Θέλω να καταγράψω ένα θέμα που μας αφορά άμεσα στην πολυκατοικία που είναι το σπίτι μου.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΤΕ!
Έχουμε τον 3ο όροφο μια 7όροφης πολυκατοικίας (φέτος είμαστε και διαχειριστές btw). Τον 4ο (παρένθεση: ο οποίος είχε ίδια τιμή με τον 3ο γιατί ο 3ος έχει έναν χώρο 5.5x5.5 σαν πίσω βεράντα) τον έχει μια μισότρελη (κυριολεκτικά το λέω όχι μεταφορικά) η οποία κατ'αρχήν τον πήρε για τον γιό της ο οποίος όμως ποτέ δεν γούσταρε την κίνηση και έτσι δεν έμεινε. Μετά από καιρό στασιμότητας και μετά από παρενέσεις άλλων (μια και δεν πλήρωνε καν κοινόχρηστα μέχρι που της έκανε ένα εξώδικο η πολυκατοικία) αποφάσισε να το νοικιάσει (μάλιστα υποψιάζομαι μέχρι να της το προτείνουν δεν το είχε σκεφτεί καν - δεν έφτανε μέχρι εκεί το μυαλό της).
Χαρά εμείς μια και απομακρυνόταν το ενδεχόμενο να την έχουμε από πάνω μας (btw είχε και μια ζήλια στην αρχή μια και ήθελε τον 3ο) αφού κανείς γείτονας της δεν θα έβρισκε άκρη μαζί της.
Έρχεται λοιπόν μια τριμελής οικογένεια δυο εύσωμων σχετικά (λίγο βοδιών όχι τόσο στα κιλά αλλά στο όλο στυλ), με έφηβο γιο (14-15; αυτός αδύνατος έως τσιλιβίθρας).
Οι πρώτοι που τους πλησιάσαμε (ειδικά την κυρία), εμείς, "ότι θέλετε μη διστάσετε" κλπ.
Όλα καλά.
Μετά άρχισε να χαλάει...
Πρώτο συμβάν, μια και αυτοί είχαν και ένα κλειστό γκαράζ (εμείς είμαστε πυλωτή), με ένα vitarάκι (που οδηγεί αυτή, μια και αυτός έχει ένα αρχαίο μοτοσακό που θέλει 5 λεπτά να πάρει μπρος), λίγο στριμόκωλα... ...κάποια στιγμή ανακαλύπτει η Γιώτα ότι έχει κάποιο γδάρσιμο το αυτοκίνητο, νομίζει ότι έγινε στη δουλειά της, μέχρι που το βλέπω εγώ και αμέσως καταλαβαίνω τι έχει συμβεί. Βλέπετε την προηγούμενη μέρα συναντώ αυτή τυχαία και μου λέει "δεν το ξαναβάζω το αυτοκίνητο μέσα, είναι πολύ δύσκολο" κλπ. ...στο άσχετο. Πάω στο δικό μας, έχει χρώμα από το βιτάρα... πάω στο βιτάρα έχει χρώμα από το δικό μας. Της χτυπάμε... έκανε την ανήξερη μεν, αλλά όχι ότι δεν το έκανε, αλλά ότι αν το έκανε δεν το κατάλαβε (φυσικά τα αποδεικτικά ήταν αρκετά, ειδικά μεταξύ γειτόνων και ειδικά με το όλο context). Η πλάκα είναι ότι έλεγε ψέματα μια και μας είπαν γείτονες ότι κάποια στιγμή χτύπαγε ο συναγερμός τους αυτοκινήτου (με όλη την πολυκατοικία, 7/9 διαμερίσματα ιδιοκτήτες, έχουμε άριστη σχέση). Τέσπα, κανονίζουμε ότι θα το φτιάξουμε και θα της πάμε το μπιλιέτο... έτσι και γίνεται, δυσανασχετεί (της φάνηκε πολύ αν και ΔΕΝ ήταν πολύ μια και βάφτηκε όλος ο προφυλακτήρας), αλλά το πληρώνει... πάει αυτό.
Περνάει κάποιος καιρός, βρίσκουμε κάποια πράγματα πεταμένα κατά καιρούς στο πίσω τετράγωνο μπαλκόνι μας... Για να καταλάβετε το σχήμα, η πολυκατοικία είναι ένα μικρό Π, όπου το ένα πόδι του είναι η βεράντα μας (και από κάτω της είναι ο 1ος και 2ος που επειδή είναι με διπλά διαμερίσματα "εξέχουν" σε σχέση με τους 3ο-7ο), οπότε στο μέσα μέρος του άλλου "ποδιού" του Π, έχουν οι 3ος-7ος μπαλκόνι που βλέπει στην πίσω βεράντα μας (που ξαναλέω αποτελεί το δεύτερο πόδι του Π).
