Πού πήγε ο ήχος της νιότης μας;

[rock rock]

Που πηγε ο ηχος της νιοτης μας?

Θυμαμαι οταν ημασταν νεοι που κλεινομασταν στο δωματιο μας, και απο ενα φτηνο στερεοφωνικο, η και πολλες φορες απο ενα απλο κασετοφωνο, ακουγαμε Deep Purple και ανατριχιαζαμε, και χοροπηδουσαμε και απο χαρα με τον ηχο που ειχαμε τοτε.
Τοτε δεν μας πειραζαν ουτε τα πριμα ουτε τα μπασα, ουτε η στερεοφωνικη εικονα.
Τωρα καθομαστε απεναντι απο το πανακριβο στερεοφωνικο μας (που μονο το καλωδιο ρευματος που εχουμε κοστιζει οσο ολο το παλιο μας στερεοφωνικο), και παλι κατι μας λειπει στον ηχο.
Τα πριμα τωρα μας ακουγονται σκοτεινα, τα μεσαια μας ακουγονται μουντα, και το μονο που σκεφτομαστε ειναι ποτε θα κανουμε την επομενη αναβαθμιση του συστηματος.
Ακομα και "ο αερας αναμεσα στα οργανα" δεν μας φαινεται αρκετος. (εγω παντως σκεφτομαι να βαλω εναν ανεμιστηρα να φυσαει το στερεοφωνικο μου, μπας και αποκτησουν επιτελους, τα οργανα αυτον τον αναθεματισμενο αερα αναμεσα τους).

Που πηγε ο ηχος της αθωοτητας μας?
Που πηγε ο αθωος ηχος?

 

[Zizik]

Εκεί που πήγαν τα νιάτα κι η αθωότητά σας.

 

[PURETONE]

Που πηγε ο ηχος της νιοτης μας?

Θυμαμαι οταν ημασταν νεοι που κλεινομασταν στο δωματιο μας, και απο ενα φτηνο στερεοφωνικο, η και πολλες φορες απο ενα απλο κασετοφωνο, ακουγαμε Deep Purple και ανατριχιαζαμε, και χοροπηδουσαμε και απο χαρα με τον ηχο που ειχαμε τοτε.
Τοτε δεν μας πειραζαν ουτε τα πριμα ουτε τα μπασα, ουτε η στερεοφωνικη εικονα.
Τωρα καθομαστε απεναντι απο το πανακριβο στερεοφωνικο μας (που μονο το καλωδιο ρευματος που εχουμε κοστιζει οσο ολο το παλιο μας στερεοφωνικο), και παλι κατι μας λειπει στον ηχο.
Τα πριμα τωρα μας ακουγονται σκοτεινα, τα μεσαια μας ακουγονται μουντα, και το μονο που σκεφτομαστε ειναι ποτε θα κανουμε την επομενη αναβαθμιση του συστηματος.
Ακομα και "ο αερας αναμεσα στα οργανα" δεν μας φαινεται αρκετος. (εγω παντως σκεφτομαι να βαλω εναν ανεμιστηρα να φυσαει το στερεοφωνικο μου, μπας και αποκτησουν επιτελους, τα οργανα αυτον τον αναθεματισμενο αερα αναμεσα τους).

Που πηγε ο ηχος της αθωοτητας μας?
Που πηγε ο αθωος ηχος?

Προσωπικα ακουω μουσικη και την απολαμβανω με τον ιδιο τροπο που ακουγα μικρος.Ολες τις μουσικες που ακουγα τοτε συν οτι προστεθηκε απο τοτε συν ενα καλυτερο συστημα.Αυτο θα επρεπε να κανουμε ολοι.

 

[vet]

από τότε που παρόπλισα το high end σύστημα, πήρα ενεργά με τηλεκοντρόλ και volume και τα συνέδεσα στο spotify ο ήχος της νιότης ξαναήρθε. να τώρα Σάββατο πρωί γραφω ακούω και χορεύω στο σαλόνι...
χαμένα χρόνια μουσικής στον βωμό της δήθεν υψηλής πιστότητας που σε οικιακό χώρο είναι ουτοπία.

