- Μηνύματα
- 25.111
- Reaction score
- 20.605
Καλά, τώρα δηλαδής, τί να σας λέω... Ήταν αδύνατο να του ξεφύγω. Εισέρχομαι, που λέτε, εις τον σεπτόν τούτον χώρον δια του συνήθους λογαριασμού μου, (υπάρχει και ασυνήθης, δι’ όλως εξαιρέτους περιπτώσεις), και η αφεντιά του, site admin για, με παίρνει χαμπάρι εντός χρονικού διαστήματος dt, (difference du temp δια τους ομιλούντας την Φρανσουαδικήν), οπότε νά ‘σου και μου στέλνει pm. Τώρα τί μου έλεγε στο pm, θα σας γελάσω –εδώ δε θυμάμαι τί έφαγα χτες, θα θυμάμαι τί μου γράφει ο site admin στα pm του; Πάντως, η κεντρική ιδέα του εν λόγω pm θα ηδύνατο ούτως πως συμπυκνωθεί εις ευγενεστάτην παραίνεσιν του στυλ «ρε παλιοκοπρόσκυλο, πιάσε και κανένα πληκτρολόγιο να βάλεις ένα χεράκι, γιατί κάτι (γκλα)μουράτοι «ρεβιούερς» του κερατά έχουν αρχίσει να μου τη δίνουν με τις μπηχτές τους για την ηλικία μου».
Δεν ξέρω εάν υπέπεσε στην αντίληψή σας το σχετικό θέμα, αλλά ένας σούπερ ντούπερ περισπούδαστος τυπάς, όχι από τους δικούς μας τους Έλληνες, που ασχολούνται με το high end, όοοχι, απ’ τους άλλους, τους αγγλόφωνους, που κάποιοι τους διαβάζουν με τέτοιο δέος, λες και διαβάζουν το Ευαγγέλιο, ασχέτως του γεγονότος, ότι τα πονήματα των εν λόγω κυρίων ενδέχεται να περιέχουν και κοτσάνες ολκής. Να μη τα πολυλογάω, ο περί ου κύριος ασχολείται μ’ αυτά τα πωσταλέν, τα βιντεοπροβολοτέτοια, και τα λέει πολύ πλάγια και πολύ δικηγορίστικα, π’ ανάθεμά τον, και με το πες – πες, μπορεί να σε πείσει ότι υπάρχει μαύρο ακόμα και στην επιφάνεια του ‘Ηλιου. Και που λέτε το λοιπόν, επειδής έχω κατιτίς έτοιμο και συντακτικά ψιλοστρωμένο, και επειδής με τους εγχωρίους χαϊεντάδες ριβιούερς διέρχομαι το γνωστό διάστημα υπόπτου ηρεμίας πριν την καταιγίδα, (κοινώς, μαζεύω ράμματα για τη γούνα τους), είπα να έρθω και σαδώθε στα βόρεια, τώρα πού ‘ναι καλός ο καιρός, γιατί τα χιόνια δεν τα μπορώ. Άλλωστε, το ξέρετε, κατά τη δική μου άποψις, αυτοί που ψωνίζουν από καταστήματα που γράφουν απέξω «Χειμερινά σπορ», μετά πρέπει να διαβούν και την πόρτα που γράφει απέξω «Ειδικός ψυχρίατρος», (δηλαδής ψυχίατρος γι’ αυτούς που τη βρίσκουνε με τα ψυχρά, τα χειμερινά σπόρ, μέσα σ’ εκείνο το σκατοψοφόκρυο, και μετά κάνουν κάτι μάγουλα κόκκινα, σαν να τους βάλανε μπούκοβο στο make up). Και για να μη παραξηγιόμαστε, είπα για αυτούς, όχι για αυτές, εντάξει; Όχι, γιατί αυτές είναι για τα σίδερα έτσι κι αλλιώς, χειμώνα – καλοκαίρι, αφού μας ανέχονται. Ανεξαρτήτως make up.
Το λοιπόν, το ριβιού του εν λόγω ριβιούερ, περί του οποίου ο λόγος κατόπιν της εν λόγω παραινέσως διά του εν λόγω pm που μου έστειλε ο admin του εν λόγω site, το εν λόγω ριβιού που λέτε, πιπιλάει τη γνωστή καραμέλα, ότι δηλαδής αν ο προβολέας την έχει μεγάλη, τότε κάνει μόνο για δημόσιες παρουσιάσεις, μπροστά σ’ ολάκερο το διευθυντοσκυλολόι, ενώ αν την έχει μικρή, την αντίθεση ντε, τότες τον πιάνουνε οι ντροπές, και γι’ αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται μόνον εις κατ’ ιδίαν θεάσεις ταινιών, και όχι για Παουερπόιντ και αηδίες. Μμμμμάιστα. Το εν προκειμένω δοκίμιο του εν λόγω ριβιού είναι μοντέλο της Panasonic αν θυμάμαι καλά, και αν δεν κάνω λάθος, που ΔΕΝ κάνω, η Panasonic είναι από εκείνα τα μαγαζιά, όπου κάτι τύπους σαν αυτόν τον «ρεβιούερ» τους έχουν για το συρεκιέλα του καφέ. Τέλος πάντων, ο τύπος λέει κι άλλες διάφορες παπαριές στο «ριβιού» του, ότι δηλαδή επειδής αυτός ο προβολέας την έχει κάπως μεγάλη τη αντίθεση, είναι κατάλληλος για τις μεγαλύτερες ηλικίες, επειδής, λέει, η ενηλικίωση επιδρά στη λειτουργία της κόρης του ματιού, και τέλος πάντων για να μη σας τα πρήζω, ότι εκεί που ένας νεαρός 25άρης βλέπει τόνο γκρίζου, ένας 50άρης δεν βλέπει ούτε καν τόνο Rio Mare, παρά μόνον μαύρο. Τί να σας πω, αυτό μου θυμίζει λιγάκι την πάχυνση της μικροτονικότητας και τα σούπερ χάι τέκ αποσβεστικά βοροπυρίτια του high end. Επί τούτου λοιπόν, θα ήθελα να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα, και γαία πυρί μειχθήτω. (Ρε συ rdoh, τό ‘γραψα σωστά εκείνο το «μειχθήτω»; Σα να μη μου κάθεται καλά, έτσι όπως το βλέπω στα 1536,5 Lumen ανά σεκόντ τετράγωνο)…
