Μουσικές εμπειρίες αναφοράς...

[Gebreselassie]

Ναι, βεβαίως!

 

[Stavros_Bartzokas]

Απάντηση: Re: Μουσικές εμπειρίες αναφοράς...

...Αν αφησουμε στην ακρη την συγκινηση και τις αναμνησεις που εχουμε απο τα live...QUOTE]

Ναι, αλλά...γιατί πρέπει να το κάνουμε αυτό;

Ακούω μουσική για να "ευχαριστηθώ", να "αγαλιάσω", να "απολαύσω" (κλπ.κλπ...) και ΟΧΙ για να "αναδείξω αυτάρεσκα" το καταπληκτικό μου ηχοσύστημα. ;-)

Αν το live, με τα προβλήματά του, με "γεμίζει" περισσότερο, να μην το προτιμήσω επειδή ΔΕΝ είναι "υψηλής πιστότητας"; :?:



Ελπίζω να μη "χαλάω" το θέμα...:roll:

 

[kostas]

Re: Απάντηση: Re: Μουσικές εμπειρίες αναφοράς...

Ακούω μουσική για να "ευχαριστηθώ", να "αγαλιάσω", να "απολαύσω" (κλπ.κλπ...) και ΟΧΙ για να "αναδείξω αυτάρεσκα" το καταπληκτικό μου ηχοσύστημα. ;-)

Αν το live, με τα προβλήματά του, με "γεμίζει" περισσότερο, να μην το προτιμήσω επειδή ΔΕΝ είναι "υψηλής πιστότητας"; :?:

Φυσικα να το προτιμησεις, το ιδιο κανω κι εγω. Κανενα συστημα δεν με εχει γεμισει ψυχικα οσο ενα live, οσο υψηλης πιστοτητας και να ηταν. Δε θεωρω ομως το live ανωτερο και τελειο σε καθαρα μουσικο επιεπεδο. Οπως προανεφερα, υπαρχουν αλλοι παραγοντες σε ενα live που το κανουν να ξεχωριζει, οχι μονο η μουσικη καθεαυτη.

 

[kostas]

Re: Απάντηση: Re: Μουσικές εμπειρίες αναφοράς...

Εγώ όμως αναφέρθηκα στη σύγκριση ζωντανού και της ίδιας του ηχογράφησης. Σ' αυτό είπα ότι δεν χωράει αμφιβολία για το ποιο είναι το καλύτερο.

Συμφωνω οτι ειναι αδυνατο ο ηχοληπτης να ηχογραφησει μια συναυλια και να μεταδωσει ακριβως οτι ακουγε το κοινο. Το αποτελεσμα θα ειναι κατι διαφορετικο, οχι καλυτερο ή χειροτερο. Kαθαρα υποκειμενικο το θεμα.

Επειδη οταν μιλαω για μουσικη αναφερομαι σε ολα τα ειδη της μουσικης, γνωριζω οτι σε pop & rock live albums ειναι συνηθες φαινομενο να υπαρχουν overdubs, δηλαδη εξτρα ηχογραφημενα μερη στο στουντιο για να "καλυτερεψουν" το ηχητικο αποτελεσμα που αποτυπωθηκε απο το live. Αυτο και μονο δειχνει ποσο διαφορετικο ειναι το live απο το studio και πως καποιοι τα μπερδευουν και θελουν να τα κανουν ενα.

 

[an_kar]

το καλύτερο σύστημα που έχω ακούσει ήταν πριν χρόνια σε στούντιο ηχογράφησης της ΕΡΤ. Την μουσική την είχαμε γράψει εγώ και κάτι φίλοι και δεν πιστεύαμε οτι εμεις είχαμε δημιουργήσει τέτοιο αποτέλεσμα. Τότε δεν είχα hi fi ανησυχίες και δεν πρόσεξα τα μηχανήματα αλλά υπήρχε φοβερός ρεαλίσμός και ισοροποία Προφανώς σε πιο καλά στούντιος τα αποτελέσματα θα είναι πιο εντυπωσιακά.

 

[Gebreselassie]

Δεν βλέπω απαντήσεις από όλους όσους έχουν διαβάσει το θέμα, χαϊεντάδες και μη. Νομίζω ότι δυσκολευόμαστε λίγο ε? Ήταν καλύτερο όλων το ένα ή το άλλο ή το παραπέρα?...