 

[PURETONE]

από τότε που παρόπλισα το high end σύστημα, πήρα ενεργά με τηλεκοντρόλ και volume και τα συνέδεσα στο spotify ο ήχος της νιότης ξαναήρθε. να τώρα Σάββατο πρωί γραφω ακούω και χορεύω στο σαλόνι...
χαμένα χρόνια μουσικής στον βωμό της δήθεν υψηλής πιστότητας που σε οικιακό χώρο είναι ουτοπία.

Ενα βιντεακι ενω χορευεις μπορουμε να εχουμε;.............please...........

 

[soer]

δεν έχει πολλές μέρες που με μια γεννήτρια ήχου δοκίμασα τις ακουστικές μου ( πλέον ) ικανότητες ,πραγματικά εντυπωσιαστηκα ... (αρνητικά βεβαίως ... )
ίσως κάπου εκεί , στις ακουστικές απώλειες, να πήγε ο ήχος της νιότης μας βάλε ++ πιθανή ελλειψη νεανικού ενθουσιασμού ...και μαλών έκλεισε η εξίσωση .

 

[oldy]

Εκεί που πήγαν τα νιάτα κι η αθωότητά σας.

Ετσι, καλο ειναι να μπορουμε να κρατησουμε μια υγειη παιδικοτητα ...

υ.γ.
ποτε δεν ειναι αργα να ξεκινησει κανεις - εστω την προσπαθεια ...
υ.γ.2
εγω μολις τελειωσα τη διατριβη μου στην air guitar και τολμω να πω ειμαι πλεον βιρτβουοζος ...
τωρα αρχιζω τα ντραμς ...

 

[marba1065]

Μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον παππούλη και τον γιατρό:

Πάει, λοιπόν, ο παππούλης για εξετάσεις και αφού τελειώνουν, τον ρωτάει τον γιατρό:

Να σε ρωτήσω, γιατρέ μου, όταν ήμουν πιτσιρικάς, το πρωί που ξύπναγα, έπιανα το «όργανο» μου που ηταν σκληρό σαν στυλιάρι και προσπαθούσα και με τα δυο μου τα χέρια και μ’όλη μου τη δύναμη να το λυγίσω και δεν τα κατάφερνα.

Τώρα που ξυπνάω, το πιάνω, το γυρίζω απο δω, το γυρίζω από κει, το λυγίζω, το κάνω ό,τι θέλω, ακόμα και με το ένα χέρι και χωρίς πολλή προσπάθεια.

Μπορείς, σε παρακαλώ, να μου πεις, που οφείλεται όλη αυτή η υπερφυσική μυική δύναμη που απέκτησα στα γεράματα?

 

[vet]

Ενα βιντεακι ενω χορευεις μπορουμε να εχουμε;.............please...........

Φωτό;

 

[PURETONE]

View attachment 99066

Φωτό;

Εστω

 

[xfader]

Ο βασικός παράγοντας για να ευχαριστηθείς το οτιδήποτε στο έπακρο είναι η ανεμελιά.

Όσο μεγαλώνουμε, έρχεται η ωριμότητα, οι σκοτούρες, η αλλαγή των προτεραιοτήτων στη ζωή, και το πρόγραμμα, ακόμα και στον ελεύθερο χρόνο.

Αυτές οι συνθήκες κάθε άλλο παρά ιδανικές είναι για να απολαύσουμε (και) τη μουσική.

 

[Costas Coyias]

Που πηγε ο ηχος της νιοτης μας?

Θυμαμαι οταν ημασταν νεοι που κλεινομασταν στο δωματιο μας, και απο ενα φτηνο στερεοφωνικο, η και πολλες φορες απο ενα απλο κασετοφωνο, ακουγαμε Deep Purple και ανατριχιαζαμε, και χοροπηδουσαμε και απο χαρα με τον ηχο που ειχαμε τοτε.
Τοτε δεν μας πειραζαν ουτε τα πριμα ουτε τα μπασα, ουτε η στερεοφωνικη εικονα.
Τωρα καθομαστε απεναντι απο το πανακριβο στερεοφωνικο μας (που μονο το καλωδιο ρευματος που εχουμε κοστιζει οσο ολο το παλιο μας στερεοφωνικο), και παλι κατι μας λειπει στον ηχο.
Τα πριμα τωρα μας ακουγονται σκοτεινα, τα μεσαια μας ακουγονται μουντα, και το μονο που σκεφτομαστε ειναι ποτε θα κανουμε την επομενη αναβαθμιση του συστηματος.
Ακομα και "ο αερας αναμεσα στα οργανα" δεν μας φαινεται αρκετος. (εγω παντως σκεφτομαι να βαλω εναν ανεμιστηρα να φυσαει το στερεοφωνικο μου, μπας και αποκτησουν επιτελους, τα οργανα αυτον τον αναθεματισμενο αερα αναμεσα τους).

