- Μηνύματα
- 10.188
- Reaction score
- 62
Τελικά τα παιχνίδια της κατηγορίας Surval Horror περνάνε μια περίοδο μεγάλης άνθησης. Τi να πρωτοδεί κανείς. Από τις παλιές καραβάνες στυλ Resident Evil, Silent Hill και Alone in the Dark, που ζουν και βασιλεύουν, μέχρι τα πιο πρόσφατα, όπως Siren, Bioshock, και Dead Rising. Αν παρατηρήσετε μάλιστα, θα δείτε πως η συντριπτική πλειοψηφία του συγκεκριμένου είδους προέρχεται από την Ιαπωνία. Τι δουλειά έχει λοιπόν η ΕΑ να μπλέξει στα Ιαπωνικά λημέρια, που ξέρουν με μοναδικό τρόπο να πλασάρουν τρόμο?? Μα φυσικά παίρνοντας σαν βάση την ομώνυμη (και σχετικά άγνωση) ταινία!! Ας δούμε όμως αν αξίζει τελικά τον κόπο το αποτέλεσμα!!
Είσαι ο Isaac Clarke (το όνομά του είναι μία μίξη του Arthur Clark και του Isaac Asimov), ενός μηχανικού, που μαζί με την ομάδα σου σε στέλνουν να εξερευνήσεις ένα διαστημικό ορυχείο, το οποίο έχει απότομα διακόψει κάθε επικοινωνία. Από ένα ατυχές συμβάν, την ώρα του «δεσίματος» με το ορυχείο, το διαστημόπλοιό σου τσακίζεται στην αποβάθρα του. Αυτό, που θα διαπιστώσεις είναι ότι η ανησυχία σου για την ησυχία του ορυχείου ξεπερνά κάθε φόβο και φαντασία, αφού τα μέλη του πληρώματος, εξαιτίας ενός εξωγήινου ιού, έχουν μεταμορφωθεί σε αιμοδιψή τέρατα….
Όπως καταλαβαίνετε, η ιστορία είναι κλασσική για ένα survival horror παιχνίδι. Αν εξαιρέσουμε το ότι συμβαίνει στο διάστημα, κι εδώ έχουμε ιούς, ζόμπι, τέρατα όλων των ειδών και όλων των μεγεθών κλπ κλπ. Θα πει κανείς, «έχει βρωμίσει ο τόπος από ζόμπι, τρόμο και αίμα. Γιατί να προτιμήσω το συγκεκριμένο παιχνίδι έναντι όλων των ανταγωνιστών, που κυκλοφορούν???» Ας τα δούμε λοιπόν ένα ένα τα πράγματα!!
ΓΡΑΦΙΚΑ:
Το πρώτο πράγμα, που μου ήρθε στο μυαλό, όταν αντίκρισα την εισαγωγή του, ήταν «καλοσχεδιασμένα». Φυσικά ποτέ δεν κρίνω ένα παιχνίδι από την εισαγωγή του, αν και έχει φτάσει πια σε σημείο να μην διαφέρει σε γραφικά από το κυρίως παιχνίδι. Έτσι κι εδώ. Μόλις τελειώσει το βίντεο, που ανέφερα στον πρόλογο, αρχίζει η δράση. Ένα έχω να πω. Η ατμόσφαιρα, που έχουν δημιουργήσει, είναι επιβλητική. Το μαύρο του διαστήματος, οι σκουριασμένοι τοίχοι του σταθμού, αντικείμενα εδώ κι εκεί, δημιουργούν μία κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, που όποιος πει ότι δεν του δημιουργεί έστω κάποιο «σφίξιμο», θα είναι ψεύτης!!! Ο Isaac είναι πολύ καλοσχεδιασμένος και η στολή του έχει μια ανάγλυφη υφή δείχνοντας σημασία στη λεπτομέρεια των πολυγώνων έχει δώσει η EA. Τα τέρατα κι αυτά πολύ καλοσχεδιασμένα και με εξαιρετική λεπτομέρεια. Εντυπωσιακό είναι ο διαμελισμός των τεράτων, όταν τα σκοτώνεις, που δεν διαμελίζονται κατά συγκεκριμένο τρόπο, δηλαδή φαίνεται να ξεκολλάν συγκεκριμένα πολύγωνα, αλλά randomly. Κάθε φορά που διαμελίζεται είναι και διαφορετική!!! Ακόμα και οι νεκροί άνθρωποι, που βρίσκεις, συμπεριφέρονται απόλυτα φυσικά, αν τους αγγίξεις, κλωτσήσεις. Κουνιόνται, κατρακυλάνε, πέφτουν κάτω. Άλλο θετικό στοιχείο είναι ο φωτισμός του παιχνιδιού. Ενώ στα περισσότερα παιχνίδια τέτοιου είδους πολλές φορές το παρακάνουν με το σκοτάδι, το συγκεκριμένο παιχνίδι καταφέρνει να έχει σκοτεινή ατμόσφαιρα, αλλά να μην κουράζει και αποπροσανατολίζει τον παίκτη. Αν δείτε μάλιστα τα δωμάτια, που δεν έχουν βαρύτητα και πρέπει να αιωρείσαι και δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει, πραγματικά είσαι στην τσίτα!!