- Η σύγκριση τελικά δεν είναι απλό πράγμα και το πιο φυσικό είναι όταν μιλάμε για μηχανές αναπαραγωγής υψηλού επιπέδου, να μην είμαστε σε θέση να κρίνουμε λεπτομέρειες αν δεν μιλάμε… επί τόπου και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο άνοιξα αυτό το θέμα. :cool_4:


Η ακουστική αντίληψη και κατ' επέκταση η ακουστική μας μνήμη, είναι μία αισθητήρια μνήμη, όπως για παράδειγμα είναι η μνήμη της όσφρησης ή της γεύσης και ως τέτοια, έχει διάρκεια max μισή ώρα. Προφανώς είμαστε σε θέση να ξέρουμε ότι μας αρέσει ένα συγκεκριμένο κρασί, αλλά την ακριβή περιγραφή της γεύσης του, δεν μπορούμε να την κάνουμε με κανέναν τρόπο αν έχει παρέλθει το παραπάνω μισάωρο (και πολύ λέω). Αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος να χρησιμοποιείτε σημειώσεις στις ακροάσεις σας, (όπως πχ κάναμε κατά την διάρκεια του blind test, διότι το επέβαλε η διαδικασία).


Η ακουστικο-ψυχο-φωνολογία λέει ότι η φυσιολογία της ακοής, δεν σχετίζεται πάντα με την δυνατότητα κάποιου να αντιληφθεί εύκολα διαφορές στον ήχο. Με λίγα λόγια κάποιος που ακούει απολύτως φυσιολογικά μπορεί να έχει πρόβλημα στο να εστιάσει ακουστικά εκεί που πρέπει ή να μην μπορεί να αποσυνδέσει επαρκώς τους ήχους του περιβάλλοντος χώρου. Και λίγο ή πολύ αυτά είναι σχεδόν φυσιολογικά, εκτός κι αν κάτι δεν πάει καλά αλλού, οπότε έχουμε τα λεγόμενα «λάθη προς τα πάνω». Εδώ για παράδειγμα πιστεύεται ότι ανήκουν κάποιες μουσικές ιδιοφυίες με τεράστια ακουστική μνήμη, αλλά με άλλα προβλήματα όπως διανοητική καθυστέρηση... "happy_1"


Ακουστική αντίληψη, είναι μάλλον και αυτό που λέμε «μουσικό αυτί», δηλαδή η ικανότητα κάποιου να αντιλαμβάνεται απ' ευθείας το τονικό ύψος μιας νότας, χωρίς να χρειάζεται βοηθήματα πχ διαπασών ή μια νότα από κάποιο όργανο.

- Τελικά το πράγμα είναι πολύ περίπλοκο και επειδή υποτίθεται ότι καθώς ανήκουμε στον μέσο όρο είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, πρέπει να αποδεχτούμε ότι οι εμπειρίες που αποκομίζουμε από τις εδώ κι εκεί ακροάσεις μας, είναι μεν καθοριστικές για την εκπαίδευση και την αύξηση της ακουστικής αντίληψής μας, αλλά δύσκολα θα αποτελέσουν ποτέ σημείο σύγκρισης, το οποίο θα μπορέσουμε να επαναφέρουμε στην μνήμη μας αυτούσιο κατά την ακρόαση ενός άλλου συστήματος. Εν ολίγοις, μαθαίνουμε να ακούμε αλλά αυτό που μας μένει, δεν αφορά στον ήχο και τις λεπτομέρειες της απόδοσης, αλλά σε κάποιο συναίσθημα ευφορίας ή μη, κάτι που είναι πάρα πολύ σχετικό.

Με αυτή τη λογική, δεν έχω παρά να συμφωνήσω με τον Κώστα, ο οποίος λέει ότι σε ότι τέλειο άκουσμα από μηχανές δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει αυτό που αρέσει σε κάποιους ανθρώπους, κάτι που βέβαια όταν αυτοί ασχολούνται χρόνια με το άθλημα, τείνει να γίνει και περισσότερο συγκεκριμένο. Το γούστο βέβαια είναι και θέμα συνήθειας και τελικά για να μην μακρηγορώ, στις περισσότερες των περιπτώσεων, η σύγκριση ενός πρωτόγνωρου ακούσματος δεν γίνεται με κάποιο ειδικό σύστημα αναφοράς που κάποτε ακούσαμε και μας έμεινε, αλλά αναπόφευκτα γίνεται με αυτό που έχουμε στο σπίτι μας, αυτό που ακούμε κάθε μέρα και το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά.