Που πηγε ο ηχος της αθωοτητας μας?
Που πηγε ο αθωος ηχος?

Το θέμα ουδεμία σχέση έχει με τη μουσική. Αρμόδιοι να απαντήσουν είναι (κυρίως) ένας ενδοκρινολόγος μαζί με έναν κλινικό ψυχολόγο.

 

[PURETONE]

Ο βασικός παράγοντας για να ευχαριστηθείς το οτιδήποτε στο έπακρο είναι η ανεμελιά.

Όσο μεγαλώνουμε, έρχεται η ωριμότητα, οι σκοτούρες, η αλλαγή των προτεραιοτήτων στη ζωή, και το πρόγραμμα, ακόμα και στον ελεύθερο χρόνο.

Αυτές οι συνθήκες κάθε άλλο παρά ιδανικές είναι για να απολαύσουμε (και) τη μουσική.

Χρονος για τον εαυτο μας χρειαζεται οπωσδηποτε εστω και μιση ωρα την ημερα που θα τον ξοδευουμε μονο σε οτι μας αρεσει.Οι σκοτουρες μπορουν να περιμενουν δεν εχουν αλλη επιλογη.

 

[editor]

Που πηγε ο ηχος της αθωοτητας μας?
Που πηγε ο αθωος ηχος?

Χαθηκε... Κάπου ανάμεσα στο ισοσκελές τρίγωνο και στις μετρήσεις RT...
Τίποτα δεν είναι αθώο σήμερα.

 

[vinyllover]

Χαθηκε... Κάπου ανάμεσα στο ισοσκελές τρίγωνο και στις μετρήσεις RT...
Τίποτα δεν είναι αθώο σήμερα.

Αυτό σε συνδυασμό με το ποστ 11 νομίζω ότι περιγράφει τη πραγματικότητα.
Το μυαλό είναι απίστευτα φορτωμένο με έννοιες και το επιβαρύνουμε κι άλλο γιατί είμαστε συνέχεια online,stay connected που λένε...
Rocka ωραίο θέμα προς συζήτηση πάντως

 

[argi]

δεν υπαρχει κακος ηχος
ουτε μη ανεμελια....
Απλα δεν εχεις πιει οσο πρεπει....
μετα ποιος ενδροκρινολογος και ποιος γυναικολογος....
βρεχει φωθια στην στρατα μου..........

 

[musicfanatic]

Που πηγε ο ηχος της νιοτης μας?

Θυμαμαι οταν ημασταν νεοι που κλεινομασταν στο δωματιο μας, και απο ενα φτηνο στερεοφωνικο, η και πολλες φορες απο ενα απλο κασετοφωνο, ακουγαμε Deep Purple και ανατριχιαζαμε, και χοροπηδουσαμε και απο χαρα με τον ηχο που ειχαμε τοτε.
Τοτε δεν μας πειραζαν ουτε τα πριμα ουτε τα μπασα, ουτε η στερεοφωνικη εικονα.
Τωρα καθομαστε απεναντι απο το πανακριβο στερεοφωνικο μας (που μονο το καλωδιο ρευματος που εχουμε κοστιζει οσο ολο το παλιο μας στερεοφωνικο), και παλι κατι μας λειπει στον ηχο.
Τα πριμα τωρα μας ακουγονται σκοτεινα, τα μεσαια μας ακουγονται μουντα, και το μονο που σκεφτομαστε ειναι ποτε θα κανουμε την επομενη αναβαθμιση του συστηματος.
Ακομα και "ο αερας αναμεσα στα οργανα" δεν μας φαινεται αρκετος. (εγω παντως σκεφτομαι να βαλω εναν ανεμιστηρα να φυσαει το στερεοφωνικο μου, μπας και αποκτησουν επιτελους, τα οργανα αυτον τον αναθεματισμενο αερα αναμεσα τους).

Που πηγε ο ηχος της αθωοτητας μας?
Που πηγε ο αθωος ηχος?

