Τι θέλει να πει ο ποιητής;

[oldy]

για τις τελευταιες δυο προτασεις στο "συμπερασμα" αγορασα ηχεια

 

[Mr Spock]

Εντάξει. Άλλη μία φορά. Ας το κάνω διφραγκα.

Στον ήχο μας, διακρίνουμε 3 βασικά χαρακτηριστικά. 3 είναι όλα κι όλα τα ρημάδια, δεν είναι καμιά φοβερά σύνθετη ανάλυση για τεχνοκράτες.

1. Στάθμες "ρεαλιστικές", δηλαδή δώσε και σώσε!
2. Συχνοτική έκταση και ισορροπία στο φάσμα, φλατ και μετρήσεις τέτχιες
3. Παραμόρφωση; Όχι βέβαια, δηλαδή ...επισήμως λέμε όχι.

Και πάντα, προσέξτε, λέω πάντα, υπάρχει μία ακόμα υποκειμενική-προσωπική παράμετρος, για όλους, η οποία διαφέρει μεν από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά όχι τόσο όσο νομίζουμε:

4) να μη μας ενοχλεί κάπου, εκεί που έχουμε μια "ευαισθησία" στο άκουσμα!

Ας δούμε τώρα τις απαιτήσεις μας.

1) γκάζι

Είναι γεγονός ότι σε κάποιες ηχογραφήσεις θέλουμε πολλά γκάζια, σε μία ροκιά βρε αδερφέ, σε ένα κομμάτι του Moby.
Επίσης γκάζι θέλουμε σε κάποιες περιπτώσεις. Όταν κάνουμε ένα πάρτι, όταν παίζουν τα περπατήματα των δεινοσαύρων σε ταινίες και κάνουμε σταματά, όταν βγάζουμε γούστα, όταν σε τραβάει το κομμάτι να το πας τέρμα.

Στις υπόλοιπες περιπτώσεις το γκάζι δε χρειάζεται.

2) φλατ

Ωραία όλα αυτά για τις αποκρίσεις και το φλατ, κι όντως, ποιος θέλει να τσιριζει ή να μην έχει βαθύ χαμηλό το στέρεο;

Ακούς μία σωστή ηχογράφηση, κι αν δεν είναι φλατ το σύστημα, οι τονισμοί ενοχλούν, μία τα πριμα τσιροκοπάν, μία τα μπάσα μπουμπουνάν τζάμπα κι άδικα, άσε, φλατ είναι απόλαυση, ακούγεται σαν αληθινό το ρημάδι.

Αλλά το γλυκούλι μας το θέλουμε σε μία άλλη ηχογράφηση, που είναι μία φωνή κι ένα πνευστό ή έγχορδο λόγου χάριν, που το ακούμε χαλαρά το βράδυ. Ε, ας έχει μωρέ και λίγο ανώτερο μεσαίο παραπάνω, να γλυκανει και δώσε και λίγο σώμα στο έγχορδο, να, εκεί στα χαμηλομεσαία ένα τσικ, και τσιμουδιά, να μείνει μεταξύ μας.

Τώρα στο Moby θα γυρίσω. Δώσε λίγο μπάσο αδερφέ να χαρείς. Δώσε πόνο. Και δυνάμωσε ρε είπαμε! Πωωωω ρε παιδιά...

Επίσης, μία ηχογράφηση που είναι άριστη, θέλουμε να πάρουμε όλη την πληροφορία, να τη φχαριστηθουμε. Αν τονίζεται κάποιο τμήμα του φάσματος, καλύπτει κάποιο άλλο και χάνουμε πληροφορίες. *
Άρα φλατ και τα ακούς όλα, σωστά και όμορφα.

* Αυτό δουλεύει κι ανάποδα: αν μειώνεται κάποιο τμήμα του φάσματος, αυξάνεται συγκριτικά κάποιο άλλο και ακούμε πιο καθαρά τις πληροφορίες στο "άλλο" που του σηκώθηκε. Πονηρό, ε;

3) THD

Κανείς δε θέλει παραμόρφωση.
Είναι κακία. Είναι κακιά. Είναι ή δεν είναι όμως;
Ε, χμ χμ γενικά ναι, δε θέλουμε. Ειδικά όμως, αναλόγως άρτιας ή περιττής αρμονικής, ε, μπορεί και να θέλουμε ρε αδερφέ, αφού εκείνο το γλυκό άκουσμα που λέγαμε, πως, ε, κατάλαβες, βάλε μία λάμπα να βρεις την υγειά σου, κι ας τους αλλους τους ανόητους να κουρεύονται με τα φλατ, βρε ουστ!

Ναι, μα η λάμπα που λες αδερφέ δε βγάζει στάθμες, 5 βατ είναι! Ε, και; Θα το πούμε "άποψη", δοκιμασες με κόρνες; άσε που συγχωρεί κακές ηχογραφήσεις, αυτό που το πας; Όλα ακούγονται γλυκά κι όμορφα, ανθρώπινα, ζεστά, γνήσιος αναλογικός ήχος σου λέω, για πολύ ψαγμένα τυπάκια...

Αυτά. Και πάμε στο τελευταίο:

4) ενοχλεί

Εμένα με ενοχλούν τα πολλά πρίμα. Κατέβασε λίγο ρε..
Εμένα με ενοχλούν οι τσιριχτες γυναικείες φωνές, μου θυμίζουν τη γυναίκα μου, άσε, βάλε λάμπα να γλυκανει η στρίγγλα.
Εμένα ρε φίλε το μπάσο αν μπουμπουνίζει, δε μπορώ. Καλύτερα ηχείο χωρίς μπάσο, παρά να μπουμπουνίζει.
Και παει λεγοντας.

Αλλά αυτό αφήστε το τελευταίο.

Οπότε τι κάνουμε;
Μία λύση είναι να έχουμε 10 στέρεα ο καθένας. Ένα γλυκό για καμιά φωνή με κιθάρα, ένα σκληρό για ροκιες, ένα πιστό για καλές ηχογραφήσεις, ένα στρογγυλεμένο για κακές, ένα που να μπορεί να παίξει δυνατά, ένα που να έχει μπάσο για δεινοσαύρων περπάτημα και εκρήξεις ταινιών, ένα χωρίς μπάσο για να μη μπουμπουνίζει πουθενά, ένα που να μας αρέσει γιατί δεν έχει πρίμα που μας ενοχλούν, κι ένα για τη γυναίκα, να μη μπλέκει με το δικό μου, η άσχετη.

Βλακείες, ε;
Κι όμως, πολύς κόσμος έχει πάνω από ένα στέρεο, γιατί το καθένα έχει τη χάρη του, τη χρησιμότητά του. Άλλος έχει 4 βραχίονες στο πικάπ, 4 κεφαλές, κι άλλο σύστημα στο άλλο σαλόνι...

Οχι. Δεν είναι λύσεις αυτές. Ούτε είναι λύση να πάρεις το γλυκανάλατο που δε παίζει δυνατά και ποτέ σωστά και να το βαφτίσεις άποψη. Ούτε τα καλώδια είναι λύση, να σου δώσουν λίγο "χρώμα" να γουσταρεις.

Πλέον η τεχνολογία έχει λύσεις, αξιοπρεπέστατες.
Στηνεις ένα σωστό ήχο, να μπορεί να βγάλει αυτά που οφείλει να βγάλει, σωστά στις μετρήσεις, με ισοστάθμιση χώρου και τα πάντα καθωσπρέπει και όπως προβλέπεται, και ικανοποιείς εν ολίγοις τις 3 βασικές παραμέτρους του ήχου, όπως είπαμε στην αρχή. Το DSP είναι ήδη δεδομένο, είπαμε ισοστάθμιση.

Για όλα τα υπόλοιπα, μα για ΟΛΑ τα υπόλοιπα, η λύση υπάρχει, είναι γνωστή, εν συντομία DSP. Κάνε τις ρυθμίσεις σου, βάλε καρακτερς, χωσε αρμονικές παραμορφώσεις, ριξε πρίμα, δώσε μπάσα, ανέβασε μεσαία, δώσε σωμα στα όργανα, κοψε το μπάσο που μπουμπουνίζει, φτιάξε πρισέτς. Όσα θες.
Ντι ες πι πρισέτς.
Σε ένα στέρεο.

Αυτή τουλάχιστον είναι η προσωπική μου εκτίμηση.




Υ.Γ. Επίσης, προσωπική μου εκτίμηση είναι πως όποιος στήσει σωστό στέρεο αντικειμενικά, παύουν να τον ενοχλούν τα πάντα όλα, ακούει δυνατά και έχει στην άκρη ένα πρισετ για τις πολυ χάλια ηχογραφήσεις, το οποίο συνήθως βαργιέται να ενεργοποιήσει.

- ok συμφωνώ , οπότε μαλον η διαφωνία μας είναι η χρήση δεύτερης κεφαλής σε ρόλο ισοσταθμιστή ; και γιατί να μην κανουμε κάτι τέτοιο ; αφού αλάζουμε κατα καιρούς συσκευές , γιατί να μην τις έχουμε και παράλληλα ;

 

[PURETONE]

Μόνο που τα αντικραδασμικά είχαν εφαρμοστεί στα ηχεία και όχι στον...ίδιο τον δοκιμαστή.

Το καταλαβα αυτο .............απλα αυτος ειπε πως ενιωσε:

After replacing the stock Wilson spikes with the Ultra 5s, I felt something like

 

[Decembered]

για τις τελευταιες δυο προτασεις στο "συμπερασμα" αγορασα ηχεια
View attachment 64110

Βοηθα με λιγο @oldy και το δικο σου συμπερασμα ?
δεν θυμαμαι λεπτομεριες απο το "μια μικρη ερωτηση" ... αυτα δεν ειναι ?
με τι ενισχυτη και τι πηγες τα παιζει ο ριβιουερ?

 

[editor]

η περιπτωση του audiolab ... με αγωνια περιμενα ποτε θα παιξει την επομενη νοτα ... ημουνα σιγουρος οτι μεγαλωνε τη διαρκεια του καθε κομματιου ...

Φίλε μου αυτό είναι ότι καλλίτερο μπορεί να σου συμβεί.
Η υποκειμενική αίσθηση οτι το κομμάτι είναι ατελείωτο.
Μόνο απολύτως μουσικά συστήματα ,με τον πλούτο πληροφορίας, δίνουν αυτή την αίσθηση.

 

[costas EAR]

Εγώ πάλι έχω πάθει ο,τι χειρότερο μπορούσε να μου συμβεί.
Είμαι σίγουρος ότι τα κομμάτια τελειώνουν πολύ γρήγορα!

 

[PURETONE]

Εγώ πάλι έχω πάθει ο,τι χειρότερο μπορούσε να μου συμβεί.
Είμαι σίγουρος ότι τα κομμάτια τελειώνουν πολύ γρήγορα!

Παιζε τα στις 16 rpm

 

[costas EAR]

Το πικάπ μου έχει συρόμενο ρυθμιστικό μικρομετρικής μεταβολής της ταχύτητας περιστροφής του μαβρου δίσκου, θα το δοκιμάσω, ίσως στις 42 στροφές, θα δω, ευχαριστώ για το τίπ!

 

[Mr Spock]

- αυτό ειναι πικάπ .......................

#1503

 

[PURETONE]

Το πικάπ μου έχει συρόμενο ρυθμιστικό μικρομετρικής μεταβολής της ταχύτητας περιστροφής του μαβρου δίσκου, θα το δοκιμάσω, ίσως στις 42 στροφές, θα δω, ευχαριστώ για το τίπ!

Ποιο πικαπ ειναι αυτο ?

 

[costas EAR]

Ποιο πικαπ ειναι αυτο ?

Το μι κάπα πέντε, άσχετε!

 

[PURETONE]

Το μι κάπα πέντε, άσχετε!

Sorry το πηρα για technics