H εικονα της Μουσικης

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Ειναι μια ερωτηση που παντα ηθελα να κανω.
Την ωρα που ακουτε Μουσικη- και εννοω μονο Μουσικη- απο οποιοδηποτε μεσο, δημιουργειτε εικονες που ταιριαζουν στο συγκεκριμενο ακουσμα που εχετε εκεινη την στιγμη?
Αφηνετε το μυαλο σας να ταξιδεψει στο μουσικο θεμα?
Εχουν σχεση τα οσα φανταζεστε με το κομματι?
Π.χ. τι μπορει να ερχεται στο μυαλο σας ακουγοντας την 5η του Mahler?Την 9η του Μπετοβεν?Τις Βαλκυριες του Βαγκνερ?Το "Dont fear the reaper" των BOC? Η ακομα και το "Ολα εσυ" του Γ.Πλουταρχου?
Ντυνετε νοερα το soundtrack με ταινια?
Η εστω με φωτογραφιες?

 

[Joseph]

Ειναι μια ερωτηση που παντα ηθελα να κανω.
Την ωρα που ακουτε Μουσικη- και εννοω μονο Μουσικη- απο οποιοδηποτε μεσο, δημιουργειτε εικονες που ταιριαζουν στο συγκεκριμενο ακουσμα που εχετε εκεινη την στιγμη?
Αφηνετε το μυαλο σας να ταξιδεψει στο μουσικο θεμα?
Εχουν σχεση τα οσα φανταζεστε με το κομματι?
Π.χ. τι μπορει να ερχεται στο μυαλο σας ακουγοντας την 5η του Mahler?Την 9η του Μπετοβεν?Τις Βαλκυριες του Βαγκνερ?

:cool_4: :cool_4: :cool_4: :cool_4:

Η ακομα και το "Ολα εσυ" του Γ.Πλουταρχου?

wall_1 wall_1 wall_1
Τώρα γιατί το έγραψες αυτο :happy_5:

Όχι μόνο βλέπω εικόνες, αλλά φτιάχνω σενάρια, ζω μια άλλη ζωή, ταξιδεύω, δημιουργώ, νιώθω ότι πραγματοποιώ ακόμα και τα πιο τρελά μου όνειρα.

Δε φαντάζεσαι πόσα sport cabrio έχω οδηγήσει χαλαρά μέσα σε φθινοπωρινό τοπίο ακούγοντας το “European Female”,
πόσες φορές έχω σκοράρει στα ποιο μεγάλα γήπεδα ακούγοντας το "Top Of The World (Ole, Ole, Ole)",
πόσα εναλλακτικά σενάρια για το παρελθόν μου έχω κάνει ακούγοντας το “Where Is my Mind”,
πόσα καταγώγια της «άλλης» Αμερικής έχω επισκεφθεί ακούγοντας Tom Waits
και δε φαντάζεσαι πόσο παράξενο μου φαίνεται ότι κάποιοι αντιλαμβάνονται τη μουσική μόνο ως καλώδια και ακριβοί μονομπλόκ ενισχυτές.

Αν τραβήξει η κουβέντα έχω χιλιάδες εικόνες της φανταστικής, μοναχικής, αλλά και με έναν αλλόκοτο τρόπο ευχάριστης εναλλακτικής μου ζωής να μοιραστώ.

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Δε φαντάζεσαι πόσα sport cabrio έχω οδηγήσει χαλαρά μέσα σε φθινοπωρινό τοπίο ακούγοντας το “European Female”,

Που αποδεικνυει ποσο ξεχωριστοι σκηνοθετες ειμαστε...
Οταν στο ακουσμα υπαρχουν στιχοι συνηθως αυτοι επιρρεαζουν το...οραμα.Στην συγκεκριμενη περιπτωση, του πολυ αγαπημενου τραγουδιου, στηνω συνηθως το σκηνικο σε καποιο καφε στην Βιεννη η στο Παρισι και το κυριο θεμα αποτελει, τι αλλο, η συναντηση με την "τελεια γυναικα".

Τώρα γιατί το έγραψες αυτο :happy_5:

Διοτι ολες οι μουσικες εχουν δικαιωμα στην...επενδυση.
Ακομα και η hip hop.:crazy_3:
Βεβαια εκει η σκηνη κραταει πολυ λιγο και ειναι παντα η ιδια:
Η ΚΚΚ κυνηγαει και πιανει τον μαυρο που τραγουδαει, τον κρεμανε αναποδα και...ησυχαζουν τα αυτια μας"happy_1"

 

[N Kanellopoulos]

Απάντηση: H εικονα της Μουσικης

Μα αυτό δεν κάνει η μουσική γενικά;
Πλάθει εικόνες και σε μεταφέρει σε τόπους, σφαίρες, εποχές κτλ.

