ένα πρωί στο μετρό ...

[RDoherty]

... της Γουόσινγκτον:
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/04/04/AR2007040401721.html

 

[Maria Pentagiotissa]

Εντυπωσιακό!!

Κρατώ τη φράση: "Do you have time for beauty?" ως τροφή για σκέψη...
RDoherty, όταν εμπίπτουν τέτοια ωραία στην αντίληψή σου, μη μας ξεχνάς!:happy_4:

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Απιστευτο!:bravo: :bravo: :bravo:

 

[N Kanellopoulos]

Απάντηση: ένα πρωί στο μετρό ...

Οταν πριν από μέρες το άκουσα αρχικά ξαφνιάστηκα.

Στη συνέχεια σκέφτηκα πως ο "πολιτισμένος" αυτός λαός δεν μπορεί να είναι τόσο φιλόμουσος σήμερα, αφού από παιδιά όλοι ασχολούνται -και είναι εξπέρ- στα όπλα.

Σιγά μην ήξεραν το Joshua Bell...
Τον Ράμπο όμως;;;;;;

 

[Costas Coyias]

Δηλαδή, εάν συναντήσετε σε μια καφετέρια τον Claudio Abbado, με πουκαμισάκι και τζιν παντελόνι, θα τον αναγνωρίσετε και θα του ζητήσετε αυτόγραφο; Ξέρετε πώς είναι σήμερα η Kim Wilde, ή η Πετρή Σαλπέα; Μήπως αναγνωρίζετε αυτόν εδώ τον κύριο;

 

[Κώστας Φ.]

Απάντηση: ένα πρωί στο μετρό ...

Μα το θέμα δεν είναι αν τους θυμίζει κάτι "φατσικά"...Το θέμα είναι ότι ο τύπος έπαιζε "παπάδες" δίπλα τους κι αυτοί δε γύριζαν να κοιτάξουν!

 

[Costas Coyias]

Ξέρεις, η αντίληψη είναι σύνθετη διαδικασία... Λοιπόν, για να δούμε. Ποιός είναι ο κύριος;

 

[marvin]

Re: Απάντηση: ένα πρωί στο μετρό ...

Μα το θέμα δεν είναι αν τους θυμίζει κάτι "φατσικά"...Το θέμα είναι ότι ο τύπος έπαιζε "παπάδες" δίπλα τους κι αυτοί δε γύριζαν να κοιτάξουν!

Είναι θέμα εξοικείωσης προφανώς.
Ο ίδιος όμως λέει κάτι: "αυτοί που έχουν πληρώσει εισιτήριο με αποδέχονται εκ των προτέρων" - γι' αυτό είναι ενδιαφέρον το πείραμα του να παίξει ως άγνωστος μεταξύ αγνώστων.

Το μετρό βέβαια σαν χώρος έχει τεράστιο δείκτη δυσκολίας για ευνόητους λόγους. Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν το πείραμα επαναλαμβανόταν σε ένα ακριβό εστιατόριο. Πόσοι από τους υποτίθεται καλλιεργημένους θαμώνες θα ξεχώριζαν το παίξιμο του βιρτουόζου από του "ρουτινιάρη"; (RIP ελληνική γλώσσα).

Καταπληκτικό άρθρο.