Είχαμε κάτι ψιλοθέματα από την δίπλα πολυκατοικία (μια και κάποια τα είχε πάρει με την οικοπεδούχο της δικιάς μας που μένει στον 2ο) που όμως είχαν σταματήσει, αλλά δεν είμασταν σίγουροι.
Κάποια στιγμή μια κοπελιά στον 5ο, βλέπει ότι κάποιος στον 4ο τα κάνει αυτά. Το συγκεκριμένο συμβάν αφορούσε μια... ντομάτα (ΠΟΥ ΤΟ ΒΛΑΜΕΝΟ του 4ου, δεν του έκοψε ότι ΦΑΙΝΕΤΑΙ η γωνία που αυτή έσκασε
.
Κάνουμε κάποια παρατήρηση στην νοικάρισα, το δέχεται, τέλος. Μάλιστα όταν της χτυπήσαμε το κουδούνι ο νεαρός ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ (εμφανώς ένοχος).
Άσχετο, κάποια στιγμή τυχαίνει και ακούμε ένα καυγά μεταξύ της μισότρελης ιδιοκτήτριας και της νοικάρας (πως να μην το ακούσω αφού έγινε στην είσοδο της). Το θέμα ήταν ότι η ιδιοκτήτρια ήθελε να το νοικιάσει και να μην βάζει ο τύπος την μηχανή του (γιατί έτσι είχε καταλήξει αφού δεν έβαζε το αυτοκίνητο), αλλά μάλλον δεν είχαν ξεκαθαρίσει διαφορετικό νοίκι και η άλλη φώναζε ότι το πληρώνει το γκαράζ. Something like that.
Μετά από καιρό, μας χτυπάει αυτή το κουδούνι με χαρτιά για να καθαρίσει κάτι που είδε μόνη της στην βεράντα μας και ήξερε ότι είναι από το κωλόπαιδο της. Δεν την αφήνουμε, της λέμε οκ αλλά να σταματήσει αυτό κλπ.
Δεν θυμάμαι πόσες φορές τελικά είχαμε τέτοιες... πτώσεις, οπότε πετάγομαι στα τελευταία.
Σημειώνω ότι ο μικρός άμα συνέπεφταν οι δρόμοι μας (με εμένα ή τη Γιώτα) ήταν σαν βρεγμένη γάτα παρά το ότι σε εκείνον (και μέχρι και σήμερα) ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΟΥΤΕ ΝΥΞΗ. Αλλά αυτός ήξερε.
Πριν περίπου δυο μήνες, κάτι τέτοιο είχε γίνει (δεν θυμάμαι καν τι είχαμε βρει και πως και μας ώθησε πάλι να το θέσουμε το θέμα σε αυτήν), ανεβαίνουμε, βλέπω ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ σαν κάποιος να είχε γράψει (μέχρι γδαρσίματος) με στυλό και κάποιος (άλλος... if you know what I mean) είχε τρύψει πολύ για να σβήσουν μέχρι που το χρώμα είχε αλλιωθεί. Ανακαλύπτω επίσης ότι ο διακόπτης του κοινόχρηστου στον 4ο ήταν σπασμένος. Μάλιστα αυτή η "ανακάλυψη" δικαιολόγησε το ότι έμεναν τα φώτα αναμένα (μια και αν κάποιος δεν τον "ξεπάταγε" αυτός δεν επέστρεφε μόνος του) επί ώρες. Για το θέμα αυτό είχαμε αναγκαστεί να φωνάξουμε ηλεκτρολόγο (νομίζαμε ότι φταίει το κεντρικό ρελέ) τον οποίο πριν προλάβει να έρθει, επειδή είδα το σπάσιμο, ακυρώσαμε και... μας έβρισε (νόμιζε ότι φέραμε άλλον). Οι του 4ου δεν είχαν πει τίποτα και εμείς ψάχναμε σαν μαλάκες.
Με αυτό το συμβάν, αναγκάστηκα και έκανα μια έκτακτη συνέλευση (μια και το θέμα ξέφυγε και είχαμε καταστροφές στην πολυκατοικία). Εκεί ειπώθηκαν διάφορα (γενικά θέσαμε το θέμα της ενόχλησης μεταξύ των ορόφων για να είμαστε ξεκάθαροι... ο τύπος πχ. είχε το συνήθειο να κάνει ντους 1-2+ την νύχτα με αποτέλεσμα να ξαγρυπνάμε... πράγμα που δεν το έχει κόψει τελείως btw). Τέσπα, η κατάληξη ήταν ότι ο διακόπτης ίσως είχε ήδη πρόβλημα και τους τοίχους θα φρόντιζε να τους βάψει όταν μπορέσει. Τελικά, πήγε και μόνη της και πήρε και διακόπτη και πήγε και μόνη της να τον βάλει. Πράγμα που (δεν θυμάμαι πως... την άκουσα; δεν θυμάμαι) μόλις πήρα χαμπάρι την σταμάτησα, πήρα τον διακόπτη και της είπα ότι θα τον βάλω εγώ (αυτή ήταν ικανή να σκοτωθεί) - όπως και τον έβαλα τελικά.