Λοιπόν, κατά πρώτον, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι με αυτό το καταραμένο το μαύρο. Το μαύρο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΩΜΑ. Μαύρο είναι η πλήρης απώλεια όρασης. Μαύρο είναι αυτό, που μέσα του είναι αδύνατο να δει κανείς το παραμικρό. Το μαύρο είναι πολύ δύσκολο να το «δει» κάποιος που έχει φυσιολογική όραση, και αν το δει, μάλλον σίγουρα θα διαπιστώσει ότι είναι αδυσώπητο. Ακόμη κι αν κλείσετε τα μάτια σας εντελώς, και σφίξετε τα βλέφαρά σας μέσα σε έναν σκοτεινό χώρο, ακόμη και τότε είναι αδύνατον να δείτε μαύρο. Κατ’ αντιστοιχία με το κατώφλι ακουστότητας, το οπτικό σύστημα του εγκεφάλου έχει κι αυτό ένα κατώφλι, το ύψος του οποίου εξαρτάται από τις συνθήκες υπό τις οποίες λειτουργούν τα μάτια σας, αλλά και από την ηλικία βεβαίως. Έτσι, αντί για μαύρο θα βλέπετε μάλλον κάποιες εκλάμψεις. Εξ αυτού του λόγου, εξ αιτίας της ίδιας της φύσης του, το μαύρο είναι το άπιαστο όνειρο όλων όσων ασχολούνται με την εικόνα, ακόμα και υπό συνθήκες υπό τις οποίες αυτό είναι απλώς αδύνατο, τουλάχιστον όσον αφορά τη θέαση μέσω βιντεοπροβολέα! Ο βιντεοπροβολέας είναι μια συσκευή που αποδίδει εικόνα εξ ανάκλασης του φωτός του επάνω σε μια επιφάνεια, έτσι δεν είναι; Επομένως, υπό συνθήκες τεχνητού φωτισμού, για παράδειγμα, είναι απλώς αδύνατο για τον προβολέα να αποδώσει το μαύρο, αφού εκτός του δικού του φωτός, επάνω στην οθόνη του προσπίπτει και ο περιβάλλων φωτισμός. Έτσι, υπ’ αυτές τις συνθήκες, το «μαύρο» του προβολέα θα είναι τόσο μαύρο, όσο του επιτρέπουν οι συνθήκες του περιβάλλοντος φωτισμού, και, πραγματικά!, η ανθρώπινη αντίληψη θα το εκλαμβάνει ως τέτοιο, ως μαύρο, εάν το συνδυάσει με το υπόλοιπο οπτικό υλικό του πλάνου. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι όταν οι φίλοι σας σας φωνάζουν «ρε μαλάκα, κλείσε το φως της κουζίνας, μπας και δούμε και λίγη εικόνα της προκοπής», έχουν άδικο. Εμ, με το δίκιο τους οι άνθρωποι! Όπως και να έχει το πράγμα, η ορθή ρύθμιση του μαύρου είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη, μιας και αυτό αποτελεί το κατώφλι του φωτός, το κατώφλι απ’ όπου εκκινεί η εικόνα που θέλει να δίξει ο σκηνοθέτης, ή ο φωτογράφος.
Είτε πρόκειται για αυτήν της τηλεόρασης, είτε για αυτήν του υπολογιστή, ή του βιντεοπροβολέα, η οθόνη είναι ρυθμισμένη σωστά, όταν, μεταξύ άλλων, δείχνει το καλύτερο, το πιο σκοτεινό, το πιο «μαύρο» μαύρο που μπορεί, ενώ συγχρόνως δείχνει και το λευκό ενός κατά περίπτωση συγκεκριμένου επιπέδου φωτεινότητας. Για τη ρύθμιση αυτή, συνήθως υπάρχουν διαθέσιμα δύο ρυθμιστικά με τις συμβατικές ονομασίες «Brightness» και «Contrast». Παρά το γεγονός ότι το πρώτο ρυθμιστικό ονομάζεται «Φωτεινότητα» (Brightness), αυτό που ρυθμίζει είναι το επίπεδο μαύρου που υπάρχει στην εικόνα. Ουσιαστικά, επενεργεί συγχρόνως επάνω και στα τρία χρώματα, (εφ’ όσον αναφερόμαστε σε έγχρωμο μέσο απεικόνισης). Η επιτυχής ρύθμιση της Φωτεινότητας σημαίνει ότι η οθόνη δείχνει το μαύρο - μόνον αυτό και κανένα άλλο- ως απολύτως μαύρο. Το ρυθμιστικό «Αντίθεσης» (Contrast) ρυθμίζει το κέρδος των χρωμάτων, το πόσο απότομα αυξάνεται η Φωτεινότητα με την αύξηση της ποσότητας των χρωμάτων στο σήμα που λαμβάνει η συσκευή απεικόνισης. Έχοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω, ας δούμε έναν ασφαλή και απλό τρόπο σωστής ρύθμισης του μαύρου στον οθόνη του υπολογιστή, οπότε η ρύθμιση άλλης συσκευής απεικόνισης θα καταστεί επίσης εύληπτη. Πριν απ’ αυτό όμως, ας αναφερθούμε στη λεγόμενη θερμοκρασία του λευκού χρώματος.
Σχεδόν όλες οι οθόνες διαθέτουν ένα ρυθμιστικό «θερμοκρασίας» λευκού. Κατά βάση, η θερμοκρασία του λευκού μετράται σε Kelvin (K). Χωρίς να θέλω να σας μπλέξω πολύ, ας αρκεστούμε σε κάποιαν, τρόπον τινά, εμπειρική κατανόηση της θερμοκρασίας του λευκού. Όταν ένα στερεό υλικό σώμα τελεί υπό κανονικών συνθηκών θερμοκρασία, δείχνει κάποια συγκεκριμένη απόχρωση, αναλόγως του φωτός που θα προσπέσει επάνω του και θα ανακλασθεί. Όταν το ίδιο σώμα θερμανθεί αρκετά, θα αρχίσει να εκπέμπει φως, του οποίου η απόχρωση εξαρτάται από τη θερμοκρασία του και από τη φύση του υλικού, από το οποίον αποτελείται. Έτσι, εάν η θερμοκρασία του είναι χαμηλή, αυτό θα ερυθροπυρωθεί, θα κοκκινίσει όπως λέμε, ενώ ανεβάζοντας τη θερμοκρασία του θα του δώσουμε διαδοχικές αποχρώσεις, οι οποίες θα περάσουν από το λευκό και θα καταλήξουν στο κυανό χρώμα. Πρακτικά, ένα πυρωμένο κάρβουνο εκπέμπει φως, του οποίου η θερμοκρασία είναι γύρω στα 500Κ, η φλόγα ενός κεριού εκπέμπει φως επίσης «χαμηλής λευκότητας», με θερμοκρασία γύρω στα 1000 - 1500Κ. Η λευκότητα του ηλιακού φωτός τη 12η μεσημβρινή ώρα, υπό συνθήκες ηλιοφάνειας στον 30ο παράλληλο, είναι κάπου 6000 με 7000 Kelvin, ενώ το azzuro, το γαλανό χρώμα του ουρανού, ανεβαίνει περίπου στις 15000K. (Το azzuro της Alfa Romeo εντοπίζεται κάπου στα 11000 – 12000K. Αν πρόκειται να αγοράσετε Alfa, ρίξτε μια ματιά στο azzuro της, είναι πολύ ωραία απόχρωση, χωρίς αστεία).
