ΤΗΕ FUZZTONES

[Nick Arvanitakis]

Fuzztones

Κατηγορία μουσικής: Garage Rock
Είδος μουσικής: Rock/Pop

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Oι Fuzztones γεννήθηκαν στην πραγματικότητα το καλοκαίρι του 1975, όταν oι Tina Peel των Rudi Protrudi και Deb O'Nair, μετακινήθηκαν στο Alphabet City, στην Ανατολική άκρη της Νέας Υόρκης. Αναμιγνύοντας επιρροές, από τα sixties μέχρι το punk, με μεταξύ των άλλων εμπνεύσεις από Citing The Monkees, Ohio Express, 1910 Fruitgum Company και The Archies, οι Tina Peel εξαντλούσαν την θεματική τους σε σεξουαλικούς στίχους (Penis Between Us, Blow Me ...A Kiss), καταφέρνοντας να προσελκύσουν, έστω και με αρνητικό τρόπο, την προσοχή κοινού και κριτικών. Όταν με προτροπή του manager τους, 5 χρόνια αργότερα, αποφάσισαν να κινηθούν σε πιο εμπορικούς δρόμους, υιοθέτησαν το όνομα Fabulous Fuzztones, δουλεύοντας ακόμα περισσότερο τα psych στοιχεία τους.

Απορρίπτοντας το Fabulous, στις 19 Σεπτεμβρίου 1980, οι Fuzztones έκαναν την πρώτη επίσημη εμφανισή τους στο Club 57 στην Νέα Υόρκη, έχοντας στο πλευρό τους ημίγυμνες κοπέλες, ψυχεδελικά φωτιστικά show, και leather glam εμφάνιση. Χρησιμοποιώντας υπερβολικά το fuzzbox (ένα effects pedal που χρησιμοποιούσαν τα περισσότερα groups των 60's για να επιτύχουν παραμορφωμένες "ψυχεδελικές" κιθάρες), το οποίο έδωσε και το όνομα της στην μπάντα, κατάφεραν να παράγουν ένα τραχύ ήχο που τιτλοφόρησαν ως Grunge. Μάλιστα, στο πρώτο single τους, Bad News Travels Fast, ο κιθαρίστας Elan Portnoy αναφερόταν ως lead grunge, μια δεκαετία πριν την εμφάνιση του Seattle Grunge φαινομένου. Με μουσική που θύμιζε περισσότερο τους MC5, παρά τις garage μπάντες των 60's, οι Fuzztones πέρασαν 2 χρόνια παίζοντας σε clubs, καταφέρνοντας να γίνουν γνωστοί στην Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες και στο Λονδίνο.

Κινούμενοι στις γραμμές του 60's punk και psych, αλλά και στο πρώιμο Rock 'n' Roll και blues, δημιουργώντας το δικό τους μοναδικό στυλ. Με την δύναμη ορισμένων κομματιών που ηχογράφησαν για την συλλογή The Rebel Kindas περιόδευσαν στην Αμερική, ολοκληρώντας και το Leave Your Mind At Home LP εκείνη την περίοδο. Οι πολύ καλές live εμφανίσεις τους και το ανατριχιαστικό live with Screamin' Jay Hawkins EP, οδήγησε την μπάντα στο κλασικό πλέον studio LP, Lysergic Emanations, από το ABC label στο Λονδίνο.

Οι βρετανοί The Damned ζήτησαν από τους Fuzztones να ανοίξουν την δίμηνη Phantasmagoria περιοδεία τους στην Αγγλία, η επιτυχία της οποίας της επέτρεψε να επεκταθεί για ακόμη ένα μήνα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ήταν μάλιστα τέτοια η εντύπωση που προκαλούσε το λυσσαλέο live παίξιμο των Fuzztones, που στην ουσία οι Damned έπαιζαν το χαρακτήρα του support group, με τον Dave Vanian να γίνεται μεγάλος fan τους και να χρησιμοποιούν το She's Wicked και άλλα κομμάτια των Fuzztones στα soundchecks τους. Τα εντυπωσιακά, και στα όρια των βίαιων επεισοδίων (σε ένα show στο Λυών της ο Rudi πυροβολήθηκε από ένα fan), εκείνα Fuzz gigs, έγιναν γνωστά, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο την δημοτικότητα της μπάντας.

