Οδηγικές ικανότητες ενός ενισχυτή

[Pink Panther]

Καταρχήν καλή χρονιά σε όλους μιας και είναι το πρώτο μου post για φέτος.

Η ερώτησή μου όπως γράφω και στον τίτλο σχετίζεται με την ικανότητα οδήγησης που έχει ένας ενισχυτής για ένα ηχείο χαμηλής ευαισθησίας.

Συγκεκριμένα : έχω τον ενισχυτή Χ ο οποίος λειτουργεί με πλούσιο ρεύμα ηρεμίας (ζεσταίνεται πολύ), έχει ονομαστική ισχύ 50W/8 ohm, 100w/4 ohm, 4 Mosfet ανά κανάλι και πυκνωτικό φίλτρο 17.000 μF ανά κανάλι, ενώ έχει μέγιστη κατανάλωση ρεύματος 350 W.

Με ενδιαφέρει η αγορά ενισχυτή Ψ ο οποίος λειτουργεί σε καθαρή τάξη Α, έχει ονομαστική ισχύ 50W/8 ohm, 8 Mosfet ανά κανάλι και πυκνωτικό φίλτρο 60.000 μF ανά κανάλι. Έχει όμως κατανάλωση ρεύματος 230 W (συνεχή βέβαια).

Χωρίς να έχω ιδιαίτερες γνώσεις ηλεκτρονικής μου φαίνεται ότι ο Ψ είναι πλούσιος όσον αφορά την τροφοδοσία, με προβληματίζει όμως η αρκετά μικρότερη κατανάλωση ρεύματος σε σχέση με τη μέγιστη του Χ.

Μήπως η κατανάλωση ρεύματος δεν είναι ενδεικτική του ρεύματος ενός ενισχυτή; Αλλά πάλι το μεγάλο πυκνωτικό φίλτρο του Β δε λέει κάτι;

Σύντομα θα ακούσω και τον Ψ στο σύστημά μου και θα δω τι γίνεται, θα ήθελα όμως να δω τι ισχύει και σε θεωρητικό επίπεδο (αν βέβαια από τα δεδομένα αυτά μπορεί να προκύψει κάποιο συμπέρασμα).

Δεν αναφέρω προς το παρόν τα ονόματα των ενισχυτών, γιατί δεν θα ήθελα να επηρεάσουν προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες τις εκτιμήσεις σας. Αν όμως υπάρχει ενδιαφέρον θα τα γράψω εν καιρώ...

Κάθε άποψη είναι ευπρόσδεκτη...

 

[Lemarchand]

Μάνο, είσαι σίγουρος ότι οι ενισχυτές είναι σε καθαρή τάξη Α? Ειδικά ο Ψ με τέτοια

κατανάλωση...Οι τάξης Α ενισχυτές έχουν πολύ μικρή αποδοτικότητα της τάξεως του

25% σε αντίθεση με τους ΑΒ που έχουν γύρω στο 50%. Λογικά "οφείλουν" να

καταναλώνουν πολύ...

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Συγκεκριμένα : έχω τον ενισχυτή Χ ο οποίος λειτουργεί με πλούσιο ρεύμα ηρεμίας (ζεσταίνεται πολύ), έχει ονομαστική ισχύ 50W/8 ohm, 100w/4 ohm, 4 Mosfet ανά κανάλι και πυκνωτικό φίλτρο 17.000 μF ανά κανάλι, ενώ έχει μέγιστη κατανάλωση ρεύματος 350 W.

Δεν γνωρίζω ποιον ενισχυτή έχεις :

α) αλλά το ότι ζεσταίνεται πολύ δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι έχει μεγάλο ρεύμα ηρεμίας. Απλά μπορεί να έχει ανεπαρκείς ψύκτρες.

β) Για τον υπολογισμό της αποθηκευμένης ενέργειας (και κατά συνέπεια και της ισχύος που μπορεί να αποδώσει) σε έναν ενισχυτή μας ενδιαφέρει όχι μόνο η χωρητικότητα των πυκνωτών αλλά και η τάση στην οποία δουλεύουν οι πυκνωτές. Τα 17.000 μF ανά κανάλι αν λειτουργούν οι πυκνωτές σε μέτρια προς υψηλή τάση είναι αρκετά.