Κατ επέκταση, το ίδιο κάνει και το Ραδιόφωνο γενικώς ως μέσο, σε αντίθεση με την τηλεόραση.
Συμφωνείτε;

 

[Maria Pentagiotissa]

UP, UP!!! Σ΄ένα τέτοιο εξαιρετικό θέμα δεν πιστεύω ότι δεν έχετε τι να πείτε...

Ως φανατική της metal (παρά τα χρονάκια μου...), και ιδιαίτερα των ειδών epic & folk, έχω ταξιδέψει άπειρες φορές σε παγωμένα βουνά με άλλους πολεμιστές, έχω δει την αδρεναλίνη μου στα κόκκινα, έχω γνωρίσει ξένους και μακρινούς λαούς κι έχω γίνει για λίγα λεπτά ένα μαζί τους, σχεδόν έχω νιώσει στο πρόσωπό μου τον κρύο αλλά όχι ψυχρό αέρα του μακρινού Βορρά, βγαίνοντας από την ακρόαση εκτονωμένη, ανεβασμένη και γαλήνια για να γυρίσω στην καθημερινότητα με λίγη περισσότερη δύναμη...

Πέρα απ' αυτό...

Έχω δει εικόνες φρίκης μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που έχει βιώσει τον απόλυτο έρωτα, που υπερβαίνει τη ζωή και το φθαρτό σώμα, στη μουσική και τους στίχους του Heirate mich των Rammstein -

Έχω καθίσει απέναντι από το Leonard Cohen, απαιτώντας πλήρη ησυχία από το υπόλοιπο φανταστικό ακροατήριο για ν' ακουστούν τα λόγια ενός μεγάλου κυρίου που η ωριμότητά του του επιτρέπει να ξέρει για τι πράγματα μιλάει -

Έχω σηκωθεί προσοχή στο Weeping Song του Nick Cave...
"Father, why are all the children weeping?
They are merely crying son
O, are they merely crying, father?
Yes, true weeping is yet to come" -

Έχω σταθεί στις σκάλες της Casa Batlo του Γκαουντί κοιτάζοντας προς τα πάνω κι ακούγοντας το αμείλικτο πιάνο στο Struggle for Pleasure του Wim Mertens -

Πολύ πιο μακριά από κει, και πολύ πιο κοντά σε μας...

Έχω κοιτάξει στα μάτια βλοσυρούς και ευθυτενείς ανθρώπους που ακούνε με προσοχή τους στίχους του "Γιάννη του Φονιά", μήπως και υπάρχει κανένα λάθος γιατί παίζεται η τιμή τους -

Έχω καθίσει, κρατώντας την αναπνοή μου, σ' ένα σκοτεινό καταγώγιο με το Χριστό και το ζαλισμένο B.D.Foxmoor να τον κουβεντιάζει με κουρασμένη φωνή "Kαλώς ήρθες παράξενε στον τόπο μου" -

Και πόσα άλλα...

Aυτή είναι η τέχνη... Αυτό που σπάει την πόρτα, όχι για να μπει στην ψυχή σου αλλά για να βγάλει πράγματα από μέσα σου...

 

[gbour]

Re: Απάντηση: H εικονα της Μουσικης

Μα αυτό δεν κάνει η μουσική γενικά;
Πλάθει εικόνες και σε μεταφέρει σε τόπους, σφαίρες, εποχές κτλ.

Κατ επέκταση, το ίδιο κάνει και το Ραδιόφωνο γενικώς ως μέσο, σε αντίθεση με την τηλεόραση.
Συμφωνείτε;

:cool_4:

Μια γερή δόση ραδιοφώνου και μουσικής παρόλο που δεν είναι στα καλύτερά τους σήμερα, είναι μια καλή μέθοδος αποτοξίνωσης από τα plasma-τικά οπτικά μέσα επικοινωνίας.

Τουλάχιστον στην περίπτωσή μου, πέτυχε.

"Και ο gbour είναι καλά!" c: :happy_2:

Μαρία, ότι άλλο και να αναφερθεί, θα φανεί φτωχό. :bravo: