- Μηνύματα
- 58.708
- Reaction score
- 144.638
Ξεκινώ αυτό το θέμα γιατί βαρέθηκα να ακούω αφελείς και ημιμαθείς να λένε χαζομάρες! Ζήτω η αμάθεια, είναι αγνότερη και ασφαλέστερη της ημιμάθειας!
Πολλά τα ρητά που αρμόζουνε, όπως "δεν ήξερες, δε ρώταγες?", ή "internet δεν έχεις εσύ να ψάξεις και να μάθεις;" και άλλα, αλλά ας πάμε στο θέμα μας (απλά τονίζω ότι αν δε ξέρεις κάτι ή αν δεν είσαι σίγουρος, μη λες δογματικά και απόλυτα τίποτα...)
Λοιπόν, οι αλήθειες της ζωής:
0. (η βάση). Τα CD μουσικής και τα πρωτόκολλα εγγραφής και ελέγχου σφαλμάτων ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέση δεν έχουνε με τα CD δεδομένων, όπου κανένα λάθος δεν είναι αποδεκτό. Στα μουσικά CD όλα τα 2352bytes του κάθε block χρησιμοποιούνται για δεδομένα ήχου, ενώ στα CD-ROM's μόνο τα 2048bytes του κάθε block χρησιμοποιούνται για δεδομένα και τα υπόλοιπα για ECC (Error correcting Code) data. Επίσης στους υπολογιστές, γενικά, για ότι δεν έχει σχέση με audio ισχύει ότι κανένα λάθος δεν είναι αποδεκτό, αλλά αυτό επίσης δεν έχει καμιά σχέση με τα μουσικά CD. Σε αντίθεση λοιπόν, στα μουσικά CD είνα ΑΠΟΔΕΚΤΑ τα λάθη ανάγνωσης.
1. Η λογική του "1-0-1-1-1..." που είναι γραμμένο στο CD και που πάντα διαβάζεται σωστά ή δε διαβάζεται καθόλου είναι πέρα για πέρα λάθος. Βλακεία άνευ προηγουμένου! Κάποιοι μπερδέψανε τα μύδια με τα ....
2. Η λογική του "το ψηφιακό καλώδιο ή μεταφέρει τα 1-0-1-1... ή δε τα μεταφέρει", είναι εντελώς λάθος, και αυτό ισχύει και για καλώδια 75ωμ, και για 110ωμ σε AES/EBU και για οπτικές ίνες. Και απώλειες δεδομένων υπάρχουνε, και λάθη χρονισμού που ίσως είναι χειρότερα από τις απώλειες δεδομένων!
3. Ο μέσος αριθμός σφαλμάτων στην ανάγνωση ενός μουσικού κομματιού από έναν πολύ καλό οδηγό ανάγνωσης είναι 100. 1000 στο CD. Κακοί οδηγοί ανάγνωσης έχουνε πάνω από 20.000 λάθη ανάγνωσης σε κάθε δίσκο!
4. Η διόρθωση σφαλμάτων ποτέ δεν απασχόλησε κανέναν στα RED BOOK, γιατί δήθεν δεν είναι ακουστή. Μιλάμε για μεγάλες ...."κουφάλες"! Άσε αυτή τη ρημάδα τη δειγματοληψία, και το κακόμοιρο μήκος λέξης, άκου 16bit! OYOYOYOYOYOYOΥ, 24 και λίγα λέμε... Στα 32 ή 64 τα πράγματα στρώνουνε!
5. Υπάρχει περίπτωση να κάνουμε ΤΕΛΕΙΟ audio extraction στο PC? ---> OXI... Βασικά είναι λίγο "κακό" όπως το λέω, αλλά είναι πολύ κοντά στην αλήθεια.... Εξαίρεση αποτελεί η ΥΠΑΡΚΤΗ δυνατότητα για πιστό αντίγραφο ακόμα και καλύτερο του προτοτύπου.
6. Είναι ακουστή μια τρύπα διαμέτρου 1-2 χιλ στο CD? ---> ;ΟΧΙ! (κι ας χάνονται δεδομένα.... ε ρε κακόμοιρο high end...) Ομοίως μια λωρίδα <2χιλιοστών από το κέντρο προς την περιφέρεια! Κάντε δοκιμή με λωρίδα μονωτικής ταινίας! Θα πάθετε μεγάλη πλάκα....