Έτσι λοιπόν, είναι ίσως προφανές ότι το λευκό χρώμα θα πρέπει να απεικονίζεται ισορροπημένα, και, όσον αφορά τις συσκευές προβολής εικόνας, να βρίσκεται σε θερμοκρασία 6500Κ, καθώς εκεί προσομοιώνει μιαν κατάσταση ηλιοφάνειας, αντιπροσωπευτική για το μέγιστο τμήμα του πληθυσμού του πλανήτη. Βέβαια, η αντίληψη του λευκού εξαρτάται και από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ανθρώπινο μάτι, βασικά από το εμβαδό του ανοίγματος της κόρης του ματιού, δηλαδή από την ποσότητα φωτός που περνά στο εσωτερικό του. Με τη σειρά της, η κόρη αυξομειώνει το άνοιγμά της αυτόματα, αναλόγως του φωτισμού του περιβάλλοντος. Εκτός αυτού, η αντίληψη του λευκού εξαρτάται από την αρτηριακή πίεση του ατόμου, αλλά και από συνειδησιακούς παράγοντες. Για παράδειγμα, αν παρκάρατε το λευκό αυτοκίνητό σας μέρα – μεσημέρι δίπλα από ένα στύλο της ΔΕΗ, και πάτε να το πάρετε το βράδι, όταν αυτό φωτίζεται από την πορτοκαλί λάμπα του δημοτικού φωτισμού, και πάλι θα έχετε την αντίληψη ότι το αυτοκίνητό σας εξακολουθεί να είναι λευκό, ΑΣΧΕΤΩΣ ΕΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΕΥΚΟ, καθώς άλλου μήκους κύματος φως λαμβάνει το μάτι σας.
Πάντως, σε πλείστες των περιπτώσεων, όπου η συσκευή προβολής λειτουργεί σε κλειστό χώρο, οι 6500Κ είναι μια ασφαλής επιλογή για τη σωστή ρύθμιση της οθόνης, ώστε αυτή να δείχνει το πλέον αντιπροσωπευτικό λευκό, είτε αυτό είναι το λευκό του Ariel, είτε είναι του Skip. Και αν γελάτε με τον ανταγωνισμό του λευκού μεταξύ Ariel και Skip, μαζέψτε μερικές κόλλες Α4, καθεμιά από διαφορετική μάρκα ή ακόμη και διαφορετική παρτίδα της ίδιας μάρκας, παρατητήστε τις υπό συνθήκες ηλιοφάνειας, αλλά στη σκιά, και θα διαπιστώσετε ότι, πραγματικά, δεν πρόκειται για πλάκα. Πού να δείτε, πόσο διαφορετικό είναι το κιτρίνισμα των φύλλων ενός βιβλίου μετά από κάποιες δεκαετίες, όπου το μισό εξακολουθεί να είναι λευκό, και το άλλο μισό σχεδόν ωχρό, επειδή το χαρτί του έτυχε να πέσει σε αλλαγή παρτίδας. Να μη σας πω τί πόλεμος γίνεται κατά της διχρωμίας στη βαφή μιας οικοδομής, στη διαλογή και το κόψιμο των κομματιών ενός σακακιού ή πουκάμισου, ή στην εκτύπωση μιας μεγάλης διαφημιστικής αφίσας. Αν κάποιο παιδί δουλεύει μπογιατζής, μπορεί να σας το πει καλύτερα από μένα. Τέλος πάντων, ας επιστρέψουμε στη ρύθμιση της οθόνης.
1. Έτσι λοιπόν, ρυθμίστε το λευκό της οθόνης στους 6500Κ, δυνατότητα που παρέχεται σε όλες τις σύγχρονες οθόνες. Εάν δεν γνωρίζετε τον τρόπο, παρακαλώ ανατρέξτε στο βιβλίο οδηγιών χρήσης της οθόνης σας.
2. Κατεβάστε το αρχείο BrightnessContrastPattern.gif. Πρόκειται για αρχείο εικόνας, που έχει διαστάσεις 2048x1536 και περιέχει μόνο μαύρο. Στη συνέχεια, κάντε δεξί κλικ επάνω του και επιλέξτε «προεπισκόπηση». Πατήστε το πλήκτρο F11, ώστε η εικόνα να προβληθεί καταλαμβάνοντας ολόκληρη την ωφέλιμη επιφάνεια της οθόνης. (Παρακαλώ σημειώστε, ότι σε περίπτωση που έχετε εγκαταστήσει στον υπολογιστή σας το Microsoft Office, ή κάποια εφαρμογή επεξεργασίας εικόνας, η συσχέτιση των αρχείων τύπου bmp πιθανώς θα έχει τροποποιηθεί, οπότε για την προεπισκόπηση του αρχείου αυτού θα ενεργοποιηθεί η ανάλογη εφαρμογή. Σε μια τέτοια περίπτωση, κάντε δεξί κλικ επάνω στο αρχείο και από το μενού συντόμευσης επιλέξτε «Άνοιγμα με… - Επιλογή προγράμματος…». Στη σχετική λίστα του παραθύρου που θα ανοίξει κάντε κλικ στην επιλογή «Πρόγραμμα προβολής εικόνων και φαξ των Windows». Στη συνέχεια, πατήστε το πλήκτρο F11 και προχωρήστε στο επόμενο βήμα). Αν χρησιμοποιείτε Linux ή Mac OS, ασφαλώς και θα υπάρχει επίσης η δυνατότητα προβολής της εικόνας σε ρυθμό full screen. Ανεξαρτήτως λειτουργικού συστήματος, ανεξαρτήτως επεξεργαστή, ανεξαρτήτως της Αρχής λειτουργίας της οθόνης σας, τελικά, ο αντικειμενικός σκοπός της προβολής αυτής της εικόνας είναι να κληθεί η οθόνη σας να δείξει, ΟΧΙ μαύρο, αλλά ένα αρχείο που περιέχει δεδομένα μόνο μαύρου.
3. Δημιουργήστε τις συνθήκες του ελάχιστου δυνατού περιβάλλοντος φωτισμού. Αυτό είναι μάλλον εύκολο να το επιτύχετε βράδι, ακόμη κι αν πρόκειται για ένα βράδι πού ‘βρεχε, (πού ‘βρεχε μονότοναααααααα), καθ’ όσον ο θόρυθος της βροχής δεν επηρρεάζει την όραση, τουλάχιστον όχι στο μέτρο του κατ’ εξακολούθησιν μετρησίμου.
4. Έχοντας την οθόνη σε κατάσταση προεπισκόπησης του παραπάνω αρχείου, μειώστε την Αντίθεσή της, δηλαδή το Contrast, στο ελάχιστο.
