- Μηνύματα
- 299
- Reaction score
- 321
Θεωρησα καλο να γραψω για μια ενδιαφερουσα εμπειρια μου.
Το 2012 αναγκαστηκα για οικονομικους λογους να αποχωριστω το συστημα μου, που μου ειχε χαρισει χρονια μουσικης απολαυσης και αποτελειτο εκτος των αλλων απο ενισχυτικα Audio Note, ηχεια Proac Response κλπ. Κατεληξα στην πορεια στα απιθανα για τα λεφτα τους μηχανηματα της φθηνης σειρας της marantz με ηχεια τα psb alpha B1. Τα ηχεια αυτα δινουν καταπληκτικες χροιες/μεσαιες, απλα δεν θελουν σταθμες. Πικαπ το rega rp3.
Προσφατα καταλαβα οτι το συστημα κινδυνευει απο τον διχρονο γιο μου, που περιεργαζεται το καθε τι. Μια μερα μου την εδωσε και παρηγγειλα απο το ebay ενα μεταχειρισμενο συστηματακι για το σαλονι για το διαστημα μεχρι ο γιος μου να μαθει να προσεχει! Προκειται για ενα πικαπ cec t510 απο τα μεσα της δεκαετιας 80 και εναν ραδιοενισχυτη sourround yamaha rx456 του 2004.
Για cd χρησιμοποιω το blueray samsung μου.
Προς εκπληξη μου το συστημα παιζει (και καλα μαλιστα) εχοντας κοστισει μονο 90 ευρω. Τα ηχεια δενουν μια χαρα αλλα το απιστευτο ειναι το πικαπ. Αν και ειναι μες το πλαστικο με...κουδουνιζον πλατω και αμφιβολου ποιοτητας κεφαλη παιζει καθαρα, χωρις αναδραση, με ευχαριστα λιγο τονισμενες υψηλες, καλες χροιες και σταθεροτητα ανωτερη αυτης του rega (δεν μπορω να καταλαβω το τελευταιο πως και μπορει και συμβαινει). Μου θυμιζει πραγματικα τον ξεχασμενο ηχο του 80', τοτε που ο ηχος οφειλαι να ειναι πρωτιστως ευχαριστος εως πορωτικος (μιλαμε για στερεο ηχο δικε μου!) και δευτερευοντως ρεαλιστικος. Και ναι, ο ηχος ειναι ευχαριστος, καθολου αποστειρωμενος, και σε βαζει στην ουσια δηλ. μουσικη.
Μου φαινεται τελικα οτι εχω ακουσει τελευταια πιο πολυ μουσικη απο ποτε.
Το 2012 αναγκαστηκα για οικονομικους λογους να αποχωριστω το συστημα μου, που μου ειχε χαρισει χρονια μουσικης απολαυσης και αποτελειτο εκτος των αλλων απο ενισχυτικα Audio Note, ηχεια Proac Response κλπ. Κατεληξα στην πορεια στα απιθανα για τα λεφτα τους μηχανηματα της φθηνης σειρας της marantz με ηχεια τα psb alpha B1. Τα ηχεια αυτα δινουν καταπληκτικες χροιες/μεσαιες, απλα δεν θελουν σταθμες. Πικαπ το rega rp3.
Προσφατα καταλαβα οτι το συστημα κινδυνευει απο τον διχρονο γιο μου, που περιεργαζεται το καθε τι. Μια μερα μου την εδωσε και παρηγγειλα απο το ebay ενα μεταχειρισμενο συστηματακι για το σαλονι για το διαστημα μεχρι ο γιος μου να μαθει να προσεχει! Προκειται για ενα πικαπ cec t510 απο τα μεσα της δεκαετιας 80 και εναν ραδιοενισχυτη sourround yamaha rx456 του 2004.
Για cd χρησιμοποιω το blueray samsung μου.
Προς εκπληξη μου το συστημα παιζει (και καλα μαλιστα) εχοντας κοστισει μονο 90 ευρω. Τα ηχεια δενουν μια χαρα αλλα το απιστευτο ειναι το πικαπ. Αν και ειναι μες το πλαστικο με...κουδουνιζον πλατω και αμφιβολου ποιοτητας κεφαλη παιζει καθαρα, χωρις αναδραση, με ευχαριστα λιγο τονισμενες υψηλες, καλες χροιες και σταθεροτητα ανωτερη αυτης του rega (δεν μπορω να καταλαβω το τελευταιο πως και μπορει και συμβαινει). Μου θυμιζει πραγματικα τον ξεχασμενο ηχο του 80', τοτε που ο ηχος οφειλαι να ειναι πρωτιστως ευχαριστος εως πορωτικος (μιλαμε για στερεο ηχο δικε μου!) και δευτερευοντως ρεαλιστικος. Και ναι, ο ηχος ειναι ευχαριστος, καθολου αποστειρωμενος, και σε βαζει στην ουσια δηλ. μουσικη.
Μου φαινεται τελικα οτι εχω ακουσει τελευταια πιο πολυ μουσικη απο ποτε.
