημένοι με το αποτέλεσμα πελάτες και να τα μεταχειρισμένα και οι επιστροφές να κάθονται στις αποθήκες των μαγαζιών για χρόνια ολόκληρα...

Είναι εντελώς λάθος η επιλογή του μαγαζιού να πάρει πίσω το παλιό για να πουλήσει το καινούριο. Η αγωνία του καταστηματάρχη να πουλήσει, στο τέλος θα τον κλείσει.

Επειδή λοιπόν, το κατάστημα δεν το σηκώνει και ο διανομέας επίσης, το όλο εγχείρημα, αν και ευγενικό και απόλυτα θεμιτό ως προς την σύλληψή του, είναι παντελώς ανέφικτο. Κάποιος πρέπει να πληρώσει βρε παιδιά. Και επειδή όλοι αρνούνται, στο τέλος το κόστος θα μετακινηθεί στον καταναλωτή. Και ο Έλληνας που βαρέθηκε να αγοράζει ακριβά θα εξακολουθήσει να αγοράζει από την Γερμανία γιατί δεν θέλει ο πωλητής - καταστηματάρχης του να κάνει κι άλλη βίλλα από την πλάτη του.

....................................................................................................................

Εγώ γενικώς είμαι της άποψης ότι η πρόταση του κου Χατζηκωνσταντή αποτελεί μια παρεχόμενη υπηρεσία. Η υπηρεσία αυτή πρέπει να πληρώνεται όπως πρέπει να πληρώνονται όλες οι τζάμπα παρεχόμενες υπηρεσίες που δίνονται από τα μαγαζιά (ντεμέκ τζάμπα), σαν optional παροχή. Αυτό για να μπορούν οι τιμές των προϊόντων να συγκρατούνται σε χαμηλά επίπεδα.

Το αποτέλεσμα αυτού θα είναι αύξηση τζίρου, κύκλου εργασιών σε box moving αλλά και υπηρεσίες, αφού το μεταχειρισμένο δεν θα συμφέρει (βλέπε Γερμανία - για τους Γερμανούς). Αυτό θα φέρει και τα επιθυμητά έσοδα και όχι η μια μεγάλη πώληση τον χρόνο. Με αυτές τις προϋποθέσεις συμφωνώ. Στην κίνηση αυτήν δεν έχει λόγο να εμπλακεί κανένας αντιπρόσωπος, κανένας διανομέας και κανένας κατασκευαστής. Αυτό το προσφέρει το μαγαζί. Τα μαγαζιά πρέπει να κρατήσουν και να ανεβάσουν το επίπεδό τους. Αυτό είναι υγιής μπίζνα που χρειάζεται να επενδύσεις για να την κάνεις, δεν σε κάνει πλούσιο από την μια μέρα στην άλλη (πλέον) και θέλει και μπόλικο κεφάλαιο. Όποιος μπορεί ορμάει, όποιος δεν μπορεί κοιτάει τους άλλους.

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.

 

[Αντώνης Χατζηκωνσταντής]

Καλησπέρα σας,

Ευχαριστώ για το καλοσώρισμα.

Θα επιθυμούσα, πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω κάτι.
Αυτή η σκέψη, όπως προανέφερα, υπάρχει χρόνια στο μυαλό μου, αλλά δεν μπορούσα να την προτείνω για το λόγω του ότι ήμουν κατάστημα και όχι αντιπρόσωπος.
Πλέον και παρακαλώ ας μη ληφθεί ως διαφήμιση και η πρόταση ως μέσο γνωριμίας της εταιρίας και των προϊόντων που εισάγει, μπαίνοντας στον χώρο εισαγωγών, βλέπω ότι θα υπήρχε η δυνατότητα να γίνει κάτι τέτοιο με συμμετοχή του αντιπροσώπου, του καταστήματος και του καταναλωτή.

Το μόνο που χρειάζεται, είναι δύσκολο και το γνωρίζω αυτό, είναι να αποκατασταθούν οι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ των εμπλεκόμενων σε αυτή τη συναλλαγή.

Η όλη δαπάνη για αυτή την διαδικασία είναι στο σύνολο και στο χρόνο περίπου στατιστικά, 5 κωδικοί από το κάθε είδος.
Να σας πω την αλήθεια, μπορεί να έχεις 5 κωδικούς από το κάθε είδος, αν σκεφθεί κανείς, ότι οι εταιρίες που αντιπροσωπεύουν ένα προϊόν έχουν από τώρα τουλάχιστον 3 κωδικούς ανοιχτούς (ένα για δοκιμή στα περιοδικά, ένα για δοκιμή στους χώρους τους και ένα από έκθεση που συμμετείχαν).

Παρακαταθήκη δεν αφήνουν, γιατί η εμπειρία τους απέδειξε ότι ο «έμπορος» αντί να τιμήσει αυτή τη προσφορά τους, προτίμησε να πουλήσει το αγορασμένο προϊόν ή αυτό, που όπως σωστά έγραψε ο κος Τσαρουχάς, είχε περισσότερο κέρδος. Αντίκτυπο σε αυτές τις κινήσεις, ήταν η άρνηση της παρακαταθήκης στα καταστήματα, με αποτέλεσμα να πηγαίνουμε σε ένα κατάστημα που μπορεί να θεωρούμε ότι είναι καλός στη δουλειά του, αλλά βαριόμαστε να βλέπουμε και να ακούμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια μηχανήματα, γιατί τα οικονομικά του δεν του επιτρέπουν τη συνεχή ανανέωση της γκάμας με νέα προϊόντα.

«προτίμησε να πουλήσει το αγορασμένο προϊόν ή αυτό, που όπως σωστά έγραψε ο κος Τσαρουχάς, είχε περισσότερο κέρδος» Συνεχίζω από εδώ, αυτή η πρόταση, έχει να κάνει με την πάταξη αυτού του φαινόμενου δηλ. και ο πωλητής να μας πείσει ότι είναι καλό και το δεχθούμε πάνω στον ενθουσιασμό της επικείμενης αγοράς και με την προτροπή και επιβεβαίωση για το καλό του μηχανήματος από τον ειδικό τύπο, συμφωνήσουμε για την αγορά του προϊόντος και σύντομα ανακαλύψουμε ότι τελικά δεν ήταν για τις ανάγκες μας, να έχουμε το δικαίωμα επιστροφής, έστω με ένα αντίτιμο του 7%, όπως ανάφερε παραπάνω ο κος g.kar. Είναι ελάχιστο το τίμημα που θα αποδώσουμε, σε σχέση με το κόστος της ανταλλαγής και το χάσιμο χρημάτων από αυτή.

Συμφωνώ επίσης με τον κο g.kar, άμεση αντικατάσταση του μηχανήματος που μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, 15 ημέρες από την παραλαβή, παρουσίασε λειτουργικό πρόβλημα ή άλλα δηλώνει και άλλα «βγάζει».
Γράφω 15 ημέρες, γιατί πιστεύω ότι τα ηλεκτρονικά αν έχουν πρόβλημα το παρουσιάζουν μέσα στην 1η εβδομάδα λειτουργίας τους (γι΄ αυτό και ο νόμος περί αντικατάστασης Ν.343/2002). Από εκεί και μετά δεν γνωρίζεις πως έχει συμπεριφερθεί ο κάτοχος ΑΛΛΑ και αυτό εξαρτάται από αυτό που έγραψα παραπάνω Σχέση Εμπιστοσύνης.

Ίσως όλα αυτά ακούγονται ρομαντικά, αλλά αν θέλουμε να κρατήσουμε τους καταναλωτές εντός συνόρων, να κινηθεί η αγορά ανοδικά, τα χρήματα να πάνε στην Ελλάδα και να γίνουν χρήσιμα για τους Έλληνες και όχι βίλλες, τότε την αρχή πρέπει να την κάνουμε οι έμποροι, οι εισαγωγείς, τα καταστήματα και ευελπιστούμε παρέχοντας αυτές τις υπηρεσίες να αφυπνίσουμε και να φιλοτιμήσουμε τον καταναλωτή ώστε να σεβαστεί και να οδηγήσει τα καταστήματα για ακόμα περισσότερες υπηρεσίες.

Τα πάντα θα ξεκινήσουν με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης από τους ανθρώπους προς τους ανθρώπους.

Δεν θα ξαναγράψω σε αυτό το θέμα, έτσι και αλλιώς σας ανήκει και δυστυχώς για πολλούς, δεν έχω το δικαίωμα να είμαι και εγώ καταναλωτής, αφού είμαι έμπορος.
Πιστεύω ότι περίπου ανέπτυξα το τι σκέφτομαι και από τις δικές σας προτάσεις θα γίνει και η αξιολόγηση κατά πόσο θα μπορούσε να εφαρμοστεί και με ποιόν τρόπο.

Ζητώ συγνώμη αν σας κούρασα με το μακροσκελές του μηνύματός μου.



Καλό βράδυ.

 

[Gebreselassie]

παρακαλώ ας μη ληφθεί ως διαφήμιση και η πρόταση ως μέσο γνωριμίας της εταιρίας και των προϊόντων που εισάγει, μπαίνοντας στον χώρο εισαγωγών....

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αισθάνεστε έτσι. Στον εν λόγω βήμα θέλουμε ανθρώπους που αγαπούν το άθλημα. Αν ζουν από αυτό, ένα παραπάνω, γιατί σημαίνει ότι το αγαπούν περισσότερο.

Τα πάντα θα ξεκινήσουν με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης από τους ανθρώπους προς τους ανθρώπους.

Ότι πιο σωστό έχω ακούσει από άνθρωπο του χώρου. Μακάρι κάποια στιγμή οι καταναλωτές να μην βλέπουν τους πωλητές σαν τους βρυκόλακες που ήρθαν να τους πιούνε το αίμα και αντίστοιχα οι πωλητές να μην βλέπουν τους πελάτες σαν όρθια πενηντάευρα... Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμη.

Δεν θα ξαναγράψω σε αυτό το θέμα, έτσι και αλλιώς σας ανήκει και δυστυχώς για πολλούς, δεν έχω το δικαίωμα να είμαι και εγώ καταναλωτής, αφού είμαι έμπορος.

Ποιός το είπε αυτό? Τι δεν καταλαβαίνει ο κόσμος:
Συνήθως οι άνθρωποι που ασχολούνται με το εμπόριο είναι οι χειρότεροι αγοραστές όταν διαπραγματεύονται για την πάρτη τους και όχι για την επιχείρηση. Που σημαίνει ότι δεν κάνουν πολλά παζάρια, συγχωρούν οτιδήποτε κλπ κλπ. Ίσως το καλύτερο είδος καταναλωτή
- Γνωρίζοντας και τις δύο όψεις συνεπώς, έχουν κάθε δικαίωμα να εκφράζουν την άποψή τους και μάλιστα αυτή συνήθως στέκει πολύ περισσότερο από αυτές των εχώντων τις ουρές τους απ' έξω...

Νομίζω...

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Κι όμως στην Αγγλία η Naim πριν λίγο καιρό δοκίμασε κάτι τέτοιο...

δείτε εδώ .


Προσωπικά θα έβλεπα θετικά κάτι τέτοιο. Να μπορεί να ακούει κάποιος στο σπίτι του 1-2 μέρες το σύστημα που τον ενδιαφέρει και να αποφασίσει μόνος του αν θα το αγοράσει ή όχι.

Υπό προϋποθέσεις όμως. Θα πρέπει να διασφαλιστεί ο αγοραστής (να μην μετακυλιστεί οποιοδήποτε κόστος στον αγοραστή), αλλά και ο αντιπρόσωπος-κατάστημα (να του παραδωθεί το μηχάνημα πίσω στην κατάσταση που το παρέδωσε, χωρίς γρατζουνιές κλπ κλπ).

Και φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε να το αναλαμβάνει ο εισαγωγέας, αλλά το κατάστημα που πουλάει.

Το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι ότι όπως γράφει ο Νίκος υπάρχει ένα χάος στην αγορά όπου όλοι είναι εν δυνάμει εισαγωγείς, όλοι θέλουν να τα πουλάνε όλα, οι καταναλωτές θέλουν να γίνονται τράμπες, οι παραεισαγωγές πάνε σύννεφο, τα μαχαιρώματα είναι συνεχή και η παραπληροφόρηση μόνιμη. Ταυτόχρονα, ο Γερμανός, ο Ελβετός και όλοι οι άλλοι με τα χαμηλώτερα κοστολόγια βλέπουν σιγά σιγά την Ελλάδα ως μελλοντικό στόχο και χτυπάν την αγορά εκεί που πονάει παραπάνω. Στο κόστος...

Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, που μόνο υγιές δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, δύσκολα μπορεί να επιβιώσει κάποιος που θα αυξήσει το κόστος του με τέτοιες κινήσεις. Φυσικα θα ελπίζει στο ότι θα κερδίσει πελάτες με την προσφορά υπηρεσιών, αλλά πολυ φοβάμαι, ότι θα δανείζονται τα μηχανήματα, θα τα ακουνε και μετά θα τα αγοράζουν από έξω που θα τα βρίσκουν φθηνότερα.

Επομένως καλό θα είναι να υπάρχει αυτή η δυνατότητα, αλλά μεγαλύτερο όφελος θα δει η αγορά αν αρχίζει να ξεκαθαρίζει αυτό το χάος που υπάρχει.

 

[Sambalis]

Test Drive!!! Ετσι λέγεται!!
Πάς στην Audi σου δίνει το TT το καινούργιο και πάς μία βόλτα, και άμα είσαι και καλό πελάτης το πάς και μεγαλύτερη βόλτα, και άμα σ'αρέσει το αγοράζεις!!

Μπορεί λοιπόν η κάθε εταιρεία να εχει ΜΙΑ μόνο σειρά μηχανημάτων για test drive και να τέλειωνε η ιστορία εκεί!!!
Ούτε αγοραπωλησίες, επιστροφές, υπογραφές, συμβόλαια κλπ...
Ούτε και μεταχειρισμένα προς πώληση φυσικά!!

 

[Lemarchand]

Ωραίο θέμα ανοίξαμε αλλά πολύ πολύπλοκο...

Για μένα η ιδανική περίπτωση θα ήτανε να παίρνει προιόντα ο καταναλωτής από δύο μέρες έως μία εβδομάδα σπίτι του για ακρόαση στον ΧΩΡΟ ΤΟΥ (με εχεμύθεια :mrgreen: ).Εάν το κατάστημα θα είχε άγχος μήπως χάσει τα χρήματά του θα έκανε σύστημα Αγγλίας. Το ποσόν του μηχανήματος σε μετρητά σε φάκελο και με την επιστροφή του μηχανήματος ο φάκελλος πίσω στον καταναλωτή εάν φυσικά τελικά το έφερνε πίσω.

Ένας μήνας χάριτος δεν πιάνει στο Ελλάντα.Θα γινότανε πιστεύω abuse της εξυπηρέτησης.Δώσε θάρρος στον χωριάτη και τέτοια...

Κύριοι, οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους. Εγώ προσωπικά δεν αγοράζω τίποτα πλέον εάν δεν το δοκιμάσω σπίτι στον ΧΩΡΟ ΜΟΥ που τον ξέρω και μπορώ να κάνω αμέσως Α/Β τεστ μηχανήματος/καλωδίου κλπ. Δεν μας παίρνει σήμερα για λάθος αγορές. Κι εάν δεν μας φτάνει μία εβδομάδα για πλήρη αξιολόγηση από το ολότελα...

Ααα και Αντώνη μην ξανακούσω από εσένα φόβους μήπως θεωρηθεί ότι κάνεις προμόσιον του καταστήματος. Εδώ σου έρχεται στρωμένος πελάτης να δαπανήσει 3.000Ε και του προτείνεις προιόν που δεν φέρνεις και άλλο κατάστημα:?: :!: Αυτά έχουνε οι χομπίστες καταστηματάρχες. Άντε δεν θα τα πω όλα.Απλά αυτό έχω να το λέω. Δεν ξεχνιέται... :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

 

[g.kar]

Αγαπητέ Αντώνη Χατζηκωνσταντή,

Οταν γράφεις σε αυτό το φόρουμ είσαι και μέλος, και σαν μέλος έχεις κάθε δικαίωμα να εκφράζεσαι ελεύθερα. Η ιδιότητα μεταπωλητού που έχεις δεν σου αφαιρεί το δικαίωμα για συμμετοχή στις σελίδες του AV-Site.  Απεναντίας, θα έλεγα ότι η συμμετοχή σου είναι άκρρως πολύτιμη για τα υπόλοιπα μέλη.

Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι στην πράξη ο κατασκευαστής ή ο αντιπρόσωπος δεν θα μπει σε αυτή τη διαδικασία του δανισμού μηχανημάτων για ακρόσαη και ειδικά όταν η υπηρεσία αυτή παρέχεται δωρεάν.  Το κόστος είναι υψηλό και τα μηχανήματα πρέπει να είναι ασφαλισμένα. Η λύση μπορεί να βρεθεί μέσω μίας ασφαλιστικής εταιρείας η οποία θα αναλάβει αφενός μεν να ασφαλίσει το ίδιο το προιόν από πιθανές βλάβες αφετέρου να διασφαλίσει τον αντιπρόσωπο και τον καταναλωτή.  Σε κάθε περίπτωση ένα Χ  τίμημα θα πρέπει να  πληρώνει ο υποψήφιος αγοραστής.
Για παράδειγμα αν μου δάνιζες  για ακρόαση ένα CD player αξίας τιμοκαταλόγου λιανικής 2.000 Ευρώ τότε εγώ θα έπρεπε να σου πληρώσω για κάθε ημέρα ακρόασης στο σπίτι μου το ποσόν των 10 Ευρώ. Τα έξοδα μεταφοράς θα βαρύνουν τον πελάτη.

Με αυτό τον τρόπο και εμείς σαν υποψήφιοι αγοραστές θα έχουμε την δυνατότητα να ακούμε τα μηχανήματα στο σπίτι μας και εσείς οι αντιπρόσψποι ή οι μεταπωλητές θα έχετε κάποιο οικονομικό όφελος.  Σε περίπτωση αγοράς του μηχανήματος, το τίμημα για τον δανισμό θα πρέπει να αφαιρείται από την τελική τιμή που πληρώνει ο  πελάτης.

Με αυτό τον τρόπο θα αισθάνεται πιο άνετα ο υποψήφιος πελάτης.