5. Μηδενίστε και τη Φωτεινότητα. Στο σημείο αυτό, εάν η οθόνη σας δεν έχει βλάβη και οι εργοστασιακές ρυθμίσεις της είναι σωστές, πρέπει να είναι τόσο σκοτεινή σε σχέση με τον περιβάλλοντα φωτισμό, που μέσα σ’ αυτήν να μη βλέπετε τίποτα. Αν θέλετε, περιμένετε κάποια αρκετά δευτερόλεπτα, ώστε να συνηθίσετε στο σκοτάδι, δηλαδή να ανοίξουν οι κόρες των ματιών σας, και μετά αρχίστε να αυξάνετε τη Φωτεινότητα μέχρις εκείνο το σημείο, όπου το μαύρο της εικόνας μόλις αρχίζει να ξεθωριάζει και να μετατρέπεται σε γκρίζο. Μετακινήστε το ρυθμιστικό μπρος – πίσω μερικές φορές, και αποφασίστε πού είναι το σημείο, όπου το μάτι σας αρχίζει να αντιλαμβάνεται έστω και το παραμικρό ξεθώριασμα του μαύρου. Πραγματοποιήστε αυτή τη διαδικασία παρατηρώντας το κέντρο της οθόνης σας, αλλά συγχρόνως δώστε και μια γενναία δόση της αντίληψής σας στις άκρες της οθόνης, με την «άκρη του ματιού» σας. Μην προσπαθήσετε να δείτε, μην το πάρετε ως πρόκληση της οξύτητας της όρασής σας, μην το πάρετε πατριωτικά. Απλώς, αφήστε το οπτικό σύστημα του εγκεφάλου σας να αισθανθεί εν εγρηγόρσει.
6. Πατήστε το πλήκτρο Esc, ώστε να επανέλθει η εικόνα σε κανονική προβολή και κλείστε την προεπισκόπησή της. Τώρα, αναπτύξτε στο δωμάτιο τις συνήθεις συνθήκες περιβάλλοντος φωτισμού και αμέσως μετά ανεβάστε το ρυθμιστικό της Αντίθεσης, το Contrast δηλαδή, μέχρι το σημείο όπου τα μάτια σας νιώθουν άνετα στη θέαση της οθόνης. Να έχετε υπ’ όψη σας, ότι αυτή η άνεση εξαρτάται από το εμβαδό του ανοίγματος της κόρης των ματιών, δηλαδή από τη φωτεινότητα του περιβάλλοντος φωτισμού. Άρα, άλλη αντίθεση θα χρειαστείτε όταν παίζετε στον υπολογιστή ένα παιχνίδι κάποια βραδινή ώρα με κλειστά τα φώτα, και άλλη αντίθεση σας χρειάζεται για να δουλεύετε μπροστά στην οθόνη, μέρα μεσημέρι και με άπλετο ηλιακό φως στο δωμάτιο.
Αν και οι οθόνες CRT και LCD έχουν τελείως διαφορετική αρχή λειτουργίας, η παραπάνω ρύθμιση μπορεί να εφαρμοσθεί σε οποιαδήποτε οθόνη, είτε της μιας, είτε της άλλης τεχνολογίας. Να θυμάστε, πως σε κάθε περίπτωση, η Φωτεινότητα ρυθμίζεται μια φορά, στο ανώφλι του μαύρου, και μετά, το μόνο που χρειάζεται μεταβολή είναι η Αντίθεση, το Contrast, ανάλογα με τον περιβάλλοντα φωτισμό. Επίσης, αξίζει να έχετε υπ’ όψη σας, ότι το ζητούμενο δεν είναι η εντυπωσιακή, η πολύ λαμπρή ρύθμιση της οθόνης, αλλά η κατά το δυνατόν σωστής απεικόνιση του μαύρου μαύρου και του λευκού με την πεταξύ τους αντίθεση σε επέπεδο τέτοιο, ώστε η θέαση να είναι ξεκούραστη στα μάτια σας. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί, ότι η ρύθμιση θα πρέπει να γίνει όταν η οθόνη έχει ζεσταθεί, και όχι μόλις τεθεί σε λειτουργία, ώστε να «έρθει» στη θερμική ισορροπία των ηλεκτρονικών της. Βέβαια, μια καλή οθόνη πρέπει να σταθεροποιεί την εικόνα της πολύ γρήγορα, το αργότερο 5 λεπτά μετά την έναυσή της.
Αυτή η διαδικασία είναι βεβαίως εφαρμόσιμη και σε έναν βιντεοπροβολέα οποιασδήποτε τεχνολογίας. Όμως, κρατήστε υπό σημείωσιν ότι είναι μάλλον απίθανο να βρείτε βιντεοπροβολέα που να επιτυγχάνει μαύρο «μαύρο» στο 5ο βήμα της παραπάνω διαδικασίας, οπότε θα πρέπει να αρκεσθείτε στο πιο σκοτεινό γκρίζο που θα σας δώσει, κι αυτό υπό συνθήκες του βαθυτέρου δυνατού σκότους. (Παλιορεμάλια, που μου θέλετε μαύρο με βιντεοπροβόλι του χιλιάρικου). Βεβαίως, για να ακολουθήσετε τη διαδικασία αυτής της ρύθμισης, δεν υπάρχει ανάγκη να συνδέσετε τον βιντεοπροβολέα στον υπολογιστή, καθώς μπορείτε να εγγράψετε την παραπάνω εικόνα σε ένα DVD και να την προβάλλετε στον βιντεοπροβολέα μέσω του ντιβιντοφώνου σας, αφού πρώτα τη μετατρέψετε σε μορφή JPEG, αν και, εδώ που τα λέμε, και σαν bmp μάλλον θα παίξει, αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το software που φτιάχνει ο κάθε σχιστομάτης.
Αν θέλετε, μπορείτε να κατασκευάσετε μια δική σας εικόνα, στην αναλογία κάδρου που επιθυμείτε.
1. Ανοίξτε τη Ζωγραφική των Windows, και κάντε κλικ στο μενού Image – Attributes, (Εικόνα – Ιδιότητες, ή κάπως έτσι, στην Ελληνόφωνη έκδοση).
2. Στο παράθυρο αυτό καθορίστε τις διαστάσεις της εικόνας σε pixel και επιλέξτε να είναι ασπρόμαυρη, (καθώς δεν υπάρχει λόγος να έχει έγχρωμη πληροφορία). Στη συνέχεια, πατήστε ΟΚ.
3. Επιλέξτε το εργαλείο γεμίσματος, (το μπουγέλο), κάντε κλικ στο μαύρο δείγμα της παλέτας και μετά κάντε ένα κλικ οπουδήποτε μέσα στο χώρο της εικόνας, ώστε αυτή να γεμίσει με μαύρο.
4. Αποθηκεύστε τη σε μορφή JPEG και δώστε της το όνομα που επιθυμείτε, (προτιμήστε λατινικούς χαρακτήρες).
5. Γράψτε τη σε ένα data DVD, και βάλτε αυτό το DVD να παίξει στο DVD player.
Επίσης, έχω συνάψει και το Monitor Utility, ένα προγραμματάκι με διάφορα patterns για τη ρύθμιση της οθόνης, καμμένα pixel, μουαρέ, σουαρέ, ετσετερά. Αν θέλετε, κατεβάστε το, μετονομάστε το από Monitor Utility.gif σε Monitor Utility.zip, αποσυμπιέστε το και τρέξτε το. Δεν χρειάζεται setup, και τρέχει κατ’ ευθείαν σε όλα τα NT based Windows (και σε Vista). Έτσι, δε χρειάζεστε διάφορα αρχεία, Ιέκ, Σίμτυ, Γκλίμτυ, Μπουρδοκλίμτυ, pattern από ‘δώ, pattern από ‘κεί, τί να λέει τώρα... Όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα. (Εντάξει, δεν έχει την κάρτα της SMPTE, μέχρι να βρω το λάθος που μου χτυπάει).
