Kι εγώ στο γυμνάσιο ήμουν και θυμάμαι να συζητάμε στα διαλλείματα την πιθανότητα να φτάσουμε στον τελικό και μας φαινόταν από δύσκολο έως ακατόρθωτο!!!
Ημουν έφηβος. Πριν 2 μέρρες (νομίζω), όταν κερδίσαμε την Γιουγκοσλαβία στον ημιτελικό, τρέχαμε με εναν φίλο μου στο κέντρο της Αθήνας με ενα 2χρονο 50cc μηχανάκι ΧR που είχε. Xαμός μιλλάμε. Κάτι σαν αυτό που έγινε πέρσυ με το ΕΥΡΟ.
Εγραφα πανελλήνιες (ΚΛΑΨ!)!!!
Ακόμα να ξεχάσω το ότι δεν πήγα στον ημιτελικό αν και είχα εισητήριο. Πήγε ο πατέρας μου -άσχετος με μπάσκετ- και όταν γύρισε δεν είχε φωνή!!!
Απίστευτα συναισθήματα!