Συνεπώς, είναι θεμιτό να λέει κάποιος πως ακούγεται το τάδε ηχείο που άκουσε πριν 3 χρόνια σε σχέση με το δείνα που έχει εμπρός του, ή να αναπολεί τι ωραία που ήταν όταν πήγε στο μέγαρο και άκουσε μια ωραία εκτέλεση, αλλά η χρηστικότητα όλων αυτών σε επίπεδο σύγκρισης με μηχανές, είναι ουσιαστικά μηδαμινή. Η αύξηση των εμπειριών βεβαίως βοηθάει στην ανάπτυξη των αισθήσεων, αλλά το «κάποτε άκουσα το τάδε ηχείο με τον τάδε ενισχυτή και έκανε εκείνο», είναι μάλλον αυθυποβολή.

Γι αυτό εξάλλου η... αντικειμενική αλήθεια (ανέκδοτο ε?), έρχεται με πολλούς τρόπους. Δεν είναι λάθος όταν λέμε ότι μας άρεσε και εκείνο το σύστημα πολύ, αλλά και το άλλο και το παραδίπλα και πάει λέγοντας. Το μόνο που δεν είμαστε είναι αναποφάσιστοι. Απλά έτσι λειτουργούμε και το συναίσθημα της ευχαρίστησης έρχεται με πολλούς τρόπους και με πάνελ και με κουτιά και με κόρνες και με ότι μπορεί να βγάλει μουσική αξιοπρεπώς...


Όπως αποδεικνύεται και από τις απαντήσεις σας, ΕΥΤΥΧΩΣ για όλους εμάς έχουμε οδηγηθεί μέχρι εδώ, διότι η μουσική δεν είναι μόνον συγκριτικά μηχανών, αλλά κυρίως είναι το συναίσθημα που μένει μετά την ακρόαση ενός μουσικού έργου, ενός live ή μιας καλής… κονσέρβας, το οποίο πολύ λίγο έχει να κάνει με τις υψηλές, τις χαμηλές ή τις μεσαίες, βοήθειά μας... :happy_9:

 

[preve]

Άντε να πω κάτι πολύ κοντινό όχι μόνο γιατί η ακουστική μου μνήμη μπορεί
να εξασθενεί αλλά γιατί η φυσική μου μνήμη τελευταία είναι ανύπαρκτη.
(data overflow)

Τα Elac στην Hi-end 2006 με ότι τα "συνόδευε".
Με έπιασα να ανατριχιάζω.

Ήχος αναφοράς για εμένα. (Φετεινής αναφοράς..του χρόνου δεν ξέρω)

 

[RDoherty]

η φυσική μου μνήμη τελευταία είναι ανύπαρκτη

Καθως τα χρόνια περνούν, η μνήμη είναι το δεύτερο πράγμα που χάνεται :happy_2:

 

[Cpt.Haddock]

Μπορεί...

...όντως να έχει χαθεί η ακουστική μου μνήμη, αυτή που δεν έχει ξεθωριάσει διόλου, όμως, είναι η ανάμνηση.

Τι κι αν περάσανε εικοσι-τόσα χρόνια από τότε, η ανάμνηση των ορίτζιναλ ηλεκτροστατικών πλήρους φάσματος MartinLogan CLSII (όχι των μεταγενέστερων IIz) οδηγούμενων από δύο λαμπάτα μονομπλόκ conrad-johnson, στο αχανές λοφτ ενός συμφοιτητή στις ΗΠΑ, χαρακτήρισαν μεμιάς όλη τη μετέπειτα πορεία του καπετάνιου Χάντοκ.

Full range μεμβράνη και λάμπα: τι άλλο να ζητήσεις απ' αυτή τη ζωή;...:smoking:

 

[Gebreselassie]

Re: Μπορεί...

Full range μεμβράνη και λάμπα: τι άλλο να ζητήσεις απ' αυτή τη ζωή;...:smoking:

:cool_4:...

 

[dmxas]

Steve Turre Live στο Half Note (2003 & 2006)
Egberto Gismonti - Charlie Haiden στο (?).. Λονδίνο
Liberation Orchestra live στο Λυκαβηττό.. 199(?),
αρκετές συναυλίες στο Μέγαρο Αθήνας
και άλλα live perfomances..
Κανένα hi-end σύστημα απο όλα όσα εχω ακούσει δεν θα μπορούσε να σταθεί ηχητικά δίπλα τους!!!

 

[Nick Arvanitakis]

Eιμαι αναμεσα σε 2 συστηματα
1)GENESIS II -M.L.333
2)Magnepan MG20-M.L.33H

Α Ρ Ρ Ω Σ Τ Ι Α:crazy_1:

 

[Juf]

Εγώ μιας και δεν έχω ακούσει πολλά συστήματα, θα καταθέσω δύο συναυλίες.

