Gustav Holst: ο Άρης, που φέρνει τον Πόλεμο

[RDoherty]

Από την γνωστή σουίτα σε 7 μέρη "Πλανήτες" (1914-1916), αλλά με συναρπαστικό οπτικό υλικό:
http://www.youtube.com/watch?v=iyZjYT8ov9A
Δείτε το σε full screen. Αν σας θυμίσει τη μουσική του John Williams για το Star Wars, ΔΕΝ θα είναι σύμπτωση :twisted:

 

[ak1s]

Επίσης και τη μουσική του Hans Zimmer στο Gladiator.

 

[RDoherty]

Τον Μονομάχο τον είδα μία φορά, σχεδόν με το ζόρι, και τον έχω ήδη ξεχάσει. Τη μουσική του δεν την πρόσεξα καν! :mrgreen:

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Παρα πολυ καλο.
Και δεν μου θυμiσε τιποτα αλλο παρα...Holst
Η για να ειμαι ειλικρινης μου θυμισε εκεινες τις ημερες στις αρχες της δεκαετιας του 80 που ειχα ανοιχτη την MTV διχως ηχο και απο το stereo επαιζα κλασικη.Ολα αυτα σε καποιες αλλες πολιτειες.

Το καναλι της Βουλης εχει αρκετα συχνα καποια γνωστα κομματια κλασικης με video που...δενει με αυτο που ακουμε.
π.χ. η "πτηση των Βαλκυριων" συνοδευεται απο footage συσχετισμενο με την ανοδο του Γ' Ραιχ και τον ΒΠΠ.

 

[Gebreselassie]

Και σε εμένα θύμισε star wars...
Το οπτικό υλικό βοηθάει, αλλά είναι γεγονός ότι η μουσική έχει σατανικές ομοιότητες. Βέβαια δεν μου φαίνεται και τόσο παράξενο...

 

[ak1s]

Τον Μονομάχο τον είδα μία φορά, σχεδόν με το ζόρι, και τον έχω ήδη ξεχάσει. Τη μουσική του δεν την πρόσεξα καν! :mrgreen:

Προτείνω να κάνεις την καρδιά σου κόμπο και να δεις την πρώτη σκηνή της μάχης. Η καλύτερη 'εφαρμογή' ή διασκευή της μουσικής του Holst με συνοδεία οπτικού υλικού!
"People should know when they are conquered..."

 

[Cpt.Haddock]

Παρα πολυ καλο.
...π.χ. η "πτηση των Βαλκυριων" συνοδευεται απο footage συσχετισμενο με την ανοδο του Γ' Ραιχ και τον ΒΠΠ...

"Ο Καλπασμός των Βαλκυριών" (και σχεδόν ολόκληρη η τριλογία "Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν") ήταν συνειδητή επιλογή της ομάδας προπαγάνδας του δρα. Γκέμπελς, προκειμένου να "ντυθούν" μουσικά τα κινηματογραφικά επίκαιρα της εποχής, που έδειχναν τα κατορθώματα της Luftwaffe στους ουρανούς της κεντρικής Ευρώπης.

Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι ο Βάγκνερ ήταν από τους αγαπημένους συνθέτες του Χίτλερ...

 

[N Kanellopoulos]

Μιας και αναφέρεστε στον "Άρη τον Πολέμαρχο" -όπως αποδίδεται στα Ελληνικά- να σας δώσω μερικές πληροφορίες για τους "πλανήτες" του Χολστ.

Από τις αρχές του 1914 ο συνθέτης ήταν έτοιμος να αρχίσει να γράφει τους Πλανήτες. Είχε πει σ΄ ένα φίλο του: «Μελετώ κατά κανόνα πράγματα που μου θυμίζουν μουσική. Προσφάτως, ο χαρακτήρας του κάθε πλανήτη μού δημιούργησε πολλές και διάφορες μουσικές εντυπώσεις... Σκοπός μου είναι να απεικονίσω τον αστρολογικό χαρακτήρα των πλανητών με βάση τον τρόπο με τον οποίο τους περιγράφει η αρχαία Ελληνική Μυθολογία...»

Με τα λόγια αυτά εννοούσε το συσχετισμό που γινόταν στην Ελληνική Μυθολογία, δηλαδή Άρης=Πόλεμος, Αφροδίτη=Ειρήνη, Ζευς=Χαρά κτλ.

Αυτή ήταν η αφορμή για να αρχίσει να γράφει το σημαντικότερο έργο του. Ο πλανήτης τον οποίο πρώτο περιέγραψε μουσικά ήταν ο Άρης ο Πολέμαρχος, προφητικά ίσως, αφού μετά την ολοκλήρωσή του άρχισε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ύστερα έγραψε για την Αφροδίτη και το Δία (φθινόπωρο 1914). Ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας γράφτηκαν το 1915 και ο Ερμής τον επόμενο χρόνο.

Η πρεμιέρα δόθηκε στις 29.9.1918 στο Λονδίνο υπό τη διεύθυνση του Sir Adrian Boult, αλλά αργότερα ο συνθέτης έκανε μερικές διορθώσεις και προσαρμογές, ώστε να παρουσιαστεί πιο ολοκληρωμένο στις 15.11.1920 με αρχιμουσικό τον Albert Caates. Αρχικά το έργο είχε γραφτεί για δύο πιάνα, εκτός του Ποσειδώνα, ο οποίος είχε γραφτεί για εκκλησιαστικό όργανο. Πάντως, στη σουίτα αυτή ο Χολστ δεν έβαλε ούτε τη Γη ούτε τον Πλούτωνα.

