Οι Επίλεκτοι - Tropa De Elite (2007)

Μηνύματα
28.176
Reaction score
59
[IMGl]http://aycu23.webshots.com/image/45582/2004065801554466484_rs.jpg[/IMGl]

Οι Επίλεκτοι - Tropa De Elite (2007)

Λίγο πριν την επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλου του ΙΙ στο Ρίο το 1997 ο αστυνόμος Nascimento, μέλος της Αμάδας Ειδικών Αποστολών, αναλαμβάνει ένα δύσκολο καθήκον.

Να φροντίσει για την ασφαλή διέλευση του υψηλού προσκεκλημένου τις γειτονιές που προβλέπεται να περάσει. Όμως στις περιβόητες φαβέλες του Ρίο, κουμάντο κάνουν οι έμποροι ναρκωτικών αστυνόμος προσπαθεί να πείσει να τον απαλλάξουν από την αποστολή.

Οι νεαροί αστυνομικοί Neto και Matias, φίλοι από παιδιά, έχουν ακόμη ζωντανό το όνειρο να βοηθήσουν στην απονομή της δικαιοσύνης.

Όμως η επαφή με την πραγματικότητα, τους 'προσγειώνει' απότομα σε ένα κόσμο διαφθοράς, ανικανότητας και γραφειοκρατίας, και τότε εκείνοι αποφασίζουν να ζητήσουν τη μετάθεσή τους στην Ομάδα Ειδικών Αποστολών.

Με το ζήλο που επιδεικνύουν δύο άνδρες θα αποτελέσουν τους ιδανικότερους υποψήφιους για το διάδοχο του αστυνόμου Nascimento... αν καταφέρουν να αντέξουν στις άγριες διαθέσεις της ομάδας.


Ελληνική πρεμιέρα 4/9/2008


Βασισμένo σε αληθινά γεγονότα, το Tropa de Elite αποκαλύπτει το τεράστιο και σύνθετο δίκτυο διαφθοράς του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Η ταινία περιγράφει την ιστορία δύο νέων αστυνομικών, του Νέτο και του Ματίας, οι οποίοι είναι φίλοι από παιδιά. Ο ένας ονειρευόταν από μικρός να ασχοληθεί με την απονομή δικαιοσύνης, ενώ ο άλλος έχει ως κίνητρό του την αστική αναδόμηση.

Ο ένας θα υποκύψει στις άγριες και διεφθαρμένες διαθέσεις της ομάδας και ο άλλος θα αγωνιστεί για να διατηρήσει τις ιδέες του. Πέρα από την ιστορία των δύο αντρών, η ταινία ρίχνει μια διεισδυτική ματιά στην άγνωστη, μέχρι σήμερα, πλευρά της ζωής στις περιβόητες φαβέλες του Ρίο, από την οπτική της αστυνομίας
 

Μηνύματα
28.176
Reaction score
59
Βασισμένη στο βιβλίο των Αντρέ Μπατίστα, Ροντρίγκο Πιμεντέλ και Λουίζ Εντουάρντο Σοάρεζ, η ταινία αφηγείται τις ηρωικές προσπάθειες μιας ειδικά εκπαιδευμένης αστυνομικής μονάδας να καταπολεμήσει τη διακίνηση ναρκωτικών στις φαβέλες του Ρίο.

Πρόκειται για ένα θέμα που επανέρχεται για δεύτερη φορά μέσα σ’ ένα χρόνο, μετά από την «Πόλη των ανθρώπων» (Πάουλο Μορέλι), και μαζί με την «Πόλη του Θεού» (Φερνάντο Μεϊρέγιες) φτιάχνουν έναν πρώτο κύκλο ταινιών σχετικά με το ζήτημα που το πιθανότερο είναι να παραμείνει ανοιχτός χάρη στη βράβευση των «Επίλεκτων» με τη Χρυσή Άρκτο στο φετινό φεστιβάλ Βερολίνου και την εισπρακτική τους επιτυχία στη Βραζιλία.

Η διαφορά της από τις δύο προηγούμενες, είναι ότι εξετάζει το ιδιο ζήτημα από την πλευρά της αστυνομίας, και συγκεκριμένα μέσα από την οπτική του ικανότερου μέλους της ειδικής μονάδας ΒΟΡΕ. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν το φιλμ για την τόλμη του κι άλλοι που το κατηγορούν για επιεική απεικόνιση των ανορθόδοξων μεθόδων της αστυνομίας και υπεράσπιση της βίας.

Το φιλμ ξεκινάει μ’ ένα voice-over του πρωταγωνιστή, που δίνει την εντύπωση ότι τα πράγματα μάλλον έχουν καταλήξει άσχημα για τον ίδιο ή για έναν από τους συναδέλφους του, γεγονός που προδιαθέτει για μια μετριοπαθή στάση που πιθανότατα τηρεί το φιλμ στο θέμα της βίας και της κοινωνικής κατάστασης που τη δημιουργεί, ενώ το σενάριο αναστέλλει έξυπνα την πλοκή με τους δύο αστυνομικούς σε πολύ ευάλωτη θέση δημιουργώντας ενδιαφέρον από την αρχή.

Έχοντας ως μέτρο σύγκρισης τα δύο προηγούμενα φιλμ της κατηγορίας, μπορεί να πει κανείς ότι η αναπαράσταση των τοποθεσιών και της παράνομης δραστηριότητας είναι αληθοφανής, ενώ οι σκηνές δράσης δεν κινηματογραφούνται με επιπόλαιο ηρωισμό αλλά περιέχουν ηθική αμφιβολία και απροθυμία εκ μέρους των αστυνομικών αφού γνωρίζουν ότι είναι πολύ πιθανό να μην επιστρέψουν ζωντανοί.

Επίσης, κεντρικό ρόλο στη διάρθρωση της πλοκής παίζει η διαφθορά στις τάξεις της αστυνομίας και ο τρόπος με τον οποίο διαφοροποιείται η ΒΟΡΕ από το υπολοιπο Σώμα, ενσαρκώνοντας την εξιδανικευμένη μορφή αστυνόμευσης, αδιάφθορη και ανυποχώρητη μπροστά στην πρόκληση. Μια αναπαράσταση που θα γινόταν αποδεκτή και αποτελεσματική αν οι οπτικές του Νέτο και του Ματίας δε συγχωνεύονταν σ’ εκείνη του Νασιμέντο ή αν τουλάχιστον η εσωτερική διαμάχη του τελευταίου γινόταν πιο πολυδιάστατη.

Το πρόβλημα όμως του Νασιμέντο είναι μάλλον εγωιστικό καθώς το μόνο που φοβάται είναι ότι δε θα προλάβει να δει το παιδί του που σύντομα θα γεννηθεί. Ακόμη κι έναν τσιλιαδόρο που προσπαθεί ν’ ανασύρει, το κάνει από ‘γονικές’ τύψεις προς τη μητέρα του. Κατά τ’ άλλα είναι ένας πολύ δυναμικός χαρακτήρας που πιστεύει απολύτως στη δουλειά του και είναι περήφανος που την κάνει τόσο καλά.

Το φιλμ τον χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει την παραβίαση της κανονικής διαδικασίας, ισχυριζόμενο ότι πρόκειται για έναν πόλεμο χωρις κανόνες, και συνεπώς οι αστυνομικοί δικαιολογούνται όταν παραβιάζουν κανονισμούς.

Όσο για τους Νέτο και Ματίας, πρόκειται για δύο ‘ακατέργαστους’ μαχητές που στα χέρια του Νασιμέντο γίνονται άξια μέλη της αστυνομικής ελίτ, σωστές πολεμικές μηχανές. Ειδικά όσον αφορά τον δεύτερο, η ενασχόλησή του με τη νομική επιστήμη συνεχώς σχολιάζεται υποτιμητικά από τον Νασιμέντο, ο οποίος ικανοποιείται μόνο στο τελευταίο πλάνο, όταν ο Ματίας γίνεται επιτέλους ένας απ’ αυτούς.

Τώρα, με δεδομένο ότι ο σεναριογράφος Μπραούλιο Μαντοβάνι εχει επίσης γράψει την «Πόλη του Θεού», θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι ενδεχομένως η πρόθεση ήταν να δει ο θεατής την κατάσταση μέσα από την οπτική του Νασιμέντο ώστε να καταλάβει ακριβώς πόσο εύκολο είναι να χάσεις τον ανθρωπισμό σου κάνοντας μια τέτοια δουλειά, κάτι που γίνεται ξεκάθαρο κυρίως μέσα από τον χαρακτήρα του Ματίας.

Όμως αυτό που λειπει από το φιλμ για να ενισχυθεί ένα τέτοιο σχόλιο, είναι οι πολλαπλές οπτικές, η ειρωνεία, και η απόσταση στην κινηματογράφηση. Η ταινία αν δεν είναι περήφανη που ο Ματίας μετατρέπεται κι αυτός σε πολεμική μηχανή, τουλάχιστον δεν το θεωρεί και τόσο κακό, αφού έτσι μπορεί και τακτοποιεί δύο εκκρεμότητες του σεναρίου: καταπολεμάει το έγκλημα με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο (τη βία) και εκδικείται τον συνάδελφό του.

Η απόλυτη ταύτιση με τον Νασιμέντο, παρά την αναγνώριση των δύσκολων συνθηκών μέσα στις οποίες καλείται να επιβιώσει, συγχύζει τη συμπάθεια για την αστυνομία που θα δικαιολογείτο στο πλαίσιο ενός κοινωνικού δράματος (η διαφθορά, ο αγώνας για επιβίωση), με τον φετιχισμό της βίας που αξιοποιεί μια αστυνομική περιπέτεια (η εκπαίδευση των ΒΟΡΕ), με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα.
 


ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.

Ιδρυτής
Μηνύματα
30.058
Reaction score
729
Μα ηθελα να ξερω μονο εγω βλεπω αυτες τις ταινιες?
Η τελικα με εντυπωσιαζουν τοσο πολυ?
Εαν η γνωση μου στις λατινικες γλωσσες δεν σταματουσε στα Ισπανικα
και δεν αναγκαζομουν να προσθεσω τους-απαραδεκτους-Ελληνικους
υποτιτλους θα μιλουσα ισως για ενα κορυφαιο αποτελεσμα.
Οι δυο ωρες περνουν απιστευτα γρηγορα καθως τα κενα που αφηνουν
οι αρχικες σκηνες συμπληρωνονται με την ροη της ταινιας.
Ωμο, οπως η ζωη μας.
Διεφθαρμενο, οπως η καθημερινοτητα .
Ποσο μακρυα ειναι οι παραγουπολεις του Ριο?
 



Staff online

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
175.846
Μηνύματα
3.030.332
Members
38.506
Νεότερο μέλος
costasgera
Top