- Μηνύματα
- 28.176
- Reaction score
- 60
[IMGl]http://img167.imageshack.us/img167/89/kingofcaliforniaver3ni4.jpg[/IMGl]
Ο βασιλιάς και ο θησαυρός - King of California (2007)
Ο Τσάρλι μόλις βγήκε από το ψυχιατρείο όπου ήταν τρόφιμος τον τελευταίο καιρό. Γυρίζοντας σπίτι βρίσκει την κόρη του, Μιράντα, να δουλεύει ως γκαρσόνα στα ΜακΝτόναλντς. Ο ίδιος, αντί να ψάξει να βρει μια δουλειά, αρχίζει με εμμονή να αναζητά ένα χαμένο ισπανικό θησαυρό, ενώ κάνει συνεργό του την Μιράντα σε αυτό το παιχνίδι, παρασέρνοντάς την σε μια τρελή περιπέτεια.
2 αποψεις για την ταινια.
Ούτε άνθρακες ούτε διαμάντι
Tου Παναγιώτη Παναγόπουλου
Είναι ρίσκο για μια ταινία να χρησιμοποιεί ως κεντρικό χαρακτήρα έναν ψυχικά ασθενή. Τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν πιο γρήγορα κι από ένα κινηματογραφικό καρέ και η ταινία να γίνει είτε προσεκτικά ηθικοπλαστική είτε προσβλητική. Ομως μερικές φορές αυτές οι αποφάσεις χρειάζονται και τολμηρά ρίσκα, τα οποία να υποστηρίζονται από τους δημιουργούς. Ο «Βασιλιάς και ο θησαυρός» του πρωτοεμφανιζόμενου Μάικ Κάχιλ έχει έναν τέτοιο χαρακτήρα, όμως διστάζει να αποφασίσει ποια κατεύθυνση θέλει να πάρει. Η ταινία κινείται πότε προς το οικογενειακό δράμα και πότε προς την κωμωδία, χωρίς ποτέ να παίρνει φόρα.
Ο Μάικλ Ντάγκλας παίζει έναν μουσικό που βρίσκεται για δύο χρόνια κλεισμένος σε ψυχιατρικό ίδρυμα με διπολική διαταραχή. Η έφηβη κόρη του, χωρίς μητέρα, επιβιώνει δουλεύοντας σε φαστ φουντ και πιστεύοντας ότι όταν βγει ο πατέρας της θα μπορέσει να ζει μια φυσιολογική ζωή. Δεν είναι όμως έτσι. Οι εμμονές του πατέρα παραμένουν ζωντανές και μετά την έξοδό του από το ίδρυμα. Πιστεύει ότι κάπου στα προάστια της Καλιφόρνιας βρίσκεται κρυμμένο χρυσάφι των Ισπανών και πιέζει την κόρη του να πιάσει δουλειά εκεί ώστε να αποκτήσει πρόσβαση.
Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία με περιορισμένα κωμικά στοιχεία και με περισσότερη έμφαση στην ανάπτυξη της σχέσης ανάμεσα σε έναν πατέρα που δεν μπορεί να αναλάβει ευθύνες και σε μια κόρη που έχει αναλάβει πολύ περισσότερες από εκείνες που αναλογούν στην ηλικία της. Οι ερμηνείες τόσο του Ντάγκλας όσο και της Εβαν Ρέιτσελ Γουντ είναι καλές, όμως ο θησαυρός των προθέσεων του Κάχιλ δεν αποκαλύπτεται.
(5 στα 10) Δραματική κομεντί οικογενειακών σχέσεων, βασισμένη στις ερμηνείες
Τα κουρέλια τραγουδούν ακόμη
Tου Δημήτρη Μπούρα
Στον εξαιρετικό «Βασιλιά της μοναξιάς» του Τέρι Γκίλιαμ (1991) ένας ρακένδυτος πρώην πανεπιστημιακός, μελετητής του Μεσαίωνα, αναζητάει το Αγιο Δισκοπότηρο στους δρόμους της σύγχρονης Νέας Υόρκης με τη βοήθεια ενός επιτυχημένου, αλλά τραυματισμένου συναισθηματικά, παραγωγού ραδιοφωνικών εκπομπών. Στο πρόσφατο King of California (που αποδόθηκε ως «Ο βασιλιάς και ο θησαυρός») ο πρωτοεμφανιζόμενος σεναριογράφος και σκηνοθέτης Μάικ Κάχιλ υπογράφει μια ταινία που είναι επικεντρωμένη στη σχέση μιας κοπέλας με τον ψυχικά διαταραγμένο μεσήλικα πατέρα της και μοιάζει με ελεύθερη παραλλαγή της ιδέας του Γκίλιαμ.