Mars, the Bringer of War - Άρης, ο Πολέμαρχος
Η μουσική ξεκινά αργά σε ρυθμό 5/4 και δίνει την αίσθηση της διαρκούς αγριότητας. Ο στρατός συγκεντρώνεται και η μανία του πολέμου κορυφώνεται. Ξαφνικά, τα χάλκινα πνευστά σκορπούν τον τρόμο (άγνωστη -ως τότε- ενορχήστρωση για αγγλική μουσική). Τα ηχητικά εφέ εντυπωσιάζουν τον ακροατή και υποβάλλουν το μυστικισμό του. Υπάρχει μια οδηγία του συνθέτη, η οποία θέλει τα βιολιά να παίζουν με την αντίθετη πλευρά του δοξαριού, το ξύλο, κι όχι την τρίχα.

Οι υποχθόνιες και πολεμοχαρείς δυνάμεις φτάνουν στην επίθεση. Ύστερα από μια παύση ακολουθεί ένα αργό μέρος για να τονιστεί η έξαρση που ολοκληρώνει τον Άρη.

Venus, the Bringer of Peace - Αφροδίτη, η Ειρηνήστρια
Τα φλάουτα και τα κόρνα συνομιλούν, ενώ τα αρπίσματα της άρπας και των εγχόρδων πλάθουν, κατασκευάζουν μιαν ειρηνική ατμόσφαιρα. Το σόλο όμποε τονίζει την ανθρώπινη ζεστασιά. Η Αφροδίτη όχι μόνο προσφέρει ειρήνη και γαλήνη, αλλά φανερώνει τη νιότη και τον έρωτα, τη νοσταλγία και την ελπίδα.

Mercury, the Winged Messenger - Ερμής, ο Φτερωτός Αγγελιοφόρος
Ο χαρούμενος, ζωηρός και επιδέξιος θεός του Ολύμπου φωτογραφίζεται καθαρά από τη μουσική του Χολστ. Το τρομπόνι θυμίζει τα μηνύματα τα οποία φέρνει ο φτερωτός θεός από τα πέρατα του κόσμου.

Jupiter, the Bringer of Jollity - Ζευς, ο Γλεντοκόπος
Μαζί με τον Άρη, ο Ζευς είναι από τα δημοφιλέστερα μέρη του έργου. Τα κόρνα φανερώνουν τη γιορτή και το χορό, αναπόφευκτα μια τυπική αγγλική σκηνή. Το χαρούμενο και γιορταστικό αυτό μέρος θυμίζει στον ακροατή τη μεγαλοπρέπεια του άλλου άγγλου κλασικού, του Σερ Έντουαρντ Έλγκαρ. Πάντως, η μουσική είναι αυτή η οποία αρμόζει στον κορυφαίο των θεών, τον Δία.

Saturn, the Bringer of Old Age - Κρόνος, ο Παλαιός
Σ’ αυτό το μέρος έδειχνε την προτίμησή του ο συνθέτης. Είναι ένα Adagio με επιβλητικό, αργό, στρατιωτικό ρυθμό, ο οποίος αποκαλύπτεται από τα τρομπόνια και τα πιτσικάτο των εγχόρδων.

Uranus, the Magician - Ουρανός, ο Μάγος
Αυτός ο Μάγος φαίνεται να έχει κάποια σχέση με τον άλλο, το Μαθητευόμενο Μάγο, του Πωλ Ντυκά. Θυμίζει ακόμη το 5ο μέρος της Φανταστικής Συμφωνίας του Μπερλιόζ, τις Μάγισσες.

Neptune, the Mystic - Ποσειδών, ο Μυστηριώδης
Το τελευταίο μέρος θυμίζει ενορχηστρώσεις του Ραβέλ και του Βoν Γουίλιαμς. Ίσως να είναι επηρεασμένο και από την αλληλοεκτίμηση του Χολστ με τον τελευταίο. Στο τέλος, οι γυναικείες φωνές σβήνουν μακριά, όπως και ο πλανήτης. Ίσως εδώ κανείς μπορεί να βρει ήχους από έργα του συνθέτη, τα οποία ακολούθησαν.

 

[RDoherty]

Δεν ξέρω από ποιούς απο-δίδονται οι "Πολέμαρχοι" και οι ... "Ειρηνίστριες" - το βέβαιον είναι ότι οι μανάδες τους εκ-δίδονται

 

[N Kanellopoulos]

Απάντηση: Gustav Holst: ο Άρης, που φέρνει τον Πόλεμο

Για να μείνουμε στο μουσικό κλίμα, αφού γράφουμε στο τμήμα "Μουσική" αυτού του φόρουμ, έχω ένα κουίζ:

Γιατί ο Χολστ δεν έγραψε για τον πλανήτη Πλούτωνα;

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Re: Απάντηση: Gustav Holst: ο Άρης, που φέρνει τον Πόλεμο

Για να μείνουμε στο μουσικό κλίμα, αφού γράφουμε στο τμήμα "Μουσική" αυτού του φόρουμ, έχω ένα κουίζ:

Γιατί ο Χολστ δεν έγραψε για τον πλανήτη Πλούτωνα;

Στην τυχη διχως να δω η να διαβασω κατι:
Μηπως επειδη δεν ειχε ανακαλυφθει ακομα?

 

[N Kanellopoulos]

Απάντηση: Gustav Holst: ο Άρης, που φέρνει τον Πόλεμο

Το έργο "Οι Πλανήτες" γράφτηκε το 1918 (αναθεωρήθηκε το 1920), αλλά ο Πλούτωνας ανακαλύφτηκε στις 21.1.1930!