Τελικά, φθείρουν οι φθαρμένοι δίσκοι τη βελόνα;

Costas Coyias

Ημίθεος
Administrator
Μηνύματα
25.049
Reaction score
20.456
Μεγάλωσα σε μια μεταβατική εποχή -ομιλώ για το δεύτερο ήμισυ της 10ετίας του '70, όπου γύρω μου υπήρχαν δίσκοι που έφεραν το βάρος της ηλικίας και της φθοράς, όντας παιγμένοι με υψηλό βάρος ανάγνωσης κατά τη 10ετία του '60, κυρίως 45άρια, ενώ δίπλα τους ξεφύτρωναν καινούργιοι LP δίσκοι, που τους παίζαμε με νέας τεχνολογίας εξοπλισμό, την κλασική τριπλέτα της εποχής, πικάπ - ενισχυτής -ηχεία, και μάλιστα με κεφαλή ΜΜ.

Η πρακτική της εποχής, η οποία φαντάζομαι ισχύει έως σήμερα, επέβαλε τον εξοστρακισμό των φθαρμένων δίσκων με κάθε τρόπο, προβάλλοντας ως βασική δικαιολογία, ότι ένας φθαρμένος δίσκος φθείρει την ακίδα υπερβολικά γρήγορα. Πέραν αυτού, όπως και να το εξέταζε κανείς, εκείνα τα ταπεινά, ηρωικά δισκάκια που υπηρέτησαν τους τηνέητζερ των 60's φάνταζαν πολύ φτωχά, ήσαν πλέον υποδεή δίπλα στα απαστράπτοντα, σύγχρονης τεχνολογίας LP που είχαν από πίσω τους σοφιστικέ παραγωγή με πανάκριβο και πολύ υψηλής στάθμης εξοπλισμό. Αλλά το βασικό εμπόδιο για όλους ήταν η φθορά, όχι μόνον για το κόστος της, αυτό καθ' εαυτό, αλλά και διότι μια φθαρμένη ακίδα "μεταδίδει" τη νόσο, φθείρει γοργά τον καινούργιο δίσκο που θα κληθεί να παίξει. Τουλάχιστον έτσι έλεγαν.

Θέλοντας πάντα να παίζω ό,τι με ενδιέφερε και όχι μόνον ό,τι ήταν της μόδας και του συρμού - και αγορασμένο καινούργιο, κατέφυγα στη λύση της δεύτερης κεφαλής, μονταρισμένης σε άλλο κέλυφος, μιας και το Sanyo με το οποίο έπαιζα τότε, είχε βραχίονα σχήματος S με υποδοχή κελύφους τύπου IEC. Όμως, πάντα είχα μέσα μου την αμφιβολία. Πώς είναι δυνατόν να φθείρεται καταιγιστικά η ακίδα, αφού ούτως ή άλλως, ένα αυλάκι ανιχνεύει, κι ας έχει μέσα και στάχτη από τσιγάρο, και σκόνη, και δεν ξέρω τί άλλο. Η αλλοίωση του ήχου ήταν προφανώς ακουστή, αλλά η φθορά;

Ο μόνος λόγος που μπόρεσα να σκεφτώ, ήταν πως η φθορά λόγω παιξίμου με μεγάλο βάρος ανάγνωσης προκαλεί αποκόλληση ολόκληρων κομματιών από την επιφάνεια των πρανών, (αφού το PVC είναι υλικό που "ταξιδεύει", αφήνει μόρια ακόμη και στο γυμνό χέρι που θα πιάσει το δίσκο, χάλια υλικό δηλαδή), αφήνοντας στη θέση των κομματιών "λακκούβες" με κοφτερό χείλος, κάτι πάρα πολύ επίπονο για την ακίδα. Δηλαδή, για να καταλάβετε, φανταστείτε το αντίστοιχο στις ρόδες του αυτοκινήτου, όπου το ομαλό οδόστρωμα έχει στρογγυλά "σαμαράκια", ενώ το φθαρμένο ανάμεσα στα σαμάρια έχει νεροφαγώματα με οξείες ακμές.

Ισχύει όμως αυτό; Και πόσο μπορεί να χαμπαριάζει μια αδαμάντινη ακίδα από τέτοιες απότομες λακκούβες; Μήπως μας δούλευαν ψιλό γαζί όλα αυτά τα χρόνια; Ή μήπως πρόκειται για ακόμη μια υστερία τύπου "μην το πειράζεις, τζιζ", για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, πειράζει-δεν πειράζει;
 

Μηνύματα
2.118
Reaction score
3.628
Μεγάλωσα σε μια μεταβατική εποχή -ομιλώ για το δεύτερο ήμισυ της 10ετίας του '70, όπου γύρω μου υπήρχαν δίσκοι που έφεραν το βάρος της ηλικίας και της φθοράς, όντας παιγμένοι με υψηλό βάρος ανάγνωσης κατά τη 10ετία του '60, κυρίως 45άρια, ενώ δίπλα τους ξεφύτρωναν καινούργιοι LP δίσκοι, που τους παίζαμε με νέας τεχνολογίας εξοπλισμό, την κλασική τριπλέτα της εποχής, πικάπ - ενισχυτής -ηχεία, και μάλιστα με κεφαλή ΜΜ.