Ναι σωστά....δεν μας πείραζαν ούτε τα πρίμα, ούτε τα μπάσα....αλλά γιατί; Γιατί δεν είχαμε μέτρο σύγκρισης.
Θυμάμαι στα 16 μου (όντας στην ίδια φάση με σένα) έτυχε να πάω σε ένα πάρτυ (αχ...τι θυμήθηκα τώρα) σε γνωστό που είχε ένα "κανονικό" στερεοφωνικό (θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα πικαπ με μαρμάρινη βάση-δεν θυμάμαι μάρκα, ίσως Marantz) και ακούγαμε το Dark side of the moon..Ε λοιπόν μας έπεσαν τα σαγόνια που λένε, με αυτή την εμπειρία! Και από τότε πρέπει να είναι που μου κόλλησε αυτό το μικρόβιο; Μάλλον. Γιατί όμως; Γιατί το συναίσθημα που μου μετέδωσε το ίδιο μουσικό έργο δεν είχε καμία σχέση με ό,τι άκουγα πριν στο σπίτι από ένα ραδιο-κασετόφωνo Silver!!
Και φυσικά αυτή η αίσθηση παραμένει αναλλοίωτη μέχρι και σήμερα...το σύστημα αναπαραγωγής θέλω να μου μεταδίδει το μέγιστο των συναισθημάτων και αυτό, πέρα από την μουσική σύνθεση και ερμηνεία, περνάει και μέσα από την πιστότητα αναπαραγωγής..

 

[ZaBBalos]

Μαζί με την ηλικία έρχεται και η γνώση (σε κάποιους ανθρώπους φυσικά, όχι σε όλους). Η γνώση σκοτώνει την άγνοια η οποία είναι ευτυχία (σύμφωνα με τους αγγλοσάξονες τουλάχιστο).

Πράγματα που στη μουσική με έκαναν ευτυχισμένο κάποτε δε μπορούν να με συγκινήσουν πλέον. Πράγματα που δεν κατανοούσα βρίσκονται πλέον πιο κοντά μου. Ακόμα κι αν ξεχωρίσω τη μουσική από τον ήχο, μπορεί να μην ήμουν ποτέ hi end τύπος αλλά δε νοσταλγώ καθόλου το sharp με διπλό κασετόφωνο που είχα στο μαθητικό μου δωμάτιο ούτε το Sony Walkman μου με τα "στέκα" ακουστικά.

Για τίποτα δεν αλλάζω τον ήχο που έχω σήμερα και κυρίως τη μουσική που έχω σήμερα.

 

[stathis]

Όταν γινόμαστε ραμολιμεντα άλλα πράγματα θα'πρεπε να μας ανησυχούν.

 

[argi]

....................ελα ρε.....
το 1984 ειδα το πρωτο στερεφωνικο μυριων
λαξμαν τανμπεργκ νακαμιτσι ζαρατουστρα μπι και ταπλιγιου και μονστερ.....
Οκ δεν υπηρχε φραγκο για στερεοφωνικο (ολα τα εκανα βυνιλια)
γυρναγα με τα ποδια σπιτι για να μαζεψω να παρω δισκακια.....
Το 1986 επιασα δουλεια (ψιλομονιμη) αγορασα το πρωτο μου κασετοφωνο σαρπακι απο την βουλιαγμενης....(αντιπροσωπια)
(η χιτατσι στην συγγρου δεν ειχε να μου δωσει)
(πριν ακουγα απο του αδερφου μου)
και την ιδια χρονια πηρα γουωκμαν (συνολικα 3)
Χρονος λιγος για να ακουσω το στερεο του πατερα μου
...πρωι δουλευα τα απογευμα ή προπονησεις ή σχολειο.....(οποιο)
Σαφως οπως ειχε γραψει ο ηχος το 1984 : αν ακουσεις μια φορα καλο ηχο τον θυαμσαι για παντα.
Αλλα αν και αγοραζα τις ακριβοτερες (και οχι μονο) κασετες
και δισκους εισαγωγης....
Η μουσικη με κουρδιζε...οχι οι συσκευες......
σαφως ο ηχος σημερα ειναι καλυτερος ...(σχετικο)........
αλλα οταν παταγα πλει......δεν με ενοιαζε ποσο εκανε το σαρπακι....η οποιο γουοκμαν
ο ρυθμος ειχε ηδη συνεπαρει ψυχη και σωμα.............