- Μηνύματα
- 25.949
- Reaction score
- 23.020
Τώρα δηλαδή ρε παιδιά, συγγνώμη για τον τίτλο ε; Αλλά, τι να σας πω δηλαδή, στην ασεξουαλική εποχή που ζάμε, χρειάζεται και ολίγον πιπεράτον λεξιλόγιον, ούτώς πως ειπείν κι έτσι. Δεν πιστεύω να υπάρχει εδώ μέσα κανένας παπάς, ε;
Και που λέτε το λοιπόν, λόγω της εποχής κι έτσι να πούμε, είπα κι εγώ να ξεκαπνίσω λιγουλάκι το σύστημα, να αρχίσει να παίρνει τους ανοιξιάτικους τζόγους του, αφού ανθίσαν οι βερυκοκιές. Μιας και ψυχανεμιζόμουνα το όλο σκηνικό, σύνδεσα τα παλιά ηχεία, που τα έχω κάτι σαν εμπροσθοφυλακή στην απόβαση στην Ιβοτζίμα, τελείως expendable. Μάλλον με πήρανε χαμπάρι, και γι’ αυτό δε μου στέλνουν ηχεία
για ρηβιού. Περιμένουν να μπει η Σαρακοστή για να «μην το βάζω δυνατά», αλλά μπακ χάβ δη αχλάδα την ουρά... Δε θα μου στείλουν; Θα τα τηγανίσω...
Και επειδής ως γνωστόν δεν είμαι χαϊεντάς, αλλά χαϊεντοφάγος, άφησα στην άκρη τη Jazz Samba και τα λοιπά κρυοκωλοειδή, και πέρασα κατ’ ευθείαν στον ψητό, στην πραγματική samba, αυθεντικές ηχογραφήσεις από βραζιλιάνικες σχολές, με βυζιά, τρικυμιώδεις κώλους με στριγκ, με ιδρωμένα κορμιά και τα τοιαύτα. Academicos do Salgeiro, Mocidade και δε συμμαζεύεται, μιλάμε για πανδαισία ρυθμών. Στο τέλος πέταξα και ένα του Airto Moreira, και ήρθε κι έδεσε. Τώρα, ο Airto είναι γρουσούζης, παραζεστάθηκαν τα μεγάφωνα από τις ξώβυζες της Mocidade, το παράκανα εγώ, τι να σας πω… Το θέμα είναι πως μετά που έβαλα την αγαπημένη μου Gloria, ανακάλυψα πως της είχε φύγει η μασέλα. Και επειδής η Δοξούλα δεν έχει μασέλα, τουλάχιστον όχι ακόμα, ε, είπα μπάι – μπάι στα τουίτερ.
Κάθομαι το λοιπόν μπροστά στην οθόνηνε του υπολογιστώνε, και λέω και ξαναματαλέω. Ρε μαλάκα, πάλι θα παιδεύσεσαι με πιρπιτσολομπρίκια των 100€; Πάρε ένα τουήτερ της προκοπής, και πού ξέρεις, μπορεί να έρθει και η όρεξη δια τα περαιτέρω. Ε, και μιας το «ρινγκ ραντιέητορ» της Scan μου είχε αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων παίζοντας σε εκείνο το όμορφο ηχειάκι του Πάρη του Μπουρατζή, είπα να την ψάξω λίγο. Θέλετε να δείτε διαφορές; Όχι δηλαδής για να μη λέτε για το Ελληνικό «ή-κόμερς», πςςςςς…
Λοιπόν, προσέξτε το Γερμανό. Δεν είναι «αντιπρόσωπος», αλλά το δίνει τρακό πενή το κομά. Μάλιστα, άμα καβατζάρεις παραγγελιά πάνω από χίλια, στην πέφτει και με 10% έκπτωσις. Κάτι σαν παράδειγμα πρακτικής αριθμητικής για τις εξετάσεις της Ατέ Μπάνκ, (έτσι την ελέγαν και στο κουρλοχώρι τους). Το λοιπόν, δύο σκανσπήκια συν ένα καβάτζα για τη θερμή εποχή της σάμπας, ίσον χίλια πενή, μείον δέκα τα εκατό, το όλον ευρά εννιακό σαρανταπέ. Ωραία; Ωραία!