γ) Τα νούμερα που δίνεις για την ισχύ είναι αυτά που δίνει ο κατασκεαστής ή αυτά που έχεις βρει σε μετρήσεις; Γιατί πολλές φορές οι κατασκευαστές υπερβάλλουν...

Με ενδιαφέρει η αγορά ενισχυτή Ψ ο οποίος λειτουργεί σε καθαρή τάξη Α, έχει ονομαστική ισχύ 50W/8 ohm, 8 Mosfet ανά κανάλι και πυκνωτικό φίλτρο 60.000 μF ανά κανάλι. Έχει όμως κατανάλωση ρεύματος 230 W (συνεχή βέβαια).

Δεν γνωρίζω πάλι ποιος ενισχυτής σε ενδιαφέρει αλλά:

α) Τα νούμερα είναι υπερβολικά. Οι ενισχυτές σε τάξη Α έχουν θεωρητικά απόδοση 25%. Στην πράξη όμως λόγω και άλλων απωλειών αυτή η απόδοση πέφτει αρκετά περισσότερο. Ένας καλός ενισχυτής σε τάξη Α θα είναι όμως σίγουρα κάτω του 20% σε απόδοση. Οπότε για 50w/8ohm θέλει κατανάλωση πάνω από 250w.

β) Για τους πυκνωτές ισχύουν όλα όσα σου είπα πριν. Καλά τα 60.000 μF αλλά σε τι τάση δουλεύουν οι πυκνωτές.

Χωρίς να έχω ιδιαίτερες γνώσεις ηλεκτρονικής μου φαίνεται ότι ο Ψ είναι πλούσιος όσον αφορά την τροφοδοσία, με προβληματίζει όμως η αρκετά μικρότερη κατανάλωση ρεύματος σε σχέση με τη μέγιστη του Χ.

Μήπως η κατανάλωση ρεύματος δεν είναι ενδεικτική του ρεύματος ενός ενισχυτή; Αλλά πάλι το μεγάλο πυκνωτικό φίλτρο του Β δε λέει κάτι;

Άλλο μέγιστη και άλλο συνεχής. Η μέγιστη πολλές φορές μπορεί να είναι και διπλάσια-τριπλάσια της συνεχούς. Οπότε αν δεν γνωρίζεις τα πλήρη χαρακτηριστικά των ενισχυτών δεν μπορείς να βγάλεις σαφή συμπεράσματα.

Σύντομα θα ακούσω και τον Ψ στο σύστημά μου και θα δω τι γίνεται, θα ήθελα όμως να δω τι ισχύει και σε θεωρητικό επίπεδο (αν βέβαια από τα δεδομένα αυτά μπορεί να προκύψει κάποιο συμπέρασμα).

Ο απόλυτος κριτής είναι το αυτί σου. Το πως ακούγετε σε ενδιαφέρει και όχι το ποιος έχει μεγαλύτερη κατανάλωση. Αν δε τα ηχεία σου είναι εύκολα σαν φορτία τότε δεν χρειάζεται να έχεις κάποιο τέρας να τα τροφοδοτεί. Πολλές φορές οι οδηγικές ικανότητες δεν παίζουν και τόσο ρόλο στον ήχο ενός μηχανήματος (αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, οι μισοι και παραπάνω ενισχυτές της αγοράς θα έπρεπε να μην κυκλοφορούν).

Αφού θα τον πάρεις για ακρόαση σπιτι σου, μπορείς να τον ακούσεις με την ησυχία σου σε απαιτητιό πρόγραμμα, ή ακόμα καλύτερα με την βοήθεια κάποιου φίλου να κάνεις ένα τυφλό τεστ, ώστε να βγάλεις μόνος σου τα συμπεράσματα....

 

[Pink Panther]

Επειδή η μη αναφορά των ενισχυτών μάλλον μπερδεύει διευκρινίζω:

Ο ενισχυτής Χ (που κατέχω) είναι ο Musical Fidelity A220, ενώ ο Ψ που με ενδιαφέρει προς αγορά είναι ο MF Α1000. Τα ηχεία που έχω είναι τα πασίγνωστα (και πολύ αγαπητά σε μένα) Xanadu.

 

[Pink Panther]

Μάνο, είσαι σίγουρος ότι οι ενισχυτές είναι σε καθαρή τάξη Α?

O A220 όπως γνωρίζω έχει μπόλικο ρεύμα ηρεμίας (Η MF τον χαρακτηρίζει ως τάξη Α αναφερόμενη μάλλον στα πρώτα μόνο Watt), ενώ ο Α1000 είναι γνωστός ως εξολοκλήρου σε τάξη Α.

 

[Pink Panther]

α) αλλά το ότι ζεσταίνεται πολύ δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι έχει μεγάλο ρεύμα ηρεμίας. Απλά μπορεί να έχει ανεπαρκείς ψύκτρες.

Σπύρο, δεν υπάρχει θέμα ανεπαρκούς ψύκτρας στον Α220, η θερμότητα οφείλεται σε ¨πλούσια¨ τάξη ΑΒ. Τουλάχιστον έτσι έχω διαβάσει σε αρκετά review, αλλωστε φαίνεται και από τα ιδιαίτερα ηχητικά χαρακτηριστικά.

β)... Τα 17.000 μF ανά κανάλι αν λειτουργούν οι πυκνωτές σε μέτρια προς υψηλή τάση είναι αρκετά..

Τουλάχιστον για τα Xanadu στις μέτριες εντάσεις που ακούω είναι εντάξει.

γ) Τα νούμερα που δίνεις για την ισχύ είναι αυτά που δίνει ο κατασκεαστής ή αυτά που έχεις βρει σε μετρήσεις; Γιατί πολλές φορές οι κατασκευαστές υπερβάλλουν...

Για τον Α220, που γνωρίζω καλά, μια ακρόαση πείθει ότι ισχύουν με το παραπάνω. Νομίζω (αν θυμάμαι σωστά) ότι ο ΗΧΟΣ τον είχε μετρήσει παραπάνω (περίπου 70W/8Ohm). Για τον Α1000 δεν ξέρω κατά πόσο είναι πραγματικά.

α) Τα νούμερα είναι υπερβολικά. Οι ενισχυτές σε τάξη Α έχουν θεωρητικά απόδοση 25%. Στην πράξη όμως λόγω και άλλων απωλειών αυτή η απόδοση πέφτει αρκετά περισσότερο. Ένας καλός ενισχυτής σε τάξη Α θα είναι όμως σίγουρα κάτω του 20% σε απόδοση. Οπότε για 50w/8ohm θέλει κατανάλωση πάνω από 250w.
...
β) Για τους πυκνωτές ισχύουν όλα όσα σου είπα πριν. Καλά τα 60.000 μF αλλά σε τι τάση δουλεύουν οι πυκνωτές.

Γι'αυτό και μένα μου φαίνονται παράξενα τα 250w. Όμως γιατί να δουλεύουν σε χαμηλή τάση οι πυκνωτές τη στιγμή που ανεβάζει το κόστος ο αριθμός τους; Θα προσπαθήσω πάντως να μάθω την τάση που αναγράφουν πάνω τους. Μπορεί λίγο παρακάτω να είναι η τάση που δουλεύουν.

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Απ' ότι θυμάμαι ο Α220 έδινε όντως τα πρώτα Watt σε τάξη Α, ενώ ο Α1000 ήταν εξ' ολοκλήρου σε τάξη Α.

Ηχητικά ο Α1000 μου είχε αρέσει περισσότερο αν και απ' ότι έχω διαβάσει είνει πολύ ευαίσθητος ως προς την τοποθέτησή του.

Τα Xanadu είναι απαιτητικά από τα συνοδά τους αλλά είναι μέσα στα όρια του Α1000 (με την προυπόθεση πάντα ότι δεν θα το παρακάνεις με το ρυθμιστικό της έντασης).

Εγ'ω θα σου πρότεινα πάντως να δοκιμάσεις και κάτι ακόμα πριν καταλήξεις...

 

[dtziouvaras]

β) Για τον υπολογισμό της αποθηκευμένης ενέργειας (και κατά συνέπεια και της ισχύος που μπορεί να αποδώσει) σε έναν ενισχυτή μας ενδιαφέρει όχι μόνο η χωρητικότητα των πυκνωτών αλλά και η τάση στην οποία δουλεύουν οι πυκνωτές. Τα 17.000 μF ανά κανάλι αν λειτουργούν οι πυκνωτές σε μέτρια προς υψηλή τάση είναι αρκετά.

Τα 2χ15000μf στα 71v ο καθένας πως αξιολογούνται;

 

[g.kar]

Είναι λάθος να βλέπετε με το μάτι τους πυκνωτές και να υπολογίζετε τη δυνατότητα οδήγησης του ενισχυτή.
Αν ήταν έτσι, όλοι θα είχαν τη δυνατότητα να φτιάξουν ενισχυτές με άριστη δυνατότητα οδήγησης.

Αυτό που παίζει σημαντικότατο ρόλο είναι η συμπεριφορά του τροφοδοτικού σε όλες τις συχνότητες, με σημαντικότερη παράμετρο το ταίριασμα της σύνθετης αντίστασης του τροφοδοτικού με αυτό των σταδίων οδήγησης και ισχύος του ενισχυτή.
Ενα μικρό ταιριασμένο και γρήγορο τροφοδοτικό ακούγεται πάντα καλύτερα από ένα βαρύ και αργό τροφοδοτικό.
Το τροφοδοτικό DC είναι και αυτό στην πορεία του σήματος (πρακτικά).

Η ποιότητα και η κατάσταση (φρεσκάδα) των πυκνωτών τροφοδοασίας είναι μια καλή αρχή.
Υπάρχουν ηλεκτρολυτικοί πυκνωτές που κοστίζουν 10 Ευρώ και άλλοι αντίστοιχης χωριτικότητας και τάσης που κοστίζουν 200 Ευρώ. Υπάρχουν και οι ξεραμένοι πυκνωτές που προμηθεύονται αρκετοί κατασκευαστές σε πολύ μεγάλες ποσότητες από τα εργοστάσια που θέλουν να ξεστοκάρουν το παλαιό τους stock.

Επομένως ο μόνος τρόπος είναι να ακούσεις τον ενισχυτή σε πλήρη ισχύ στο φορτίο (ηχείο) που θέλεις να οδηγήσεις.

Προσοχή όμως , το πολύ δυνατό και φουσκωμένο μπάσο είναι φαινόμενο υπο-οδήγησης και όχι σωστής οδήγησης.
Επίσης; να παρατηρείτε την κίνηση του γούφερ σε υψηλές στάθμες. Το γούφερ θα πρέπει να φαίνεται με το μάτι να ταλαντώνει ομοιόμορφα στις χαμηλές συχνότητες. Οταν βλέπεις το γούφερ να ρουφιέται ανομοιόμορφα προς τα πίσω αυτό είναι μια ένδειξη της ελλειπούς δυνατότητας οδήγησης που διαθέτει ο ενισχυτής σας στο συγκεκριμένο φορτίο.

Επίσης είναι λάθος να μπερδεύουμε την τάξη λειτουργίας του ενισχυτή (Α, Α/Β , κ.λ.π) με την δυνατότητα οδήγησης του ενισχυτή.
Η τάξη λειτουργίας σε έναν ενισχυτή απλά μας εξασφαλίζει ότι τα transistors θα λειτουργούν στην πιο γραμμική περιοχή λειτουργίας τους.
Υπάρχουν transistors που δεν χρειάζεται να πολωθούν στα όρια της ισχύος τους για να παιζουν γραμμικά.
Υπάρχουν επίσης πολύ καλά κυκλώματα τελικών σταδίων με αυτόματη πόλωση. Σε αυτή την περίπτωση τα transistors εξόδου πολώνονται αυτόματα ώστε να λειτουργούν πάντα με το σωστή πόλωση.
Τέτοια οδηγά στάδια υπάρχουν και σε μορφή ολοκληρωμένου κυκλώματος. Κάποτε είχα φτάξει έναν ενισχυτή με αυτόματη πόλωση και ακουγόταν θαυμάσια σε όλες τις στάθμες και σε οποιοδήποτε φορτίο. Ζεσταινόταν ελάχιστα και λειτουργούσε πάντα στην γραμμική περιοχή που ήθελαν τα transistors εξόδου.

 

[Costas Coyias]

Δεδομένου ότι η ισχύς ορίζεται ως ενέργεια στη μονάδα του χρόνου, η τάση λειτουργίας των πυκνωτών τροφοδοσίας, (και όχι βέβαια η μέγιστη τάση που μπορούν να αντέξουν, και η οποία αναγράφεται στο περίβλημά τους), συνδέεται με την ισχύ του ενισχυτή, από τη στιγμή που η –ηλεκτρική – αυτή ισχύς είναι μέγεθος σύνθετο, αφού ορίζεται ως το γινόμενο της τάσης επί το ρεύμα.