ΗΧΟΣ:
Καλά, όπως φαντάζεστε η μουσική είναι η γνωστή αργή, αγωνιώδης creepy μουσική που έχει ένα survival horror, που σέβεται τον εαυτό του. Επίσης οι διάλογοι των χαρακτήρων είναι ταιριαστοί με το σενάριο. Ούτε δηλαδή είναι αδιάφοροι, λες και διαβάζουν παπαγαλία, αλλά ούτε σου προκαλούν και ρίγος συγκίνησης. Σε αυτό, που θέλω να σταθώ είναι στα εντυπωσιακά background effects, που πραγματικά σου σηκώνεται η τρίχα!! Μεταλλικοί ήχοι από βήματα από πάνω σου, φωνές κραυγές και διάλογοι να ακούγονται κάπου στο βάθος του διαστημικού ορυχείου, υπόκωφοι βρυχηθμοί των τεράτων σε κάνουν πραγματικά, σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού να τα κάνεις……επάνω σου!!! Και αν έχει κανείς και surround σύστημα, μάλλον θα καλεί και τη γειτονιά, αν είναι μόνος του, να του κάνει παρέα!!
GAMEPLAY:
Όπως έχω πει, τι να τα κάνεις τα γραφικά και τον ήχο, αν το Gameplay είναι χάλια!! Κι εδώ το παιχνίδι τα πάει πολύ καλά. Όταν το ξεκινάς κάνεις ένα καλιμπράρισμα στην οθόνη ή την τηλεόραση, για να φτιάξεις το μαύρο σωστά και έπειτα επιλέγεις lever (το κλασσικό EASY – MEDIUM – HARD). Το παιχνίδι θεωρείται 3rd person, και η κάμερα βρίσκεται πίσω από τον χαρακτήρα το στυλ του Resident Evil 4. Ο χειρισμός του Isaac γίνεται με τα δύο αναλογικά stick, όπου το αριστερό κινεί το χαρακτήρα και το δεξί την κάμερα. Ο χειρισμός είναι άμεσος και ακριβής, αν και θέλει λίγο εξάσκηση, για αυτόν που δεν έχει συνηθίσει να χειρίζεται και τα 2 stick για την κίνηση, χωρίς να εμπνέει ανησυχία, αφού συνηθίζεται εύκολα. Θετικό στοιχείο είναι ότι δεν χρειάζεται κάθε φορά να ανοίγουμε το inventory για να δούμε την ενέργεια του ήρωα, αφού αυτή αποτυπώνεται στην πλάτη της στολής του! Μην κάνετε το λάθος οι μυημένοι του Resident Evil να ανοίξετε το inventory, αν κάποιο τέρας παραμονεύει, γιατί θα διαπιστώσετε ότι η ζωή συνεχίζεται και με ανοιχτό inventory!!! Στο καλοσχεδιασμένο inventory βρίσκονται τα αντικείμενα και όπλα, που έχει ο Isaac το level της στολής το, χάρτης, πληροφορίες για το τι πρέπει να κάνει κλπ. Η στολή και τα όπλα μπορούν να πάρουν διάφορα εξαρτήματα και να αναβαθμιστούν, ώστε αφενός τα όπλα να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά και αφετέρου η στολή να αντέχει πιο πολύ στα χτυπήματα και να αποκτά νέες ιδιότητες. Τα τέρατα για να πεθάνουν δεν τα πυροβολείς απλά. Πρέπει να τα διαμελίσεις. Κι εδώ είναι που βγάζεις πραγματικά το άχτι σου, γιατί, αφού τα πυροβολήσεις και πέφτουν