Μετά τιμής διάγων, ως μη του πολυτίμου χρόνου σας καταχρασθείς
Δρ Ντίνος
Ειδικός Χαϊεντολόγος - Πικαπολόγος
Msc in Projectorocontrastology (τρέμε Λάμπρου...)
Δεν ξέρω εάν υπέπεσε στην αντίληψή σας το σχετικό θέμα, αλλά ένας σούπερ ντούπερ περισπούδαστος τυπάς, όχι από τους δικούς μας τους Έλληνες, που ασχολούνται με το high end, όοοχι, απ’ τους άλλους, τους αγγλόφωνους, που κάποιοι τους διαβάζουν με τέτοιο δέος, λες και διαβάζουν το Ευαγγέλιο, ασχέτως του γεγονότος, ότι τα πονήματα των εν λόγω κυρίων ενδέχεται να περιέχουν και κοτσάνες ολκής. Να μη τα πολυλογάω, ο περί ου κύριος ασχολείται μ’ αυτά τα πωσταλέν, τα βιντεοπροβολοτέτοια, και τα λέει πολύ πλάγια και πολύ δικηγορίστικα, π’ ανάθεμά τον, και με το πες – πες, μπορεί να σε πείσει ότι υπάρχει μαύρο ακόμα και στην επιφάνεια του ‘Ηλιου. Και που λέτε το λοιπόν, επειδής έχω κατιτίς έτοιμο και συντακτικά ψιλοστρωμένο, και επειδής με τους εγχωρίους χαϊεντάδες ριβιούερς διέρχομαι το γνωστό διάστημα υπόπτου ηρεμίας πριν την καταιγίδα, (κοινώς, μαζεύω ράμματα για τη γούνα τους), είπα να έρθω και σαδώθε στα βόρεια, τώρα πού ‘ναι καλός ο καιρός, γιατί τα χιόνια δεν τα μπορώ. Άλλωστε, το ξέρετε, κατά τη δική μου άποψις, αυτοί που ψωνίζουν από καταστήματα που γράφουν απέξω «Χειμερινά σπορ», μετά πρέπει να διαβούν και την πόρτα που γράφει απέξω «Ειδικός ψυχρίατρος», (δηλαδής ψυχίατρος γι’ αυτούς που τη βρίσκουνε με τα ψυχρά, τα χειμερινά σπόρ, μέσα σ’ εκείνο το σκατοψοφόκρυο, και μετά κάνουν κάτι μάγουλα κόκκινα, σαν να τους βάλανε μπούκοβο στο make up). Και για να μη παραξηγιόμαστε, είπα για αυτούς, όχι για αυτές, εντάξει; Όχι, γιατί αυτές είναι για τα σίδερα έτσι κι αλλιώς, χειμώνα – καλοκαίρι, αφού μας ανέχονται. Ανεξαρτήτως make up.
Το λοιπόν, το ριβιού του εν λόγω ριβιούερ, περί του οποίου ο λόγος κατόπιν της εν λόγω παραινέσως διά του εν λόγω pm που μου έστειλε ο admin του εν λόγω site, το εν λόγω ριβιού που λέτε, πιπιλάει τη γνωστή καραμέλα, ότι δηλαδής αν ο προβολέας την έχει μεγάλη, τότε κάνει μόνο για δημόσιες παρουσιάσεις, μπροστά σ’ ολάκερο το διευθυντοσκυλολόι, ενώ αν την έχει μικρή, την αντίθεση ντε, τότες τον πιάνουνε οι ντροπές, και γι’ αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται μόνον εις κατ’ ιδίαν θεάσεις ταινιών, και όχι για Παουερπόιντ και αηδίες. Μμμμμάιστα. Το εν προκειμένω δοκίμιο του εν λόγω ριβιού είναι μοντέλο της Panasonic αν θυμάμαι καλά, και αν δεν κάνω λάθος, που ΔΕΝ κάνω, η Panasonic είναι από εκείνα τα μαγαζιά, όπου κάτι τύπους σαν αυτόν τον «ρεβιούερ» τους έχουν για το συρεκιέλα του καφέ. Τέλος πάντων, ο τύπος λέει κι άλλες διάφορες παπαριές στο «ριβιού» του, ότι δηλαδή επειδής αυτός ο προβολέας την έχει κάπως μεγάλη τη αντίθεση, είναι κατάλληλος για τις μεγαλύτερες ηλικίες, επειδής, λέει, η ενηλικίωση επιδρά στη λειτουργία της κόρης του ματιού, και τέλος πάντων για να μη σας τα πρήζω, ότι εκεί που ένας νεαρός 25άρης βλέπει τόνο γκρίζου, ένας 50άρης δεν βλέπει ούτε καν τόνο Rio Mare, παρά μόνον μαύρο. Τί να σας πω, αυτό μου θυμίζει λιγάκι την πάχυνση της μικροτονικότητας και τα σούπερ χάι τέκ αποσβεστικά βοροπυρίτια του high end. Επί τούτου λοιπόν, θα ήθελα να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα, και γαία πυρί μειχθήτω. (Ρε συ rdoh, τό ‘γραψα σωστά εκείνο το «μειχθήτω»; Σα να μη μου κάθεται καλά, έτσι όπως το βλέπω στα 1536,5 Lumen ανά σεκόντ τετράγωνο)…
Λοιπόν, κατά πρώτον, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι με αυτό το καταραμένο το μαύρο. Το μαύρο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΩΜΑ. Μαύρο είναι η πλήρης απώλεια όρασης. Μαύρο είναι αυτό, που μέσα του είναι αδύνατο να δει κανείς το παραμικρό. Το μαύρο είναι πολύ δύσκολο να το «δει» κάποιος που έχει φυσιολογική όραση, και αν το δει, μάλλον σίγουρα θα διαπιστώσει ότι είναι αδυσώπητο. Ακόμη κι αν κλείσετε τα μάτια σας εντελώς, και σφίξετε τα βλέφαρά σας μέσα σε έναν σκοτεινό χώρο, ακόμη και τότε είναι αδύνατον να δείτε μαύρο. Κατ’ αντιστοιχία με το κατώφλι ακουστότητας, το οπτικό σύστημα του εγκεφάλου έχει κι αυτό ένα κατώφλι, το ύψος του οποίου εξαρτάται από τις συνθήκες υπό τις οποίες λειτουργούν τα μάτια σας, αλλά και από την ηλικία βεβαίως. Έτσι, αντί για μαύρο θα βλέπετε μάλλον κάποιες εκλάμψεις. Εξ αυτού του λόγου, εξ αιτίας της ίδιας της φύσης του, το μαύρο είναι το άπιαστο όνειρο όλων όσων ασχολούνται με την εικόνα, ακόμα και υπό συνθήκες υπό τις οποίες αυτό είναι απλώς αδύνατο, τουλάχιστον όσον αφορά τη θέαση μέσω βιντεοπροβολέα! Ο βιντεοπροβολέας είναι μια συσκευή που αποδίδει εικόνα εξ ανάκλασης του φωτός του επάνω σε μια επιφάνεια, έτσι δεν είναι; Επομένως, υπό συνθήκες τεχνητού φωτισμού, για παράδειγμα, είναι απλώς αδύνατο για τον προβολέα να αποδώσει το μαύρο, αφού εκτός του δικού του φωτός, επάνω στην οθόνη του προσπίπτει και ο περιβάλλων φωτισμός. Έτσι, υπ’ αυτές τις συνθήκες, το «μαύρο» του προβολέα θα είναι τόσο μαύρο, όσο του επιτρέπουν οι συνθήκες του περιβάλλοντος φωτισμού, και, πραγματικά!, η ανθρώπινη αντίληψη θα το εκλαμβάνει ως τέτοιο, ως μαύρο, εάν το συνδυάσει με το υπόλοιπο οπτικό υλικό του πλάνου. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι όταν οι φίλοι σας σας φωνάζουν «ρε μαλάκα, κλείσε το φως της κουζίνας, μπας και δούμε και λίγη εικόνα της προκοπής», έχουν άδικο. Εμ, με το δίκιο τους οι άνθρωποι! Όπως και να έχει το πράγμα, η ορθή ρύθμιση του μαύρου είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη, μιας και αυτό αποτελεί το κατώφλι του φωτός, το κατώφλι απ’ όπου εκκινεί η εικόνα που θέλει να δίξει ο σκηνοθέτης, ή ο φωτογράφος.