Το παιχνίδι ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα («Βασιλιάς της μοναξιάς») μετατράπηκε σε ένα παιχνίδι ανάμεσα στη λογική και την τρέλα, με αλληγορικές διαστάσεις γύρω από την πεζή καθημερινότητα και το όνειρο που κρατάει τους ανθρώπους ζωντανούς. Ο Τσάρλι, ένας πρώην μουσικός της τζαζ, βγαίνει από το ψυχιατρείο και αρχίζει να καταστρώνει σχέδια για να φέρει στο φως έναν θησαυρό που έκρυψαν οι Ισπανοί κονκισταδόροι σε μια κοιλάδα της Καλιφόρνιας τον 16ο αιώνα, όπως πιστεύει.
Σε αυτή την κοιλάδα, που καταστρέφεται από τον πυρετό του real estate, μεγάλωσε ο Τσάρλι κοιτάζοντας τ' άστρα. Στο κυνήγι του θησαυρού θα τον ακολουθήσει απρόθυμα η κόρη του, που έχει μετατραπεί ατύπως σε κηδεμόνα του μπαμπά της. Ο Κάχιλ δουλεύει πολύ σωστά τους χαρακτήρες στο πλαίσιο μιας χαμηλότονης δραματικής κομεντί, με ευδιάκριτη τη σφραγίδα του Αλεξάντερ Πέιν και του Μάικλ Λόντον στην παραγωγή.
(7 στα 10) Τρυφερό και χαμηλότονο
Ελληνικη πρεμιερα 22/5/2008
Ο βασιλιάς και ο θησαυρός - King of California (2007)
Ο Τσάρλι μόλις βγήκε από το ψυχιατρείο όπου ήταν τρόφιμος τον τελευταίο καιρό. Γυρίζοντας σπίτι βρίσκει την κόρη του, Μιράντα, να δουλεύει ως γκαρσόνα στα ΜακΝτόναλντς. Ο ίδιος, αντί να ψάξει να βρει μια δουλειά, αρχίζει με εμμονή να αναζητά ένα χαμένο ισπανικό θησαυρό, ενώ κάνει συνεργό του την Μιράντα σε αυτό το παιχνίδι, παρασέρνοντάς την σε μια τρελή περιπέτεια.
2 αποψεις για την ταινια.
Ούτε άνθρακες ούτε διαμάντι
Tου Παναγιώτη Παναγόπουλου
Είναι ρίσκο για μια ταινία να χρησιμοποιεί ως κεντρικό χαρακτήρα έναν ψυχικά ασθενή. Τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν πιο γρήγορα κι από ένα κινηματογραφικό καρέ και η ταινία να γίνει είτε προσεκτικά ηθικοπλαστική είτε προσβλητική. Ομως μερικές φορές αυτές οι αποφάσεις χρειάζονται και τολμηρά ρίσκα, τα οποία να υποστηρίζονται από τους δημιουργούς. Ο «Βασιλιάς και ο θησαυρός» του πρωτοεμφανιζόμενου Μάικ Κάχιλ έχει έναν τέτοιο χαρακτήρα, όμως διστάζει να αποφασίσει ποια κατεύθυνση θέλει να πάρει. Η ταινία κινείται πότε προς το οικογενειακό δράμα και πότε προς την κωμωδία, χωρίς ποτέ να παίρνει φόρα.