7. Το τζίτερ ξέρει κανένας τι είναι; χα χα χα χα χα, λοιπόν υπάρχουνε 2 είδη jitter, είτε από λάθη χρονισμού από κακό PLL είτε από αντιγραφές ή (προσοχή) απώλειες τμημάτων ήχου πάνω στο CD! Η πρώτη μορφή είναι και η κανονική μορφή Jitter, που δεν επιφέρει αλλοιώσεις στα data του audio, ενή η δεύτερη μορφή αν και κακώς αποκαλείται Jitter επιφέρει τραγικά σφάλματα στα δεδομένα....
8. Τα ψηφιακά καλώδια προκαλούνε παραμορφώσεις Jitter? NAI. Ακούγονται? ΝΑΙ. Ακούγονται πολύ; ΝΑΙ. Τα οπτικά καλώδια (ίνες) εισάγουνε jitter; ΝΑΙ και πολύ μάλιστα! Ποιά η καλύτερη λύση για μεταφορά ψηφιακού σήματος; AES/EBU 110ωμ με ειδικά XLR για 110ωμ ψηφιακό σήμα και ξεχωριστό καλώδιο για ρολόϊ. Υπάρχει επιστροφή μετά τα σφάλματα χρονισμού που φέρνουνε καταστροφικά ηχητικά αποτελέσματα ακόμα και στα προτότυπα CD με πολύ jitter; ΝΑΙ (επαναχρονισμός) . Μπορεί να γίνει αντίγραφο καλύτερο από το original? ΝΑΙ, με χρήση "jitter correction" στα CD rippers!
9. Ποιά CD-rom είναι τα καλύτερα για audio extraction? Τα Plextor σε SCSI. Γιατί; Έχουν χρονισμό στη έξοδο (όλα τα άλλα δεν έχουνε).
10. Άντε, χάνουμε δεδομένα και χειροτερεύει το σήμα. Αν εισάγουμε δεδομένα και μάλιστα τυχαία δεδομένα, μπορούμε να ....βελτιώσουμε το σήμα, ή ακόμα και το δυναμικό εύρος? ΝΑΙ! Από 98db σε 115! Έχει και όνομα αυτή η δουλειά! Το λένε dithering.... Μιλάμε για μεγάλο μπέρδεμα το ψηφιακό...
Kαι ας κάνω μια πολύ επιφανειακή ανάλυση: Τι γίνεται σε περίπτωση σφάλματος ανάγνωσης; Εξαρτάται από το μέγεθος του σφάλματος και το λογισμικό του οδηγού ανάγνωσης που είναι ενσωματωμένο στο μηχανισμό του (κοινώς firmware). Για μικρού μήκους σφάλματα το ενσωματωμένο λογισμικό διόρθωσης σφαλμάτων επεμβαίνει με συμπλήρωση των κενών με διάφορους τρόπους σκέψης, όπως πχ να "μαντεύει" "τυχαία" τι υπήρχε εκεί και να το συμπληρώνει, ή να παίρνει μέσες τιμές και να συμπληρώνει, ή να βάζει μηδενικά, ή να δημιουργεί σιωπή με ομαλά όρια. Όλα τα παραπάνω θεωρούνατο "μη ακουστά", ακόμα και η σιγή, με fade in και fade out, καθώς μιλάμε για πολύ μικρά χρονικά διαστήματα. Αλλά αυτό δεν είναι high-end τρόπος σκέψης, σωστά; χε χε χε
Το χειρότερο είναι ότι ελάχιστες συσκευές κάνουνε αναφορά για τα σφάλματα ανάγνωσης, ενώ οι περισσότερες δεν αναφέρουνε πουθενά ότι κάνανε λάθη, κι ας τά'χουνε κάνει μαντάρα.
Η αλλαγή ταχύτητας περιστροφής του μέσου προκαλεί μεγάλο αριθμό σφαλμάτων ανάγνωσης, και εδώ τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Το jitter είναι φονέας ποιότητας...
Η λύση που δίνει η meridian και κάποιες άλλες εταιρίες είναι πολλές φορές ανάγνωση του ίδιου σημείου, και χρήση των κοινών data, ή των πιο συχνά ανιχνεύσιμων, ή τυχαία επιλογή όταν η συχνότητα εμφάνισης είναι μοιρασμένη. Να μια πολύ απλή απόδειξη του πόσα λάθη ανάγνωσης και σφαλμάτων στο 1-1-0-1-1-... γίνονται και ...χαμπάρι δε παίρνουνε οι ημιμαθείς...Hi-End-άδες!