Πριν 15 περίπου μέρες, βρίσκω στην βεράντα μας, καμιά 10αριά μολύβια και 3-4 σαϊτες... το μυαλό μου φυσικά στο γνωστό άτομο. Μερικά ακόμα μολύβια ήταν στον ακάλυπτο (στην "μέση" ανάμεσα στα πόδια του Π).
Ντυμένοι να πάμε σε έναν γάμο όταν το ανακαλύψαμε (εγώ εμφανώς όμως εκνευρισμένος πια αφού το θέμα είχε φτάσει να τεθεί επισήμως και ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΝΕΙΣ να φροντίσουν να σταματήσει)) της χτυπάμε το κουδούνι και της λέω ότι "δεν μπορεί εγώ να περνάω την εφηβία του γιού σας", "τελευταία φορά" κλπ. Αυτή σαν βρεγμένη γάτα (αυτός εξαφανισμένος - αλλά και ο πατέρας γενικά από όλα αυτά από την αρχή), είπε άλλη μια φορά ότι θα τα μαζέψει, αλλά τα μάζεψα εγώ τα έβαλα σε μια σακούλα και της την έβαλα στην πόρτα (μην χάσει και τα μολύβια της).
Και φτάνουμε στο σήμερα...
Κουρασμένη η Γιώτα από τη δουλειά (ήρθε 7 παρά) και έχοντας αρχίσει ΣΤΟ ΚΑΠΑΚΙ και σιδέρωμα, πάει λίγο πίσω στην κρεβατοκάμαρα (εκείνη συνδέεται με την τετρέγωνη βεράντα) οπότε ανακαλύπτει ένα πεταμένο (άψητο) αυγό!
Τα παίρνει (πρώτη φορά) ΑΓΡΙΑ και ανεβαίνει μόνη της επάνω (εγώ έμεινα στην είσοδο μας) χτυπάει... μάλλον αποφεύγει αυτή να ανοίξει, αλλά η Γιώτα άκουσε το "ματάκι" να ανοιγοκλείνει και της είπε να ανοίξει γιατί την βλέπει ότι είναι μέσα. Αυτή ανοίγει σαν ΠΟΛΥ βρεμένη γάτα, τα ακούει από την Γιώτα η οποία και της λέει να κατέβει να μαζέψει το αυγό που τα είχε πασαλίψει όλα. Αυτή κατεβαίνει μετά από 10 λεπτά, αρχίζει να τα μαζεύει και την πιάνω και εγώ στην συζήτηση του τι θα γίνει επιτέλους και εμείς ήμαστε πάντα σωστοί δεν του έχουμε πει ούτε κουβέντα, τι θα γίνει δηλαδή άμα τον περιλάβω (ότι δεν θα έχουμε και σύραξη με τον πατέρα του και δικαιολογημένα μετά από κάτι τέτοιο κ.α. Αυτή να μας δίνει δίκιο... είπε μάλιστα ότι είναι στεναχωριμένη και κουρασμένη από μια κηδεία και να μην φωνάζει η Γιώτα κλπ. Της λέω ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ. Μάλιστα αυτός έλειπε πια, "είχε πάει στο μπάσκετ" με τον πατέρα του και θα του έλεγε να μην έρθει καν γιατί θα γινόταν της τρελής (δήθεν) από αυτή.
Τέσπα... 2ος γύρος... εδώ το πράγμα γίνεται πιο πολύπλοκο και θέλω ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τη συμβουλή σας, όλων αν γίνεται.
Περνάνε 1-2 ώρες, αυτός προφανώς γύρισε... εμένα το γραφείο μου, είναι κάτω από το δωμάτιο του, (δηλ. στο πρώτο πόδι του Π και κοιτόντας προς την βεράντα μας), οπότε κάποια στιγμή ακούω φωνές και φασαρία. Η Γιώτα είχε φύγει νωρίτερα για την αδερφή της.
