ο δύσκολος θάνατος ... Brahms Cello Sonata No 1

[Δημοκηδής]

Ακούγοντας χρόνια τώρα την πρώτη τσέλο σονάτα του Μπραμς, την θεωρούσα πάντα σαν ένα απόλυτο ερωτικό μανιφέστο, το πιάνο και το τσέλο δύο ερωτευμένα φίδια που μπλέκονται, μπερδεύονται, επιτίθενται και αλληλοκατασπαράσσονται, σε έναν μανιασμένο χορό που τα υπερβατικής ομορφιάς θέματα, (δύο ανά κάθε μέρος της σονάτας), στήνουν ανελέητα με φρικτή ένταση και αδιέξοδο πάθος … συνομιλίες, άλλοτε άφατης θείας τρυφερότητας, άλλοτε γήινου σαρκικού παροξυσμού, συνεχείς αλλαγές ρόλων κυνηγού και θηράματος, παιχνίδισμα και ενήλικο ξεσάλωμα, προσπορισμός αμόλυντης χαράς και κρυστάλλινης ευτυχίας που γρήγορα ξεσχίζονται από ριπές κουρελιασμένης αξιοπρέπειας και εκκωφαντικής απελπισίας ….

Διαβάζοντας, τώρα τελευταία, σημεία της αναλυτικής βιογραφίας του και συνδυάζοντας τις χρονολογίες, συνειδητοποιώ πως τελικά όλο αυτό το συναισθηματικό του ολοκαύτωμα, μάλλον είναι το δικό του αντίο στην αγαπημένη που ουδέποτε τελικώς κατάφερε να έχει, στην ιδανική ερωμένη που δεν έμελε να γεράσει μαζί του, στην τόσο απτή αλλά αιώνια μακρινή παρουσία της, στην εξιδανικευμένη Κλάρα του, που με ένα μικρό αναστεναγμό, την κοριτσίστικη εκφορά μίας λεξούλας, ένα φευγαλέο γέλιο, του τίναζε τα μέσα του σαν φρέσκια μπουγάδα στον ανοιξιάτικο αγέρα, επιτρέποντας του να φαντασιώνεται κολύμπια στις λίμνες που σχημάτιζαν οι λιλιπούτειες ουλές στην πλάτη της… τον φαντάζομαι να μεταλλάσσει τις μικρές μουσικές φράσεις, σε λέξεις σφυριές που μανιασμένα συνθλίβουν τα μηνίγγια του :
‘ αντίο αγαπημένη μου
μόνο οι προσευχές μου πια, θα κάνουν τραμπάλα στα ματοτσίνορα σου, ενώ σε προσέχουν ήσυχα για να κοιμάσαι,
η θύμηση σου θα’ ναι ο γλυκύτερος λόγος για να ξυπνώ τα πρωινά…
αντίο γραπτάκι … ‘

 

[Tidal__]

Aπλά εκπληκτικό! :607:

 

[Fedra]

Απάντηση: ο δύσκολος θάνατος ... Brahms Cello Sonata No 1

Ακούγοντας χρόνια τώρα την πρώτη τσέλο σονάτα του Μπραμς, την θεωρούσα πάντα σαν ένα απόλυτο ερωτικό μανιφέστο...................

…...... τον φαντάζομαι να μεταλλάσσει τις μικρές μουσικές φράσεις, σε λέξεις σφυριές που μανιασμένα συνθλίβουν τα μηνίγγια του :
ʽ αντίο αγαπημένη μου
μόνο οι προσευχές μου πια, θα κάνουν τραμπάλα στα ματοτσίνορα σου, ενώ σε προσέχουν ήσυχα για να κοιμάσαι,
η θύμηση σου θαʼ ναι ο γλυκύτερος λόγος για να ξυπνώ τα πρωινά…
αντίο γραπτάκι … ʽ

'' To πιο ευαίσθητο σημείο αυτού του πένθους δεν είναι ότι είμαι υποχρεωμένος να ''χάσω μια γλώσσα''-την ερωτική γλώσσα?
Τέρμα πια τα ''Σ' αγαπώ ''

Απλά υπέροχος όπως πάντα!!! Η ικανότητα που μόνο ελάχιστοι άνθρωποι διαθέτουν κ. Δημοκηδή.....το πέρασμα του ήχου στη διάσταση του γραπτού ποιητικού λόγου είναι αυτή που σας διακατέχει και σας κάνει ξεχωριστό....