Η πρακτική της εποχής, η οποία φαντάζομαι ισχύει έως σήμερα, επέβαλε τον εξοστρακισμό των φθαρμένων δίσκων με κάθε τρόπο, προβάλλοντας ως βασική δικαιολογία, ότι ένας φθαρμένος δίσκος φθείρει την ακίδα υπερβολικά γρήγορα. Πέραν αυτού, όπως και να το εξέταζε κανείς, εκείνα τα ταπεινά, ηρωικά δισκάκια που υπηρέτησαν τους τηνέητζερ των 60's φάνταζαν πολύ φτωχά, ήσαν πλέον υποδεή δίπλα στα απαστράπτοντα, σύγχρονης τεχνολογίας LP που είχαν από πίσω τους σοφιστικέ παραγωγή με πανάκριβο και πολύ υψηλής στάθμης εξοπλισμό. Αλλά το βασικό εμπόδιο για όλους ήταν η φθορά, όχι μόνον για το κόστος της, αυτής καθ' εαυτήν, αλλά και διότι μια φθαρμένη ακίδα "μεταδίδει" τη νόσο, φθείρει γοργά τον καινούργιο δίσκο που θα κληθεί να παίξει. Τουλάχιστον έτσι έλεγαν.

Θέλοντας πάντα να παίζω ό,τι με ενδιέφερε και όχι μόνον ό,τι ήταν της μόδας και του συρμού - και αγορασμένο καινούργιο, κατέφυγα στη λύση της δεύτερης κεφαλής, μονταρισμένης σε άλλο κέλυφος, μιας και το Sanyo με το οποίο έπαιζα τότε, είχε βραχίονα σχήματος S με υποδοχή κελύφους τύπου IEC. Όμως, πάντα είχα μέσα μου την αμφιβολία. Πώς είναι δυνατόν να φθείρεται καταιγιστικά η ακίδα, αφού ούτως ή άλλως, ένα αυλάκι ανιχνεύει, κι ας έχει μέσα και στάχτη από τσιγάρο, και σκόνη, και δεν ξέρω τί άλλο. Η αλλοίωση του ήχου ήταν προφανώς ακουστή, αλλά η φθορά;

Ο μόνος λόγος που μπόρεσα να σκεφτώ, ήταν πως η φθορά λόγω παιξίμου με μεγάλο βάρος ανάγνωσης προκαλεί αποκόλληση ολόκληρων κομματιών από την επιφάνεια των πρανών, (αφού το PVC είναι υλικό που "ταξιδεύει", αφήνει μόρια ακόμη και στο γυμνό χέρι που θα πιάσει το δίσκο, χάλια υλικό δηλαδή), αφήνοντας στη θέση των κομματιών "λακκούβες" με κοφτερό χείλος, κάτι πάρα πολύ επίπονο για την ακίδα. Δηλαδή, για να καταλάβετε, φανταστείτε το αντίστοιχο στις ρόδες του αυτοκινήτου, όπου το ομαλό οδόστρωμα έχει στρογγυλά "σαμαράκια", ενώ το φθαρμένο ανάμεσα στα σαμάρια έχει νεροφαγώματα με οξείες ακμές.

Ισχύει όμως αυτό; Και πόσο μπορεί να χαμπαριάζει μια αδαμάντινη ακίδα από τέτοιες απότομες λακκούβες; Μήπως μας δούλευαν ψιλό γαζί όλα αυτά τα χρόνια; Ή μήπως πρόκειται για ακόμη μια υστερία τύπου "μην το πειράζεις, τζιζ", για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, πειράζει-δεν πειράζει;
Παρε CD.-

Κλειδωστε το.Εληξε. ;)
 

wizzy

Music is our (Supernatural) friend!
Μηνύματα
13.865
Reaction score
20.355
@Costas Coyias η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται ένα σκληρό υλικό να φθείρεται από ένα μαλακό ή/και μαλακότερο υλικό.

Κάποιος με γνώσεις φυσικής, έχει απάντηση;
 



Nick Arvanitakis

Audio Pro
Administrator
Μηνύματα
46.964
Reaction score
23.739
Δύσκολο το ερώτημά σας mr @Costas Coyias .
Απ την μικρή μου εμπειρία , θα πω ότι οι δίσκοι μου πάντα ήταν φθαρμένοι λόγω χρήσης στο σπίτι ή στα bar που έκανα τον dj.
Όμως διαπιστώνω , τώρα που το λες, πως η παλιά βελόνα , σε φρέσκο δισκάκι , είχε καλή απόδοση.
 