Η περίφημοι Solomon αλγόριθμοι διόρθωσης σφαλμάτων που χρησιμοποιούνται στα CD ήχου ( C1 και C2 CIRC (Cross-Interleaved Reed-Solomon Code) encoding) έχουνε ως στόχο το να μη διακόπτεται η ροή της μουσικής, κι όχι την με ακρίβεια μετάδοση των δεδομένων που είναι γραμμένα στο CD. Καθόλου Hi-end αλγόριθμοι δηλαδή....
Κι αν τα δούμε τα πράγματα με δεδομένα κατασκευαστικά και προτύπων, το raw error rate του CD είναι περίπου 1 error κάθε 100K - 1 million bits. Αν και ακούγεται καλό, θυμηθείτε το ρυθμό δεδομένων του CD, που είναι 4 million bits / second (588 channel bits per frame x 98 frames per sector x 75 sectors per second = 4.3218Mbps).... άρα έχουμε 4 έως 43 λάθη το δευτερόλεπτο, άρα 150.000 λάθη την ώρα! Και αυτό είναι φυσιολογικό, φυσικό, και εντός προδιαγραφών! Α ρε κακόμοιρο Hi-end... Το CIRC encoding παίρνει τα 192 bits (24 bytes) από data και 64 bits (8 bytes) από parity, τα μπερδεύει, και αφού κάνει κάποιες αισχρά πολύπλοκες μαθηματικές πράξεις (που περιλαμβάνουνε δυσνόητα μαθηματικά όπως τα Galois Fields), μετά τα bits επεξεργάζονται από 2 στάδια διόρθωσης σφαλμάτων, τα C1 και C2. Τα αποτελέσματα ουσιαστικά είναι καταμέτρηση σφαλμάτων. H καταμέτρηση Ε11 δείχνει ενός συμβόλου λάθη που διορθώνονται στο C1 ενώ η καταμέτρηση Ε21 δείχνει δύο συμβόλων λάθη που ευτυχώς διορθώνονται στο C2, αλλά η κακία έρχεται με την Ε31 καταμέτρηση με λάθη 3 συμβόλων που δεν μπορούνε να διορθωθούνε με το CIRC. To άθροισμα αυτών των καταμετρήσεων λαθών είναι το BLER (Block Error Rate), ένα άθροισμα δυνητικά διορθώσιμων και μη λαθών. Και ακούστε, το CD standard θέτει ως αποδεκτό όριο το 220 BLER errors per second, βγαλμένο σα μέσο όρο σε 10 δευτερόλεπτα μουσικής! Άρα τα έτοιμα, επώνυμα και με ταμπελάκια και ωραία εξώφυλλα CD που αγοράζουμε, τηρούνε το όριο των 1.000.000 σφαλμάτων για 74 λεπτά μουσικής! Ε, όχι τα τούρκικα και τα Βουλγάρικα ή αυτά που πουλάνε οι μαύροι, τα καλά είναι έτσι!
Και ο χαμός: Άντε και έχουμε ένα wav στο σκληρό, και κάνουμε αντίγραφα, είναι όλα όμοια; Σαν data ΝΑΙ. Το PC στην μεταφορά data δεν επιτρέπει τα λάθη. Σαν ήχος όμως είναι όλα όμοια; .... ΟΧΙ!!!!! Και δε το λέω εγώ, το λένε επιστήμονες με μετρήσεις! Το Jitter είναι και πάλι η ...προφανής λέξη "κλειδί", αλλά το paper αυτό απορρίπτει την ιδέα αυτή! .... Για περισσότερα δείτε στο "The Numerically-Identical CD Mystery: A Study in Perception versus Measurement" by Ian Dennis, Julian Dunn, and Doug Carson, submitted to the Audio Engineering Society (Preprint 4339, 101st AES convention).
...περαστικά μας-σας
Χρήσιμα links
http://www.mrichter.com/cdr/primer/losses.htm
http://www.tc.umn.edu/~erick205/Papers/paper.html
Άντε, για να πάρετε κουράγιο σας αναφέρω ότι είναι δυνατό να γίνει ακριβές αντίγραφο ενός CD και όλα γίνονται τελικά, αρκεί να το ψάξεις και να μη βαριέσαι! Ψάξτε κύριοι, στο internet υπάρχουνε όλα!