Είτε πρόκειται για αυτήν της τηλεόρασης, είτε για αυτήν του υπολογιστή, ή του βιντεοπροβολέα, η οθόνη είναι ρυθμισμένη σωστά, όταν, μεταξύ άλλων, δείχνει το καλύτερο, το πιο σκοτεινό, το πιο «μαύρο» μαύρο που μπορεί, ενώ συγχρόνως δείχνει και το λευκό ενός κατά περίπτωση συγκεκριμένου επιπέδου φωτεινότητας. Για τη ρύθμιση αυτή, συνήθως υπάρχουν διαθέσιμα δύο ρυθμιστικά με τις συμβατικές ονομασίες «Brightness» και «Contrast». Παρά το γεγονός ότι το πρώτο ρυθμιστικό ονομάζεται «Φωτεινότητα» (Brightness), αυτό που ρυθμίζει είναι το επίπεδο μαύρου που υπάρχει στην εικόνα. Ουσιαστικά, επενεργεί συγχρόνως επάνω και στα τρία χρώματα, (εφ’ όσον αναφερόμαστε σε έγχρωμο μέσο απεικόνισης). Η επιτυχής ρύθμιση της Φωτεινότητας σημαίνει ότι η οθόνη δείχνει το μαύρο - μόνον αυτό και κανένα άλλο- ως απολύτως μαύρο. Το ρυθμιστικό «Αντίθεσης» (Contrast) ρυθμίζει το κέρδος των χρωμάτων, το πόσο απότομα αυξάνεται η Φωτεινότητα με την αύξηση της ποσότητας των χρωμάτων στο σήμα που λαμβάνει η συσκευή απεικόνισης. Έχοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω, ας δούμε έναν ασφαλή και απλό τρόπο σωστής ρύθμισης του μαύρου στον οθόνη του υπολογιστή, οπότε η ρύθμιση άλλης συσκευής απεικόνισης θα καταστεί επίσης εύληπτη. Πριν απ’ αυτό όμως, ας αναφερθούμε στη λεγόμενη θερμοκρασία του λευκού χρώματος.
Σχεδόν όλες οι οθόνες διαθέτουν ένα ρυθμιστικό «θερμοκρασίας» λευκού. Κατά βάση, η θερμοκρασία του λευκού μετράται σε Kelvin (K). Χωρίς να θέλω να σας μπλέξω πολύ, ας αρκεστούμε σε κάποιαν, τρόπον τινά, εμπειρική κατανόηση της θερμοκρασίας του λευκού. Όταν ένα στερεό υλικό σώμα τελεί υπό κανονικών συνθηκών θερμοκρασία, δείχνει κάποια συγκεκριμένη απόχρωση, αναλόγως του φωτός που θα προσπέσει επάνω του και θα ανακλασθεί. Όταν το ίδιο σώμα θερμανθεί αρκετά, θα αρχίσει να εκπέμπει φως, του οποίου η απόχρωση εξαρτάται από τη θερμοκρασία του και από τη φύση του υλικού, από το οποίον αποτελείται. Έτσι, εάν η θερμοκρασία του είναι χαμηλή, αυτό θα ερυθροπυρωθεί, θα κοκκινίσει όπως λέμε, ενώ ανεβάζοντας τη θερμοκρασία του θα του δώσουμε διαδοχικές αποχρώσεις, οι οποίες θα περάσουν από το λευκό και θα καταλήξουν στο κυανό χρώμα. Πρακτικά, ένα πυρωμένο κάρβουνο εκπέμπει φως, του οποίου η θερμοκρασία είναι γύρω στα 500Κ, η φλόγα ενός κεριού εκπέμπει φως επίσης «χαμηλής λευκότητας», με θερμοκρασία γύρω στα 1000 - 1500Κ. Η λευκότητα του ηλιακού φωτός τη 12η μεσημβρινή ώρα, υπό συνθήκες ηλιοφάνειας στον 30ο παράλληλο, είναι κάπου 6000 με 7000 Kelvin, ενώ το azzuro, το γαλανό χρώμα του ουρανού, ανεβαίνει περίπου στις 15000K. (Το azzuro της Alfa Romeo εντοπίζεται κάπου στα 11000 – 12000K. Αν πρόκειται να αγοράσετε Alfa, ρίξτε μια ματιά στο azzuro της, είναι πολύ ωραία απόχρωση, χωρίς αστεία).
Έτσι λοιπόν, είναι ίσως προφανές ότι το λευκό χρώμα θα πρέπει να απεικονίζεται ισορροπημένα, και, όσον αφορά τις συσκευές προβολής εικόνας, να βρίσκεται σε θερμοκρασία 6500Κ, καθώς εκεί προσομοιώνει μιαν κατάσταση ηλιοφάνειας, αντιπροσωπευτική για το μέγιστο τμήμα του πληθυσμού του πλανήτη. Βέβαια, η αντίληψη του λευκού εξαρτάται και από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ανθρώπινο μάτι, βασικά από το εμβαδό του ανοίγματος της κόρης του ματιού, δηλαδή από την ποσότητα φωτός που περνά στο εσωτερικό του. Με τη σειρά της, η κόρη αυξομειώνει το άνοιγμά της αυτόματα, αναλόγως του φωτισμού του περιβάλλοντος. Εκτός αυτού, η αντίληψη του λευκού εξαρτάται από την αρτηριακή πίεση του ατόμου, αλλά και από συνειδησιακούς παράγοντες. Για παράδειγμα, αν παρκάρατε το λευκό αυτοκίνητό σας μέρα – μεσημέρι δίπλα από ένα στύλο της ΔΕΗ, και πάτε να το πάρετε το βράδι, όταν αυτό φωτίζεται από την πορτοκαλί λάμπα του δημοτικού φωτισμού, και πάλι θα έχετε την αντίληψη ότι το αυτοκίνητό σας εξακολουθεί να είναι λευκό, ΑΣΧΕΤΩΣ ΕΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΕΥΚΟ, καθώς άλλου μήκους κύματος φως λαμβάνει το μάτι σας.