Ο Μάικλ Ντάγκλας παίζει έναν μουσικό που βρίσκεται για δύο χρόνια κλεισμένος σε ψυχιατρικό ίδρυμα με διπολική διαταραχή. Η έφηβη κόρη του, χωρίς μητέρα, επιβιώνει δουλεύοντας σε φαστ φουντ και πιστεύοντας ότι όταν βγει ο πατέρας της θα μπορέσει να ζει μια φυσιολογική ζωή. Δεν είναι όμως έτσι. Οι εμμονές του πατέρα παραμένουν ζωντανές και μετά την έξοδό του από το ίδρυμα. Πιστεύει ότι κάπου στα προάστια της Καλιφόρνιας βρίσκεται κρυμμένο χρυσάφι των Ισπανών και πιέζει την κόρη του να πιάσει δουλειά εκεί ώστε να αποκτήσει πρόσβαση.
Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία με περιορισμένα κωμικά στοιχεία και με περισσότερη έμφαση στην ανάπτυξη της σχέσης ανάμεσα σε έναν πατέρα που δεν μπορεί να αναλάβει ευθύνες και σε μια κόρη που έχει αναλάβει πολύ περισσότερες από εκείνες που αναλογούν στην ηλικία της. Οι ερμηνείες τόσο του Ντάγκλας όσο και της Εβαν Ρέιτσελ Γουντ είναι καλές, όμως ο θησαυρός των προθέσεων του Κάχιλ δεν αποκαλύπτεται.
(5 στα 10) Δραματική κομεντί οικογενειακών σχέσεων, βασισμένη στις ερμηνείες
Τα κουρέλια τραγουδούν ακόμη
Tου Δημήτρη Μπούρα
Στον εξαιρετικό «Βασιλιά της μοναξιάς» του Τέρι Γκίλιαμ (1991) ένας ρακένδυτος πρώην πανεπιστημιακός, μελετητής του Μεσαίωνα, αναζητάει το Αγιο Δισκοπότηρο στους δρόμους της σύγχρονης Νέας Υόρκης με τη βοήθεια ενός επιτυχημένου, αλλά τραυματισμένου συναισθηματικά, παραγωγού ραδιοφωνικών εκπομπών. Στο πρόσφατο King of California (που αποδόθηκε ως «Ο βασιλιάς και ο θησαυρός») ο πρωτοεμφανιζόμενος σεναριογράφος και σκηνοθέτης Μάικ Κάχιλ υπογράφει μια ταινία που είναι επικεντρωμένη στη σχέση μιας κοπέλας με τον ψυχικά διαταραγμένο μεσήλικα πατέρα της και μοιάζει με ελεύθερη παραλλαγή της ιδέας του Γκίλιαμ.
Το παιχνίδι ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα («Βασιλιάς της μοναξιάς») μετατράπηκε σε ένα παιχνίδι ανάμεσα στη λογική και την τρέλα, με αλληγορικές διαστάσεις γύρω από την πεζή καθημερινότητα και το όνειρο που κρατάει τους ανθρώπους ζωντανούς. Ο Τσάρλι, ένας πρώην μουσικός της τζαζ, βγαίνει από το ψυχιατρείο και αρχίζει να καταστρώνει σχέδια για να φέρει στο φως έναν θησαυρό που έκρυψαν οι Ισπανοί κονκισταδόροι σε μια κοιλάδα της Καλιφόρνιας τον 16ο αιώνα, όπως πιστεύει.
Σε αυτή την κοιλάδα, που καταστρέφεται από τον πυρετό του real estate, μεγάλωσε ο Τσάρλι κοιτάζοντας τ' άστρα. Στο κυνήγι του θησαυρού θα τον ακολουθήσει απρόθυμα η κόρη του, που έχει μετατραπεί ατύπως σε κηδεμόνα του μπαμπά της. Ο Κάχιλ δουλεύει πολύ σωστά τους χαρακτήρες στο πλαίσιο μιας χαμηλότονης δραματικής κομεντί, με ευδιάκριτη τη σφραγίδα του Αλεξάντερ Πέιν και του Μάικλ Λόντον στην παραγωγή.
(7 στα 10) Τρυφερό και χαμηλότονο
Ελληνικη πρεμιερα 22/5/2008