Ακούω διάφορους θορύβους, φωνές, μάλιστα του μικρού ήταν σε βαθμό ΥΣΤΕΡΙΑΣ (πραγματικής όπως θα καταλάβετε πιο κάτω)... να σας τα πω περιληπτικά:
Κάποια στιγμή ακούω έναν μεγάλο θόρυβο, σκέφτομαι ότι θα πέταξε κάνα έπιπλο (!), κάποια στιγμή αυτός βγαίνει από την έξοδο τους, ξαναμπαίνει, ξαναβγαίνουν, κάποια στιγμή στιγμή που ήταν έξω από την πόρτα τους αυτής έκλεισε την μάνα του απ'έξω (!) για 2-3 λεπτά (του φώναζε άνοιξε μου), άκουγα ότι μας έβριζε "τους μαλάκες", "θα τους δείξω εγώ"... να του λέει αυτή "μα τι είναι αυτά που κάνεις", "έχουν δίκιο οι άνθρωποι", "τι κάνεις θα φωνάξουν την αστυνομία", "θα σε κλείσω σε άσυλο"... "στ'αρχίδια μου" αυτός κλπ.
ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ μετά από λίγα λεπτά (μια και πήγαινα προς την είσοδο μας πολλές φορές για να ακούσω... το θέμα μας αφορούσε άμεσα) ανοίγοντας την πόρτα, ότι είχε ξεκρεμάσει τον πυροσβεστήρα του ορόφου ΜΑΣ και τον είχε πετάξει προς την πόρτα (!!!!!!!!!!!!!!!!!). Στην πόρτα δεν είχε κάνει εμφανή ζημία, αλλά έχει κάποια χτυπήματα το μάρμαρο του κοινοχρήστου. Βάζω σιγά σιγά (! δεν ήθελα καν να προκαλέσω σε αυτή τη φάση μια και οποιαδήποτε αντίδραση μου δεν ξέρω τι θα προκαλούσε) τον πυροσβεστήρα στη θέση του... κάποια στιγμή ενώ ο καβγάς συνεχιζόταν, βγαίνει ο μικρός έξω, βγάζει τον δικό τους πυροσβεστήρα και τον πετάει κάτω στα σκαλιά φτάνοντας σχεδόν στον όροφο μας!!! Μετά από 2-3 λεπτά που αυτοί ήταν μέσα πια άλλη μια φορά, πάω και βλέπω ότι έχει κάνει ζημιά στο μάρμαρο στα σκαλιά αλλά ΚΑΙ στους τοίχους μια και όπως φαίνεται τον πέταξε δυνατά προς τον ΤΟΙΧΟ της σκάλας! Αυτόν τον άφησα εκεί (κάποιος θα τον μαζέψει μέχρι αύριο υποθέτω).
Έρχεται και η Γιώτα εντωμεταξύ, έχοντας χάσει το 90% της φάσης (βλέπει μόνο τα θύματα μάχης του κοινοχρήστου), της εξηγώ το έγινε... ο καβγάς τράβηξε λίγο ακόμα και μετά δεν ξέρω τι έγινε.
ΚΕΡΑΣΑΚΙ; Πάει πίσω η Γιώτα και ανακαλύπτει ότι ΠΑΛΙ ΤΟ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ μας πέταξε αβγά. Μάλιστα ΤΟ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ δεν φρόντισε καν να καλυφθεί και δυο κοπελιές της δίπλα πολυκατοικίας (που άκουγαν και τις φωνές κλπ. μια και βγήκαν και έξω 2-3 άτομα από εκείνη την πολυκατοικία), μόλις είδαν τη Γιώτα της είπαν "κάτι σας πέταξε".
Βγήκε η καημένη (μια και μετά το όλο συμβάν θεωρήσαμε ότι καλό είναι να μην κάνουμε εμείς τίποτα απόψε) η Γιώτα και έριχνε νερά μην στεγνώσει και αυτό το αβγό... στον 4ο κλειστά τα πατζούρια όλα.
Η μέρα δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει, έχουμε φοβηθεί και μην γίνει κάτι στην μηχανή ή το αυτοκίνητο μας. Για να μην πω τίποτα χειρότερα.
ΑΚΟΥΩ ΣΧΟΛΙΑ, ΓΝΩΜΕΣ, ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΚΙΝΗΣΕΙΣ!
Εξώδικο;
Τηλέφωνο στη μισότρελη για να τους κάνει έξωση; (σιγά μην βρω κατανόηση εκεί - εκτός φυσικά από το ότι της καταστρέφει το κωλόπαιδο το σπίτι της)
Αστυνομία;
Να τον πετύχω καμιά μέρα και να τον κάνω μπλε μαρέν;
Να τον πετύχω καμιά μέρα και να τον κάνω μπλε μαρέν εκεί που δεν φαίνεται και δεν μπορεί να αποδειχτεί και να κάνω την κότα;
Συνδιασμό;
Άλλα;
ΠΕΙΤΕ!