Πρώτη και καλύτερη: η παθητική του Tchaikowsky πριν από καμιά δεκαριά χρόνια σε ένα σχεδόν άδειο Birmingham Symphony Hall (μια αίθουσα στα σχεδιαστικά πρότυπα του δικού μας μέγαρου αλλά ίσως λίγο καλύτερη από πλευράς ακουστικής) από την συμφωνική της ραδιοφωνίας της μόσχας με τον vladimir fedoseyev στην διεύθυνση. Η πιο καλή εκτέλεση του έργου που έχω ακούσει ποτέ, σε συνδυασμό με έναν σχεδόν στουντιακό έλεγχο των δυναμικών και των ηχοχρωμάτων από τον μαέστρο. Πολύ διαβασμένη ορχήστρα και μάλλον τα καλύτερα πνευστά ever!

2. Πρόπερσυ αν δεν κάνω λάθος στο μέγαρο, η εκτέλεση της φανταστικής συμφωνίας του berlioz από την ορχήστρα της γαλλικής ραδιοφωνίας με ένα καλό "όνομα" στη διεύθυνση που μου διαφεύγει τώρα. Πολύ φρέσκια εκτέλεση και ανάδειξη όλων των γνωστών αλλά και νέων λεπτομερειών του έργου. Το έχω ακούσει άλλες 2 φορές ζωντανά (και αρκετές από αναπαραγωγή) αλλά καμία σχέση.
Από πλευράς ηχητικής (μιας και είμαστε στο hi-end κομμάτι) να πω ότι για την συγκεκριμένη συναυλία είχα "καβατζώσει" εισητήρια στην διακεκριμένη ζώνη μέσω ενός χορηγού. Ενώ γενικώς όποτε επισκέπτομαι το μέγαρο προσπαθώ να βρω σε σχετικά καλή ακουστική θέση εισητήριο, η εμπειρία του εξώστη της διακεκριμένης ζώνης νομίζω ότι είναι κάτι που όλοι οι Hi-Def τύποι πρέπει να ζήσουν. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα.

 

[N Kanellopoulos]

Απάντηση: Re: Μουσικές εμπειρίες αναφοράς...

...Πρώτη και καλύτερη: η παθητική του Tchaikowsky πριν από καμιά δεκαριά χρόνια σε ένα σχεδόν άδειο Birmingham Symphony Hall (μια αίθουσα στα σχεδιαστικά πρότυπα του δικού μας μέγαρου αλλά ίσως λίγο καλύτερη από πλευράς ακουστικής) από την συμφωνική της ραδιοφωνίας της μόσχας με τον vladimir fedoseyev στην διεύθυνση. ....

Αγαπητέ Juf,

Αυτό που έγραψες μου άρεσε ιδιαιτέρως και νομίζω ότι ταιριάζει ΚΑΙ με το ύφος του θέματος που είναι εδώ:
http://www.avsite.gr/vb/showthread.php?t=32519

 

[vlasis]

Unplagged με τους AARON NEVILLE and MINK DEVILLE sto rublaaurium στο RODERDAM με ηχεια DALMATEC ,μεσα σε κοκκινο θολο και αιθριο το 1999.Αντε γεια ατμοσφαιρα ,μπυρες και αναψοκοκκινισμενες Ολλανδεζες...................ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Απάντηση: Μουσικές εμπειρίες αναφοράς...

Από Live μου άρεσε πριν πολλά χρόνια μια συναυλία με μαέστρο τον Σταύρο Ξαρχάκο με την αμερικανική συμφωνική ορχήστρα μέσα στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο της ΔΕΘ. Είχε παίξει τις "εικόνες από μία έκθεση" του Μουσόρσγκι.
Εκπληκτική εμπειρία για μένα τότε.
Το ίδιο έργο παίχτηκε και στο Ράδιο σίτυ από τη συμφωνική του δήμου Θεσσαλονίκης ή της ΕΡΤ δεν θυμάμαι καλά.
Επίσης μια συναυλία στον Μύλο με τους Nevil Brothers.
Φοβερή εμεπειρία επίσης για μένα η ακρόαση ζωντανά του εκκλησιαστικού οργάνου στην Παναγία των Παρισίων σε ένα ταξίδι μου κάποτε. Υπέροχος ήχος.
Ο τόνος ντο της 4ης οκτάβας ήταν ένα σωληνάκι μικρό, ενώ οι σωλήνες των μπάσων είχαν μήκος περίπου 5 μέτρα όπως μπορούσα να δω και με διάμετρο μια αγκαλιά.