Πολλά τα ρητά που αρμόζουνε, όπως "δεν ήξερες, δε ρώταγες?", ή "internet δεν έχεις εσύ να ψάξεις και να μάθεις;" και άλλα, αλλά ας πάμε στο θέμα μας (απλά τονίζω ότι αν δε ξέρεις κάτι ή αν δεν είσαι σίγουρος, μη λες δογματικά και απόλυτα τίποτα...)
Λοιπόν, οι αλήθειες της ζωής:
0. (η βάση). Τα CD μουσικής και τα πρωτόκολλα εγγραφής και ελέγχου σφαλμάτων ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέση δεν έχουνε με τα CD δεδομένων, όπου κανένα λάθος δεν είναι αποδεκτό. Στα μουσικά CD όλα τα 2352bytes του κάθε block χρησιμοποιούνται για δεδομένα ήχου, ενώ στα CD-ROM's μόνο τα 2048bytes του κάθε block χρησιμοποιούνται για δεδομένα και τα υπόλοιπα για ECC (Error correcting Code) data. Επίσης στους υπολογιστές, γενικά, για ότι δεν έχει σχέση με audio ισχύει ότι κανένα λάθος δεν είναι αποδεκτό, αλλά αυτό επίσης δεν έχει καμιά σχέση με τα μουσικά CD. Σε αντίθεση λοιπόν, στα μουσικά CD είνα ΑΠΟΔΕΚΤΑ τα λάθη ανάγνωσης.
1. Η λογική του "1-0-1-1-1..." που είναι γραμμένο στο CD και που πάντα διαβάζεται σωστά ή δε διαβάζεται καθόλου είναι πέρα για πέρα λάθος. Βλακεία άνευ προηγουμένου! Κάποιοι μπερδέψανε τα μύδια με τα ....
2. Η λογική του "το ψηφιακό καλώδιο ή μεταφέρει τα 1-0-1-1... ή δε τα μεταφέρει", είναι εντελώς λάθος, και αυτό ισχύει και για καλώδια 75ωμ, και για 110ωμ σε AES/EBU και για οπτικές ίνες. Και απώλειες δεδομένων υπάρχουνε, και λάθη χρονισμού που ίσως είναι χειρότερα από τις απώλειες δεδομένων!
3. Ο μέσος αριθμός σφαλμάτων στην ανάγνωση ενός μουσικού κομματιού από έναν πολύ καλό οδηγό ανάγνωσης είναι 100. 1000 στο CD. Κακοί οδηγοί ανάγνωσης έχουνε πάνω από 20.000 λάθη ανάγνωσης σε κάθε δίσκο!
4. Η διόρθωση σφαλμάτων ποτέ δεν απασχόλησε κανέναν στα RED BOOK, γιατί δήθεν δεν είναι ακουστή. Μιλάμε για μεγάλες ...."κουφάλες"! Άσε αυτή τη ρημάδα τη δειγματοληψία, και το κακόμοιρο μήκος λέξης, άκου 16bit! OYOYOYOYOYOYOΥ, 24 και λίγα λέμε... Στα 32 ή 64 τα πράγματα στρώνουνε!
5. Υπάρχει περίπτωση να κάνουμε ΤΕΛΕΙΟ audio extraction στο PC? ---> OXI... Βασικά είναι λίγο "κακό" όπως το λέω, αλλά είναι πολύ κοντά στην αλήθεια.... Εξαίρεση αποτελεί η ΥΠΑΡΚΤΗ δυνατότητα για πιστό αντίγραφο ακόμα και καλύτερο του προτοτύπου.
6. Είναι ακουστή μια τρύπα διαμέτρου 1-2 χιλ στο CD? ---> ;ΟΧΙ! (κι ας χάνονται δεδομένα.... ε ρε κακόμοιρο high end...) Ομοίως μια λωρίδα <2χιλιοστών από το κέντρο προς την περιφέρεια! Κάντε δοκιμή με λωρίδα μονωτικής ταινίας! Θα πάθετε μεγάλη πλάκα....