Μηνύματα
2.599
Reaction score
4.585
@Costas Coyias η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται ένα σκληρό υλικό να φθείρεται από ένα μαλακό ή/και μαλακότερο υλικό.

Κάποιος με γνώσεις φυσικής, έχει απάντηση;
Τι εννοείς? Με το κοπίδι κόβεις χαρτί και μετά από κάποιες χρήσεις πρέπει να αλλάξεις λάμα, διότι έχει φθαρεί και δεν αποδίδει. Το ζητούμενο δεν είναι αν φθείρεται η ακίδα από το δίσκο αλλά εάν ένας φθαρμένος δίσκος την φθείρει περισσότερο.


Λογικά θα πω πως ένας "χαλασμένος" δίσκος φθείρει περισσότερο την ακίδα ή μάλλον καλύτερα θα πω πως τη φθείρει πιο ανομοιομερώς.
 

Μηνύματα
763
Reaction score
1.594
Για να το αντιστρέψω λίγο, ξέροντας πως και αυτό πάει ενάντια σε όσα λέγονται (που είναι και λογικά, εδώ που τα λέμε): γνωρίζω ότι μία φθαρμένη ή έστω μη ποιοτική βελόνα μπορεί να προξενήσει ζημιά στα αυλάκια ενός δίσκου. Κι όμως, δίσκοι 30ετίας, παιγμένοι μέχρι λιωσίματος στο ελεεινό και τρισάθλιο πικάπ της εφηβείας μου, σήμερα παίζουν εξαιρετικά με μία αξιοπρεπή κεφαλή, ενώ αντίθετα, δίσκοι που αγοράστηκαν μεταχειρισμένοι από ανθρώπους που υποτίθεται πρόσεχαν πού τους έπαιζαν και οπτικά δείχνουν τέλειοι, βγάζουν θόρυβο...
 

Μηνύματα
4.461
Reaction score
7.732
Θεωρώ πως αυτή ακριβώς είναι η στιγμή που οι γνωστοί αναλογικάριοι του σάιτ θα δώσουν τα διαπιστευτήριά τους ,παρέχοντάς μας μια τεκμηριωμένη απάντηση..
οπως πάντα:cry:
 

I

iason

Guest
Εγώ σαν ασχετουλης που είμαι Κύριε Κογια αλλά και αγρότης θα πω το εξής.
Οταν πάμε να οργωσουμε το χωράφι που είναι γεμάτο πέτρες μας χαλάει το αλέτρι :rolleyes: .
Βέβαια εαν τυγχάνει και το χωράφι ειναι κατηφορικό τότε την άλλη μέρα έχουμε φύγει για επισκευή αλέτρι .
 

Costas Coyias

Ημίθεος
Administrator
Μηνύματα
25.049
Reaction score
20.456
Μα η ακίδα κάνει ακριβώς την αντίστροφη δουλειά, σε σχέση με το αλέτρι.
 



Μηνύματα
16.478
Reaction score
30.451
Αν ο φθαρμενος δίσκος είναι ταυτόχρονα και πολύ βρώμικος, αν μπόλικη σκόνη μαζί με υγρασία και σταγόνες χυμενου βερμούτ από τα πάρτυ που πήγαινε ο Κογιας, έχουν "πετρωσει" πάνω στον δίσκο, τότε είναι πιθανό να φθείρεται η ακίδα.
 

H

HuxFlux

Guest
@Costas Coyias η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται ένα σκληρό υλικό να φθείρεται από ένα μαλακό ή/και μαλακότερο υλικό.

Κάποιος με γνώσεις φυσικής, έχει απάντηση;
Για τον ιδιο λογο που το νερακι κανει αμμο τους τερατωδεις βραχους, σε ακτες, βουνα και λαγκαδια.

Το οτι ενα υλικο ειναι σκληροτερο δε σημαινει πως ειναι αφθαρτο οταν σε αυτο ασκουνται διαρκως δυναμεις. Διαβρωνεται και το σκληροτερο, αλλα με πιο αργο ρυθμο, συνηθως.

Τα ιδια και με τις βελονες των πικαπ. Οσο μεγαλυτερες δυναμεις ασκουνται σε αυτην τοσο πιο γρηγορη η φθορα της. Αιτιες γρηγορης φθορας ειναι οτι μπορει να ασκησει πανω της επιπλεον δυναμεις απο αυτες μιας ιδανικης αναγνωσης. Πχ το μεγαλο βαρος αναγνωσης, το πολυ μικρο βαρος αναγνωσης, λαθος ρυθμιση βραχιονα (υψος, antiskating κλπ) , ενα στραβος δισκος, ενα στραβο πλατω, ενα πλατω που δεν ειναι αλφαδιασμενο, βρωμα μεσα στα αυλακια, κακο pressing κ.ά. Αλλα φθειρουν σε μεγαλυτερο βαθμο κι αλλα σε μικροτερο.
 