Έτσι, η αποθηκευμένη ενέργεια ενός πυκνωτή μπορεί να υπολογισθεί όπως αναπαριστά η εικόνα, όπου Ε η αποθηκευμένη ενέργεια σε Joule, C η χωρητικότητα σε Farad, V η τάση λειτουργίας σε Volt.

Έτσι λοιπόν, για να αποδοθεί ισχύς, ας πούμε, 50W, δηλαδή 50Joule/sec, από έναν ενισχυτή που λειτουργεί με τάση 70V, η χωρητικότητα ανά πλευρά τροφοδοσίας, και βεβαίως ανά κανάλι, πρέπει να είναι 0,0204081F, δηλαδή 20500μF.

 

[Pink Panther]

...Εγώ θα σου πρότεινα πάντως να δοκιμάσεις και κάτι ακόμα πριν καταλήξεις...

Σπύρο εννοείς κάτι συγκεκριμένο ή αναφέρεσαι γενικά;

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

O Α1000 προφανώς θα είναι μεταχειρισμένος, οπότε δεν είναι μια μακροχρόνια λύση (ως γνωστόν με το πέρασμα του χρόνου πέφτει η απόδοση). Εκτός αυτού αυτή την στιγμή υπάρχουν στην αγορά αρκετοί αξιόλογοι ενισχυτές.

Καλό θα είναι λοιπόν, να κάνεις μία βόλτα στην αγορά και να ακούσεις κάποιους καινούριους ενισχυτές.

Δεν χάνεις και τίποτε αν το κάνεις...

 

[g.kar]

Αγαπαητέ φίλε Κώστα Κόγια,
Πολύ σωστός ο μαθηματικός τύπος και σε ευχαριστούμε.

Οι περισσότεροι ενισχυτές της αγοράς με ονομαστική ισχύ 50W RMS ανά κανάλι έχουν συμμετρική τροφοδοσία γύρω στα +/- 45V ανά πολικότητα. Αυτή η τιμή πέφτει αισθητά όταν ο ενισχυτής λειτουργεί σε πλήρη ισχύ υπό φορτίο.
Το χειρότερο είναι όταν και τα δύο κανάλια μοιράζονται το ίδιο τροφοδοτικό. Το 60% των στερεοφωνικών ενισχυτών έχουν ένα κοινό τροφοδοτικό και για τα δύο κανάλια.

Ενας μέσος στερεοφωνικός ενισχυτής Hi-Fi της αγοράς διαθέτει έναν πυκνωτή των 10.000 μF ανά πολικότητα. Τον πυκνωτή αυτόν τον μοιράζονται και τα δύο κανάλια. Επομένως είναι φανερό εκ πρώτης όψεως ότι το τροφοδοτικό αυτό δεν επαρκεί για να διατηρηθεί σταθερή η τάση τροφοδοσίας. Επομένως θα έχουμε σε πλήρη ισχύ μια σημαντική πτώση τάσης, αρκετή για να μας δημιουργήσει προβλήματα. Αυτή η πτώση τάσης γίνεται ακόμα μαγαλύτερη όταν και ο ματασχηματιστής τροφοδοσίας παρουσιάζει πτώση τάσης (AC) στην έξοδό του (δευτερεύον).

Το ερώτημα είναι πόσο μεγάλη πτώση τάσης στην DC τροφοδοσία μπορούμε να ανεχτούμε.
Εχω διαπιστώσει εμπειρικά ότι μια μέγιστη διακύμανση (ripple) της τάξης των 2 volts peak-to-peak δεν δημιουργεί προβλήματα στον ήχο, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή η μικρή πτώση τάσης δεν μειώνει την ονομαστική ισχύ του ενισχυτή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και το υπόλοιπο κύκλωμα του ενισχυτή παίζει σημαντικό ρόλο. Ενας ενισχυτής που έχει πολύ μεγάλο λόγο απόρριψης των διακυμάνσεων της τροφοδοσίας (power supply ripple rejection) δεν θα επηρεαστεί τόσο πολύ ηχητικά από τις μικρές σχετικά διακυμάνσεις της τροφοδοσίας.

Οι ενισχυτές push-pull εχουν πολύ μεγαλύτερο λόγο απόρριψης των διακυμάνσεων της τροφοδοσίας από τους αντίστοιχης ισχύος single ended ενισχυτές.