Πάντως, σε πλείστες των περιπτώσεων, όπου η συσκευή προβολής λειτουργεί σε κλειστό χώρο, οι 6500Κ είναι μια ασφαλής επιλογή για τη σωστή ρύθμιση της οθόνης, ώστε αυτή να δείχνει το πλέον αντιπροσωπευτικό λευκό, είτε αυτό είναι το λευκό του Ariel, είτε είναι του Skip. Και αν γελάτε με τον ανταγωνισμό του λευκού μεταξύ Ariel και Skip, μαζέψτε μερικές κόλλες Α4, καθεμιά από διαφορετική μάρκα ή ακόμη και διαφορετική παρτίδα της ίδιας μάρκας, παρατητήστε τις υπό συνθήκες ηλιοφάνειας, αλλά στη σκιά, και θα διαπιστώσετε ότι, πραγματικά, δεν πρόκειται για πλάκα. Πού να δείτε, πόσο διαφορετικό είναι το κιτρίνισμα των φύλλων ενός βιβλίου μετά από κάποιες δεκαετίες, όπου το μισό εξακολουθεί να είναι λευκό, και το άλλο μισό σχεδόν ωχρό, επειδή το χαρτί του έτυχε να πέσει σε αλλαγή παρτίδας. Να μη σας πω τί πόλεμος γίνεται κατά της διχρωμίας στη βαφή μιας οικοδομής, στη διαλογή και το κόψιμο των κομματιών ενός σακακιού ή πουκάμισου, ή στην εκτύπωση μιας μεγάλης διαφημιστικής αφίσας. Αν κάποιο παιδί δουλεύει μπογιατζής, μπορεί να σας το πει καλύτερα από μένα. Τέλος πάντων, ας επιστρέψουμε στη ρύθμιση της οθόνης.
1. Έτσι λοιπόν, ρυθμίστε το λευκό της οθόνης στους 6500Κ, δυνατότητα που παρέχεται σε όλες τις σύγχρονες οθόνες. Εάν δεν γνωρίζετε τον τρόπο, παρακαλώ ανατρέξτε στο βιβλίο οδηγιών χρήσης της οθόνης σας.
2. Κατεβάστε το αρχείο BrightnessContrastPattern.gif. Πρόκειται για αρχείο εικόνας, που έχει διαστάσεις 2048x1536 και περιέχει μόνο μαύρο. Στη συνέχεια, κάντε δεξί κλικ επάνω του και επιλέξτε «προεπισκόπηση». Πατήστε το πλήκτρο F11, ώστε η εικόνα να προβληθεί καταλαμβάνοντας ολόκληρη την ωφέλιμη επιφάνεια της οθόνης. (Παρακαλώ σημειώστε, ότι σε περίπτωση που έχετε εγκαταστήσει στον υπολογιστή σας το Microsoft Office, ή κάποια εφαρμογή επεξεργασίας εικόνας, η συσχέτιση των αρχείων τύπου bmp πιθανώς θα έχει τροποποιηθεί, οπότε για την προεπισκόπηση του αρχείου αυτού θα ενεργοποιηθεί η ανάλογη εφαρμογή. Σε μια τέτοια περίπτωση, κάντε δεξί κλικ επάνω στο αρχείο και από το μενού συντόμευσης επιλέξτε «Άνοιγμα με… - Επιλογή προγράμματος…». Στη σχετική λίστα του παραθύρου που θα ανοίξει κάντε κλικ στην επιλογή «Πρόγραμμα προβολής εικόνων και φαξ των Windows». Στη συνέχεια, πατήστε το πλήκτρο F11 και προχωρήστε στο επόμενο βήμα). Αν χρησιμοποιείτε Linux ή Mac OS, ασφαλώς και θα υπάρχει επίσης η δυνατότητα προβολής της εικόνας σε ρυθμό full screen. Ανεξαρτήτως λειτουργικού συστήματος, ανεξαρτήτως επεξεργαστή, ανεξαρτήτως της Αρχής λειτουργίας της οθόνης σας, τελικά, ο αντικειμενικός σκοπός της προβολής αυτής της εικόνας είναι να κληθεί η οθόνη σας να δείξει, ΟΧΙ μαύρο, αλλά ένα αρχείο που περιέχει δεδομένα μόνο μαύρου.
3. Δημιουργήστε τις συνθήκες του ελάχιστου δυνατού περιβάλλοντος φωτισμού. Αυτό είναι μάλλον εύκολο να το επιτύχετε βράδι, ακόμη κι αν πρόκειται για ένα βράδι πού ‘βρεχε, (πού ‘βρεχε μονότοναααααααα), καθ’ όσον ο θόρυθος της βροχής δεν επηρρεάζει την όραση, τουλάχιστον όχι στο μέτρο του κατ’ εξακολούθησιν μετρησίμου.
4. Έχοντας την οθόνη σε κατάσταση προεπισκόπησης του παραπάνω αρχείου, μειώστε την Αντίθεσή της, δηλαδή το Contrast, στο ελάχιστο.
5. Μηδενίστε και τη Φωτεινότητα. Στο σημείο αυτό, εάν η οθόνη σας δεν έχει βλάβη και οι εργοστασιακές ρυθμίσεις της είναι σωστές, πρέπει να είναι τόσο σκοτεινή σε σχέση με τον περιβάλλοντα φωτισμό, που μέσα σ’ αυτήν να μη βλέπετε τίποτα. Αν θέλετε, περιμένετε κάποια αρκετά δευτερόλεπτα, ώστε να συνηθίσετε στο σκοτάδι, δηλαδή να ανοίξουν οι κόρες των ματιών σας, και μετά αρχίστε να αυξάνετε τη Φωτεινότητα μέχρις εκείνο το σημείο, όπου το μαύρο της εικόνας μόλις αρχίζει να ξεθωριάζει και να μετατρέπεται σε γκρίζο. Μετακινήστε το ρυθμιστικό μπρος – πίσω μερικές φορές, και αποφασίστε πού είναι το σημείο, όπου το μάτι σας αρχίζει να αντιλαμβάνεται έστω και το παραμικρό ξεθώριασμα του μαύρου. Πραγματοποιήστε αυτή τη διαδικασία παρατηρώντας το κέντρο της οθόνης σας, αλλά συγχρόνως δώστε και μια γενναία δόση της αντίληψής σας στις άκρες της οθόνης, με την «άκρη του ματιού» σας. Μην προσπαθήσετε να δείτε, μην το πάρετε ως πρόκληση της οξύτητας της όρασής σας, μην το πάρετε πατριωτικά. Απλώς, αφήστε το οπτικό σύστημα του εγκεφάλου σας να αισθανθεί εν εγρηγόρσει.