κάτω, τα πατάς, μέχρι να τα λιώσεις!!! Υπάρχει μεγάλη γκάμα όπλων όπως plasma cutters και laser, το καθένα από τα οποία κάνει διαφορετική ζημιά. Άλλο θετικό στοιχείο είναι ότι τα αντικείμενα, που βρίσκεις, η επικοινωνία με τους άλλους και διάφορα βίντεο, που βρίσκεις στην πορεία, παρουσιάζονται μπροστά στα μάτια σου με μορφή ολογράμματος, ώστε και να τα βρίσκεις πιο εύκολα και να μην χάνεις επαφή με το περιβάλλον. Τα saves γίνονται σε save points μέσα στο παιχνίδι, πράγμα, αρνητικό κατά τη γνώμη μου, γιατί, αν χάσεις και δεν έχεις βρει το save point (δύσκολο ομολογουμένως όμως να το χάσεις), πρέπει να ξεκινήσεις από το τελευταίο save, που μπορεί να είναι πολύ μακριά. Η ενέργεια αναπληρώνεται από health packs, που βρίσκεις στο δρόμο σου και επιπλέον βρίσκεις και σφαίρες για τα όπλα. Άλλο θετικό στοιχείο του παιχνιδιού είναι και η εναλλαγή του χειρισμού. Δηλαδή, αν βρεθείς σε αποσυμπιεσμένο χώρο ή χωρίς βαρύτητα, πρέπει να τα βγάλεις πέρα αιωρούμενος στο χώρο, ή φορώντας μαγνητικές μπότες. Ειδικά εκεί είναι πρόκληση, μιας και ο χειρισμός δυσκολεύει κατακόρυφα και κατακόρυφα επίσης αυξάνεται η αγωνία. Πέρα από το aim and shoot, το παιχνίδι, ευτυχώς, διαθέτει και γρίφους. Υπάρχουν κλειδωμένες πόρτες, που πρέπει να κάνεις κάτι ή να βρεις κάποιο κλειδί, μηχανήματα, που δεν λειτουργούν, γιατί λείπει κάποιο εξάρτημα και πολλά άλλα, με αποτέλεσμα να αυξάνεται και το ενδιαφέρον. Το σενάριο του παιχνιδιού είναι γραμμικό, εννοώντας ότι δεν μπορείς να κάνεις πρώτα κάτι, να το αφήσεις να κάνεις κάτι άλλο και γενικά να κυκλοφορείς ελεύθερος, αλλά για να προχωρήσεις πρέπει να λύσεις κάποιο γρίφο, να ανοίξεις κάποια πόρτα, χωρίς να μπορείς να στραφείς αλλού και να το αφήσεις για αργότερα. Εν κατακλείδι, το Gameplay χαρακτηρίζεται πολύ καλό, χωρίς να πρωτοτυπεί σε κάποιο τομέα.
ΓΕΝΙΚΑ:
Τελικά αντέχει τον ανταγωνισμό απέναντι στα υπόλοιπα syrvival horror παιχνίδια ή είναι κι αυτό ένα από τα πολλά? Κατά τη γνώμη μου αντέχει και παρααντέχει! Γιατί μπορεί σε πολλά πράγματα να φέρνει κάτι από Resident Evil και Silent Hill, αλλά έχει τη δική του προσωπικότητα. Κι αυτό το οφείλει κυρίως στην ατμόσφαιρα, που δημιουργούν τα γραφικά και οι ήχοι του. Οι λάτρεις και μη των συγκεκριμένων παιχνιδιών είμαι σίγουρος ότι θα περάσουν πολλές ώρες αγωνίας μέχρι να το τερματίσουν. Και πιστέψτε με ούτε εύκολο είναι το παιχνίδι, ακόμα και στο easy, ούτε μικρό!!
Γραφικά: 8,5/10
Ήχος: 8/10
Gameplay: 8/10
Γενικά: 8/10