Γοητευμένη!!!:107:

 

[themiloc]

Προσωπικά τις ίδιες προσλαμβάνουσες είχα όταν έτυχε το '83
να ηχογραφήσω στη Οία το κουαρτέτο για κλαρινέτο του ίδιου συνθέτη. Ήταν Αύγουστος μεθυστικός και η σύνθεση του κουαρτέτου ήταν άκρως φορτισμένη λόγω της απίστευτης καλλονής της νεαρής στο 2ο βιολί. Ο κλαρινετίστας πριν παίξει είχε πιεί από....καυμό 5 μπύρες+5 κονιάκ και παρ'όλα αυτά έπαιξε θεία.
Αυτό το κομμάτι το θεωρώ το άκρως ερωτικό δημιούργημα του Brahms.
Παρ'όλα αυτά, με κίνδυνο να σας προσγειώσω λίγο, αν μπορούσαμε να ρωτήσουμε τον συνθέτη τι συναισθήματα τον διακατείχαν και τον φόρτιζαν κατά την σύνθεσή πιθανότατα θα απαντούσε "κανένα".
Μετά τόσες συζητήσεις με συνθέτες όλα αυτά τα χρόνια έχω καταλάβει οτι δεν τους χρειάζονται ισχυρές συναισθηματικές διεγέρσεις για να δημιουργήσουν. Αρκούν η έμπνευση, η τεχνική και το ταλέντο.
Τα πράγματα είναι σίγουρα γι αυτούς πολύ λιγώτερο ρομαντικά από ότι για μας που τα ακούμε και που ο καθένας μας, ευτυχώς, εισπράττει αυτά που θέλει.

 

[Δημοκηδής]

Απάντηση: ο δύσκολος θάνατος ... Brahms Cello Sonata No 1

... ο τίτλος του παρόντος οφείλεται στον αντίστοιχο της πρώτης ποιητικής συλλογής του Ν.Α. Ασλάνογλου. Στα πλαίσια της πολυπολιτισμικότητας του φόρουμ, ας παραθέσω και μία πρόταση αγοράς σχεδόν του συνόλου του έργου του ποιητή, που ανθολογημένο υπό τον ίδιο τίτλο πωλείται σε αστείες τιμές στο δίκτυο :
http://www.perizitito.gr/product.php?productid=110691

και μία γεύση από το εξαιρετικό Translatum :

http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=6787.0

 

[Δημοκηδής]

Απάντηση: ο δύσκολος θάνατος ... Brahms Cello Sonata No 1

Μεταφέρω από παλαιότερο κείμενο μου :
''... Σημαντικό προτέρημα της μουσικής σε σχέση με άλλες τέχνες είναι η δυνατότητα του ακροατή να αντανακλά δικές του σκέψεις και συναισθήματα πάνω σε αυτά που αρχικά (πιθανώς) θα ήθελε να εκφράσει ο συνθέτης /δημιουργός, ακόμη και αν τα πρώτα είναι συχνά κάθε άλλο παρά ‘συμφασικά’ με τα δεύτερα, ή και τελείως ασυνάρτητα, ασύμβατα και αντιφατικά….

Εκεί που προφανώς ο δημιουργός εκφράζει οδύνη, θλίψη, απελπισία, εμείς μπορεί να αρεσκόμεθα να αντλούμε αξιοπρέπεια για την αντιμετώπιση της καθημερινότητας, εκεί που εκφράζεται καταστροφική μανία, εμείς θέλουμε να βλέπουμε ασύλητο ερωτικό πάθος, φιλήδονες εκμυστηρεύσεις, και υπογάστρια που κοχλάζουν, υπαγορεύοντας στο αίμα τους χτύπους και ‘τρόπους’ παγανιστικών χορών…..

Αυτή η ‘ελευθεριότητα’ ερμηνείας και μετάφρασης των κωδικών των δημιουργών ασκεί ιδιαίτερη γοητεία σε αρκετούς αλλά ιδιαίτερα σε εμένα, που καημό έχω ότι δεν γνωρίζω μουσική και το παίξιμο κάποιου οργάνου, οπότε μου απομένει απλώς να επιτρέπω στις μουσικές φράσεις να πυροβολούν λυσσωδώς το συναισθηματικό μου ολόγραμμα, κομματιάζοντας το σε άλλοτε πολύχρωμες άλλοτε μαύρες ξεφτισμένες λουρίδες, σύρματα και ηλεκτρικά ψίχουλα, που αρέσκομαι να επανασυνθέτω σε σάρκινες κορδέλες και κομφετί , για να δημιουργήσω το δικό μου παζλ, που θα μου επιτρέψει να ερμηνεύσω και κατανοήσω την δική μου πραγματικότητα.

