- Μηνύματα
- 58.665
- Reaction score
- 144.591
Δυό τίτλοι για το ίδιο θέμα.
Αφορμή μια πρόσφατη εξόρμηση σε μαγαζιά για αγορά ηχείων - ενισχυτή για ένα φίλο.
Κόστος ηχείων περί τα 1000ε, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για τον μέσο Έλληνα.
Λοιπόν άκουσα ένα σωρό επώνυμα ηχεία σε αυτά τα χρήματα, να μην αναφέρω μάρκες, δεν έχει νόημα, και απογοητεύτηκα.
Όλα παίζουνε εντελώς χάλια.
Αλλά... έχουν "μπάσσα". Συνήθως δηλαδή, γιατί κάποια τερματίζανε για αστείο, και έχουνε χρήση μόνο ως "small" σε home cinema εγκαταστάσεις, κι ας είναι ηχεία βάσης με 1μ ύψος. Το sub είναι απαραίτητο. Αλλά αυτά ήτανε οι εξαιρέσεις.
Συνήθως τα ηχεία που άκουσα σε αυτό το κοστολόγιο παίζουνε δυνατά έως πολύ δυνατά, και έχουνε πολλά μπάσσα. Αλλά εκεί σταματάει το παραμύθι. Στα υπόλοιπα είναι απαράδεκτα, κουραστικά, χωρίς ανάλυση, με λάθος χροιές και η έννοια της τονικής έστω και στο φάσμα ισορροπίας είναι κάτι άγνωστο.
Αυτό είναι υποθέτω σημείο των καιρών μας, που ο μέσος καταναλωτής θέλει ένα ηχείο βάσης για main στο 7.1 σύστημά του, και βασικά απαιτεί να "βαράει", να κάνει φασαρία.
Παλιά τα πράγματα ήταν διαφορετικά, οι αθώες εποχές προ home cinema. Τότε ένα "φτηνό" ηχείο έπαιζε σωστά, αλλά δεν έπαιζε δυνατά ή δεν είχε μπάσσα να ρημάζουν το συκώτι σου. Τότε κάτι sub είχαν απόκριση από 50 κύκλους και πάνω, που τώρα οι 20 κύκλοι είναι στάνταρ. Λες και υπάρχουν....
Ταυτόχρονα άκουσα και ηχείο στην κατηγορία των 3000ε, που έπαιζε σαφώς καλύτερα, με περισσή ανάλυση, με δυνατότητες αξιόλογες στην απόδοση μεταβατικών και με εκτεταμμένη απόκριση συχνότητας, καθώς και με τερατώδεις δυνατότητες στάθμης, αλλά και πάλι συγκριτικά με ηχείο των 7.000ε + ακόμα και αυτό ήτανε εντελώς λάθος στην συνολική απόδοση των χροιών. Μα καλά, τόσο πια δε μας ενδιαφέρει να παίζει σωστά;
Ξέρω μερικά κατασκευαστικά θέματα, και από αυτό γνωρίζω πως για μια σωστή σχεδίαση σε χαμηλό κοστολόγιο δεν είναι δυνατό να έχεις και βαθύ μπάσσο και μεγάλες στάθμες. Απορώ για την κατεύθυνση την εταιριών. Για να βρείς σήμερα ηχείο που να παίζει μουσική και να είναι σε χαμηλό κοστολόγιο πρέπει να ψάχνεις κανα τρίμηνο μάλλον, είναι καλά κρυμμένα υποθέτω.
Τα δε περιοδικά του "ειδικού τύπου" βαθμολογούνε αυτά που οι πελάτες θέλουνε, τα μπάσσα και τις στάθμες, και όλα τα υπόλοιπα περνάνε σε δεύτερη μοίρα.
Αίσχος.
Συμπέρασμα: αν δε σκάσεις ένα σκασμό ευρώπουλα, το μόνο που αγοράζεις είναι "κακία". Γιατί έτσι θέλουν οι πολλοί. Βοήθειά μας.
Διαφωνεί κανείς;
Αφορμή μια πρόσφατη εξόρμηση σε μαγαζιά για αγορά ηχείων - ενισχυτή για ένα φίλο.
Κόστος ηχείων περί τα 1000ε, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για τον μέσο Έλληνα.
Λοιπόν άκουσα ένα σωρό επώνυμα ηχεία σε αυτά τα χρήματα, να μην αναφέρω μάρκες, δεν έχει νόημα, και απογοητεύτηκα.
Όλα παίζουνε εντελώς χάλια.
Αλλά... έχουν "μπάσσα". Συνήθως δηλαδή, γιατί κάποια τερματίζανε για αστείο, και έχουνε χρήση μόνο ως "small" σε home cinema εγκαταστάσεις, κι ας είναι ηχεία βάσης με 1μ ύψος. Το sub είναι απαραίτητο. Αλλά αυτά ήτανε οι εξαιρέσεις.
Συνήθως τα ηχεία που άκουσα σε αυτό το κοστολόγιο παίζουνε δυνατά έως πολύ δυνατά, και έχουνε πολλά μπάσσα. Αλλά εκεί σταματάει το παραμύθι. Στα υπόλοιπα είναι απαράδεκτα, κουραστικά, χωρίς ανάλυση, με λάθος χροιές και η έννοια της τονικής έστω και στο φάσμα ισορροπίας είναι κάτι άγνωστο.
Αυτό είναι υποθέτω σημείο των καιρών μας, που ο μέσος καταναλωτής θέλει ένα ηχείο βάσης για main στο 7.1 σύστημά του, και βασικά απαιτεί να "βαράει", να κάνει φασαρία.
Παλιά τα πράγματα ήταν διαφορετικά, οι αθώες εποχές προ home cinema. Τότε ένα "φτηνό" ηχείο έπαιζε σωστά, αλλά δεν έπαιζε δυνατά ή δεν είχε μπάσσα να ρημάζουν το συκώτι σου. Τότε κάτι sub είχαν απόκριση από 50 κύκλους και πάνω, που τώρα οι 20 κύκλοι είναι στάνταρ. Λες και υπάρχουν....
Ταυτόχρονα άκουσα και ηχείο στην κατηγορία των 3000ε, που έπαιζε σαφώς καλύτερα, με περισσή ανάλυση, με δυνατότητες αξιόλογες στην απόδοση μεταβατικών και με εκτεταμμένη απόκριση συχνότητας, καθώς και με τερατώδεις δυνατότητες στάθμης, αλλά και πάλι συγκριτικά με ηχείο των 7.000ε + ακόμα και αυτό ήτανε εντελώς λάθος στην συνολική απόδοση των χροιών. Μα καλά, τόσο πια δε μας ενδιαφέρει να παίζει σωστά;
Ξέρω μερικά κατασκευαστικά θέματα, και από αυτό γνωρίζω πως για μια σωστή σχεδίαση σε χαμηλό κοστολόγιο δεν είναι δυνατό να έχεις και βαθύ μπάσσο και μεγάλες στάθμες. Απορώ για την κατεύθυνση την εταιριών. Για να βρείς σήμερα ηχείο που να παίζει μουσική και να είναι σε χαμηλό κοστολόγιο πρέπει να ψάχνεις κανα τρίμηνο μάλλον, είναι καλά κρυμμένα υποθέτω.
Τα δε περιοδικά του "ειδικού τύπου" βαθμολογούνε αυτά που οι πελάτες θέλουνε, τα μπάσσα και τις στάθμες, και όλα τα υπόλοιπα περνάνε σε δεύτερη μοίρα.
Αίσχος.
Συμπέρασμα: αν δε σκάσεις ένα σκασμό ευρώπουλα, το μόνο που αγοράζεις είναι "κακία". Γιατί έτσι θέλουν οι πολλοί. Βοήθειά μας.
Διαφωνεί κανείς;
