- Μηνύματα
- 4.462
- Reaction score
- 7.734
Στο ακολουθο βιντεακι προσπαθει ο φρανκ να μας εξηγησει συντομα και περιεκτικα δια μεσου των μετρησεων τι πραγματικα συμβαινει και καποιες συχνοτητες εξερχονται απο τα ηχεια καπως ή αρκετα αργοπορημενες.
Ας φανταστουμε ενα γκρουπ ανθρωπων που βρισκονται εξω απο ενα μουσειο ή οποιοδηποτε αλλο επισκεψιμο χωρο, οι οποιοι εισερχονται ως γκρουπ ταυτοχρονα στον χωρο αλλα στην εξοδο δεν εξερχονται ολοι την ιδια χρονικη στιγμη. Εαν στην θεση των ανθρωπων φανταστουμε ενα ευρος συχνοτητων, τοτε το GD ειναι πολυ απλα η αργοπορια καποιων συχνοτητων να εγκαταλειψουν το ηχειο με κατευθυνση τα αυτια του ακροατη. Εδω να ξεκαθαρισουμε οτι σαφως ο ηχος χρειαζεται καποιον χρονο για να φτασει απο το μεγαφωνο στα αυτια μας, κατι που δεν μας αφορα σε αυτη την δοκιμη. Αυτο που διερευναται εδω ειναι η καθυστερηση που δημιουργει το ιδιο το ηχειο. Αυτη η καθυστερηση μπορει να οφειλεται στην ιδια την κατασκευαστικη αρχη του ηχειου (τυπου μπας ριφλεξ κτλπ) αλλα μπορει να εμφανιστει και σε περιπτωσεις που εφαρμοζονται περιπλοκα κροσοβερ δηλαδη στο σημειο διαχωρισμου των συχνοτητων.
Στην δοκιμη λοιπον του Φρανκ συμμετεχουν 3 ειδων ηχεια.
Ενα ηχειο <<πληρους φασματος>> κλειστου τυπου, ενα τριδρομο με οπη εκτονωσης χαμηλων συχνοτητων τυπου bass reflex ενω την τριαδα συμπληρωνει και ενα ηχειο τυπου transmission line , γραμμης μεταφορας δλδ.
Ο Φρανκ χρησιμοποιωντας το προγραμμα του REW πραγματοποιει απο μια μετρηση για το καθενα τοποθετωντας το μικροφωνο πλησιον του ηχειου ενω παραλληλα επιλεγει στο REW την εντολη <<use acoustic time reference >> για να μην εχουμε στην εξισωση και την καθυστερηση λογω της αποσταση μεταξυ ηχειου και μικροφωνου.
Ετσι λοιπον στο πρωτο μας ηχειο πληρους φασματος που δεν εχει κατι περιπλοκο κατασκευαστικα βλεπουμε οτι η καμπυλη βρισκεται κοντα στο μηδεν.
την βυθιση κοντα στα 20Hz, σε ενα σημειο που το ηχειο δεν δουλευει ως εκει κατω, την αγνοουμε.
Στην 2η μετρηση εχουμε ενα τριδρομο ηχειο με οπη εκτονωσης χαμηλων στην μπροστινη του οψη. Οπως φαινεται και στο παραθυρο του GD δεν φαινεται καποιο καθυστερηση στις μεσαιες και υψηλες συχνοτητες αλλα σε μια περιοχη χαμηλων (40-100Hz) διακρινουμε μια μεγαλυτερη καθυστερηση σε σχεση με το προηγουμενο ηχειο.
στα 40Hz διακρινουμε μια καθυστερηση της ταξεως των 15msec. Αυτο οφειλεται στην οπη εκτονωσης χαμηλων που διαθετει το ηχειο.
Ενδιαφερον ειναι να δουμε πως συμπεριφερεται και το τελευταιο ηχειο με ενα μεγαφωνο και γραμμη μεταφορας.
Εκει που λειτουργει η γραμμη μεταφορας διακρινουμε μια εντονη καμπυλη που μεταφραζεται σε σημαντικη καθυστερηση ανω των 80msec. Αυτο οφειλεται στο οτι το μεγαφωνο δεν μπορει να παραξει μπασο και στην ουσια αυτο που κανει ειναι να διεγειρει την γραμμη μεταφορας που αναλαμβανει στην περιοχη χαμηλων να παραξει μπασο.
Γινεται ομως πραγματικα αντιληπτη αυτη η καθυστερηση? Σε αυτο το ερωτημα μας βοηθαει το πινακακι των Blauert & Laws οπου εχουμε αναλογως την συχνοτητα και μια μεγιστη αποδεκτη καθυστερηση. Εκει που πρεπει κανεις να εστιασει ειναι στην περιοχη συχνοτητων κατω των 500Hz οπου η οποια καθεστερηση δεν θα πρεπει να ξεπερνα τα 10-20ms διοτι τοτε γινεται αντιληπτη, ακουστη και εμφανιζονται φαινομενα επικαλυψης συχνοτητων.