Την μεγαλύτερη δε πλάκα, έχουν οι περιπτώσεις προγραμματικής μουσικής, όπως οι πρώτες συμφωνίες, πχ. του Μάλερ, ή του Μπρούκνερ, όπου παρά τις δεδηλωμένες προθέσεις του δημιουργού, είναι αδύνατον να μην νοιώσω αυτά που τελικά εγώ νομίζω και γουστάρω….

 

[Δημοκηδής]

Απάντηση: ο δύσκολος θάνατος ... Brahms Cello Sonata No 1

Παρότι γνωρίζω ότι ο κ. Θέμης έχει μάλλον δίκιο, θέλω να αδυνατώ να πιστέψω ότι πχ. ο Μπετόβεν διακατέχετο από τα ίδια (ή και κανένα ) συναισθήματα κατά την σύνθεση της παθητικής / της τρικυμίας / και της hammerklavier, ας πούμε ... χαχα, εγώ μεταφράζω αντιδιαμετρικά πράγματα στα παραπάνω ...

 

[Fedra]

Απάντηση: ο δύσκολος θάνατος ... Brahms Cello Sonata No 1

Η μουσική σύνθεση είναι το αποτέλεσμα της ερωτικής συνεύρεσης της Θείας έμπνευσης με την ανθρώπινη ψυχή που μετουσιώνεται σε τέχνη υψηλών αισθήσεων, παίρνοντας ολοκληρωμένη μορφή καλά δομημένη για την απόλαυση πρώτα του ίδιου του δημιουργού και μετά των υπόλοιπων ανθρώπων.
Οι δονήσεις οι κραδασμοί του σύμπαντος διαπερνούν το ανθρώπινο σώμα σε κάθε κύτταρο του, που αυτό με τη σειρά του συσπάται αντιλαμβάνεται συντονίζεται με αόρατες συχνότητες,μεταβάλεται, εκρίγνηται σε έναν οργασμό από νότες μελωδίες ρυθμούς παρτιτούρες,γέλιο,κλάμα,απόγνωση, οργή, με προορισμό το υπέρτατο αγαθό της ζωής...την αγάπη.
Το περιεχόμενο κάθε μουσικής σύνθεσης έχει τον προσωπικό κώδικα, του συνθέτη που καλούνται οι ταλαντούχοι μουσικοί να αποκωδικοποιήσουν μετασχηματίζοντας τον σε συνειδητότητα κατά την ώρα της ερμηνίας τους -χωρίς υποκείμενο αντικείμενο- αλλά σαν ΕΝΑ αδιαίρετο.Η απόλυτη κάθαρση με ότι αυτό συνεπάγεται.

Δεν έχει σημασία τι αισθάνεται ο συνθέτης, ο ερμηνευτής καλλιτέχνης....σημασία έχει τι εισπράτει ό κάθε ακροατής μετά από την κάθε μικρή ''σούπερ νόβα'' της μουσικής σύνθεσης (γέννηση - θάνατος-) και αν ο νέος ''πλανήτης'' που θα σχηματιστεί είναι κατάλληλος για την εναπόθεση της ανθρώπινης φαντασίας για να έχει κουράγιο το σώμα και αντοχή........να ζήσει επιτέλους στιγμές ευτυχίας και αγαλίασης.



Μνημοσίνη

Τόσες φωνές που βοούν
Στα ερμάρια του σώματος
Τόσο αίμα που ανθεί στους σφυγμούς
Όταν καταλαγιάζει η ανάσα στα πλήκτρα
Και πάνω σε σελίδες ανέγγιχτες
Απ' τους ιστούς των δαχτύλων
Ξετυλίγονται οι λέξεις


Τόποι αθρυμμάτιστοι
Κι αφές περαστικές που θροΐζουν
Θάλασσα σιωπηλή που επιστρέφει και πάλι
Των άλλων το αλλού μια βυθισμένη μουσική
Απ' τ' ανοξείδωτο το κράμα του
Θυμητικού και των βλεφάρων
Το άτεγκτο τώρα

http://koutsourelis.gr/index1.php?subaction=showfull&id=1153675230&archive=&start_from=&ucat=4&

 

[Δημοκηδής]

Απάντηση: ο δύσκολος θάνατος ... Brahms Cello Sonata No 1

η εξαίσια εκτέλεση των Στάρκερ και Σέμποκ, εξαφανισμένη τόσα χρόνια από τα μεγάλα διαδικτυακά δισκοπωλεία, έσκασε μύτη στην σελίδα που το όνομα της θυμίζει άζαξ .... έχει πακέτο και τις υπέροχες σονάτες για τσέλο και πιάνο του Μέντελσσον ... μην το χάσετε ...