Στο μεταξύ το Lysergic Emanations έφτανε στο #2 των charts, αναγκάζοντας το ABC να ασχοληθεί για πρώτη και τελευταία φορά με την μπάντα, ανακοινώνοντας πωλήσεις πάνω από 30,000 αντίτυπα. Παρ'όλο που στην ουσία ο δίσκος θεωρήθηκε κλασικός, με το video clip του Ward 81 να παίζεται σε πανεθνικό δίκτυο, οι Fuzztones δεν έλαβαν καθόλου χρήματα από τις πωλήσεις των δίσκων. Είναι εκείνη την περίοδο και πάνω στην άνοδο των Fuzztones, που οι καυγάδες και αποχωρήσεις θα στοιχειώσουν την μπάντα, σημαδεύοντας την πορεία της. Ο Rudi σχετίστηκε με το κορίτσι του Elan, προκαλώντας καυγάδες μαζί του αλλά και με την Deb O'Nair, την πρωην αγαπημένη του. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ο Elan και η Ira να αποχωρήσουν, σχηματίζοντας τους The Headless Horsemen, και η Deb να σχηματίσει την γυναικεία psychedelic polka μπάντα, Das Furlines, μαζί με την Wendy Wild.

Στον αντίποδα, ο Rudi και ο Michael Jay πέρασαν από auditions πολλούς επίδοξους αντικαταστάτες μεταξύ των οποίων ο Marky Ramone και ο Jeff Salen των Tuff Darts και Sparks, καταλήγωντας μετά από καιρό στον "Mad" Mike Czekaj των The Stratford Survivors από το Connecticut που διαλύθηκαν το 1986. Μη μπορώντας, παρά τις διαδοχικές auditions, να βρούν άλλα μέλη, παρέμειναν τριο και με το όνομα Link Wray (αυτο-αποκαλούμενοι και Jaymen), άρχισαν να ηχογραφούν υλικό, που ήταν τόσο ενδιαφέρον, που αυτή η ιδιότυπη tribute band ολοκλήρωσε δυο albums, ενώ περιόδευσε και στον Καναδά. Ήταν η επιτυχία της μπάντας τέτοια, που όταν επέστρεψαν στη Νέα Υόρκη, αποφάσισε ο Michael Jay, να διατηρήσει το project αυτό, σε αντίθεση με τους Rudi και Mike που αποφάσισαν να μετακομίσουν στο Λος Αντζελες. Το 1987, δύο εβδομάδες μετά την άφιξη τους στο Hollywood, αποφασίζουν την αναγέννηση των Fuzztones, ενώ προσλαμβάνουν τους νεοϋρκέζους Jordan Tarlow (πρώην κιθαρίστας των Outta Place και Morlochs), και John Carlucci (πρωην μπασσίστας των The Speedies), οι οποίοι ήταν παλίοι φίλοι του Rudi. Ως Link Protrudi & The Jaymen ηχογράφησαν δύο albums, τα Drive It Home (από την Music Maniac Records) και Missing Links (από την Skyclad Records), που κυκλοφόρησαν κατά την διάρκεια που οι νέοι Fuzztones προετοίμαζαν το ντεμπούτο τους. Μετά την πρώτη ακρόαση, ο Hans Kestelooo (αφεντικό της Music Maniac) ανακοίνωσε στην μπάντα πως το Live in Europe (ηχογραφημένο σε περιοδεία το '85) πήγαινε πολύ καλά, και την προσκαλούσε για μια τρίμηνη περιοδεία στην Ευρώπη. Μετά από 3 δοκιμαστικά shows στο Λος Άντζελες, με το όνομα J.C. and The Waterwalkers, έκαναν την επίσημη εμφάνιση τους ως The Fuzztones στο θρυλικό Paradisio Club στο Άμστερνταμ μπροστά σε 1500 ενθουσιώδεις fans....

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

Η μπάντα επέστρεψε στο Hollywood, για την πρώτη του εμφάνιση σε αμερικάνικο έδαφος, στο Scream. Τα μνημειώδη Live τους, έκαναν τους Fuzztones την πιο δημοφιλή underground μπάντα στος Λος Άντζελες. Το 1989, o frontman των Cult, Ian Astbury, που ήταν δηλωμένος Fuzztones fan, επηρέασε την εταιρεία του, την Beggar's Banquet, να προσεγγίσει το group. Όταν στο show τους στο Λονδίνο, έστειλε η εταιρεία μια υπεύθυνη, ο Rudi την ξεγύμνωσε μεσα σε πραγματικό παραλήρημα, και οι Fuzztones υπέγραψαν στην στιγμή!

Ήταν και η πρώτη τους υπογραφή σε δισκογραφική εταιρεία, και βέβαια χρειαζόταν ένας παραγωγός και μια κατευθυντήρια γραμμή, παρ'όλο που ο Rudi επέμενε σε άγρια, αυθεντική και αυθόρμητη μουσική, ενώ τα υπόλοιπα μέλη αναζητούσαν μια πιο εμπορική προσέγγιση. Ο παραγωγός βρέθηκε στο πρόσωπο του έμπειρου Shel Talmy που είχε δουλέψει στους The Who, Kinks, και Creation.Ο Talmy, στην ουσία αναλώθηκε στην προσπάθεια μουσικού συμβιβασμού μεταξύ των υπολοίπων μελών και του Rudi. Το αποτέλεσμα ήταν το μέτριο In Heat του 1990, καθόλου ενδεικτικό των δυνατοτήτων παραγωγού και μπάντας. Οι Fuzztones συνέχισαν να περιοδεύουν εξαντλητικά σε Ευρώπη και Αγγλία, ενώ υπήρχαν καυγάδες και γκρίνια από την Beggar για χαμηλές δισκογραφικές πωλήσεις. Το EP Action, ήταν η τελευταία κυκλοφορία του συγκεκριμένου line-up, με τον Rudi να εκπλήσσει τα υπόλοιπα μέλη ανακοινώνοντας επι σκηνής (κατα την διάρκεια της τριήμερης sold out συναυλιας τους στο Marquee Club του Λονδίνου) ότι οι Fuzztones "δεν υπάρχουν πλέον".

Με την επιστροφή του στο Hollywood, ο Rudi αναγέννησε τους Link Protrudi & The Jaymen, μαζί με τον Chris Harlock, πρώην μπασίστα των Tommyknockers και τον Chris Crass, μετέπειτα ντράμμερ των Muffs. Οι Protrudi και Harlock επανασχημάτισαν άλλο ένα line up των Fuzztones, μαζί με τον Roy McDonald (από τους Red Kross και μετέπειτα στους Muffs), και με τον "Mad" Mike να επιστρέφει στα ντράμμς το 1991 και στις δύο μπάντες. Οι The Jaymen ηχογράφησαν ένα καθαρά κιθαριστικό album, το Slow Grind, και οι δε Fuzztones προσέθεσαν ακόμα ένα μέλος στην σύνθεση τους, τον Χιλιανό Philip Arriagada, που έπαιζε 12 string Vox Phantom κιθάρα. Στο μεταξύ, τα πρώην μέλη των Fuzztones, oι Jordan, Jason, John, και ο roadie Gary Wylde, σχημάτισαν τους Phuzztones. Μετά τον προγραμματισμό ενός live των Ph-tones σε ένα club του Hollywood, οι F-tones αντιδραστικά όρισαν live την ίδια ημερομηνία, δίνοντας μια ιλαροτραγική διάσταση στην διένεξή τους. Οι Phuzztones διαλύθηκαν μετά το ντεμπούτο τους, ενώ η Beggar's Banquet διέκοψε το συμβόλαιο τους, με τους Fuzztones να επιστρέφουν στο studio για να ηχογραφήσουν το Braindrops για την Music Maniac.

Για αυτόν τον δίσκο ο Rudi έπεισε δυο από τα είδωλα του, τους Arthur Lee των Love, και Sean Bonniwell των Music Machine, να συνεισφέρουν guest φωνητικά στο All The King's Horses. Τα δύο είδωλά του για ακόμη μια φορά πραγματοποίησαν το όνειρο του Rudi: o Arthur συμμετείχε στο 7 Αnd 7 Is των Fuzztones, και ο Sean επανασχημάτισε τους Music Machine για δυο live εμφανίσεις στο πλευρό των Fuzz... στο Coconut Teazer. Ήταν εκείνη την περίοδο που στην μπάντα προστέθηκε ο Jake Cavaliere, πρωην vox organ στους The Witchdoctors, ισχυροποιώντας ακόμη περισσότερο το ήδη δυναμικό line up, συντηρώντας και τον θρύλο πια των Fuzztones. Το 1992 κυκλοφορούν το single Romilar D, που περιλάμβανε εκτελέσεις κομματιών τους εκτός των Αγγλικών, και στα Ισπανικά και στα Ιταλικά, ενώ συνέχισαν την περιοδεία τους σε Ευρώπη και Ισραήλ. Κατα την διάρκεια της τελευταίας τους περιοδείας, η μπάντα διαλύθηκε ξανά, επιστρέφοντας κακήν κακώς στο Λος Άντζελες, ηχογραφώντας τον πρώτο Rock 'n' Roll Halloween album, το Monster A Go-Go, τιμώντας την δισκογραφική συμφωνία του με την Skyclad / Skreamin' Skull Records. Το τελευταίο τους show έλαβε χώρα στο Club Lingerie του Hollywood στις 11 Ιουνίου του 1992.

Απο τότε ένα νέο line-up ξαναστήθηκε και νέες περιοδείες πραγματοποιήθηκαν και πραγματοποιούνται (τα live τους στην Ελλάδα είναι θρυλικά και μνημειώδη) στο όνομα των Fuzztones. Εξάλλου, η επιρροή που άσκησαν στις νέες garage μπάντες οι Fuzztones, παραμένει έντονη ακόμη και σήμερα, αφού επαναπροσδιόρισαν ένα μουσικό στυλ που στην ουσία έζησε μόνο για δύο χρόνια (1966-67), και το κράτησαν ζωντανό για 2 δεκαετίες. Άφησαν πίσω τους ένα live δίσκο, το Lysergic Ejaculations, εμπεριέχοντας την τελευταία ευρωπαϊκή περιοδεία τους, καθώς και μια συλλογή από rare demos (το Revenge of the Creatures That Time Forgot) που σκόπευαν κάποια στιγμή να κυκλοφορήσουν. Στο βιβλίο Echoes In Time ο Tim Gassen αποδίδει τον δικό του φόρο τιμής: "ο (Rudi) μας έδωσε μια δεκαετία αφοσίωσης στο garage band στυλ και ήχο, υπερασπιζόμενος το μουσικό αυτό είδος. Το Vox guitar tattoo του δεν θα σβήσει ποτέ, ούτε πρόκειται να σβήσει ποτέ ο θρύλος της μπάντας με το όνομα The Fuzztones."!

Για δισκογραφια .τελευταια νεα ,ζωντανες εμφανισεις ,κ.λ.π.



http://www.fuzztones.net/

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

Iσως δεν υπάρχει άλλη μπάντα από τα 80ς, που να αγαπήθηκε και να μισήθηκε εξίσου από τους ροκ φανς, όσο οι Fuzztones. Οι «λόγιοι» οπαδοί είχαν βρει επιτέλους μια διαθέσιμη πλάτη για να φορτώσουν αναθέματα, συγκρίσεις, κατηγορίες κ.ο.κ. και οι υπόλοιποι περνούσαν όμορφα κι ωραία καταναλώνοντας το «ροκ παραμύθι», που τους προσέφερε απλόχερα ο κ. Rudi Prodrudi.

Οι Fuzztones πέρασαν απ' την Ελλάδα δυο φορές στο παρελθόν, παίζοντας την πρώτη στο Κύτταρο, τη δεύτερη στο Ρόδον, και μας άφησαν ανεξίτηλες μνήμες για το πως ορίζεται το απόλυτο fun στις ροκ συναυλίες... έδωσαν μαθήματα επαγγελματισμού σ' ένα μουσικό χώρο που βασιλεύει το άρπα-κόλα, οι φτηνές «δήθεν» παραγωγές για χάρη μιας πιστότητας 60ς ήχου... έφεραν το garage punk και την ψυχεδέλεια στα αυτιά μιας πλατύτερης μάζας ροκ ακροατών... μας ανάγκασαν να ακουμπάμε περισσότερα χιλιάρικα στα μικρά κυρίως δισκάδικα της Αθήνας, ψάχνοντας... «εκείνο το γκρουπ! Αχ, πως το λένε μωρέ!...που διασκευάζουν οι Fuzztones το τάδε τραγούδι τους!» και μόλις το βρίσκαμε χτυπούσε η καρδιά μας, λες και οι Fuzztones δεν έβαλαν νερό στο κρασί τους, όπως άλλα ομογάλακτα γκρουπ, οι Chesterfield Kings ας πούμε, ή οι Miracle Workers για χάρη ενός ήχου, που θα τους έφερνε περισσότερους οπαδούς (καιροσκοπισμός, οπότε και περισσότερο χρήμα - άσχετα αν απέτυχαν σε αυτή την προσπάθεια τους... οι Fuzztones που...



Ελάτε τώρα, ρε παιδιά! Πίσω από τα δερμάτινα, τις μυτερές μαύρες μπότες, τα μακριά μαλλιά, τα λαχουρένια πουκάμισα, τα περιδέραια κοκκάλων ανθρώπου (ψεύτικα) και δοντιών άγριων ζώων (επίσης ψεύτικα), τις μεγαλόσχημες δηλώσεις -που αρκετές φορές ξεπερνούσαν τα όρια του υπονοούμενου - σεξιστικού περιεχομένου του Rudi, το στριπτήζ (πάντα επαγγελματικό) θηλυκών φαν του γκρουπ κ.λ.π. κρύφτηκε μια υπέροχη μουσική! «Ο βασιλιάς είναι γυμνός!!»... Πάντοτε αυτό συνέβαινε με τους Fuzztones. Ο φόβος μας να πάρουμε τη θέση του μικρού παιδιού φωνάζοντας «Ο βασιλιάς είναι γυμνός» είναι τουλάχιστον αστείος! Τα παραμύθια σε όλους μας αρέσουν, έτσι δεν είναι;

Μια φορά και έναν καιρό, το καλοκαίρι του 1980 συγκεκριμένα, ένα αγόρι με το όνομα Rudi Protrudi και η υπέροχη ξανθιά αδελφούλα του(; (στα παραμύθια δεν υπάρχουν γκόμενες κι ερωμένες ρε!) με το όνομα Deb O' Nair αποφασίζουν πως το new wave γκρουπ τους, οι Tina Peel, δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη τύχη, στην παραμυθοχώρα του Alphabet City της Νέας Υόρκης... και ειδικά με τραγούδια που είχαν τίτλους όπως 'Penis between us', 'Blow me a kiss', 'Bent nail syndrome', 'Exception to the ruler'... δεν θα είχε καμιά τύχη... και τους διαλύουν. Οι Fabulous Fuzztones ήταν πλέον γεγονός και γρήγορα το Fabulous κάνει παρέα στους Tina Peel στα αζήτητα. «Οι guru του garage grunge» οι Fuzztones καταπλήσσουν το ακροατήριο τους στις 19 Σεπτεμβρίου του 1980 στο Club 57 της Νέας Υόρκης, με όλα εκείνα τα στοιχεία που με ανάγκασαν να γράψω την τελευταία παράγραφο του προλόγου.
Όσο για την υπέροχη μουσική τους; Πως θα σας φαινόταν ένα ανακάτεμα ψυχεδέλειας, garage beat, blues εμβολιασμένο με MC5 και Stooges ενέργεια; Τέλειο δεν ακούγεται; Και έτσι ήταν! Προσθέτω- είναι βασικό αυτό και προσέξτε το!- όταν ο ήχος τους έβγαινε μέσα από 60ς Vox εξοπλισμό, κιθάρες, ενισχυτές, όργανο κ.λ.π. και όχι από Γιαπωνέζικη τεχνολογία, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στη δεκαετία του 80 από πολλές μπάντες. Εξάλλου στα παραμύθια ο κακός δράκος κινείται με σπαθιά, τόξα, βέλη και κοντάρια και όχι με πολυβόλα και πυραύλους αέρος-εδάφους.



Συνέχεια της ιστορίας... και το πρώτο single της μπάντας με τίτλο 'Bad news travels fast' είναι γεγονός. Το ενδιαφέρον του κόσμου αρχίζει να μεγαλώνει όσο περνάει ο καιρός, οι συναυλίες διαδέχονται η μία την άλλη και η πρώτη περιοδεία των Fuzztones στο Midwest αποδίδει καρπούς και στέφεται από επιτυχία. Ο πρώτος καρπός το 'Leave your mind at home' και μικρός και άγουρος είναι (ένα εξάρι -6- σίγουρα δεν το αδικεί- Midnight Records), o δεύτερος όμως μπορεί να είναι μικρός και λίγος (ίδια εταιρεία και το 8 το παίρνει δίκαια), είναι όμως πεντανόστιμος: Screamin' Jay Hawkins & The Fuzztones: Live... η εμμονή του Rudi στο να προσκαλεί παλιούς καλλιτέχνες στους δίσκους και συναυλίες του, όχι μόνο δικαιώνεται σαν αποτέλεσμα, αλλά πρέπει να εκτιμηθεί και το γεγονός ότι η τιμή και ο σεβασμός του σε ανθρώπους που του γεμίζουν τη τσέπη -σαν επιρροές ή συμμετοχές-, ξεπερνάει τον ναρκισσισμό του απλού posser star, ρετσινιά που καθώς φαίνεται θα τον ακολουθεί μέχρι το τέλος της καριέρας του.

Το 1985 είναι η χρονιά που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σταθμός στη ζωή των Fuzztones καθώς το πρώτο ολοκληρωμένο LP τους βρίσκεται στις βιτρίνες των δισκάδικων. 'Lysergic emanations' (ABC αρχικά, επανακυκλοφόρησε από την Pink Dust το 1986 και τη Music Maniac το 1992 και το cd περιέχει συν πέντε κομμάτια). Δωδεκατράγουδο lp λοιπόν το οποίο στην εποχή του πούλησε πάνω από 30.000 κόπιες και οι Fuzztones δεν είδαν δραχμή από τις πωλήσεις στην τσέπη τους. Οι διασκευές συνυπάρχουν (την τιμητική τους έχουν οι Sonics) με τα λίγα δικά τους κομμάτια, αλλά ποιος νοιάζεται για αυτό; Όλα ακούγονται Fuzztones εδώ μέσα! Στην στρατιά των οπαδών έχουν πλέον προστεθεί οι Cult, οι Damned και πολλοί άλλοι επώνυμοι. Ακολουθούν συναυλίες, περιοδείες και οι πρώτες γκρίνιες οι οποίες φέρνουν τις πρώτες αποχωρήσεις μελών... εν κατακλείδι το 'Lysergic Emanations' (9 η βαθμολογία του) σίγουρα δεν έχει το ειδικό βάρος των επόμενων δίσκων, αλλά είναι το περισσότερο «κλασσικό» LP τους.



Το 1986 στην προσπάθεια του για αναζήτηση νέων μελών των Fuzztones ο Rudi φτιάχνει για την πλάκα του και ένα άλλο γκρουπ instrumental τους Link Protrudi & The Jaymen (αποτίοντας φόρο τιμής στον πολύ μεγάλο Link Wray) το οποίο τα πάει πολύ καλά τα επόμενα χρόνια, καθώς και δισκογραφία παρουσιάζει και πετυχημένες ζωντανές εμφανίσεις κάνει. Η ανακοίνωση από το αφεντικό της Music Maniac Records ότι το 'Live In Europe' lp τους (7) τα πάει και αυτό καλά όσον αφορά τις πωλήσεις ενεργεί σαν ενδοφλέβια ένεση αδρεναλίνης στον Rudi καθώς και νέους Fuzztones έχει βρει και υλικό έχει αρχίσει να ετοιμάζει για τον επόμενο στούντιο δίσκο, ο οποίος έρχεται το 1989 από την Beggars Banquet με τίτλο 'In heat' (9,5). Στον δίσκο δεν υπάρχουν διασκευές, την παραγωγή την έχει κάνει ο θρυλικός (κι αυτός) Shel Talmy (παραγωγός των Who, Creation, Kinks και πολλών άλλων στα 60ς) και επιτέλους οι Fuzztones φτιάχνουν ένα δίσκο, σύγχρονο, δυναμικό, αρχιδάτο! Γκρίνιες και πάλι, γίνεται και το καλό με τους Phuzztones (πρώην μέλη των Fuzztones) και ενώ όλα έδειχναν ότι θα πήγαιναν καλά οι Fuzztones ξαναδιαλύονται και η Beggars Banquet τους κλωτσάει. Ο «δύστροπος» Rudi αυτή τη φορά αντιδρά πιο γρήγορα και με καλεσμένους τους Arthur Lee (Love) και Sean Bonniwell (Music Machine) ηχογραφεί το ψυχεδελικότερο lp των Fuzztones (1991-Music Maniac) με τίτλο 'Braindrops'(8). Από τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου τα τρία είναι διασκευές και αρκετούς πόντους «χάνει» ο δίσκος από τη ζωγραφιά του Rudi στο εξώφυλλο (κακό).



Την επόμενη χρονιά η Skyclad κυκλοφορεί το 'Monster A go!-go!' με δεκατρία τραγούδια διασκευές από τους Fuzztones αφιερωμένα στις αμερικάνικες απόκριες (Halloween). Μάλλον περί ενός όμορφου αστείου πρόκειται, αν και οι 'Tones παίζουν αρκετά απ' αυτά τα τραγούδια στο live τους. Το τελευταίο Fuzztonικό χτύπημα δίνεται το 1994 με το 'Lysergic Ejaculations', διπλό live lp (Music Maniac), το οποίο είναι αρκετά καλό, εσώκλειστο όμως σε μια συσκευασία που είναι η τέλεια για τους επικριτές τους. Ο «μεγάλος» αδικημένος του δίσκου είναι σίγουρα ο Chris Harlock! Υπέροχη η φανατική οπαδός με το μπλουζάκι από την περιοδεία του '89! Και δίκαια ο Rudi αλλάζει το πρώτο συνθετικό του επωνύμου του σε Porno-Trudi! Κάπου εδώ όμως τελειώνει ( η ιστορία των Fuzztones, αν και όλα δείχνουν πως οι χιαστοί Vox κιθάρες και η νεκροκεφαλή, το τατουάζ που έχει ο Rudi στο χέρι του (σήμα κατατεθέν των Fuzztones, εκτός από ανεξίτηλο που είναι, τον φαγουρίζει ιδιαίτερα τώρα τελευταία! Κλείνοντας τη συνοπτική αναφορά μας στο γκρουπ προσθέτουμε ότι τόσο ο Rudi, όσο και ο «Mad» Mike Cjekaj τα επόμενα χρόνια που ακολουθούν δεν έχασαν την επαφή με τη μουσική, όπως έγινε με τους περισσότερους garage μουσικούς. Ο μεν πρώτος κυκλοφόρησε ένα country δίσκο και συμμετείχε σαν τραγουδιστής σε μια πλευρά δίσκου των πολύ καλών Ιταλών γκαραζιέρηδων The Others και ο δεύτερος συνέχισε με το άλλο RnR θηρίο τον Rich Coffee με τους Alter Egos. Παρατίθεται λίστα με τα μέλη των Fuzztones και μια όσο το δυνατόν πληρέστερη δισκογραφία.

1980 - 1982 (NYC)
Deb O' Nair -Vox organ, vocals
Randy Pratt - vox phantom, bass / vocals
Michael Phillips - drums
Rudi Protrudi - lead snarl, vox phantom guitar, blues harp

1983 (NYC)
Deb O' Nair -Vox, organ, vocals
Michael Jay -vox phantom bass, vocals
Michael Phillips- drums
Elan Portnoy -Rickenbacker stun guitar
Rudi Protrudi- lead snarl, vox phantom guitar, blues harp

1984 -1985 (NYC)
Deb O' Nair - vox organ, vocals
Michael Jay - vox phantom bass, vocals
Ira Elliot - primal throb, vocals
Elan Portnoy - rickenbacker 'stun' guitar
Rudi Protrudi - lead snarl, vox phanton guitar, blues harp

1987 - 1990 (Los Angeles)
Jasoy Savall - vox organ, vocals
John Carlucci - bass
«Mad» Mike Czeka - primal throb / vocals
Jordan Tarlow - rickenbacker & paisley fender tele
Rudi Protrudi - lead snarl, vox phantom guitar, blues harp


1990 - 1992 (Los Angeles)
Jake Cavaliere - vox organ, blues harp
Chris Harlock / Barfield - Vox phantom bass
«Mad» Mike Czekaj - primal throb, vocals
Phil Arriagada - vox 12 string phantom
Rudi Protrudi - lead snarl / vox phantom, guitar blues harp


1997 (Los Angeles)
John Carlucci - bass
«Mad» Mike Czekaj - drums
Jordan Tarlow - Rickenbacker Guitar
Jason Savall & Jake Cavaliere - Vox organ
Rudi Protrudi - Lead Snarl, Vox Phantom Guitar, Blues Harp

2000
Andrea Kusten - Drums
Johnny Devilla - Vox Phantom, Guitar, Vocals
Gabriel Hammond - Vox Phantom Bass, Vocals
Jake Cavalliere - Vox Organ
Rudi Protrudi - Lead Snarl, Vox Phantom Guitar, Booze Harp


Δισκογραφία:

Bad news travels fast / Brand new man 45" 1984, Midnight Records
Leave your mind at home 12'' ep 1984, Midnight Records
Screaming Jay Hawkins with the Fuzztones 12'' ep 1985 Midnight Records
Lysergic Emanations LP 1985 ABC Records
She's wicked 12'' ep 1985 ABC Records
Bad News Travels Fast 12'' ep 1986 ABC Records
Lysergic Emanations LP 1986 Pink Dust Records
Live In Europe (includes 'Gloria' flexi 7'') LP 1986 Music Maniac
Blues themes live LP 1987 Bootleg
Nine months later 12'' ep 1988 Music Maniac
Creatures that time forgot LP 1989 Music Maniac
Hurt on hold 12'' ep 1989 Situation Two records
Nine Months later 12'' ep 1989 Situation Two records
In heat lp 1989 Beggars Banquet
Action 12''ep 1990 Situation Two records
Braindrops LP 1991, Music Maniac
Romilar - D 12'' ep 1992 Music Maniac
Monster A go-go LP 1992 Screamin' Skull records
Teen trash volume 4 LP 1993 Music Maniac
Lysergix Ejaculations Live In Europe 91 LP 1994 Music Maniac
Creatures that time forgot LP 1995 Music Maniac
Lovely sort of death live LP 1985 Bootleg
Flashbacks 2LP 1997 Sundazed.
.
.
.


ΠΗΓΗ http://www.mic.gr

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES



Girl, You Captivate Me - The Fuzztones


The FUZZTONES - Action Speaks Louder Than Words


THE FUZZTONES - Ward 81



The Fuzztones: Bad news travels fast


THE FUZZTONES - Strychnine

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

Οι Fuzztones ειναι το ενα απ τα δυο πλεον αγαπημενα μου γκρουπ.
Να και η συλλογη μου.

 

[Fedra]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

:111: Μπράβο Νίκο φοβερή η παρουσίαση αυτού του τόσο μεγάλου συγκροτήματος!!!:607::607: Πάντα τέτοιες εμπνεύσεις να έχεις.

Αυτό το συγκρότημα απλά τα σπάει!




ΥΓ. Τι συλλογή είναι αυτή? :131:

 

[Myrtw]

Συμφωνώ με τη Fedra! Wow!!:607:

Tου έριξα μια γρήγορη ματιά λόγω ώρας. Αύριο όμως.... θα το διαβάσω ολόκληρο!

 

[psych70]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

Νικο μπραβο και παλι μπραβο,απο τα καλυτερα γκρουπ ,ισως οχι τοσο για το υλικο τους αλλα γιατι μας εμαθαν να ακουσουμε τα 60ς διαμαντια,μου κανει εντυπωση που δεν εβαλες το SALT FOR ZOMBIES,δε σου αρεσε?Μαλλον ο,τι καλυτερο εχουν κανει σα δουλεια,ακουσα οτι ο RUDI PROTRUDI εκανε ενα καινουργιο με υλικο απο fuzztones σε υφος 60s jazz-funky,το ακουσες?
Πως ανεβαζουμε φωτο εδω να σου δειξω κατι ?

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

...μου κανει εντυπωση που δεν εβαλες το SALT FOR ZOMBIES,δε σου αρεσε?Μαλλον ο,τι καλυτερο εχουν κανει σα δουλεια...

Να σου πω, δεν ξεχωριζω τις δουλειες τους.
Μ αρεσουν ολες.

Να ομολογησω πως ειμαι ''καταπτυστος'' γιατι τα παρακατω τα εχω μονο σε cd.:108:

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

Mου αρεσε πολυ το περσινο..

Track List:

1. Garden of My Mind
2. Bad News Travels Fast
3. Brand New Man
4. Girl, You captivate Me
5. Third Time's The Charm
6. Be Forewarned
7. Cheyenne Rider
8. 99th Floor
9. Alexander
10. Black Lightning Light
11. I Never Knew
12. Yeah Babe
13. Highway 69
14. Johnson In A Headlock
15. Ward 81
16. Blood From A Stone
17. She's Wicked

Τα τραγουδια ειναι γνωστα αλλα σε νεο καταπληκτικο remix!!

 

[psych70]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

Mου αρεσε πολυ το περσινο..

Track List:

1. Garden of My Mind
2. Bad News Travels Fast
3. Brand New Man
4. Girl, You captivate Me
5. Third Time's The Charm
6. Be Forewarned
7. Cheyenne Rider
8. 99th Floor
9. Alexander
10. Black Lightning Light
11. I Never Knew
12. Yeah Babe
13. Highway 69
14. Johnson In A Headlock
15. Ward 81
16. Blood From A Stone
17. She's Wicked

Τα τραγουδια ειναι γνωστα αλλα σε νεο καταπληκτικο remix!!

αυτο ελεγα,ειναι τοσο καλο?
πως ανεβαζω αρχεια απο το πσ?

 

[stavrosz]

Απάντηση: ΤΗΕ FUZZTONES

Πολυ μεγαλο συγκροτημα. Συγχαρητηρια για την συλλογη.