7. Το τζίτερ ξέρει κανένας τι είναι; χα χα χα χα χα, λοιπόν υπάρχουνε 2 είδη jitter, είτε από λάθη χρονισμού από κακό PLL είτε από αντιγραφές ή (προσοχή) απώλειες τμημάτων ήχου πάνω στο CD! Η πρώτη μορφή είναι και η κανονική μορφή Jitter, που δεν επιφέρει αλλοιώσεις στα data του audio, ενή η δεύτερη μορφή αν και κακώς αποκαλείται Jitter επιφέρει τραγικά σφάλματα στα δεδομένα....
8. Τα ψηφιακά καλώδια προκαλούνε παραμορφώσεις Jitter? NAI. Ακούγονται? ΝΑΙ. Ακούγονται πολύ; ΝΑΙ. Τα οπτικά καλώδια (ίνες) εισάγουνε jitter; ΝΑΙ και πολύ μάλιστα! Ποιά η καλύτερη λύση για μεταφορά ψηφιακού σήματος; AES/EBU 110ωμ με ειδικά XLR για 110ωμ ψηφιακό σήμα και ξεχωριστό καλώδιο για ρολόϊ. Υπάρχει επιστροφή μετά τα σφάλματα χρονισμού που φέρνουνε καταστροφικά ηχητικά αποτελέσματα ακόμα και στα προτότυπα CD με πολύ jitter; ΝΑΙ (επαναχρονισμός) . Μπορεί να γίνει αντίγραφο καλύτερο από το original? ΝΑΙ, με χρήση "jitter correction" στα CD rippers!
9. Ποιά CD-rom είναι τα καλύτερα για audio extraction? Τα Plextor σε SCSI. Γιατί; Έχουν χρονισμό στη έξοδο (όλα τα άλλα δεν έχουνε).
10. Άντε, χάνουμε δεδομένα και χειροτερεύει το σήμα. Αν εισάγουμε δεδομένα και μάλιστα τυχαία δεδομένα, μπορούμε να ....βελτιώσουμε το σήμα, ή ακόμα και το δυναμικό εύρος? ΝΑΙ! Από 98db σε 115! Έχει και όνομα αυτή η δουλειά! Το λένε dithering.... Μιλάμε για μεγάλο μπέρδεμα το ψηφιακό...
Kαι ας κάνω μια πολύ επιφανειακή ανάλυση: Τι γίνεται σε περίπτωση σφάλματος ανάγνωσης; Εξαρτάται από το μέγεθος του σφάλματος και το λογισμικό του οδηγού ανάγνωσης που είναι ενσωματωμένο στο μηχανισμό του (κοινώς firmware). Για μικρού μήκους σφάλματα το ενσωματωμένο λογισμικό διόρθωσης σφαλμάτων επεμβαίνει με συμπλήρωση των κενών με διάφορους τρόπους σκέψης, όπως πχ να "μαντεύει" "τυχαία" τι υπήρχε εκεί και να το συμπληρώνει, ή να παίρνει μέσες τιμές και να συμπληρώνει, ή να βάζει μηδενικά, ή να δημιουργεί σιωπή με ομαλά όρια. Όλα τα παραπάνω θεωρούνατο "μη ακουστά", ακόμα και η σιγή, με fade in και fade out, καθώς μιλάμε για πολύ μικρά χρονικά διαστήματα. Αλλά αυτό δεν είναι high-end τρόπος σκέψης, σωστά; χε χε χε
Το χειρότερο είναι ότι ελάχιστες συσκευές κάνουνε αναφορά για τα σφάλματα ανάγνωσης, ενώ οι περισσότερες δεν αναφέρουνε πουθενά ότι κάνανε λάθη, κι ας τά'χουνε κάνει μαντάρα.
Η αλλαγή ταχύτητας περιστροφής του μέσου προκαλεί μεγάλο αριθμό σφαλμάτων ανάγνωσης, και εδώ τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Το jitter είναι φονέας ποιότητας...
Η λύση που δίνει η meridian και κάποιες άλλες εταιρίες είναι πολλές φορές ανάγνωση του ίδιου σημείου, και χρήση των κοινών data, ή των πιο συχνά ανιχνεύσιμων, ή τυχαία επιλογή όταν η συχνότητα εμφάνισης είναι μοιρασμένη. Να μια πολύ απλή απόδειξη του πόσα λάθη ανάγνωσης και σφαλμάτων στο 1-1-0-1-1-... γίνονται και ...χαμπάρι δε παίρνουνε οι ημιμαθείς...Hi-End-άδες!