Επομένως, στην περίπτωση ενισχυτών push-pull σε τάξη λειτουργίας Α/Β (με συμμετρική δηλ τροφοδοσία), οι απαιτήσεις σε χωριτικότητα πυκνωτών είναι πολύ μικρότερη από έναν ενισχυτή που λειτουργεί σε καθαρή τάξη Α και σαν single ended.

Συμπληρωματικά με τα ανωτερω θα ήθελα να σας αναφέρω ότι υπάρχουν και υλοποιήσεις που χρησιμοποιούν σταθεροποιημένο τροφοδοτικό με πολύ μαγάλους λόγους απόρριψης των διακυμάνσεων (ripple rejection) της τροφοδοσίας.
Ενας ενισχυτής που είχα φτιάξει παλαιότερα χρησιμοποιούσε σταθεροποιημένη DC τροφοδοσία με μέγιστη διακύμανση της τάξης των 100 mV peak-to-peak σε πλήρη ισχύ.
Ενα σταθεροππιημένο σωστά τροφοδοτικό λειτουργεί και σαν πολλαπλασιαστής της χωριτικότητας των πυκνωτών τροφοδοσίας. Το τροφοδοτικό που είχα φτιάξει ήταν από μόνο του ένας τελικός ενισχυτής.

Αυτά τα ολίγα για την σημασία των τροφοδοτικών στους ενισχυτές μας.

 

[g.kar]

Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα στάδια οδήγησης ενός τελικού σταδίου σε έναν ενισχυτή.
Με απλά λόγια, τo στάδιο οδήγησης οδηγεί τα τρανσίστορς εξόδου που με τη σειρά τους οδηγούν τα ηχεία μας. Αν το στάδιο οδήγησης δεν είναι σχεδιασμένο σωστά, όσο καλό και να είναι το τροφοδοτικό του τελικού μας σταδίου και η ποότητα των τρανσίστορς εξόδου, το πρόβλημα υπο-οδήγησης θα ακουστεί στα ηχεία.
Συνήθως τα στάδια οδήγησης λειτουργούν σε τάξη Α με πολύ μικρές αλλά ποιοτηκές απαιτήσεις ρεύματος. Τα στάδια οδήγησης καλό είναι να έχουν ανεξάρτητα και σταθεροποιημένα τροφοδοτικά με άριστα υλικά. Ελάχιστοι όμως ενισχυτές διαθέτουν ξεχωριστή σταθεροποίηση, έστω και απλή, για τα στάδια οδήγησης.
Η μαζική παραγωγή δεν επιτρέπει τέτοιου είδους πολυτέλειες. Ποιος περιμένει να ακούσει άλλωστε τη διαφορά με 1000 Ευρώ λιανικής που έχει ένας απλός ενισχυτής ?

 

[Pink Panther]

Αγχώθηκα με όλα αυτά!
Βέβαια καλώς τα γράψατε προς μετάδοση της γνώσης (και εδώ φαίνεται η δύναμη του forum).
Οπότε ο τελικός κριτής πρέπει να είναι τα αυτιά μας...

 

[g.kar]

Μάνο έχεις δίκιο. Ειδικά για το τελευταίο.
Εγώ προσπάθησα να αναφέρω με απλά λόγια κάποια βασικά πράγματα που οφείλει να έχει ένας καλοσχεδιασμένος ενισχυτής για να ακούγετε σωστά και στα αυτιά μας.
Η διαφορά στο να είναι σωστός ένας ενισχυτής ή μέτριος ή λάθος είναι περίπου 200 Ευρώ επιπλέον υλικά για τον κατασκευαστή.
Αυτά τα επιπλέον 200Ε μεταφράζονται σε 1000-2000 Ευρώ για τον τελικό αγοραστή.
Ναι, τόσα πολλά όσο και να σου φαίνεται παράξενο.
Εχω ανάλογη εμπειρία με βιομηχανικές κατασκευές συστημάτων ήχου όταν ήμουν φοιτητής στην Αγγλία. Εκεί να δεις κλάμα και μπύρες ο σχεδιαστής το βράδυ στην μπυραρία όταν ο project manager που είχε σαν επικεφαλή αποφάσιζε να μειώσει το κοστος της κατασκευής που του είχε επιβάλει ο οικονομικός διευθυντής.
Ο οικονομικός διευθυντής εννοείται ότι είναι πάντα άσχετος με τον ήχο.
Ηταν η εποχή που οι Αγγλοι ήχαν τα πρωτεία στα συστήματα ήχου.