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΤΕ!
Έχουμε τον 3ο όροφο μια 7όροφης πολυκατοικίας (φέτος είμαστε και διαχειριστές btw). Τον 4ο (παρένθεση: ο οποίος είχε ίδια τιμή με τον 3ο γιατί ο 3ος έχει έναν χώρο 5.5x5.5 σαν πίσω βεράντα) τον έχει μια μισότρελη (κυριολεκτικά το λέω όχι μεταφορικά) η οποία κατ'αρχήν τον πήρε για τον γιό της ο οποίος όμως ποτέ δεν γούσταρε την κίνηση και έτσι δεν έμεινε. Μετά από καιρό στασιμότητας και μετά από παρενέσεις άλλων (μια και δεν πλήρωνε καν κοινόχρηστα μέχρι που της έκανε ένα εξώδικο η πολυκατοικία) αποφάσισε να το νοικιάσει (μάλιστα υποψιάζομαι μέχρι να της το προτείνουν δεν το είχε σκεφτεί καν - δεν έφτανε μέχρι εκεί το μυαλό της).
Χαρά εμείς μια και απομακρυνόταν το ενδεχόμενο να την έχουμε από πάνω μας (btw είχε και μια ζήλια στην αρχή μια και ήθελε τον 3ο) αφού κανείς γείτονας της δεν θα έβρισκε άκρη μαζί της.
Έρχεται λοιπόν μια τριμελής οικογένεια δυο εύσωμων σχετικά (λίγο βοδιών όχι τόσο στα κιλά αλλά στο όλο στυλ), με έφηβο γιο (14-15; αυτός αδύνατος έως τσιλιβίθρας).
Οι πρώτοι που τους πλησιάσαμε (ειδικά την κυρία), εμείς, "ότι θέλετε μη διστάσετε" κλπ.
Όλα καλά.
Μετά άρχισε να χαλάει...
Πρώτο συμβάν, μια και αυτοί είχαν και ένα κλειστό γκαράζ (εμείς είμαστε πυλωτή), με ένα vitarάκι (που οδηγεί αυτή, μια και αυτός έχει ένα αρχαίο μοτοσακό που θέλει 5 λεπτά να πάρει μπρος), λίγο στριμόκωλα... ...κάποια στιγμή ανακαλύπτει η Γιώτα ότι έχει κάποιο γδάρσιμο το αυτοκίνητο, νομίζει ότι έγινε στη δουλειά της, μέχρι που το βλέπω εγώ και αμέσως καταλαβαίνω τι έχει συμβεί. Βλέπετε την προηγούμενη μέρα συναντώ αυτή τυχαία και μου λέει "δεν το ξαναβάζω το αυτοκίνητο μέσα, είναι πολύ δύσκολο" κλπ. ...στο άσχετο. Πάω στο δικό μας, έχει χρώμα από το βιτάρα... πάω στο βιτάρα έχει χρώμα από το δικό μας. Της χτυπάμε... έκανε την ανήξερη μεν, αλλά όχι ότι δεν το έκανε, αλλά ότι αν το έκανε δεν το κατάλαβε (φυσικά τα αποδεικτικά ήταν αρκετά, ειδικά μεταξύ γειτόνων και ειδικά με το όλο context). Η πλάκα είναι ότι έλεγε ψέματα μια και μας είπαν γείτονες ότι κάποια στιγμή χτύπαγε ο συναγερμός τους αυτοκινήτου (με όλη την πολυκατοικία, 7/9 διαμερίσματα ιδιοκτήτες, έχουμε άριστη σχέση). Τέσπα, κανονίζουμε ότι θα το φτιάξουμε και θα της πάμε το μπιλιέτο... έτσι και γίνεται, δυσανασχετεί (της φάνηκε πολύ αν και ΔΕΝ ήταν πολύ μια και βάφτηκε όλος ο προφυλακτήρας), αλλά το πληρώνει... πάει αυτό.
Περνάει κάποιος καιρός, βρίσκουμε κάποια πράγματα πεταμένα κατά καιρούς στο πίσω τετράγωνο μπαλκόνι μας... Για να καταλάβετε το σχήμα, η πολυκατοικία είναι ένα μικρό Π, όπου το ένα πόδι του είναι η βεράντα μας (και από κάτω της είναι ο 1ος και 2ος που επειδή είναι με διπλά διαμερίσματα "εξέχουν" σε σχέση με τους 3ο-7ο), οπότε στο μέσα μέρος του άλλου "ποδιού" του Π, έχουν οι 3ος-7ος μπαλκόνι που βλέπει στην πίσω βεράντα μας (που ξαναλέω αποτελεί το δεύτερο πόδι του Π).
Είχαμε κάτι ψιλοθέματα από την δίπλα πολυκατοικία (μια και κάποια τα είχε πάρει με την οικοπεδούχο της δικιάς μας που μένει στον 2ο) που όμως είχαν σταματήσει, αλλά δεν είμασταν σίγουροι.
Κάποια στιγμή μια κοπελιά στον 5ο, βλέπει ότι κάποιος στον 4ο τα κάνει αυτά. Το συγκεκριμένο συμβάν αφορούσε μια... ντομάτα (ΠΟΥ ΤΟ ΒΛΑΜΕΝΟ του 4ου, δεν του έκοψε ότι ΦΑΙΝΕΤΑΙ η γωνία που αυτή έσκασε
.Κάνουμε κάποια παρατήρηση στην νοικάρισα, το δέχεται, τέλος. Μάλιστα όταν της χτυπήσαμε το κουδούνι ο νεαρός ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ (εμφανώς ένοχος).
Άσχετο, κάποια στιγμή τυχαίνει και ακούμε ένα καυγά μεταξύ της μισότρελης ιδιοκτήτριας και της νοικάρας (πως να μην το ακούσω αφού έγινε στην είσοδο της). Το θέμα ήταν ότι η ιδιοκτήτρια ήθελε να το νοικιάσει και να μην βάζει ο τύπος την μηχανή του (γιατί έτσι είχε καταλήξει αφού δεν έβαζε το αυτοκίνητο), αλλά μάλλον δεν είχαν ξεκαθαρίσει διαφορετικό νοίκι και η άλλη φώναζε ότι το πληρώνει το γκαράζ. Something like that.
Μετά από καιρό, μας χτυπάει αυτή το κουδούνι με χαρτιά για να καθαρίσει κάτι που είδε μόνη της στην βεράντα μας και ήξερε ότι είναι από το κωλόπαιδο της. Δεν την αφήνουμε, της λέμε οκ αλλά να σταματήσει αυτό κλπ.
Δεν θυμάμαι πόσες φορές τελικά είχαμε τέτοιες... πτώσεις, οπότε πετάγομαι στα τελευταία.
Σημειώνω ότι ο μικρός άμα συνέπεφταν οι δρόμοι μας (με εμένα ή τη Γιώτα) ήταν σαν βρεγμένη γάτα παρά το ότι σε εκείνον (και μέχρι και σήμερα) ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΟΥΤΕ ΝΥΞΗ. Αλλά αυτός ήξερε.
Πριν περίπου δυο μήνες, κάτι τέτοιο είχε γίνει (δεν θυμάμαι καν τι είχαμε βρει και πως και μας ώθησε πάλι να το θέσουμε το θέμα σε αυτήν), ανεβαίνουμε, βλέπω ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ σαν κάποιος να είχε γράψει (μέχρι γδαρσίματος) με στυλό και κάποιος (άλλος... if you know what I mean) είχε τρύψει πολύ για να σβήσουν μέχρι που το χρώμα είχε αλλιωθεί. Ανακαλύπτω επίσης ότι ο διακόπτης του κοινόχρηστου στον 4ο ήταν σπασμένος. Μάλιστα αυτή η "ανακάλυψη" δικαιολόγησε το ότι έμεναν τα φώτα αναμένα (μια και αν κάποιος δεν τον "ξεπάταγε" αυτός δεν επέστρεφε μόνος του) επί ώρες. Για το θέμα αυτό είχαμε αναγκαστεί να φωνάξουμε ηλεκτρολόγο (νομίζαμε ότι φταίει το κεντρικό ρελέ) τον οποίο πριν προλάβει να έρθει, επειδή είδα το σπάσιμο, ακυρώσαμε και... μας έβρισε (νόμιζε ότι φέραμε άλλον). Οι του 4ου δεν είχαν πει τίποτα και εμείς ψάχναμε σαν μαλάκες.
Με αυτό το συμβάν, αναγκάστηκα και έκανα μια έκτακτη συνέλευση (μια και το θέμα ξέφυγε και είχαμε καταστροφές στην πολυκατοικία). Εκεί ειπώθηκαν διάφορα (γενικά θέσαμε το θέμα της ενόχλησης μεταξύ των ορόφων για να είμαστε ξεκάθαροι... ο τύπος πχ. είχε το συνήθειο να κάνει ντους 1-2+ την νύχτα με αποτέλεσμα να ξαγρυπνάμε... πράγμα που δεν το έχει κόψει τελείως btw). Τέσπα, η κατάληξη ήταν ότι ο διακόπτης ίσως είχε ήδη πρόβλημα και τους τοίχους θα φρόντιζε να τους βάψει όταν μπορέσει. Τελικά, πήγε και μόνη της και πήρε και διακόπτη και πήγε και μόνη της να τον βάλει. Πράγμα που (δεν θυμάμαι πως... την άκουσα; δεν θυμάμαι) μόλις πήρα χαμπάρι την σταμάτησα, πήρα τον διακόπτη και της είπα ότι θα τον βάλω εγώ (αυτή ήταν ικανή να σκοτωθεί) - όπως και τον έβαλα τελικά.