Last edited by a moderator:

Μηνύματα
463
Reaction score
575
Η εμπειρία μου υποδεικνύει πως η αναπαραγωγή φθαρμενων ή ακαθάρτων δίσκων επιταχύνει την φθορά μιας βελόνας, ιδιαίτερα αυτών με μικρότερο αποτύπωμα από την ελλειπτική. Μπορεί όμως και να κάνω λάθος
 

Μηνύματα
16.478
Reaction score
30.451
Το θέμα που βάζει ο ημίθεος δεν είναι αν η ακίδα φθείρεται σε βάθος χρόνου από ένα πιο μαλακό υλικό ,αυτό είναι δεδομένο.
Το θέμα είναι γιατί λέμε πως ένας φθαρμένος δίσκος θα φθείρει πιο γρήγορα την ακίδα ,αφού και στην περίπτωση του καινούριου και σε αυτή του φθαρμένου ,η ακίδα ιχνηλατεί μια μή επίπεδη επιφάνεια.
Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να ισχυριζόταν και το αντίθετο ,δεδομένου πως το αυλάκι ενός "οργωμένου" δίσκου θα ήταν πολύ πιο "λείο" από αυτό ενός καινούριου.
 

H

HuxFlux

Guest
Το θέμα που βάζει ο ημίθεος δεν είναι αν η ακίδα φθείρεται σε βάθος χρόνου από ένα πιο μαλακό υλικό ,αυτό είναι δεδομένο.
Το θέμα είναι γιατί λέμε πως ένας φθαρμένος δίσκος θα φθείρει πιο γρήγορα την ακίδα ,αφού και στην περίπτωση του καινούριου και σε αυτή του φθαρμένου ,η ακίδα ιχνηλατεί μια μή επίπεδη επιφάνεια.
Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να ισχυριζόταν και το αντίθετο ,δεδομένου πως το αυλάκι ενός "οργωμένου" δίσκου θα ήταν πολύ πιο "λείο" από αυτό ενός καινούριου.
Εξαρταται τη φθορα. Αν μιλαμε για γδαρσιματα και βαθιες γρατζουνιες τοτε η ακιδα δεν ιχνηλατει καθολου ανετα σε σχεση με ενα δισκο μη φθαρμενο, αντιθετως σε καθε στροφη χτυπαει, πχ στα τοιχωματα της γρατζουνιας που συνηθως ειναι ανασηκωμενο pvc ενω ενδιαμεσα ριχνει και μια βουτια στη χαραδρα που εχει χαραχθει.
Αν μιλαμε για στραβο δισκο, τοτε παλι σε καθε στροφη, ξαφνικα ασκειται μεγαλη πιεση στην ακιδα και αμεσως μετα ο βραχιονας ξανακατεβαινει αποτομα στο κανονικο υψος και η ακιδα υποφερει εκ νεου αφου ουσιαστικα αποσβενει ολη αυτην την ταλαντωση μονη κι ερημη.
Αν μιλαμε για βρωμα μεσα στα αυλακια, απο σκονες, μεχρι απομειναρια pvc, αυτα λειτουργουν σαν πετραδακια που διαρκως χτυπανε την ακιδα με μανια.
Αν η φθορα ειναι απλο οργωμα στα αυλακια και τιποτε περισσοτερο, τοτε αναμενουμε τα απομειναρια του οργωματος να βρισκονται μεσα στα αυλακια αρα επανερχομαστε στην παραπανω περιπτωση.
Στην ιδεατη περιπτωση οργωμενου δισκου με πεντακαθαρα ομως αυλακια, που προσωπικα θεωρω απιθανη, τοτε δε βλεπω λογο γρηγοροτερης φθορας.

Ενας νεος δισκος σαφως και φθειρει την ακιδα αλλα εφοσον δεν ασκουνται δυναμεις σαν τις παραπανω, θα την φθειρει με πιο αργο ρυθμο.
 
Last edited by a moderator:

TGD

Μηνύματα
6.982
Reaction score
7.065
Οντως , τι ωραια που θα ηταν να αραζες στο τρακτερι και το χωραφι να κινουνταν απο μονο του..:p
Γίνεται ήδη: τρακτέρ ελεγχόμενα από GPS και με προγραμματιστή εργαασιών.
 


Staff online

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
171.310
Μηνύματα
2.858.097
Members
37.892
Νεότερο μέλος
Nardo
Top