Η περίφημοι Solomon αλγόριθμοι διόρθωσης σφαλμάτων που χρησιμοποιούνται στα CD ήχου ( C1 και C2 CIRC (Cross-Interleaved Reed-Solomon Code) encoding) έχουνε ως στόχο το να μη διακόπτεται η ροή της μουσικής, κι όχι την με ακρίβεια μετάδοση των δεδομένων που είναι γραμμένα στο CD. Καθόλου Hi-end αλγόριθμοι δηλαδή....
Κι αν τα δούμε τα πράγματα με δεδομένα κατασκευαστικά και προτύπων, το raw error rate του CD είναι περίπου 1 error κάθε 100K - 1 million bits. Αν και ακούγεται καλό, θυμηθείτε το ρυθμό δεδομένων του CD, που είναι 4 million bits / second (588 channel bits per frame x 98 frames per sector x 75 sectors per second = 4.3218Mbps).... άρα έχουμε 4 έως 43 λάθη το δευτερόλεπτο, άρα 150.000 λάθη την ώρα! Και αυτό είναι φυσιολογικό, φυσικό, και εντός προδιαγραφών! Α ρε κακόμοιρο Hi-end... Το CIRC encoding παίρνει τα 192 bits (24 bytes) από data και 64 bits (8 bytes) από parity, τα μπερδεύει, και αφού κάνει κάποιες αισχρά πολύπλοκες μαθηματικές πράξεις (που περιλαμβάνουνε δυσνόητα μαθηματικά όπως τα Galois Fields), μετά τα bits επεξεργάζονται από 2 στάδια διόρθωσης σφαλμάτων, τα C1 και C2. Τα αποτελέσματα ουσιαστικά είναι καταμέτρηση σφαλμάτων. H καταμέτρηση Ε11 δείχνει ενός συμβόλου λάθη που διορθώνονται στο C1 ενώ η καταμέτρηση Ε21 δείχνει δύο συμβόλων λάθη που ευτυχώς διορθώνονται στο C2, αλλά η κακία έρχεται με την Ε31 καταμέτρηση με λάθη 3 συμβόλων που δεν μπορούνε να διορθωθούνε με το CIRC. To άθροισμα αυτών των καταμετρήσεων λαθών είναι το BLER (Block Error Rate), ένα άθροισμα δυνητικά διορθώσιμων και μη λαθών. Και ακούστε, το CD standard θέτει ως αποδεκτό όριο το 220 BLER errors per second, βγαλμένο σα μέσο όρο σε 10 δευτερόλεπτα μουσικής! Άρα τα έτοιμα, επώνυμα και με ταμπελάκια και ωραία εξώφυλλα CD που αγοράζουμε, τηρούνε το όριο των 1.000.000 σφαλμάτων για 74 λεπτά μουσικής! Ε, όχι τα τούρκικα και τα Βουλγάρικα ή αυτά που πουλάνε οι μαύροι, τα καλά είναι έτσι!
Και ο χαμός: Άντε και έχουμε ένα wav στο σκληρό, και κάνουμε αντίγραφα, είναι όλα όμοια; Σαν data ΝΑΙ. Το PC στην μεταφορά data δεν επιτρέπει τα λάθη. Σαν ήχος όμως είναι όλα όμοια; .... ΟΧΙ!!!!! Και δε το λέω εγώ, το λένε επιστήμονες με μετρήσεις! Το Jitter είναι και πάλι η ...προφανής λέξη "κλειδί", αλλά το paper αυτό απορρίπτει την ιδέα αυτή! .... Για περισσότερα δείτε στο "The Numerically-Identical CD Mystery: A Study in Perception versus Measurement" by Ian Dennis, Julian Dunn, and Doug Carson, submitted to the Audio Engineering Society (Preprint 4339, 101st AES convention).
...περαστικά μας-σας
Χρήσιμα links
http://www.mrichter.com/cdr/primer/losses.htm
http://www.tc.umn.edu/~erick205/Papers/paper.html
Άντε, για να πάρετε κουράγιο σας αναφέρω ότι είναι δυνατό να γίνει ακριβές αντίγραφο ενός CD και όλα γίνονται τελικά, αρκεί να το ψάξεις και να μη βαριέσαι! Ψάξτε κύριοι, στο internet υπάρχουνε όλα!
:twisted:
