- Μηνύματα
- 28.176
- Reaction score
- 59
[IMGl]http://filmup.leonardo.it/posters/loc/500/cargo200_2.jpg[/IMGl]
ΥΠΟΒΛΗΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ, ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΩΜΟ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟ, ΣΟΚΑΡΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΟΥ, ΠΑΡΑΣΥΡΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΛΟΪΚΗ ΚΙ ΕΥΚΟΛΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ.
Είμαστε στο 1984, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν μαίνεται για τα καλά και η Σοβιετική Ένωση έχει ήδη μπει σε τροχιά μεταρρυθμίσεων. Ο Αρτέμ (Λεονίντ Γκρομόφ) αποφασίζει να επισκεφτεί τη μητέρα του στη μικρή βιομηχανική πόλη της Σοβιετικής Ένωσης, Λένινισκ.
Έχει πια βραδιάσει, όταν στο δρόμο για το σπίτι της, θα χαλάσει το αυτοκίνητό του και θα αναγκαστεί να ζητήσει βοήθεια από τον Αλεξέι (Αλεξέι Σερεμπριάκοφ) και την Τόνια (Ναταλία Ακίμοβα), που έχουν το πλησιέστερο μαγαζί.
Στο μαγαζί αυτό που πουλάει αλκοόλ, ο Αρτέμ θα γνωρίσει έναν ξεπεσμένο αστυνομικό, τον Ζούνοφ (Αλεξέι Πολιγιάν), με τον οποίο θα πιάσουν μια μεγάλη συζήτηση για θέματα που αφορούν στον κομμουνισμό, στον πόλεμο κ.α. Το βράδυ κυλάει ήσυχα μέχρι τη στιγμή που καταφθάνουν στο μαγαζί ο Βαλέρα με την όμορφη Ανγκέλικα (Άνια Κουζνέτσοβα). Η άφιξη της κοπέλας θα πυροδοτήσει μια σειρά από τραγικά γεγονότα που θα αλλάξουν τη ζωή των ηρώων για τα καλά.
Ο τίτλος της ταινίας παραπέμπει στην κωδική ονομασία η οποία χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αφγανιστάν, για τα πτώματα που γυρνούσαν από τον πόλεμο.
[IMGr]http://www.athinorama.gr/issues/1666/images/cinemaNewReleases/1logo_s.jpg[/IMGr]
Η νέα ταινία του Aleksei Balabanov προσεγγίζει την αληθινή ιστορία βασανισμού μίας νεαρής κοπέλας στη ρωσική επαρχία του '84. Απ' αυτή ορμώμενος επιχειρεί μία καταγγελτική καταγραφή της παρακμής μίας ολόκληρης υπερδύναμης, την οποία σκιαγραφεί μέσα σ' έναν ωκεανό συμβολισμών οριοθετώντας τη σε κάθε δυνατό επίπεδο, κοινωνικό, στρατιωτικό, πολιτικό και ασφαλώς ιδεολογικό.
Ο Ρώσος σκηνοθέτης χρησιμοποιεί το γκροτέσκο με τρόπο που θα ζήλευε κι ο Rob Zombie και που κάνει τους αρρωστημένους 'κακούς' της υπόθεσης να μη διαφέρουν ιδιαίτερα απ' τους παραμορφωμένους των «The Hills Have Eyes».
Το μαύρο χιούμορ που στάζει σαν αίμα από τα λόγια και τη συμπεριφορά του ψυχοπαθή δίλοφονου ο δημιουργός δεν το χρησιμοποιεί για να ευθυμήσεις ή για να χαλαρώσεις αλλά για να κάνει ξεκάθαρη την μόλυνση, την αρρωστημένη, καταπιεσμένη και φερόμενη ως αδικημένη ανθρώπινη φύση. Οι ερμηνείες είναι εκφοβιστικά αληθινές και στις στιγμές που η στάθμη του τρόμου, της παράνοιας και της σχιζοφρένειας συγκεντρώνεται σε κλειστά δωμάτια και ξεχειλίζει – αν φυσικά αντέξεις να το δεις...- θα παραδεχτείς ότι ο σκηνοθέτης ξέρει πολύ καλά πώς να μεταφέρει βαρύ «φορτίο»...
Φορτίο 200 - Cargo 200 (2007)
ΥΠΟΒΛΗΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ, ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΩΜΟ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟ, ΣΟΚΑΡΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΟΥ, ΠΑΡΑΣΥΡΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΛΟΪΚΗ ΚΙ ΕΥΚΟΛΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ.
Είμαστε στο 1984, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν μαίνεται για τα καλά και η Σοβιετική Ένωση έχει ήδη μπει σε τροχιά μεταρρυθμίσεων. Ο Αρτέμ (Λεονίντ Γκρομόφ) αποφασίζει να επισκεφτεί τη μητέρα του στη μικρή βιομηχανική πόλη της Σοβιετικής Ένωσης, Λένινισκ.
Έχει πια βραδιάσει, όταν στο δρόμο για το σπίτι της, θα χαλάσει το αυτοκίνητό του και θα αναγκαστεί να ζητήσει βοήθεια από τον Αλεξέι (Αλεξέι Σερεμπριάκοφ) και την Τόνια (Ναταλία Ακίμοβα), που έχουν το πλησιέστερο μαγαζί.
Στο μαγαζί αυτό που πουλάει αλκοόλ, ο Αρτέμ θα γνωρίσει έναν ξεπεσμένο αστυνομικό, τον Ζούνοφ (Αλεξέι Πολιγιάν), με τον οποίο θα πιάσουν μια μεγάλη συζήτηση για θέματα που αφορούν στον κομμουνισμό, στον πόλεμο κ.α. Το βράδυ κυλάει ήσυχα μέχρι τη στιγμή που καταφθάνουν στο μαγαζί ο Βαλέρα με την όμορφη Ανγκέλικα (Άνια Κουζνέτσοβα). Η άφιξη της κοπέλας θα πυροδοτήσει μια σειρά από τραγικά γεγονότα που θα αλλάξουν τη ζωή των ηρώων για τα καλά.
Ο τίτλος της ταινίας παραπέμπει στην κωδική ονομασία η οποία χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αφγανιστάν, για τα πτώματα που γυρνούσαν από τον πόλεμο.
[IMGr]http://www.athinorama.gr/issues/1666/images/cinemaNewReleases/1logo_s.jpg[/IMGr]
Η νέα ταινία του Aleksei Balabanov προσεγγίζει την αληθινή ιστορία βασανισμού μίας νεαρής κοπέλας στη ρωσική επαρχία του '84. Απ' αυτή ορμώμενος επιχειρεί μία καταγγελτική καταγραφή της παρακμής μίας ολόκληρης υπερδύναμης, την οποία σκιαγραφεί μέσα σ' έναν ωκεανό συμβολισμών οριοθετώντας τη σε κάθε δυνατό επίπεδο, κοινωνικό, στρατιωτικό, πολιτικό και ασφαλώς ιδεολογικό.
Ο Ρώσος σκηνοθέτης χρησιμοποιεί το γκροτέσκο με τρόπο που θα ζήλευε κι ο Rob Zombie και που κάνει τους αρρωστημένους 'κακούς' της υπόθεσης να μη διαφέρουν ιδιαίτερα απ' τους παραμορφωμένους των «The Hills Have Eyes».
Το μαύρο χιούμορ που στάζει σαν αίμα από τα λόγια και τη συμπεριφορά του ψυχοπαθή δίλοφονου ο δημιουργός δεν το χρησιμοποιεί για να ευθυμήσεις ή για να χαλαρώσεις αλλά για να κάνει ξεκάθαρη την μόλυνση, την αρρωστημένη, καταπιεσμένη και φερόμενη ως αδικημένη ανθρώπινη φύση. Οι ερμηνείες είναι εκφοβιστικά αληθινές και στις στιγμές που η στάθμη του τρόμου, της παράνοιας και της σχιζοφρένειας συγκεντρώνεται σε κλειστά δωμάτια και ξεχειλίζει – αν φυσικά αντέξεις να το δεις...- θα παραδεχτείς ότι ο σκηνοθέτης ξέρει πολύ καλά πώς να μεταφέρει βαρύ «φορτίο»...
Eλληνκη κινηματογραφικη πρεμιερα 11/9/2008