Πριν 15 περίπου μέρες, βρίσκω στην βεράντα μας, καμιά 10αριά μολύβια και 3-4 σαϊτες... το μυαλό μου φυσικά στο γνωστό άτομο. Μερικά ακόμα μολύβια ήταν στον ακάλυπτο (στην "μέση" ανάμεσα στα πόδια του Π).
Ντυμένοι να πάμε σε έναν γάμο όταν το ανακαλύψαμε (εγώ εμφανώς όμως εκνευρισμένος πια αφού το θέμα είχε φτάσει να τεθεί επισήμως και ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΝΕΙΣ να φροντίσουν να σταματήσει)) της χτυπάμε το κουδούνι και της λέω ότι "δεν μπορεί εγώ να περνάω την εφηβία του γιού σας", "τελευταία φορά" κλπ. Αυτή σαν βρεγμένη γάτα (αυτός εξαφανισμένος - αλλά και ο πατέρας γενικά από όλα αυτά από την αρχή), είπε άλλη μια φορά ότι θα τα μαζέψει, αλλά τα μάζεψα εγώ τα έβαλα σε μια σακούλα και της την έβαλα στην πόρτα (μην χάσει και τα μολύβια της).
Και φτάνουμε στο σήμερα...
Κουρασμένη η Γιώτα από τη δουλειά (ήρθε 7 παρά) και έχοντας αρχίσει ΣΤΟ ΚΑΠΑΚΙ και σιδέρωμα, πάει λίγο πίσω στην κρεβατοκάμαρα (εκείνη συνδέεται με την τετρέγωνη βεράντα) οπότε ανακαλύπτει ένα πεταμένο (άψητο) αυγό!
Τα παίρνει (πρώτη φορά) ΑΓΡΙΑ και ανεβαίνει μόνη της επάνω (εγώ έμεινα στην είσοδο μας) χτυπάει... μάλλον αποφεύγει αυτή να ανοίξει, αλλά η Γιώτα άκουσε το "ματάκι" να ανοιγοκλείνει και της είπε να ανοίξει γιατί την βλέπει ότι είναι μέσα. Αυτή ανοίγει σαν ΠΟΛΥ βρεμένη γάτα, τα ακούει από την Γιώτα η οποία και της λέει να κατέβει να μαζέψει το αυγό που τα είχε πασαλίψει όλα. Αυτή κατεβαίνει μετά από 10 λεπτά, αρχίζει να τα μαζεύει και την πιάνω και εγώ στην συζήτηση του τι θα γίνει επιτέλους και εμείς ήμαστε πάντα σωστοί δεν του έχουμε πει ούτε κουβέντα, τι θα γίνει δηλαδή άμα τον περιλάβω (ότι δεν θα έχουμε και σύραξη με τον πατέρα του και δικαιολογημένα μετά από κάτι τέτοιο
κ.α. Αυτή να μας δίνει δίκιο... είπε μάλιστα ότι είναι στεναχωριμένη και κουρασμένη από μια κηδεία και να μην φωνάζει η Γιώτα κλπ. Της λέω ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ. Μάλιστα αυτός έλειπε πια, "είχε πάει στο μπάσκετ" με τον πατέρα του και θα του έλεγε να μην έρθει καν γιατί θα γινόταν της τρελής (δήθεν) από αυτή.Τέσπα... 2ος γύρος... εδώ το πράγμα γίνεται πιο πολύπλοκο και θέλω ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τη συμβουλή σας, όλων αν γίνεται.
Περνάνε 1-2 ώρες, αυτός προφανώς γύρισε... εμένα το γραφείο μου, είναι κάτω από το δωμάτιο του, (δηλ. στο πρώτο πόδι του Π και κοιτόντας προς την βεράντα μας), οπότε κάποια στιγμή ακούω φωνές και φασαρία. Η Γιώτα είχε φύγει νωρίτερα για την αδερφή της.