Ας φανταστουμε ενα γκρουπ ανθρωπων που βρισκονται εξω απο ενα μουσειο ή οποιοδηποτε αλλο επισκεψιμο χωρο, οι οποιοι εισερχονται ως γκρουπ ταυτοχρονα στον χωρο αλλα στην εξοδο δεν εξερχονται ολοι την ιδια χρονικη στιγμη. Εαν στην θεση των ανθρωπων φανταστουμε ενα ευρος συχνοτητων, τοτε το GD ειναι πολυ απλα η αργοπορια καποιων συχνοτητων να εγκαταλειψουν το ηχειο με κατευθυνση τα αυτια του ακροατη. Εδω να ξεκαθαρισουμε οτι σαφως ο ηχος χρειαζεται καποιον χρονο για να φτασει απο το μεγαφωνο στα αυτια μας, κατι που δεν μας αφορα σε αυτη την δοκιμη. Αυτο που διερευναται εδω ειναι η καθυστερηση που δημιουργει το ιδιο το ηχειο. Αυτη η καθυστερηση μπορει να οφειλεται στην ιδια την κατασκευαστικη αρχη του ηχειου (τυπου μπας ριφλεξ κτλπ) αλλα μπορει να εμφανιστει και σε περιπτωσεις που εφαρμοζονται περιπλοκα κροσοβερ δηλαδη στο σημειο διαχωρισμου των συχνοτητων.
Στην δοκιμη λοιπον του Φρανκ συμμετεχουν 3 ειδων ηχεια.
Ενα ηχειο <<πληρους φασματος>> κλειστου τυπου, ενα τριδρομο με οπη εκτονωσης χαμηλων συχνοτητων τυπου bass reflex ενω την τριαδα συμπληρωνει και ενα ηχειο τυπου transmission line , γραμμης μεταφορας δλδ.
Ο Φρανκ χρησιμοποιωντας το προγραμμα του REW πραγματοποιει απο μια μετρηση για το καθενα τοποθετωντας το μικροφωνο πλησιον του ηχειου ενω παραλληλα επιλεγει στο REW την εντολη <<use acoustic time reference >> για να μην εχουμε στην εξισωση και την καθυστερηση λογω της αποσταση μεταξυ ηχειου και μικροφωνου.
Ετσι λοιπον στο πρωτο μας ηχειο πληρους φασματος που δεν εχει κατι περιπλοκο κατασκευαστικα βλεπουμε οτι η καμπυλη βρισκεται κοντα στο μηδεν.
την βυθιση κοντα στα 20Hz, σε ενα σημειο που το ηχειο δεν δουλευει ως εκει κατω, την αγνοουμε.
Στην 2η μετρηση εχουμε ενα τριδρομο ηχειο με οπη εκτονωσης χαμηλων στην μπροστινη του οψη. Οπως φαινεται και στο παραθυρο του GD δεν φαινεται καποιο καθυστερηση στις μεσαιες και υψηλες συχνοτητες αλλα σε μια περιοχη χαμηλων (40-100Hz) διακρινουμε μια μεγαλυτερη καθυστερηση σε σχεση με το προηγουμενο ηχειο.
στα 40Hz διακρινουμε μια καθυστερηση της ταξεως των 15msec. Αυτο οφειλεται στην οπη εκτονωσης χαμηλων που διαθετει το ηχειο.
Ενδιαφερον ειναι να δουμε πως συμπεριφερεται και το τελευταιο ηχειο με ενα μεγαφωνο και γραμμη μεταφορας.
Εκει που λειτουργει η γραμμη μεταφορας διακρινουμε μια εντονη καμπυλη που μεταφραζεται σε σημαντικη καθυστερηση ανω των 80msec. Αυτο οφειλεται στο οτι το μεγαφωνο δεν μπορει να παραξει μπασο και στην ουσια αυτο που κανει ειναι να διεγειρει την γραμμη μεταφορας που αναλαμβανει στην περιοχη χαμηλων να παραξει μπασο.
Γινεται ομως πραγματικα αντιληπτη αυτη η καθυστερηση? Σε αυτο το ερωτημα μας βοηθαει το πινακακι των Blauert & Laws οπου εχουμε αναλογως την συχνοτητα και μια μεγιστη αποδεκτη καθυστερηση. Εκει που πρεπει κανεις να εστιασει ειναι στην περιοχη συχνοτητων κατω των 500Hz οπου η οποια καθεστερηση δεν θα πρεπει να ξεπερνα τα 10-20ms διοτι τοτε γινεται αντιληπτη, ακουστη και εμφανιζονται φαινομενα επικαλυψης συχνοτητων.
