- Μηνύματα
- 5.009
- Reaction score
- 4.250
Πριν από λιγο τελειωσε η συναυλια του ΚΙΤΑΡΟ στο Μεγαρο Μουσικης Θεσ/νικης. Μια συναυλια που η δειαρκεια της ηταν κοντα στις 3 ωρες και χωρις διαλειμα! Το Μεγαρο καταμεστο. Με ένα προχειρο υπολογισμο που εκανα πρεπει να χωραει περιπου στα 1.000 ατομα. Αδειες θεσεις ειχε μονο σους επισημους. Οπου από τα 100 καθισματα καθοταν μονο 15! Αναμεσα τους και ο δημαρχος Θεσ/νικης Παπαγεωργοπουλος
Ο ΚΙΤΑΡΟ ξεκινησε με καποια κοματια εισαγωγης που καταφεραν να σε ταξιδεψουν στην Απω Ανατολη. Ο ιδιος ξεκινησε να παιζει ένα πολύ παραξενο οργανο (πρωτη φορα το εβλεπα) που εβγαζε ανατολιτικους ηχους, στην συνεχεια πηρε μια φλογερα που μαζι με την πενταμελη ορχηστρα δημιουργησε μια απιστευτη ατμοσφαιρα . Οσο περνουσε η ωρα η ενταση μεγαλωνε, η μουσικη γινοταν πιο δυναμικη και εντονη ενώ πλησιαζοντας προς το τελος μαλακωσε προσπαθοντας να αγγιξει την ψυχη του ακροατη και να τον αποχαιρετησει με τον καλυτερο τροπο με αισθηματα εντονα συγκινησης.
Η υπολοιπη ορχηστρα αποτελειτο από έναν που επαιζε κιθαρα ηλεκτρικη, δυο κοπελες που επαιζαν από ένα μικρο συνθεζαιρ, μια κοπελα που επαιζε εξαιρετικο βιολι αν και ο ηχος του βιολιου μου φανηκε καπως πιο τραχυς (σε καποιες περιπτωσεις εφερνε προς βιολοντσελο), ο ντραμιστας (εξαιρετικος) με μια ντραμς που ειχε ανατολιτικα στοιχεια. Τελος υπηρχε ένα τεραστιο γκογκ και ένα μικροτερο μεταλικο γκογκ συν ένα μεγαλο συνθεζαιρ που όλα αυτά τα τελευταια τα χειριζοταν ο ΚΙΤΑΡΟ. Επισης ειχε ένα διμετρο κερας συν το γεγονος ότι σε ένα κοματι τον ειδαμε να παιζει και φυσαρμονικα. Στην πλατη της ορχηστρας υπηρχε μια τεραστια οθονη οπου προβαλατονε εικονες σχετικες με το περιοχομενο της μουσικης ενώ ο φωτισμος βοηθουσε στο να οληκλωρωθει η ατμοσφαιρα που επιθυμουσε ο συνθετης για να σε ταξιδεψει εκει που επιθυμουσε ο ιδιος.
Πραγματικη μαγεια, οι Ιαπωνες εχουν κάθε λογο να περηφανευονται γι αυτόν τον σπουδαιο συνθετη ενώ εμεις με το παρατεταμενο χειροκροτημα τον ευχαριστησαμε για την ανεπαναληπτη βραδια που μας προσεφερε.
Αν και υποσχεθηκα στον εαυτο μου ότι τον ερχομενο μηνα δεν θα αγορασω κανενα σιντι η βινυλιο με βλεπω Δευτερα πρωι σε καταστημα που εχω εντοπισει 5 βινυλια δικα του. (δεν σας λεω πιο είναι για ευνοητους λογους)
Ο ΚΙΤΑΡΟ ξεκινησε με καποια κοματια εισαγωγης που καταφεραν να σε ταξιδεψουν στην Απω Ανατολη. Ο ιδιος ξεκινησε να παιζει ένα πολύ παραξενο οργανο (πρωτη φορα το εβλεπα) που εβγαζε ανατολιτικους ηχους, στην συνεχεια πηρε μια φλογερα που μαζι με την πενταμελη ορχηστρα δημιουργησε μια απιστευτη ατμοσφαιρα . Οσο περνουσε η ωρα η ενταση μεγαλωνε, η μουσικη γινοταν πιο δυναμικη και εντονη ενώ πλησιαζοντας προς το τελος μαλακωσε προσπαθοντας να αγγιξει την ψυχη του ακροατη και να τον αποχαιρετησει με τον καλυτερο τροπο με αισθηματα εντονα συγκινησης.
Η υπολοιπη ορχηστρα αποτελειτο από έναν που επαιζε κιθαρα ηλεκτρικη, δυο κοπελες που επαιζαν από ένα μικρο συνθεζαιρ, μια κοπελα που επαιζε εξαιρετικο βιολι αν και ο ηχος του βιολιου μου φανηκε καπως πιο τραχυς (σε καποιες περιπτωσεις εφερνε προς βιολοντσελο), ο ντραμιστας (εξαιρετικος) με μια ντραμς που ειχε ανατολιτικα στοιχεια. Τελος υπηρχε ένα τεραστιο γκογκ και ένα μικροτερο μεταλικο γκογκ συν ένα μεγαλο συνθεζαιρ που όλα αυτά τα τελευταια τα χειριζοταν ο ΚΙΤΑΡΟ. Επισης ειχε ένα διμετρο κερας συν το γεγονος ότι σε ένα κοματι τον ειδαμε να παιζει και φυσαρμονικα. Στην πλατη της ορχηστρας υπηρχε μια τεραστια οθονη οπου προβαλατονε εικονες σχετικες με το περιοχομενο της μουσικης ενώ ο φωτισμος βοηθουσε στο να οληκλωρωθει η ατμοσφαιρα που επιθυμουσε ο συνθετης για να σε ταξιδεψει εκει που επιθυμουσε ο ιδιος.
Πραγματικη μαγεια, οι Ιαπωνες εχουν κάθε λογο να περηφανευονται γι αυτόν τον σπουδαιο συνθετη ενώ εμεις με το παρατεταμενο χειροκροτημα τον ευχαριστησαμε για την ανεπαναληπτη βραδια που μας προσεφερε.
Αν και υποσχεθηκα στον εαυτο μου ότι τον ερχομενο μηνα δεν θα αγορασω κανενα σιντι η βινυλιο με βλεπω Δευτερα πρωι σε καταστημα που εχω εντοπισει 5 βινυλια δικα του. (δεν σας λεω πιο είναι για ευνοητους λογους)
