Καλημέρα σε όλους.
Χτες, είχαμε μία κουβέντα με φίλο, για τη πρακτική δυσκολία τοποθέτησης των ηλεκροστατικών ηχείων, ειδικά σε πολυκάναλο set up. Τότε του θύμισα, ένα συγκριτικό τεστ, στο οποίο είχαμε συμμετάσχει τη δεκαετία του 90!
Τότε φίλοι από το audio society, είχαν συγκεντρώσει, 4 διαφορετικά ζευγάρια ηλεκτροστατικών ηχείων για συγκριτική δοκιμή. Του θύμισα τότε ένα φαινόμενο που είχαμε τότε βιώσει! Σχεδόν κανένα ηλεκτροστατικό ηχείο δεν έπαιζε, αρχικά, καλά! Το πιο κουλό, ήταν ότι το ίδιο πρόβλημα παρατηρήσαμε όταν βάλαμε ακόμη και τα δικά μου, ηλεκτροδυναμικά ηχεία, με το δικό μου ενισχυτικό να παίξουν! Σύστημα που είχαμε ακούσει πολύ και γνωρίζαμε καλά!
Κατόπιν ήλθε ο dealer της Quad. Το πρώτο που έκανε τότε, ήταν να βγάλει από το χώρο, όλα τα υπόλοιπα ηχεία! Το ηχείο του έπαιξε πολύ καλύτερα, όπως και λίγο πολύ και τα υπόλοιπα! Όταν ρωτήσαμε, γιατί συμβαίνει αυτό το κουλό, μας απάντησε, ότι στους σχετικά μικρούς χώρους και ειδικά με τα ηλεκροσταικά, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο. Τα ηχεία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και αλλοιώνουν σημαντικά , το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα!
Όταν του το υπενθύμισα, και πως το την ίδια εντύπωση είχαμε και τα τέσσερα άτομα που ήμασταν τότε παρόντες, για τη μεγάλη διαφορά στον ήχο, εκείνος μου θύμιζε πόσες μ@λ@κιες, λέγανε τότε, οι διάφοροι dealer, για τα ρεύματα, τα καλώδια, και άλλα πολλά! Προφανώς μπορεί να είχε δίκιο και να ήταν απλά, ψυχοακουστικό, το φαινόμενο.
Έχει άραγε κανείς, παρόμοια εμπειρία; Υπάρχει, κάποια επιστημονική, εξήγηση; Και αν ναι, πως γινόταν, μεγάλης κυκλοφορίας, Ελληνικό περιοδικό, εκείνης της εποχής να είχε πολυκάναλο σύστημα με μεγάλα ηλεκροστατικά ηχεία, ως ''σύστημα αναφοράς'';
Χτες, είχαμε μία κουβέντα με φίλο, για τη πρακτική δυσκολία τοποθέτησης των ηλεκροστατικών ηχείων, ειδικά σε πολυκάναλο set up. Τότε του θύμισα, ένα συγκριτικό τεστ, στο οποίο είχαμε συμμετάσχει τη δεκαετία του 90!
Τότε φίλοι από το audio society, είχαν συγκεντρώσει, 4 διαφορετικά ζευγάρια ηλεκτροστατικών ηχείων για συγκριτική δοκιμή. Του θύμισα τότε ένα φαινόμενο που είχαμε τότε βιώσει! Σχεδόν κανένα ηλεκτροστατικό ηχείο δεν έπαιζε, αρχικά, καλά! Το πιο κουλό, ήταν ότι το ίδιο πρόβλημα παρατηρήσαμε όταν βάλαμε ακόμη και τα δικά μου, ηλεκτροδυναμικά ηχεία, με το δικό μου ενισχυτικό να παίξουν! Σύστημα που είχαμε ακούσει πολύ και γνωρίζαμε καλά!
Κατόπιν ήλθε ο dealer της Quad. Το πρώτο που έκανε τότε, ήταν να βγάλει από το χώρο, όλα τα υπόλοιπα ηχεία! Το ηχείο του έπαιξε πολύ καλύτερα, όπως και λίγο πολύ και τα υπόλοιπα! Όταν ρωτήσαμε, γιατί συμβαίνει αυτό το κουλό, μας απάντησε, ότι στους σχετικά μικρούς χώρους και ειδικά με τα ηλεκροσταικά, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο. Τα ηχεία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και αλλοιώνουν σημαντικά , το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα!
Όταν του το υπενθύμισα, και πως το την ίδια εντύπωση είχαμε και τα τέσσερα άτομα που ήμασταν τότε παρόντες, για τη μεγάλη διαφορά στον ήχο, εκείνος μου θύμιζε πόσες μ@λ@κιες, λέγανε τότε, οι διάφοροι dealer, για τα ρεύματα, τα καλώδια, και άλλα πολλά! Προφανώς μπορεί να είχε δίκιο και να ήταν απλά, ψυχοακουστικό, το φαινόμενο.
Έχει άραγε κανείς, παρόμοια εμπειρία; Υπάρχει, κάποια επιστημονική, εξήγηση; Και αν ναι, πως γινόταν, μεγάλης κυκλοφορίας, Ελληνικό περιοδικό, εκείνης της εποχής να είχε πολυκάναλο σύστημα με μεγάλα ηλεκροστατικά ηχεία, ως ''σύστημα αναφοράς'';