Ακούω διάφορους θορύβους, φωνές, μάλιστα του μικρού ήταν σε βαθμό ΥΣΤΕΡΙΑΣ (πραγματικής όπως θα καταλάβετε πιο κάτω)... να σας τα πω περιληπτικά:
Κάποια στιγμή ακούω έναν μεγάλο θόρυβο, σκέφτομαι ότι θα πέταξε κάνα έπιπλο (!), κάποια στιγμή αυτός βγαίνει από την έξοδο τους, ξαναμπαίνει, ξαναβγαίνουν, κάποια στιγμή στιγμή που ήταν έξω από την πόρτα τους αυτής έκλεισε την μάνα του απ'έξω (!) για 2-3 λεπτά (του φώναζε άνοιξε μου), άκουγα ότι μας έβριζε "τους μαλάκες", "θα τους δείξω εγώ"... να του λέει αυτή "μα τι είναι αυτά που κάνεις", "έχουν δίκιο οι άνθρωποι", "τι κάνεις θα φωνάξουν την αστυνομία", "θα σε κλείσω σε άσυλο"... "στ'αρχίδια μου" αυτός κλπ.
ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ μετά από λίγα λεπτά (μια και πήγαινα προς την είσοδο μας πολλές φορές για να ακούσω... το θέμα μας αφορούσε άμεσα) ανοίγοντας την πόρτα, ότι είχε ξεκρεμάσει τον πυροσβεστήρα του ορόφου ΜΑΣ και τον είχε πετάξει προς την πόρτα (!!!!!!!!!!!!!!!!!). Στην πόρτα δεν είχε κάνει εμφανή ζημία, αλλά έχει κάποια χτυπήματα το μάρμαρο του κοινοχρήστου. Βάζω σιγά σιγά (! δεν ήθελα καν να προκαλέσω σε αυτή τη φάση μια και οποιαδήποτε αντίδραση μου δεν ξέρω τι θα προκαλούσε) τον πυροσβεστήρα στη θέση του... κάποια στιγμή ενώ ο καβγάς συνεχιζόταν, βγαίνει ο μικρός έξω, βγάζει τον δικό τους πυροσβεστήρα και τον πετάει κάτω στα σκαλιά φτάνοντας σχεδόν στον όροφο μας!!! Μετά από 2-3 λεπτά που αυτοί ήταν μέσα πια άλλη μια φορά, πάω και βλέπω ότι έχει κάνει ζημιά στο μάρμαρο στα σκαλιά αλλά ΚΑΙ στους τοίχους μια και όπως φαίνεται τον πέταξε δυνατά προς τον ΤΟΙΧΟ της σκάλας! Αυτόν τον άφησα εκεί (κάποιος θα τον μαζέψει μέχρι αύριο υποθέτω).
Έρχεται και η Γιώτα εντωμεταξύ, έχοντας χάσει το 90% της φάσης (βλέπει μόνο τα θύματα μάχης του κοινοχρήστου), της εξηγώ το έγινε... ο καβγάς τράβηξε λίγο ακόμα και μετά δεν ξέρω τι έγινε.
ΚΕΡΑΣΑΚΙ; Πάει πίσω η Γιώτα και ανακαλύπτει ότι ΠΑΛΙ ΤΟ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ μας πέταξε αβγά. Μάλιστα ΤΟ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ δεν φρόντισε καν να καλυφθεί και δυο κοπελιές της δίπλα πολυκατοικίας (που άκουγαν και τις φωνές κλπ. μια και βγήκαν και έξω 2-3 άτομα από εκείνη την πολυκατοικία), μόλις είδαν τη Γιώτα της είπαν "κάτι σας πέταξε".
Βγήκε η καημένη (μια και μετά το όλο συμβάν θεωρήσαμε ότι καλό είναι να μην κάνουμε εμείς τίποτα απόψε) η Γιώτα και έριχνε νερά μην στεγνώσει και αυτό το αβγό... στον 4ο κλειστά τα πατζούρια όλα.
Η μέρα δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει, έχουμε φοβηθεί και μην γίνει κάτι στην μηχανή ή το αυτοκίνητο μας. Για να μην πω τίποτα χειρότερα.
ΑΚΟΥΩ ΣΧΟΛΙΑ, ΓΝΩΜΕΣ, ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΚΙΝΗΣΕΙΣ!
Εξώδικο;
Τηλέφωνο στη μισότρελη για να τους κάνει έξωση; (σιγά μην βρω κατανόηση εκεί - εκτός φυσικά από το ότι της καταστρέφει το κωλόπαιδο το σπίτι της)
Αστυνομία;
Να τον πετύχω καμιά μέρα και να τον κάνω μπλε μαρέν;
Να τον πετύχω καμιά μέρα και να τον κάνω μπλε μαρέν εκεί που δεν φαίνεται και δεν μπορεί να αποδειχτεί και να κάνω την κότα;
Συνδιασμό;
Άλλα;
ΠΕΙΤΕ!