Για δείτε τώρα και την τιμή που δίνει ο αντιπρόσωπος για τους ιθαγενείς. Ρέντυ. Ready! Click. Εξακό το κομμά! Καλό ε; Πςςςςςςςςς…
Πίσσα και πούπουλα…
-Μαύρο;
-Μαύρο δαγκωτό!
-Α! Και δαγκωτό.
Ρε ούστ!!!
Και που λέτε το λοιπόν, λόγω της εποχής κι έτσι να πούμε, είπα κι εγώ να ξεκαπνίσω λιγουλάκι το σύστημα, να αρχίσει να παίρνει τους ανοιξιάτικους τζόγους του, αφού ανθίσαν οι βερυκοκιές. Μιας και ψυχανεμιζόμουνα το όλο σκηνικό, σύνδεσα τα παλιά ηχεία, που τα έχω κάτι σαν εμπροσθοφυλακή στην απόβαση στην Ιβοτζίμα, τελείως expendable. Μάλλον με πήρανε χαμπάρι, και γι’ αυτό δε μου στέλνουν ηχεία
για ρηβιού. Περιμένουν να μπει η Σαρακοστή για να «μην το βάζω δυνατά», αλλά μπακ χάβ δη αχλάδα την ουρά... Δε θα μου στείλουν; Θα τα τηγανίσω...
Και επειδής ως γνωστόν δεν είμαι χαϊεντάς, αλλά χαϊεντοφάγος, άφησα στην άκρη τη Jazz Samba και τα λοιπά κρυοκωλοειδή, και πέρασα κατ’ ευθείαν στον ψητό, στην πραγματική samba, αυθεντικές ηχογραφήσεις από βραζιλιάνικες σχολές, με βυζιά, τρικυμιώδεις κώλους με στριγκ, με ιδρωμένα κορμιά και τα τοιαύτα. Academicos do Salgeiro, Mocidade και δε συμμαζεύεται, μιλάμε για πανδαισία ρυθμών. Στο τέλος πέταξα και ένα του Airto Moreira, και ήρθε κι έδεσε. Τώρα, ο Airto είναι γρουσούζης, παραζεστάθηκαν τα μεγάφωνα από τις ξώβυζες της Mocidade, το παράκανα εγώ, τι να σας πω… Το θέμα είναι πως μετά που έβαλα την αγαπημένη μου Gloria, ανακάλυψα πως της είχε φύγει η μασέλα. Και επειδής η Δοξούλα δεν έχει μασέλα, τουλάχιστον όχι ακόμα, ε, είπα μπάι – μπάι στα τουίτερ.
Κάθομαι το λοιπόν μπροστά στην οθόνηνε του υπολογιστώνε, και λέω και ξαναματαλέω. Ρε μαλάκα, πάλι θα παιδεύσεσαι με πιρπιτσολομπρίκια των 100€; Πάρε ένα τουήτερ της προκοπής, και πού ξέρεις, μπορεί να έρθει και η όρεξη δια τα περαιτέρω. Ε, και μιας το «ρινγκ ραντιέητορ» της Scan μου είχε αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων παίζοντας σε εκείνο το όμορφο ηχειάκι του Πάρη του Μπουρατζή, είπα να την ψάξω λίγο. Θέλετε να δείτε διαφορές; Όχι δηλαδής για να μη λέτε για το Ελληνικό «ή-κόμερς», πςςςςς…
Λοιπόν, προσέξτε το Γερμανό. Δεν είναι «αντιπρόσωπος», αλλά το δίνει τρακό πενή το κομά. Μάλιστα, άμα καβατζάρεις παραγγελιά πάνω από χίλια, στην πέφτει και με 10% έκπτωσις. Κάτι σαν παράδειγμα πρακτικής αριθμητικής για τις εξετάσεις της Ατέ Μπάνκ, (έτσι την ελέγαν και στο κουρλοχώρι τους). Το λοιπόν, δύο σκανσπήκια συν ένα καβάτζα για τη θερμή εποχή της σάμπας, ίσον χίλια πενή, μείον δέκα τα εκατό, το όλον ευρά εννιακό σαρανταπέ. Ωραία; Ωραία!
Για δείτε τώρα και την τιμή που δίνει ο αντιπρόσωπος για τους ιθαγενείς. Ρέντυ. Ready! Click. Εξακό το κομμά! Καλό ε; Πςςςςςςςςς…
Πίσσα και πούπουλα…
-Μαύρο;
-Μαύρο δαγκωτό!
-Α! Και δαγκωτό.
Ρε ούστ!!!
