Οι υψηλής ισχύος οικιακές συσκευές (πλυντήρια, θερμοσίφωνες), δουλεύουν και εκεί στα 230-240V, τάση που παρέχεται σε κάθε νοικοκυριό, ενώ οι μικρής κατανάλωσης συσκευές και ο φωτισμός τροφοδοτούνται από τοπικό μετασχηματιστή. Η χαμηλή τάση επελέγη για λόγους ασφαλείας, καθώς τα 120V δεν μπορούν να διαπεράσουν εύκολα το δέρμα του ανθρώπου.
Η επιλογή της συχνότητας είναι βασικά υποκειμενικό θέμα, καθώς πρόκειται για τη χρυσή τομή μεταξύ όγκου (κόστους) των μετασχηματιστών (για δεδομένη ισχύ) και μεγίστου μήκους των αγωγών (καθώς από ένα σημείο και μετά η αυτεπαγωγή γίνεται ασύμφορα μεγάλη). Υψηλότερη συχνότητα - μικρότεροι μετασχηματιστές - μικρότερο μήκος αγωγών. Χαμηλότερη συχνότητα - τα αντίστροφα...
Στην αρχή κάθε εταιρία είχε τις δικές της προδιαγραφές. Ο Εντισον ας πουμε πουλούσε συνεχές ρεύμα. Και έτσι αγοαζες ρεύμα από το εργοστάσιο που τραβούσε τα δικά του καλώδια για να τροφοδοτήσει τις συσκευές που σου πουλούσε.
Σύντομα φάνηκε ότι αυτό δεν προχωράει. Έτσι επιλέχθηκε η τάση με γνώμονα την ασφάλεια, το εναλλασσόμενο για μεταφορά χωρίς απώλειες. Τα 60Hz είναι κατάλοιπο από τη μέτρηση του χρόνου σε εξηκοστά. Που να το φαντάζονταν οι Βαβυλώνιοι!
Αντίστοιχη ήταν η κατάσταση στην προπολεμική Ευρώπη, με τις τοπικές εταιρίες παραγωγής να μην έχουν κοινές προδιαγραφές, και πολλές να έχουν επίσης 110V. Στην Γερμανία μεταπολεμικά (ο εξηλεκτρισμός στην Ευρώπη ήταν πολύ πίσω από την Αμερική) ξεκίνησε το τριφασικό 400V 50Hz (για να έχουμε στρογγυλά δεκαδικά) το οποίο μετά έγινε κοινό για όλη την ήπειρο.