6. Πατήστε το πλήκτρο Esc, ώστε να επανέλθει η εικόνα σε κανονική προβολή και κλείστε την προεπισκόπησή της. Τώρα, αναπτύξτε στο δωμάτιο τις συνήθεις συνθήκες περιβάλλοντος φωτισμού και αμέσως μετά ανεβάστε το ρυθμιστικό της Αντίθεσης, το Contrast δηλαδή, μέχρι το σημείο όπου τα μάτια σας νιώθουν άνετα στη θέαση της οθόνης. Να έχετε υπ’ όψη σας, ότι αυτή η άνεση εξαρτάται από το εμβαδό του ανοίγματος της κόρης των ματιών, δηλαδή από τη φωτεινότητα του περιβάλλοντος φωτισμού. Άρα, άλλη αντίθεση θα χρειαστείτε όταν παίζετε στον υπολογιστή ένα παιχνίδι κάποια βραδινή ώρα με κλειστά τα φώτα, και άλλη αντίθεση σας χρειάζεται για να δουλεύετε μπροστά στην οθόνη, μέρα μεσημέρι και με άπλετο ηλιακό φως στο δωμάτιο.
Αν και οι οθόνες CRT και LCD έχουν τελείως διαφορετική αρχή λειτουργίας, η παραπάνω ρύθμιση μπορεί να εφαρμοσθεί σε οποιαδήποτε οθόνη, είτε της μιας, είτε της άλλης τεχνολογίας. Να θυμάστε, πως σε κάθε περίπτωση, η Φωτεινότητα ρυθμίζεται μια φορά, στο ανώφλι του μαύρου, και μετά, το μόνο που χρειάζεται μεταβολή είναι η Αντίθεση, το Contrast, ανάλογα με τον περιβάλλοντα φωτισμό. Επίσης, αξίζει να έχετε υπ’ όψη σας, ότι το ζητούμενο δεν είναι η εντυπωσιακή, η πολύ λαμπρή ρύθμιση της οθόνης, αλλά η κατά το δυνατόν σωστής απεικόνιση του μαύρου μαύρου και του λευκού με την πεταξύ τους αντίθεση σε επέπεδο τέτοιο, ώστε η θέαση να είναι ξεκούραστη στα μάτια σας. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί, ότι η ρύθμιση θα πρέπει να γίνει όταν η οθόνη έχει ζεσταθεί, και όχι μόλις τεθεί σε λειτουργία, ώστε να «έρθει» στη θερμική ισορροπία των ηλεκτρονικών της. Βέβαια, μια καλή οθόνη πρέπει να σταθεροποιεί την εικόνα της πολύ γρήγορα, το αργότερο 5 λεπτά μετά την έναυσή της.
Αυτή η διαδικασία είναι βεβαίως εφαρμόσιμη και σε έναν βιντεοπροβολέα οποιασδήποτε τεχνολογίας. Όμως, κρατήστε υπό σημείωσιν ότι είναι μάλλον απίθανο να βρείτε βιντεοπροβολέα που να επιτυγχάνει μαύρο «μαύρο» στο 5ο βήμα της παραπάνω διαδικασίας, οπότε θα πρέπει να αρκεσθείτε στο πιο σκοτεινό γκρίζο που θα σας δώσει, κι αυτό υπό συνθήκες του βαθυτέρου δυνατού σκότους. (Παλιορεμάλια, που μου θέλετε μαύρο με βιντεοπροβόλι του χιλιάρικου). Βεβαίως, για να ακολουθήσετε τη διαδικασία αυτής της ρύθμισης, δεν υπάρχει ανάγκη να συνδέσετε τον βιντεοπροβολέα στον υπολογιστή, καθώς μπορείτε να εγγράψετε την παραπάνω εικόνα σε ένα DVD και να την προβάλλετε στον βιντεοπροβολέα μέσω του ντιβιντοφώνου σας, αφού πρώτα τη μετατρέψετε σε μορφή JPEG, αν και, εδώ που τα λέμε, και σαν bmp μάλλον θα παίξει, αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το software που φτιάχνει ο κάθε σχιστομάτης.
Αν θέλετε, μπορείτε να κατασκευάσετε μια δική σας εικόνα, στην αναλογία κάδρου που επιθυμείτε.
1. Ανοίξτε τη Ζωγραφική των Windows, και κάντε κλικ στο μενού Image – Attributes, (Εικόνα – Ιδιότητες, ή κάπως έτσι, στην Ελληνόφωνη έκδοση).
2. Στο παράθυρο αυτό καθορίστε τις διαστάσεις της εικόνας σε pixel και επιλέξτε να είναι ασπρόμαυρη, (καθώς δεν υπάρχει λόγος να έχει έγχρωμη πληροφορία). Στη συνέχεια, πατήστε ΟΚ.
3. Επιλέξτε το εργαλείο γεμίσματος, (το μπουγέλο), κάντε κλικ στο μαύρο δείγμα της παλέτας και μετά κάντε ένα κλικ οπουδήποτε μέσα στο χώρο της εικόνας, ώστε αυτή να γεμίσει με μαύρο.
4. Αποθηκεύστε τη σε μορφή JPEG και δώστε της το όνομα που επιθυμείτε, (προτιμήστε λατινικούς χαρακτήρες).
5. Γράψτε τη σε ένα data DVD, και βάλτε αυτό το DVD να παίξει στο DVD player.
Επίσης, έχω συνάψει και το Monitor Utility, ένα προγραμματάκι με διάφορα patterns για τη ρύθμιση της οθόνης, καμμένα pixel, μουαρέ, σουαρέ, ετσετερά. Αν θέλετε, κατεβάστε το, μετονομάστε το από Monitor Utility.gif σε Monitor Utility.zip, αποσυμπιέστε το και τρέξτε το. Δεν χρειάζεται setup, και τρέχει κατ’ ευθείαν σε όλα τα NT based Windows (και σε Vista). Έτσι, δε χρειάζεστε διάφορα αρχεία, Ιέκ, Σίμτυ, Γκλίμτυ, Μπουρδοκλίμτυ, pattern από ‘δώ, pattern από ‘κεί, τί να λέει τώρα... Όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα. (Εντάξει, δεν έχει την κάρτα της SMPTE, μέχρι να βρω το λάθος που μου χτυπάει).
Μετά τιμής διάγων, ως μη του πολυτίμου χρόνου σας καταχρασθείς
Δρ Ντίνος
Ειδικός Χαϊεντολόγος - Πικαπολόγος
Msc in Projectorocontrastology (τρέμε Λάμπρου...)
